Ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα, στη Βουλή για την ποιότητα της Δημοκρατίας και του δημοσίου διαλόγου
Λένε ορισμένοι -και ίσως όχι αδίκως- ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση. Αυτό επιχείρησε να κάνει σήμερα επί σαράντα λεπτά σ’ αυτό εδώ το βήμα ο κ. Μητσοτάκης, αν και ξεκίνησε την ομιλία του, λέγοντας ότι δεν θέλει η σημερινή συζήτηση στη Βουλή να πάρει χαρακτήρα αντιπαράθεσης ποδοσφαιρικών αγώνων Γ΄ Εθνικής, αλλά ο ίδιος φρόντισε να κατεβάσει το επίπεδο σε τοπικό ερασιτεχνικό, ούτε καν Γ΄ Εθνική.
Και το μεγάλο ζήτημα για όλους όσους μας παρακολουθούν σήμερα είναι ότι βρισκόμαστε εδώ και ένα μήνα σχεδόν μπροστά σε συγκλονιστικές αποκαλύψεις, μπροστά σε αποτρόπαια εγκλήματα, αλλά μπροστά και σε ένα μεγάλο σκάνδαλο που αφορά την απόπειρα συγκάλυψης αυτών των αποτρόπαιων πράξεων.
Αυτή είναι η ατζέντα της συζήτησης σήμερα. Ό,τι κι αν αποφασίσατε να θέσετε ως τίτλο της σημερινής συζήτησης, αξιοποιώντας τον Κανονισμό της Βουλής για άλλη μια φορά και καλώντας μας να κάνετε ανακοινώσεις, η πραγματική συζήτηση είναι αυτή που διεξάγεται τούτη την ώρα σε κάθε ελληνική οικογένεια, σε κάθε σπίτι, σε κάθε χώρο δουλειάς. Αν ήταν ανοιχτά -και όπου είναι ανοιχτά- τα καφενεία σε κάθε καφενείο. Έχουμε πανδημία, είναι κλειστά. Αυτή, όμως, είναι η συζήτηση σήμερα. Για όλα αυτά θέλει ο ελληνικός λαός που μας παρακολουθεί να ακούσει από εμάς σήμερα κάτι.
Και για αυτά περίμενε σήμερα να ακούσει, κύριε Μητσοτάκη, από εσάς κατά τα σαράντα λεπτά της ομιλίας σας έστω και μια αναφορά στην ανάληψη της πολιτικής ευθύνης, έστω και μια συγγνώμη για τις ολιγωρίες, για τα λάθη, για τις παραλείψεις της κυβέρνησής σας και να δώσετε κάποιες εξηγήσεις.
Αντί αυτού, όμως, εσείς επιλέξατε, αλλάζοντας το πλαίσιο της συζήτησης, να γλιτώσετε από αυτήν την βάσανο. Δεν είναι εύκολο πράγμα για έναν πολιτικό να αναλαμβάνει ευθύνη. Και δεν είναι τυχαίο ότι επιλέξατε σήμερα σ’ αυτήν εδώ την κρίσιμη συζήτηση στα έδρανα τα υπουργικά να μην κάθεται η κ. Μενδώνη, αλλά να κάθεται η κ. Αγαπηδάκη. Το επιλέξετε προφανώς. Δεν είναι τυχαίο.
Μόνο που, κύριε Μητσοτάκη, κάνετε ένα λάθος. Κάνετε ένα λάθος, διότι δεν έχετε μάλλον συνειδητοποιήσει ότι σήμερα δεν ήρθατε εδώ στη Βουλή για να δώσετε εξηγήσεις στον ΣΥΡΙΖΑ ή για να απευθυνθείτε και να εγκαλέσετε την αντιπολίτευση. Ήρθατε στη Βουλή για να απευθυνθείτε στον ελληνικό λαό που μας παρακολουθεί. Διαισθάνομαι ότι είναι μια από τις συζητήσεις με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ήρθατε, λοιπόν, εδώ αδιαφορώντας για τον κόσμο που μας παρακολουθεί για να στήσετε μια κομματική αντιπαράθεση με την αντιπολίτευση.
Το θέμα που απασχολεί, όμως, την ελληνική κοινωνία δεν είναι θέμα κομμάτων. Υπερβαίνει τα κόμματα. Είναι θέμα κοινωνίας, μιας κοινωνίας που αυτές τις μέρες έχει αρρωστήσει με όλα αυτά που βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας, μιας κοινωνίας που πονά και αφορά κάθε μάνα, κάθε πατέρα, κάθε οικογένεια ανεξαρτήτως κομματικής αντιπαράθεσης.
Μην απευθύνεστε, λοιπόν, στον ΣΥΡΙΖΑ. Απευθυνθείτε στους ψηφοφόρους σας. Απευθυνθείτε στους βουλευτές σας που ζητάνε παραίτηση Μενδώνη. Μην απευθύνεστε στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΚΙΝΑΛ, στο ΚΚΕ, στο ΜέΡΑ25, στην Ελληνική Λύση.
Εν πάση περιπτώσει, εγώ ακριβώς επειδή θέλω σ’ αυτόν τον κόσμο να απευθυνθώ πέρα και έξω από κομματικές ταμπέλες, θέλω να ξεκινήσω την τοποθέτησή μου όχι με εσάς, θα έρθω και στις ευθύνες σας, αλλά με ένα μεγάλο ευχαριστώ στα θύματα που τόλμησαν. Στα παιδιά και στα κορίτσια, στις γυναίκες και στους άνδρες που κουβαλούσαν για χρόνια μέσα στα βάθη της ψυχής τους ένα βαθύ τραύμα και τόλμησαν.
Βρήκαν το θάρρος όχι μόνο να ανοίξουν την ψυχή τους, αλλά και να δείξουν δημόσια τις πληγές τους, παρά το ότι πολλοί από αυτούς τους οποίους υπέδειξαν ως ενόχους για την κακοποίησή τους ήταν πάρα πολύ ψηλά, ήταν άτομα με εξουσία, δημοσιότητα ή με στενές διασυνδέσεις με ανθρώπους της εξουσίας. Αυτοί σήμερα είναι που πρέπει όλοι μας να επαινέσουμε και να τους πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Γιατί βρήκαν τη δύναμη και ύψωσαν τη φωνή τους, την προσωπική τους μαρτυρία ως ένα φράγμα συλλογικό απέναντι στη λήθη, απέναντι στην ανοχή και στη συγκάλυψη, ανοίγοντας τον δρόμο για τη δικαιοσύνη και ελπίζω για την κάθαρση και προστατεύοντας, με αυτόν τον τρόπο, εκατοντάδες αγόρια και κορίτσια στο μέλλον από τέτοιου είδους κακοποιήσεις.
Σε αυτές και σε αυτούς, λοιπόν, οφείλεται η μεγάλη συζήτηση που άνοιξε στην ελληνική κοινωνία, αλλά και στο πολιτικό σύστημα. Αυτούς και αυτές οφείλουμε να στηρίξουμε σήμερα, χωρίς κομματικά προαπαιτούμενα και «ναι μεν, αλλά» και με σεβασμό απέναντί τους να τοποθετηθούμε με παρρησία, αλλά και με διάθεση αυτοκριτικής όπου χρειάζεται όλο το πολιτικό σύστημα –άγνωστη λέξη για εσάς, κύριε Μητσοτάκη-, με στόχο να φτάσει, όπως συνηθίζουμε να λέμε, «το μαχαίρι στο κόκκαλο» και να γίνει κανόνας το θάρρος και όχι η συγκάλυψη. Και το φως να γίνει η απάντηση στον φόβο, τον δικαιολογημένο φόβο, και στο σκοτάδι.
