Photostories
Ανακαλύπτοντας ξανά το μονοπάτι προς το φως…
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η διαλεκτική του φωτός.
Μια διαρκής ενδοσκόπηση για την ανακάλυψη των αυθόρμητων αφορμών να μην γυρίζουμε την πλάτη μας στο φως. Να το...
Η (άνιση) αναμέτρηση (της καρδιάς) με το σκοτάδι…
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Στην ασυνεχή συμμετρία της ζωής, το φως και το σκοτάδι εναλλάσσουν τη γοητεία τους. Μια αναπόφευκτη ανατροφοδοτούμενη στάθμιση οπτικής.
Η διέξοδος που έχει...
Η ζωή δεν (σου) επιστρέφει περισσότερα χαμόγελα από όσα (της) ζωγραφίζεις εσύ
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η αναπόφευκτη ματαιότητα να περιμένεις από τη ζωή να σου επιστρέψει περισσότερα χαμόγελα από όσα της ζωγραφίζεις εσύ.
Η ζωή ως δώρο, διαδρομή,...
Οι σπάνιες νίκες της ελπίδας απέναντι στην απογοήτευση (της εμπειρίας)
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Δεν είναι πολύ συνηθισμένο. Ίσως δεν συνάδει κιόλας με τη διαδρομή του χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Το πώς "χρωματίζεται", ανάλογα με το βάρος...
Τα μάτια που συνήθισαν τα δάκρυα, βλέπουν πιο καθαρά
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η πιο αυθόρμητη αλλά και παρεξηγημένη "παρέα" των ματιών.
Δάκρυα. Χαράς, αλλά και λύπης. Συγκίνησης, αλλά και αποστασιοποίησης. Προσδοκίας, αλλά και απογοήτευσης.
Τα δάκρυα...
Η ξεχασμένη γαλήνη μιας αγκαλιάς
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η απομόνωση της πανδημίας του κορονοϊού ως υποσυνείδητη κραυγή αφύπνισης κάθε φυσικής και αυθόρμητης αλήθειας.
Από όσα στερηθήκαμε, από όσα λείπουν και επιδεινώνουν...
Η αφόρητη συνήθεια της ζωής να μας “γεμίζει”, μετά από απώλειες. Αποτυχίες. Ήττες…
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Μυστήριο η ζωή. Μυστήρια η ίδια. Ως γνήσιο θηλυκό.
Με τη συνεπή, ανεξήγητη και αφόρητη συνήθεια να μας "γεμίζει", όταν "αδειάζουμε".
Μετά από απώλειες,...
Σημασία δεν έχει η πτώση, αλλά η πρόσκρουση…
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Να σηκώνεσαι... Πάντα... Στο "Μίσος", ο Κάσοβιτς μας το είχε εξηγήσει, σε εποχές περισσότερο ελπιδοφόρες.
Σημασία δεν έχει η πτώση, αλλά η πρόσκρουση.
Κάθε...
Το θάρρος να συνεχίζεις να κοιτάζεις ψηλά (μετά από κάθε πτώση)
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Η πρόσκρουση. Αυτή έχει σημασία. Όχι τόσο η πτώση. Το πώς θα καταφέρεις να βρεις το κουράγιο να ξανασηκωθείς.
Να κοιτάξεις μέσα σου...
Η γλώσσα της καρδιάς, που ζωγραφίζει τη ζωή που δεν έζησε…
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Χωρίς την ποίηση, το ανθρώπινο γένος θα ήταν ατελές. Ανολοκλήρωτο. Ορφανό.
Η υπεραξία της γλώσσας που γεννάει συναισθήματα. Εικόνες. Δημιουργεί αναμνήσεις. Καινούριους κόσμους.
Η...
Αναζητώντας την αρμονία, που μετριάζει το χάος (της ζωής)
Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Το χάος είναι απολύτως συμβιωτικό με την ανθρώπινη φύση. Με την εξελικτική διαδρομή της ζωής.
Από τη στιγμή που συνειδητοποιεί κανείς τη σχετική...
