Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Είναι από τις στιγμές που, η καρδιά οδηγεί αυθόρμητα τα μάτια, εκεί ψηλά.
Και όταν το βλέμμα ανακτήσει την αυτοκυριαρχία του, τα δάκρυα χρησιμεύουν για να δροσίσουν το μυαλό.
Ενίοτε, και την ίδια την καρδιά.
Η απόφαση προφυλάκισης του Γιάννου Παπαντωνίου, επανέφερε στην ιστορική μνήμη της κοινωνίας, το πλιάτσικο της εποχής Σημίτη.
Της εποχής λεηλασίας της Ελλάδας, που άνοιξε το δρόμο για την εθνική χρεοκοπία του 2010.
Τότε, επί εποχής “καταλληλότερου”, υπήρχε μια γυναίκα με πληθωρικό ταπεραμέντο.
Που τα έβαλε με εκείνο το σύστημα.
Χωρίς να λυγίσει.
Τη λύγισε μονάχα ο θάνατος.
Τέτοιες στιγμές, το μυαλό ταξιδεύει αυθόρμητα στη Μαλβίνα Κάραλη.
Και, παραφράζοντας τα λόγια του Γιώργου Παπανδρέου στην κηδεία του μεγάλου Ανδρέα… “Μαλβίνα, έμαθες τα νέα”;