Δεν πρόκειται βέβαια σήμερα εδώ στη Βουλή να δικάσουμε και πολύ περισσότερο να καταδικάσουμε κανένα. Η δικαιοσύνη έχει στο θέμα αυτό τον λόγο. Όμως, ας αναρωτηθούμε όλοι μας, συμπολίτευση και αντιπολίτευση: Υπάρχουν μόνο βαρύτατες ποινικές κατηγορίες σε αυτήν την υπόθεση; Δεν υπάρχουν και πολιτικές ευθύνες που συγκροτούν ένα πολιτικό σκάνδαλο; Δεν έγινε μπροστά στα μάτια όλων μας μια άκομψη, μια χοντροκομμένη και προκλητική προσπάθεια συγκάλυψης; Δεν επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί το σκάνδαλο Λιγνάδη ως μία ταλαιπωρία ενός σκηνοθέτη για το τίποτα; Ακόμα χειρότερα, δεν επιχειρήθηκαν να εμφανιστούν οι δημόσιες καταγγελίες και αποκαλύψεις ως παραβίαση του τεκμηρίου της αθωότητας;
Αν, όμως, κάποιο τεκμήριο αθωότητας αμφισβητείται σήμερα και μάλιστα πολύ σοβαρά, κύριε πρωθυπουργέ, αυτό είναι το τεκμήριο της δικής σας πολιτικής –επαναλαμβάνω, πολιτικής- αθωότητας. Γιατί όσο και αν προσπαθείτε να αλλάξετε τη συζήτηση, σε αυτήν εδώ την αίθουσα μια βαριά σκιά πλανιέται πίσω και πάνω από εσάς, αν και δεν είναι –κατ’ επιλογή σας- σήμερα στα υπουργικά έδρανα.
Είναι η σκιά της υπουργού Πολιτισμού, της κ. Μενδώνη, που σύσσωμος ο κόσμος των τεχνών, του πολιτισμού, αλλά και πάρα πολλοί βουλευτές δικοί σας ζητούν επιτακτικά να αναλάβει από ευθιξία την πολιτική ευθύνη και να παραιτηθεί. Είναι η σκιά της κ. Μενδώνη που επιμένετε να την προστατεύετε, να την στηρίζετε, παρά την κατακραυγή του κόσμου, της τέχνης εναντίον της, δήθεν επειδή ξεκόλλησε –λέει- τις μεγάλες επενδύσεις στο Ελληνικό. Εντάξει, αν είναι έτσι, αλλάξτε την και βάλτε την στη θέση του κ. Γεωργιάδη που τα έχει κολλημένα χρόνια, δεν γίνεται καμία επένδυση σε αυτόν τον τόπο!
Όμως, απαλλάξτε τον χώρο του πολιτισμού από τη δική της παρουσία, διότι είναι βαριά εκτεθειμένη για τον τρόπο που χειρίστηκε και τον τρόπο που επιχείρησε να συγκαλύψει το σκάνδαλο Λιγνάδη ή καλύτερα το σκάνδαλο Μενδώνη-Λιγνάδη.
Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω, κύριε Μητσοτάκη. Όμως, εσείς φαίνεται ότι είστε κάπου αλλού και δεν ακούτε αυτή τη βοή που έρχεται από τον κόσμο της τέχνης, που έρχεται από την κοινωνία, που έρχεται από εκατοντάδες προσωπικότητες του χώρου του πολιτισμού. Δεν ακούτε ή μάλλον κάνετε πως δεν ακούτε την πάνδημη σήμερα απαίτηση για την αποπομπή της υπουργού σας και αποφασίζετε και διατάζετε να παραμείνει στη θέση της, να στηριχθεί, να ξεπλυθεί πολιτικά, γιατί –όπως λέει το τελευταίο κεφάλαιο της προπαγάνδας σας- δεν έκανε τίποτα άλλο παρά ένα μικρό επικοινωνιακό λάθος.
Αναρωτιέμαι, λοιπόν, σήμερα εδώ εγώ, μαζί πιστεύω με την πλειονότητα της κοινής γνώμης: Γιατί τη στηρίζετε με τόσο πάθος την κ. Μενδώνη; Υπάρχει κάποιο ένοχο μυστικό που δεν ξέρουμε; Εγώ πάντως δεν μπορώ να πιστέψω ότι μία υπουργός μπορεί να εκβιάζει τον πρωθυπουργό. Και αυτό, γιατί οι ευθύνες, είτε έτσι είτε αλλιώς, οι αντικειμενικές ευθύνες ανήκουν στον πρωθυπουργό.
Η κ. Μενδώνη άλλωστε από μόνη της κινήθηκε σε όλη αυτή την ιστορία; Από μόνη της η κ. Μενδώνη αποφάσισε να αλλάξει τον νόμο και να καταργήσει τον διαγωνισμό; Γιατί μας ρωτήσατε τώρα εδώ: «Πώς διορίστηκε ο προηγούμενος καλλιτεχνικός διευθυντής;». Με τον νόμο που βρήκαμε από εσάς. Αλλάξαμε τον νόμο, κύριε Μητσοτάκη.
Αλλάξαμε τον νόμο και προκήρυξε η κ. Ζορμπά διαγωνισμό, έκανε πρόσκληση δημόσιου ενδιαφέροντος, όταν τις μέρες εκείνες ο κ. Λιγνάδης έβγαινε σε δημόσιες εκδηλώσεις και κάποιοι του έλεγαν ότι «ετοιμάζεσαι για επόμενος καλλιτεχνικός διευθυντής». Είχε διαρρεύσει το μυστικό. Από ποιον ετοιμαζόταν; Ποιος του το είχε προτείνει; Για ποιο λόγο;
Από μόνη της η κ. Μενδώνη αποφάσισε να καταργήσει τον διαγωνισμό και να διορίσει καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού τον κ. Λιγνάδη, τον οποίο, κατά δήλωσή της, δεν γνώριζε, παρά μονάχα τρεις μέρες πριν τον διορίσει;
Από μόνη της αποφάσισε να ανέβει σε αυτό εδώ το βήμα της Βουλής σε μία κορυφαία επίδειξη, αν θέλετε, του πώς αντιλαμβάνεστε και τον ρόλο της Βουλής και τον δημόσιο διάλογο, και να επικαλεστεί λόγους δημοσίου συμφέροντος για την κατάργηση του διαγωνισμού για τον διορισμό Λιγνάδη; Λόγους δημοσίου συμφέροντος!
Από μόνη της αποφάσισε να επιχειρήσει, με διάφορα προσχήματα, τη συγκάλυψη επί σειρά ημερών, επί δεκαπέντε ημέρες, δίνοντας τη δυνατότητα στον κ. Λιγνάδη να λάβει όλα τα πιθανά μέτρα ώστε να εξαφανίσει πιθανές αποδείξεις της δράσης του;
Από μόνη της αποφάσισε η κ. Μενδώνη να μην προσφύγει στη δικαιοσύνη από την πρώτη στιγμή της πρώτης δημόσιας καταγγελίας στις 6 του Φλεβάρη, την ημέρα δηλαδή που εκ των υστέρων μας είπατε και αφού αφήσατε την ίδια την Μενδώνη να λέει ψέματα και τον ίδιο τον κυβερνητικό σας εκπρόσωπο να λέει ψέματα και να εκτίθεται; Εκ των υστέρων μας είπατε ότι τότε εσείς ζητήσατε και δεν παραιτήθηκε από μόνος του ο Λιγνάδης. Από μόνη της τα έκανε όλα αυτά;
Μας είπατε ότι δεν τον ξέρατε ποτέ, ότι δεν είχατε δει ποτέ, ότι κάνουμε photoshop στις φωτογραφίες. Ποιος τον έβαλε, εν πάση περιπτώσει, σε αυτή τη θέση; Ποιος; Ποιανού επιλογή ήταν, κύριε Μητσοτάκη, ήταν να μπει σε αυτή τη θέση;
Πέρναγε έξω από το Εθνικό, είδε φως και μπήκε; Σε ποιον τα λέτε αυτά; Τι ρεσιτάλ υποκρισίας είναι αυτό σήμερα σε αυτήν εδώ την αίθουσα; Θα πείσετε, πιστεύετε, τους βουλευτές σας με αυτές τις άναρθρες δεήσεις;
Εν τοιάυτη περίπτωσει, από μόνη της αποφάσισε η κ. Μενδώνη να ζητήσει μεν την παραίτηση Λιγνάδη στις 6 του Φλεβάρη, με την πρώτη δημόσια καταγγελία, αλλά να μην προσφύγει στη δικαιοσύνη τη μέρα που ζήτησε την παραίτηση Λιγνάδη, παρά να περιμένει, δίνοντας κρίσιμο χρόνο στον κατηγορούμενο και μόνο όταν στις 19 του Φλεβάρη, μετά από δεκαπέντε ολόκληρες μέρες, υπήρχε η πληροφορία και κατατέθηκε την ίδια μέρα μήνυση για μη παραγγεγραμμένο αδίκημα.
