Του Νίκου Φυλάγγελου
Κάθε συμβιβασμός σημαίνει ότι κάθε εμπλεκόμενο μέρος κάνει βήματα πίσω από την αρχική τοποθέτηση και επιδίωξή του. Κάτι χάνει, ώστε να βρεθεί κοινός τόπος, με δεδομένη την κοινή επιθυμία του κοινού καλού.
Αυτό συνέβη και ανάμεσα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και την Εκκλησία της Ελλάδας, για το πώς θα λειτουργήσουν οι ναοί την περίοδο των Χριστουγένννων, της Πρωτοχρονιάς και των Θεοφανείων.
Περισσότερο από την κυβέρνηση και την Αρχιεπισκοπή ωστόσο, η μεγάλη συνθηκολόγηση αφορούσε το εσωτερικό της Εκκλησίας. Τους ακραίους και τους… δελφίνους για τη μελλοντική διαδοχή του Αρχιεπισκόπου.
Πολύ δύσκολα θα μπορέσουν πλέον να οικοδομήσουν προφίλ εναλλακτικής λύσης, στη βάση του… αντάρτικου και της “προστασίας της θρησκείας”, όπως προσδοκούσαν αρκετοί εξ αυτών.
Επικράτησε ο βιωματικός ρεαλισμός. Τον οποίο η Εκκλησία γνωρίζει καλά.
