Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Σταύρο… με τα “εγκλήματά” σου. Καθώς ο Σταύρος Θεοδωράκης ενημέρωνε για την απόφασή του να αποχωρήσει από την ηγεσία του Ποταμιού, να “δείξει” ως διάδοχό του τον Γιώργο Μαυρωτά, και να ξεκαθαρίσει ότι επί της ουσίας αφήνει πίσω του τη συμμετοχή του στη Βουλή, στα social media μπορούσε κανείς να συναντήσει πληθωρισμό από… χολή εναντίον του.
Μια έκρηξη αθεράπευτου κόμπλεξ κατωτερότητας απέναντι σε μια χαρισματική προσωπικότητα. Έναν αυτοδημιούργητο άνθρωπο, που δούλεψε πολύ και σκληρά στη ζωή του. Δεν του χαρίστηκε τίποτα.
Ενός πολιτικού ηγέτη που πλήρωσε τα λάθη του. Δεν δίστασε να τα αναγνωρίσει και να πληρώσει το τίμημα.
Αυτή είναι και η κεντρική ρωγμή στην υστεροφημία του. Η… αγέλη των κομπλεξικών που προσπάθησαν μέσα από το Ποτάμι, να πάνε κόντρα στο πεπρωμένο τους. Δηλαδή, να ξεχάσουν ότι λόγω ιδεολογικής συγκρότησης και ηθικής ατέλειας, φυσικός χώρος του είναι το… περιθώριο.
Όλοι αυτοί πανηγυρίζουν και χλευάζουν τον Σταύρο Θεοδωράκη. Δεν συμβιβάστηκαν ποτέ με τα οδυνηρά για εκείνους συμπεράσματα της σύγκρισης μαζί του.