Την ίδια ημέρα που ο πρωθυπουργός πήγε στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τοποθετήθηκε τότε η κ. Μενδώνη έκανε δήθεν μου τάχα μου μηνυτήρια αναφορά, ενώ ήξερε ότι έχει κατατεθεί μήνυση για μη παραγεγραμμένο αδίκημα, άρα δεν υπήρχε περίπτωση η δικαιοσύνη να μην προχωρεί στην υπόθεση.
Από μόνη της αποφάσισε, λοιπόν, να τα κάνει όλα αυτά; Αυτό είναι το βασικό, το κρίσιμο ερώτημα. Ο ελληνικός λαός περιμένει να ακούσει την απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα. Δεν μπορείτε να αποφύγετε, κύριε Μητσοτάκη, να απαντήσετε σε αυτά με διαλογικές συζητήσεις, ενδιαφέρουσες και κρίσιμες για την ποιότητα του δημόσιου διαλόγου. Αν αυτό, όμως, να μας φέρετε σήμερα εδώ να συζητάμε για την ποιότητα του δημόσιου διαλόγου είναι ένας αντιπερισπασμός για να μην απαντήσετε στα κρίσιμα ερωτήματα, τότε θα σας πω ότι είναι ένας αντιπερισπασμός ντροπής. Εγώ έτσι θα τον χαρακτηρίσω.
Αλήθεια, ένα άλλο ερώτημα κρίσιμο, κύριοι της κυβέρνησης, γιατί δεν επιδείξατε και στην περίπτωση Λιγνάδη τα ίδια αντανακλαστικά που ορθώς επιδείξατε στην περίπτωση Μπεκατώρου, στην οποία πρέπει να πω -για να συμφωνήσουμε και σε κάτι σήμερα- ότι χρωστάμε όλοι ένα μεγάλο ευχαριστώ, διότι ήταν αυτή που πρώτη άνοιξε τον ασκό του Αιόλου με αυτήν τη γενναιότητα που επέδειξε.
Τι σας φόβισε, λοιπόν, στην περίπτωση Λιγνάδη και δεν προχωρήσετε με τον ίδιο τρόπο; Τι σας έκανε να οργανώσετε όλη αυτή την επιχείρηση, θα πω εγώ, συγκάλυψης χωρίς να υπολογίσετε τι σήμα δίνετε στην ελληνική κοινωνία, τι σήμα δίνετε στα θύματα και τι σήμα δίνετε στους θύτες και τι σήμα συνεχίζετε να δίνετε με αυτή τη διαχείριση-Βατερλό που έχετε επιλέξει και στην οποία για έναν ανεξήγητο λόγο σήμερα εδώ στη Βουλή επιμένετε.
Τι σήμα δίνει για παράδειγμα ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου του κόμματός σας, ο κ. Ρωμανός, ο οποίος σας εκπροσωπεί, κύριε Μητσοτάκη, όταν επιτίθεται με σκαιούς χαρακτηρισμούς στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, δηλαδή σ’ αυτούς τους ανθρώπους σήμερα που θεσμικά προωθούν τις αποκαλύψεις προς τη δικαιοσύνη. Τι σήμα δίνει όταν επιχειρεί να τους βάλει την ταμπέλα την κομματική ότι είναι αριστεροί και προσδίδει έτσι πολιτική σκοπιμότητα στην έντιμη στάση που κρατάνε. Και κυρίως τι σήμα δίνει όταν τους κατηγορεί -ακούστε- ότι ήξεραν και δεν μιλούσαν τόσα χρόνια. Σοβαρά τώρα; Αυτή είναι η γραμμή της Νέας Δημοκρατίας;
Είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό το απαράδεκτο «τώρα το θυμήθηκε;»! Αυτό το απαράδεκτο «τώρα το θυμήθηκε» που ψιθυρίζετε, κανείς σας δεν τόλμησε να το πει ευθέως, όταν έρχεται μία συγκλονιστική καταγγελία μιας γυναίκας ή ενός αγοριού που θυμάται μετά από χρόνια. Δεν θυμάται μετά από χρόνια. Καταγγέλλει μετά από χρόνια. Γιατί ποτέ δεν ξέχασε, κύριοι της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας! Η κακοποίηση αυτών των ανθρώπων ήταν βαθιά χαραγμένη στην ψυχή τους για χρόνια! Έτσι, λοιπόν, δίνετε σήμα στήριξης των θυμάτων, ενοχοποιώντας ή αποτρέποντας τα θύματα από το να αποκαλύψουν τους θύτες;
Τι σήμα, επίσης, δίνετε όταν την ώρα που κάθε ελληνική οικογένεια ανατριχιάζει με αυτές τις καταγγελίες, ο υπουργός Ανάπτυξης, ο κ. Γεωργιάδης, να φροντίζει να προϊδεάσει την κοινή γνώμη για την υπερασπιστική γραμμή της κ. Μενδώνη και να μας λέει ότι όσοι την καταγγέλλουν για τους αδιανόητους χειρισμούς της στην υπόθεση Λιγνάδη το κάνουν επειδή είναι αριστεροί που τη μισούν επειδή ξεμπλόκαρε τις φοβερές επενδύσεις στο Ελληνικό.
Αλήθεια σκεφτήκατε πολύ ή αν θα βρείτε αυτή τη γραμμή; Και δεν σκεφτήκατε καν ότι έτσι εξευτελίζετε τους ανθρώπους που τόλμησαν να καταγγείλουν τους δυνάστες τους; Ο Νίκος Σ. και τα άλλα παιδιά που κατέθεσαν μηνύσεις και βγήκαν σε εκπομπές και δημόσια κατήγγειλαν την κακοποίησή τους το έκαναν αυτό γιατί δεν ήθελαν να γίνει η επένδυση στο Ελληνικό; Δηλαδή, πόση χυδαιότητα μπορεί να χωρέσει στην πολιτική σας σκοπιμότητα; Πόση χυδαιότητα;
Κύριε Μητσοτάκη, επειδή απευθυνθήκατε σε προσωπικό τόνο με σκοπό να με προκαλέσετε, δεν θα προκληθώ που μιλήσατε για ευελιξία ηθικής, εύκαμπτη ηθική και αναφερθήκατε σε προσωπικό τόνο στα παιδιά μου και στα παιδιά σας. Εγώ έχω μια ειλικρινή απορία και θα σας την πω. Θα πάρω σαφέστατες αποστάσεις από όλες τις χυδαιότητες του δημόσιου λόγου, αλλά έχω μια σαφέστατη απορία: Η έγνοια σας η προσωπική, αλλά και η συλλογική της κυβέρνησης από την πρώτη στιγμή που είδε το φως της δημοσιότητας αυτή υπόθεση ή από τότε που εσείς πληροφορηθήκατε, ενδεχομένως πριν δει το φως της δημοσιότητας, δεν ήταν να ενθαρρύνετε τα θύματα να μιλήσουν; Ήταν να προφυλάξετε τον θύτη μη τυχόν και πέσει στα σκυλιά; Ο κ. Γεραπετρίτης αυτό μάς είπε στη Βουλή προχθές, ότι τελικά ζητήθηκε η παραίτηση Λιγνάδη όταν δημοσιεύθηκε η ανατριχιαστική καταγγελία του Νίκου Σ., αλλά δεν το είπατε δημόσια για να μην τον διαπομπεύσετε τον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, να μην τον ρίξετε στα σκυλιά. Από σεβασμό στον Λιγνάδη, δηλαδή, αποκρύψατε την αλήθεια των θυμάτων και το δράμα τους; Αυτό κάνατε;Και βάλατε τον δύσμοιρο τον κυβερνητικό σας εκπρόσωπο, έναν νέο άνθρωπο με περγαμηνές, καθηγητή Πανεπιστημίου, να βγαίνει και να κομπιάζει, να μην μπορεί να μιλήσει και να λέει ότι ήταν προσωπικοί οι λόγοι της παραίτησης; Δεν το κάνατε αυτό; Το κάνατε, κάνοντας άλλο ένα όχι βήμα, άλμα, θα έλεγα εγώ, στην προσπάθεια συγκάλυψης.
Κύριε Μητσοτάκη, λυπάμαι, αλλά είστε πολιτικά εκτεθειμένος σε όλη αυτήν την υπόθεση και θα παραμένετε πολιτικά ακάλυπτος όσο θα επιμένετε να καλύπτετε την υπουργό σας.
Θέλω, λοιπόν, γιατί δεν θέλω να μασάω τα λόγια μου, να διαχωρίσω απολύτως τη θέση μου από όσα ανεύθυνα γράφονται ή λέγονται στα social media. Δεν πρόκειται να κρυφτώ. Αν θέλετε να κρυφτείτε εσείς πίσω από αυτά για να μην δώσετε απαντήσεις σήμερα, κρυφτείτε. Μας βλέπει ο ελληνικός λαός όμως. Δεν μπορείτε να κρυφτείτε πίσω από το δάκτυλό σας.
Και ξέρετε κάτι, κύριε Μητσοτάκη; Εγώ έχω υποστεί προσωπικά αυτού του είδους τις επιθέσεις με χιλιάδες χιλιάδων άθλιες αναρτήσεις τα τελευταία χρόνια. Και επαναλαμβάνω ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα, ίσα ίσα αισθάνομαι υποχρεωμένος, να δηλώσω ότι διαφωνώ αποφασιστικά, κάθετα κατηγορηματικά με πολλά από όσα η ασυδοσία του πληκτρολογίου που σας καταλογίζουν. Σας το λέω ευθέως. Και το κάνω ευθαρσώς για όλους. Και το κάνω ευθαρσώς παρότι εσείς δεν πράξετε ποτέ κάτι αντίστοιχο όταν στόχος σας ήταν οι πολιτικοί σας αντίπαλοι. Ποτέ!
Το ότι δεν υιοθετούμε την ασυδοσία και την καταδικάζουμε δεν σημαίνει ότι δεν θα πούμε τα πράγματα όπως έχουν. Δεν σημαίνει ότι δεν είστε, επαναλαμβάνω, πολιτικά και ηθικά θα έλεγα σοβαρότατα εκτεθειμένος γιατί ανεχθήκατε -δεν ξέρω αν οργανώσατε, αλλά είναι βέβαιο ότι ανεχθήκατε- μια αλληλουχία πράξεων και παραλείψεων που αφορούν τον κ. Λιγνάδη και την κ. Μενδώνη, με τελευταίο και χειρότερο επεισόδιο αυτό της απόπειρας συγκάλυψης.
Και θα περίμενε κανείς ο σεβασμός στα θύματα και στην απαίτηση της κοινωνίας να αναλάβουν οι πάντες τις ευθύνες τους, σήμερα να σας ωθήσει να σταθείτε και εσείς στο ύψος των δύσκολων περιστάσεων και να τολμήσετε μια πολιτική αυτοκριτική. Θα κερδίζατε έτσι. Να αναγνωρίσετε ότι με λάθος τρόπο, στηρίζοντας ακόμα και σήμερα λάθος ανθρώπους, αλλάζοντας νόμους κατά το δοκούν, καταστήσατε και εσείς τον εαυτό σας συνεργό -για να μην πω πρωτεργάτη- ενός σοβαρότατου πολιτικού σκανδάλου, έστω και μόνο διότι δική σας επιλογή ήταν ο κ. Λιγνάδης για το Εθνικό Θέατρο. Ούτε αυτό δεν μας είπατε σήμερα. Δεν αισθάνεστε την ανάγκη να ζητήσετε μία συγγνώμη γι’ αυτήν την επιλογή.
Ξέρατε; Προφανώς και δεν ξέρατε. Μια συγγνώμη να πείτε, να αναλάβετε μια πολιτική ευθύνη.
Και γιατί δική σας επιλογή, επίσης, ήταν και παραμένει η κ. Μενδώνη, ως πρώτη κυρία του πολιτισμού μας. Και εντελώς δική σας επιλογή είναι να αγνοείτε όχι μόνο τη γενική κατακραυγή, αλλά ακόμα–επαναλαμβάνω- και τους δικούς σας βουλευτές, που ζητούν την παραίτησή της, και να τη διατηρείτε στη θέση της. Από την κριτική βέβαια μέχρι σήμερα κατάφεραν να σας φυλάνε φιλικά μέσα ενημέρωσης, από την αυτοκριτική φροντίζετε να φυλάγεστε μόνοι σας.
Και έρχεστε σήμερα στη Βουλή για να μας παραδώσετε μαθήματα για την ποιότητα της δημοκρατίας και του δημοσίου διαλόγου. Μάλλον για μαθήματα υποκρισίας θα πρέπει να μιλάμε, γιατί εσείς, κύριε Μητσοτάκη, είστε ο πρωθυπουργός που εν ονόματι των θεσμών έχει προβεί στα μεγαλύτερα θεσμικά ατοπήματα, ο πρωθυπουργός του «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι», που αλλάζει τον νόμο όταν δεν το βολεύει. Το έχετε κάνει πλείστες όσες φορές και όχι μόνο στην υπόθεση Λιγνάδη.
Θέλετε, όμως, κύριε Μητσοτάκη, στα αλήθεια να μιλήσουμε για δημοκρατικό διάλογο; Ακούστε, λοιπόν, ο δημοκρατικός διάλογος δεν γίνεται από σοβαρά κόμματα και πολύ περισσότερο από σοβαρές κυβερνήσεις μόνο με λόγια, διαξιφισμούς και επικοινωνιακά τεχνάσματα. Γίνεται πρώτα-πρώτα με πράξεις.
Η πράξη, κύριε Μητσοτάκη, είναι κριτήριο της αλήθειας. Και η πράξη λέει ότι είσαστε αλλεργικός στον αντίλογο και δυσανεκτικός στην κριτική. Η πράξη λέει ότι μετατρέψατε εν ονόματι της πανδημίας τη Βουλή σε άβουλη. Ποιον διάλογο επικαλείστε όταν εσείς, ακόμα και τώρα, αγνοείτε σκανδαλωδώς τη θέληση των ανθρώπων της τέχνης και της κοινωνίας να διώξετε την κ. Μενδώνη και να χυθεί άπλετο φως; Ποιον διάλογο επικαλείστε και πώς τον θυμηθήκατε τώρα, στα δύσκολα, ενώ η κοινωνία απαιτεί θεσμικά και πολιτικά μέτρα που θα αποτρέπουν παρόμοια δράματα στο μέλλον;
Αν στα αλήθεια, λοιπόν, θέλετε διάλογο, τολμήστε όχι με εμάς εδώ να μας κάνετε μαθήματα και να αντιπαρατιθέμεθα, τολμήστε να συζητήσετε, να βρείτε αυτούς τους ανθρώπους, τους φορείς της τέχνης, των ηθοποιών, των καλλιτεχνών και τις οργανώσεις των ανθρώπων της τέχνης, δηλαδή εκείνους που έχουν ξεσηκωθεί με τη στάση σας και κουβεντιάστε μαζί τους. Αν στα αλήθεια θέλετε διάλογο, τολμήστε να συζητήσετε με τους απλούς πολίτες, τις συλλογικότητες που έχουν ξεσηκωθεί με τη στάση σας. Ο διάλογος, όμως, ξέρετε δεν είναι οδός διαφυγής και ξεπλύματος των ανομημάτων μας. Απαιτεί θάρρος και απαιτεί ειλικρίνεια.
Πηγαίνετε, λοιπόν, όπως πήγα εγώ, να συζητήσετε με εκείνους που υφίστανται εδώ και έναν σχεδόν χρόνο τα αποτελέσματα της πολιτικής σας στον χώρο του πολιτισμού. Και μην μας παρουσιάζετε εδώ 56 υπογραφές οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι φορείς εποπτευόμενοι οι οποίοι έχουν διοριστεί από την κ. Μενδώνη. Καταρχάς, παρουσιάζοντάς μας 56 που τη στηρίζουν μας δείχνετε ότι 1056 είναι απέναντι. Δεν το καταλαβαίνετε αυτό;
Όσο δε για τον πολιτικό πολιτισμό, που θυμηθήκατε εν μέσω των συνεπειών του σκανδάλου, σηκώνω τα χέρια ψηλά. Έχετε άλλωστε προσωπική προϊστορία στο θέμα του διαλόγου και του πολιτικού πολιτισμού εδώ στη Βουλή. Όσο ήσασταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχατε μετατραπεί σε μόνιμο αναμεταδότη εντός της Βουλής των επιχειρημάτων των τρολ του διαδικτύου.
Από το δικό σας στόμα, κύριε Μητσοτάκη, που τώρα δοξολογεί την ποιότητα των επιχειρημάτων, δεν βγήκε η απίστευτη συκοφαντία από αυτό εδώ το Βήμα ότι ανταλλάξαμε τη Μακεδονία με τις συντάξεις; Και έρχεστε τώρα να μου κάνετε μαθήματα ηθικής για τον δημόσιο διάλογο και την ποιότητα των επιχειρημάτων;
Από το δικό σας στόμα, που τώρα αγορεύει για την ποιότητα του δημόσιου διαλόγου, δεν ξεπήδησε από αυτό εδώ το Βήμα η μεταφορά των δημοσιευμάτων του Μακελειού μέσα στο Κοινοβούλιο και η απόπειρα ηθικού διασυρμού του νεκρού πατέρα μου ως δήθεν συνεργάτη της χούντας; Εσείς δεν τα είπατε αυτά;
Και έρχεστε τώρα να μας εγκαλέσετε -και ιδιαίτερα να εγκαλέσετε εμένα- για ό,τι αναρτάται στα κοινωνικά δίκτυα εσείς που όχι απλά ανεχθήκατε, όχι απλά υιοθετήσατε, αλλά βάλατε την υπογραφή σας και αναπαράξατε αυτές τις αθλιότητες μέσα στο Κοινοβούλιο.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι αυτό ξεπερνά τα όρια της υποκρισίας και εισέρχεται στην επικράτεια της ακρισίας.
Θέλω, λοιπόν, να θέσω και την αισιόδοξη πλευρά, ότι αυτό το κίνημα, αυτό το ξέσπασμα θα μας αναστατώσει, θα μας πονέσει, αλλά θα μας κάνει όλους καλύτερους, αρκεί να μη φοβηθούμε να ανοίξουμε τη συζήτηση σε βάθος και να στηρίξουμε μέχρι τέλους την κάθαρση.
Τις μέρες αυτές, όμως, οι καλλιτέχνες, οι άνθρωποι του πολιτισμού δεν ανέδειξαν μόνο ζητήματα σεξουαλικής και εργασιακής εκμετάλλευσης που λάμβαναν χώρα για χρόνια στον χώρο τους. Ανέδειξαν και την εργασιακή ανασφάλεια, την εργασιακή ζούγκλα με την οποία για χρόνια συγκρούεται η Αριστερά.
Αυτή τη συζήτηση πρέπει, λοιπόν, να την ανοίξουμε σε βάθος, πολύ περισσότερο που τέτοια απεχθή φαινόμενα δεν υπάρχουν μόνο στον χώρο της τέχνης και του αθλητισμού, αλλά στο σύνολο της κοινωνίας, εκεί που οι εργαζόμενοι, ορισμένοι που, όπως πρόσφατα ανακαλύψατε, είναι εξαρτημένοι από τον μισθό τους και τα βγάζουν δύσκολα πέρα με έναν πενιχρό μισθό.
Το κύμα των αποκαλύψεων, με αποκορύφωμα το σκάνδαλο Μενδώνη – Λιγνάδη, έφερε στην επιφάνεια και μερικά ζωτικά για τη δημοκρατία και την κοινωνία μας ερωτήματα: Αν οι καλλιτέχνες, για παράδειγμα, θα είναι πραγματικά ελεύθεροι να εκφράζουν το ταλέντο τους, αλλά και την κοινωνική και πολιτική τους κριτική. Αν η αξιοπρέπεια θα προστατεύεται με τη μεγαλύτερη αυστηρότητα και θα θεωρείται αναπόσπαστο στοιχείο της εργασίας. Αν οι γυναίκες θα μπορέσουν, επιτέλους, να απολαμβάνουν πλήρη δικαιώματα και να μην ζουν με τον φόβο των σεξουαλικών παρενοχλήσεων και επιθέσεων. Αν οι άντρες και οι γυναίκες ομοφυλόφιλοι δεν θα υποχρεώνονται να ζουν στο σκοτάδι, να συκοφαντούνται ως κίναιδοι, όπως έγραψε ένας βουλευτής σας προχθές και ως φύσει εγκληματίες και να αντιμετωπίζονται ως απόβλητοι.
Αυτά τα ζητήματα θα πρέπει κάποια στιγμή να συζητήσουμε.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, από τη σημερινή μας συζήτηση οι άνθρωποι του πολιτισμού, αλλά και η κοινωνία που μας παρακολουθεί, πρέπει να πάρουν ένα καθαρό μήνυμα. Πρέπει να πάρουν το μήνυμα ότι ο αυταρχισμός της εξουσίας, που μπορεί να κρύβει εγκλήματα και να κουκουλώνει σκάνδαλα, αποδεικνύοντας, μάλιστα, και αναδεικνύοντας τους άριστους αυτουργούς των σκανδάλων, έχει ένα όριο. Και το όριο αυτό, η κόκκινη γραμμή της αλήθειας είναι η αντίσταση όλων μας, που ξεκινάει από το προσωπικό θάρρος, την προσωπική δύναμη μέχρι τη συλλογική δράση.
Εμείς, λοιπόν, θέλουμε μετά τη σημερινή συζήτηση όλες και όλοι που έχουν υποστεί αυτού του είδους την απάνθρωπη κακοποίηση, να ξέρουν ότι θα έχουν τη στήριξή μας. Θέλουμε να υψώσουμε ένα φραγμό ανθρωπιάς, αλληλεγγύης και δικαιοσύνης απέναντι στους θύτες, που χρησιμοποιούν τη μικρή ή μεγάλη εξουσία τους, τις μικρές ή μεγάλες σχέσεις τους με την εξουσία για να καταρρακώνουν σώματα και ψυχές.
Γι’ αυτό -και κλείνω, κύριε Πρόεδρε- ήταν ατυχής επιλογή να επιχειρήσετε να ξεφύγετε σήμερα, κύριε Μητσοτάκη, από τις ευθύνες σας, μετατρέποντας τη συζήτηση για ένα τέτοιο ειδεχθές σκάνδαλο σε συζήτηση για την ποιότητα του πολιτικού διαλόγου.
Και ήταν ατυχής, γιατί όλοι σε αυτή τη χώρα καταλαβαίνουν ότι το πρόβλημα δεν είναι οι λέξεις, αλλά το πρόβλημα είναι οι πράξεις, οι δικές σας πράξεις. Οι πράξεις της κυβέρνησής σας είναι το πρόβλημα.
Για τις πράξεις αυτές πρέπει να απολογηθείτε εσείς, όχι εγώ, η κ. Γεννηματά, ο κ. Κουτσούμπας, ο κ. Βαρουφάκης, οι πολιτικοί αρχηγοί. Για τις πράξεις όχι μόνο στο θέμα Λιγνάδη, για τις πράξεις σας εν γένει. Για τις πράξεις σας στην πανδημία, για την οικονομική και κοινωνική καταστροφή, για την Αστυνομία που αντιμετωπίζει φοιτητές σαν εγκληματίες στα πανεπιστήμια, για την καταπάτηση των δικαιωμάτων και την πιθανότητα να γίνουμε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα -μετά τη Βρετανία της Θάτσερ- με νεκρό φυλακισμένο απεργό πείνας, για την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, για τις εκκρεμείς συντάξεις που διπλασιάσατε, για την κοινωνική φτώχεια, για το «σουρωτήρι» στο Αιγαίο από τα τουρκικά πλοία. Για αυτά, για αυτές τις πράξεις! Θα μπορούσα εδώ να αναφέρω δεκάδες πράξεις. Αυτές οι πράξεις είναι απαράδεκτες και χυδαίες!
Είναι απαράδεκτες και χυδαίες για τους πολίτες, για τους εργαζόμενους, για τους μικρομεσαίους, για τους αγρότες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους επιχειρηματίες. Οι πράξεις σας για αυτούς συνιστούν χυδαιότητα, αφού τους αδικούν και τους συντρίβουν.
Δεν είναι, λοιπόν, η ποιότητα του διαλόγου το πρόβλημα, αλλά το περιεχόμενο των πράξεων και των πολιτικών της κυβέρνησής σας είναι το πρόβλημα. Γι’ αυτά θα πρέπει να μιλήσετε και να απολογηθείτε. Δεν είναι ο σκοτεινός κόσμος του διαδικτύου που έχει και μια άλλη πλευρά, γιατί αν δεν ήταν αυτός, δεν θα έβγαιναν όλα αυτά στη δημοσιότητα σήμερα, αλλά είναι η ωμή, η ζωντανή, η καθαρή, η αβάσταχτη πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες αυτή που πρέπει να αλλάξουμε.
Δυστυχώς, δεν το καταλαβαίνετε, αλλά έτσι είναι. Τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργείτε ή αυτά που δεν μπορείτε να λύσετε με τις πολιτικές σας και τη συμπεριφορά σας είναι το λίπασμα για την κριτική εναντίον σας. Εσείς με τις επιλογές σας, με την αλαζονική σας συμπεριφορά, τα μειωμένα αντανακλαστικά και τη χαμηλή ενσυναίσθηση είστε οι τροφοδότες τους.
Μην ψάχνετε, λοιπόν, στην αντιπολίτευση τους υπεύθυνους! Ψάξτε την ευθύνη στις πολιτικές σας, στην κυβέρνησή σας, μέσα σας! Οι χυδαίοι είναι εντός των τειχών, όχι εκτός. Κάντε, λοιπόν, αυτοκριτική, μην αναζητάτε ευθύνες σε άλλους! Μην πετάτε την μπάλα στην εξέδρα! Το πρόβλημα είστε εσείς, όχι οι άλλοι. Εσείς και μόνο εσείς. Και από εκεί πρέπει να αρχίσει η κάθαρση.
Σας ευχαριστώ.
Δευτερολογία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα, στη Βουλή για την ποιότητα της Δημοκρατίας και του δημοσίου διαλόγου
Ούτε λίγο ούτε πολύ, κύριε Μητσοτάκη, σήμερα στη δευτερολογία σας μας είπατε ότι είστε πάρα πολύ περήφανος, επειδή το κίνημα «metoo» ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της δικής σας διακυβέρνησης και μάλιστα ξεκινήσατε με μια λαθροχειρία λέγοντας «η κ. Μπεκατώρου σε εκδήλωση που οργάνωσε η Κυβέρνησή σας». Σε εκδήλωση που οργάνωσε η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών πρωτοέκανε δημόσια την καταγγελία της.
Και το ξέρετε προφανώς, αλλά βρίσκεστε σε μια τόσο δύσκολη θέση που πρέπει να ανεβείτε σε αυτό το βήμα και να επαινέσετε τον εαυτό σας αντί, έστω στη δεύτερη ευκαιρία που είχατε, να κάνετε μια στοιχειώδη αυτοκριτική και να αναλάβετε μια στοιχειώδη πολιτική ευθύνη. Δεν το πράξατε.
Μας είπατε ότι επί των ημερών σας, επειδή είστε εσείς, ξεκίνησε στην Ελλάδα το κίνημα «metoo», διότι η κυβέρνησή σας δίνει εχέγγυα στα θύματα, εχέγγυα στήριξης να προχωρήσουν στις δημόσιες καταγγελίες.
Με την ίδια λογική θα έπρεπε το κίνημα «metoo» παγκοσμίως, που ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής το 2017, να το καρπωθεί η κυβέρνηση του κ. Τραμπ, διότι επί Τραμπ ξεκίνησε. Επί Τραμπ!
Τώρα, αυτά τα επιχειρήματα που έρχεστε και μας λέτε από το βήμα της Βουλής είναι επιχειρήματα για μικρά παιδιά.
Και βεβαίως, επιμείνατε γι’ άλλη μια φορά στο ότι δεν μπήκαμε στην ουσία των ζητημάτων. Για εσάς η ουσία των ζητημάτων είναι το διαδίκτυο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στο διαδίκτυο υπάρχει ένα κλίμα αρνητικό. Όμως, υπάρχει και ένα κλίμα θετικό στο διαδίκτυο, όχι μόνο το αρνητικό. Το αρνητικό να το καταδικάσουμε όλοι μαζί.
Όμως, το γεγονός ότι αν δεν υπήρχε το διαδίκτυο, δεν θα μπορούσε μια σειρά από κρίσιμες δημόσιες καταγγελίες για προσπάθεια συγκάλυψης σε κρίσιμα θέματα να αναδειχθούν, δεν το στηλιτεύσατε. Το στηλιτεύω εγώ.
Μια σειρά από πάρα πολύ σημαντικά ζητήματα που αφορούν τη διακυβέρνηση σας, από την περίφημη κομπίνα του «σκόιλ_ελικίκου» των προγραμμάτων του κ. Βρούτση, μέχρι τα πτυχία που δεν είχε ο κ. Διαματάρης –και αναγκαστήκατε να τον διώξετε-, μέχρι τις μάσκες-αερόστατα που δίνατε στα παιδιά στα σχολεία, μέχρι και τα ατοπήματά σας στην Πάρνηθα και στην Ικαρία, όλα αυτά βγήκαν από το διαδίκτυο, κύριε Μητσοτάκη! Δεν βγήκαν από κανένα μεγάλο κανάλι, μεγάλης εμβέλειας.
Κύριε Μητσοτάκη, όταν βρίσκεστε μπροστά στον κίνδυνο ατοπήματα δικά σας ή της κυβέρνησής σας να έχουν μία ευρύτερη δημοσιότητα, διότι το διαδίκτυο φουντώνει, τότε παρεμβαίνετε, ακόμα και στη δημόσια τηλεόραση, και δίνετε εντολή να αναρτηθεί από τον κ. Ζούλα, τον οποίο ανταμείψατε για τις υπηρεσίες του προχθές, αναβαθμίζοντας τον μισθό του, ώστε να παίρνει τον ανώτατο μισθό κρατικού λειτουργού, για να βγάζει ο κ. Ζούλας ντιρεκτίβες τοιχοκολλημένες στην αίθουσα σύνταξης της δημόσιας τηλεόρασης, ώστε να μην παίζουν πλάνα από την Ικαρία ή να μην παίζουν φωτογραφίες του Λιγνάδη μόνο του. Και είχατε το θράσος να μας πείτε ότι εμείς κάνουμε photoshop.
Κύριε Μητσοτάκη, θέλω να επανέλθω στο κρίσιμο ζήτημα της σημερινής συνεδρίασης. Δεν θα σας απαντήσω εγώ για ποιον λόγο δεν αποπέμπετε την κ. Μενδώνη, εσείς πρέπει να το απαντήσετε. Ο ελληνικός λαός από σας περιμένει μια απάντηση σε αυτό το κρίσιμο θέμα, δεν περιμένει από την αντιπολίτευση, από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και από τα άλλα κόμματα, να απαντήσουν στο κρίσιμο ερώτημα: «Πώς είναι δυνατόν να μην αποπέμπει»; Εσείς πρέπει να απαντήσετε.
Θέλω να επανέλθω στην ουσία του ζητήματος, η όποια ουσία είναι ότι στις 6 του μηνός είχαμε μία δημόσια καταγγελία. Μας λέτε εκ των υστέρων: «Μα, εμείς του ζητήσαμε την παραίτηση στις 6 του μηνός», παρά το γεγονός ότι η ίδια η κ. Μενδώνη είχε βγει στις 8 του μηνός σε τηλεοπτικό σταθμό και έλεγε ότι «ο κ. Λιγνάδης δεν άντεξε το κλίμα των φημών που δημιουργούσε έναν κλοιό γύρω του, γι’ αυτό οδηγήθηκε από μόνος του σε παραίτηση».
Επίσης, την ίδια ημέρα, 8 του μηνός, η κυρία Μενδώνη σε ραδιοφωνική συνέντευξή της στον ραδιοσταθμό «Θέμα», αν κάνω λάθος, είπε ότι «δεν υπάρχουν επώνυμες καταγγελίες για Λιγνάδη, γι’ αυτό και δεν προχωρούμε στη διαδικασία περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης», όταν σε όλη τη χώρα η Αξιωματική Αντιπολίτευση και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, όλο το διαδίκτυο, παρεμβάσεις πολιτικών προσώπων και μη από τον χώρο των τεχνών βοοούσαν «γιατί δεν προχωράτε σε διερεύνηση;».
Μας λέτε τώρα ότι «δεν προχωρήσαμε, επειδή η καταγγελία αυτή δεν ήταν μηνυτήρια αναφορά». Μα, στις 8 του μηνός ο δικηγόρος του Νίκου Σ., ο κ. Γιάννης Βλάχος, ήταν αυτός που πήγε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών και έκανε και δηλώσεις έξω από την Εισαγγελία Πρωτοδικών, ο οποίος ζητούσε από τη δικαιοσύνη να επιδείξει τα αντανακλαστικά που προσφάτως είχε επιδείξει και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, ώστε να κινηθεί αυτεπαγγέλτως και σε αυτήν την περίπτωση, προκειμένου να εξαρθρωθεί πλήρως και να βρεθεί αν πέραν του Νίκου Σ. υπήρχαν και άλλα πρόσωπα που έχουν υποστεί κακοποίηση. Δεν τις ακούσατε εσείς αυτές τις δηλώσεις;
Στις 15 του μηνός ο κ. Ταραντίλης, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, έβγαινε σε δημόσια δήλωσή του κομπιάζοντας να λέει ότι ο κ. Λιγνάδης παραιτήθηκε για προσωπικούς λόγους. Και μόνο στις 19 του μηνός -καταθέτω όλα αυτά στα Πρακτικά- όταν υπήρχε πια κατατεθειμένη μηνυτήρια αναφορά για μη παραγεγραμμένο αδίκημα τότε και μόνο βγήκε η κ. Μενδώνη δημόσια να μας πει ότι ήταν ένας επικίνδυνος άνθρωπος και ότι εξαπατηθήκατε και ότι σας έπεισε. Μίλησε σε πρώτο πληθυντικό: «Μας έπεισε».
Εσείς διαρκώς ψάχνετε να βρείτε τι ύποπτο υπάρχει σε αυτά που λέμε. Εμείς δεν μιλάμε με γρίφους, σας ρωτάμε ευθέως: Ποιους έπεισε; Ποιοι ήταν αυτοί στους οποίους αναφέρθηκε η κ. Μενδώνη σε πρώτο πληθυντικό;
Επιπλέον, θέλω να σας κάνω για μια ύστατη φορά το ερώτημα, κύριε Μητσοτάκη: Ποιος τον τοποθέτησε αυτόν τον άνθρωπο εκεί; Ποιος; Είδε φως και μπήκε; Δεν είχατε καμία σχέση εσείς, που δεν τον ξέρατε καθόλου, στην επιλογή; Δεν είχε καμία σχέση η κ. Μενδώνη. Έτσι δήλωσε, ότι δεν είχε.
Εκτός αν αυτό είναι το ένοχο μυστικό. Αν η κ. Μενδώνη μένει στη θέση της, επειδή αν φύγει από τη θέση της θα βγει και θα πει δημόσια ότι «εγώ τον άνθρωπο δεν τον ήξερα», όπως το έδωσε με διαρροές, «τον έμαθα τρεις μέρες πριν τον διορίσω και κάποιοι άλλοι με έβαλαν να τον τοποθετήσω σε αυτή τη θέση».
Έρχομαι τώρα σε ένα πολύ κρίσιμο θέμα το οποίο προσπαθήσατε να αναδείξετε ατυχώς, κατά τη γνώμη μου, κύριε Μητσοτάκη. Αντί να λάβετε έστω μέρος της πολιτικής ευθύνης που σας αναλογεί, επιλέξατε να επιτεθείτε στον ΣΥΡΙΖΑ και στα στελέχη του, να μου ζητήσετε για άλλη μια φορά παραιτήσεις και να επιρρίψετε σε εμένα προσωπικά, στον ΣΥΡΙΖΑ και σε βουλευτές την αποκλειστικότητα της επιθετικότητας στο διαδίκτυο και των δηλώσεων, ενώ εσείς ο ίδιος, το κόμμα σας, τα στελέχη σας ήσασταν πάντα έξω από αυτό. Κάνατε δε ειδικότερα αναφορά στον κ. Λαζαρίδη, ενώ εδώ και μια βδομάδα δεν έχετε πει κουβέντα για τη μέγιστη αθλιότητα σε δημόσια δήλωσή του σε τηλεοπτικό σταθμό του κ. Χρυσοχοΐδη, που είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκαψε εκατό ανθρώπους στο Μάτι, που το είχατε κάνει σημαία. Και δεν βρήκατε να πείτε μια κουβέντα για αυτήν την αθλιότητα.
Και την ίδια στιγμή επιλέξατε να φέρετε στα κυβερνητικά έδρανα, αντί να σας συνοδεύει η πρώτη κυρία του πολιτισμού στη χώρα μας, η κ. Μενδώνη, να σας συνοδεύει η κ. Αγαπηδάκη. Δεν τυγχάνει να την γνωρίζω, συμπαθέστατη μου φαίνεται. Να με συγχωρείτε, όμως, κύριε Μητσοτάκη, θα ζητήσω να με ενημερώσει για τη δουλειά που κάνει στα ασυνόδευτα ανήλικα. Θέλω να ομολογήσω ότι δεν έχω πλήρη γνώση και γι’ αυτό θα της ζητήσω να με ενημερώσει, αν όμως η ίδια καταδέχεται να συνομιλεί με «εγκληματικά ανήθικους».
Διότι η κ. Αγαπηδάκη ήταν αυτή η οποία στις 5 Δεκεμβρίου του 2016 -μου είπατε να διαγράψω για δέκατη πέμπτη φορά τον Πολάκη επειδή είπατε ότι είναι τρολ του διαδικτύου- έλεγε: «Ας πούμε ένα σύνθημα που όλους τους ενώνει: ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δολοφόνοι!». Το «φασίστας» δεν κάνει καλή ρίμα. Ακολουθώ την κυβερνητική γραμμή. Ορίστε, δίπλα σας την έχετε.
Σεπτέμβριος του 2016, απευθυνόμενη στον πρωθυπουργό της χώρας εκείνη την εποχή, σε μένα δηλαδή: «Εμείς πάντως θέλαμε να φύγεις με εκλογές Αλέξη. Εσύ λύσσαξες να γνωρίσεις τα καμαράκια του Κορυδαλλού. Να το θυμάσαι». Η κ. Αγαπηδάκη, ναι! Να τη χαίρεστε, δίπλα σας την έχετε!
Δίπλα σας την έχετε κι έρχεστε εδώ να μας μιλήσει για τα τρολ του διαδικτύου. Πάτε καλά; Προφανώς, δεν έχει εικόνα του τι ακριβώς έχετε μαζέψει γύρω σας.
Και, βεβαίως, άλλο ένα σημαντικό ανδραγάθημα της κ. Αγαπηδάκη τον Απρίλιο του 2017 με ανάρτησή της στο διαδίκτυο μετά από μια συνέντευξη μου τότε ως πρωθυπουργός στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1: «Αλέξη ντροπή να φτύνεις στα μούτρα τους πολίτες. Δεν κάνει για πρωθυπουργός. Είσαι εγκληματικά ανήθικος. Δεν χρειαζόταν να είσαι τόσο μα τόσο εγκληματικά ανήθικος».
Κύριε Μητσοτάκη, εγώ είμαι «εγκληματικά ανήθικος». Κι έρχεστε εδώ να μας κάνετε μαθήματα.
Να αναφερθούμε στα γνωστά τρολ του διαδικτύου; Εδώ δεν μιλάμε για δημοσιογράφους.
Δεν μιλάμε για δημοσιογράφους. Εδώ μιλάμε για τα στελέχη σας. Έχω έναν φάκελο. Θα σας τον αφήσω να τον διαβάσετε. Μπορεί να διασκεδάσετε με αυτόν.
Άδωνις Γεωργιάδης: «Έτσι κυβερνούσε το δολοφονικό παρακράτος του ΣΥΡΙΖΑ. Φωτιές!». Άδωνις Γεωργιάδης: «Απίστευτη αποκάλυψη. Πήγαν τα ΟΥΚ να διασώσουν τον Τσίπρα από Μαλδίβες στις οποίες έκανε μυστικά χλιδάτες διακοπές». Ήταν tweet του Γεωργιάδη.
Ο κ. Ρωμανός, το άλλο αστέρι δίπλα σας, στο γραφείο σας, στην ομάδα σας, υπεύθυνος στρατηγικού σχεδιασμού, αναπληρωτής υπεύθυνος Γραφείου Τύπου: «Έχουμε να κάνουμε με συμμορία. Έχουμε να κάνουμε με συνωμοσία βενεζουελοποίησης». Ο κ. Ρωμανός. Το hashtag της εποχής ήταν #TsiprasLexotanil. Για να μη πω το hashtag των εκλογών γιατί είναι ακατάλληλο για ανηλίκους.
Αυτοί είστε, κύριε Μητσοτάκη! Σας τα χαρίζω!
Αυτοί είστε, κύριε Μητσοτάκη, που έχετε το θράσος να μας κουνήσετε και το δάχτυλο για την ποιότητα του πολιτικού διαλόγου! Αυτοί είστε. Φέρατε το Μακελειό μέσα σε αυτήν εδώ την Αίθουσα, το οποίο έλεγε: «Χαφιές του Ασλανίδη ο πατήρ Τσίπρας». Αυτά έλεγε τοΜακελειό και ο Στόχος. Και ήρθατε εσείς και είπατε τα ίδια ακριβώς, ότι η οικογένεια Τσίπρα έκανε δουλειές με τη χούντα και την άλλη μέρα το Μακελειό σάς επιβράβευσε: «Ο Μητσοτάκης επιβεβαίωσε όλα όσα έχουμε γράψει για την οικογένεια Τσίπρα». Ορίστε!
Θέλετε να μιλήσουμε, λοιπόν, γι’ αυτά; Έχετε το θράσος να μιλήσουμε γι’ αυτά; Ή για το πρόσφατο: «Η βίλα χλιδής»; Την αγόρασα με 1,3 εκατομμύρια ευρώ! Το Μακελειό. Το ανακάλυψε μετά ο κ. Κουρτάκης και ο κ. Παπαχρήστος και το έκαναν κεντρικό θέμα. Έβγαζε η Νέα Δημοκρατία κάθε μέρα επτά ανακοινώσεις. Είναι δυνατόν; Δεν τα έχω φέρει ποτέ αυτά στη Βουλή, αλλά μην μας προκαλείτε. Τουλάχιστον μην μας προκαλείτε.
Στο θέμα των ασυνόδευτων, επιτρέψτε μου δύο κουβέντες στην ουσία του, διότι νομίζω ότι είναι σημαντικό θέμα. Και επαναλαμβάνω ότι δεν γνωρίζω αν η κ. Αγαπηδάκη κάνει καλή δουλειά ή όχι. Πιθανώς και να κάνει καλή δουλειά. Θέλω να αναφερθώ στο ότι εσείς είπατε ψέματα. Θα σας πω γιατί είπατε ψέματα. Αναφερθήκατε σε δημοσιεύματα του 2016. Ναι, το 2016 η κατάσταση ήταν τραγική. Δεν αναφερθήκατε στην εικόνα που παραλάβατε το 2019, όταν ο ίδιος ο Χρυσοχοΐδης τότε βγήκε και είπε ότι έχει συνέχεια το κράτος και ότι παραλάβατε μια κατάσταση σε όλα τα νησιά που ήταν υπό έλεγχο. Είχαμε μηδέν ασυνόδευτα τότε.
Εντάξει. Εάν το επιχείρημά σας, κύριε Μητσοτάκη, είναι ότι ο υπουργός σας, ο σημαντικότατος σας υπουργός έχει διπολική διαταραχή και μια λέει σωστά πράγματα και μια λέει λάθος, να μας το πείτε.
Εγώ λέω τι δήλωση έκανε και σας λέω να δείτε ποια είναι η κατάσταση σήμερα.
Ήρθατε εσείς εδώ για να εξάρετε τη δουλειά της κ. Αγαπηδάκη, που επαναλαμβάνω ότι μπορεί να είναι σημαντική. Εγώ την κριτική μου την έκανα σε σχέση με τη στάση της, το ύφος της, το ήθος της στο διαδίκτυο. Επ’ αυτού ήταν η κριτική.
Όμως, εδώ έχω επτά δημοσιεύματα από τα δεκάδες που κυκλοφορούν αυτήν την περίοδο στον ξένο τύπο που αναφέρονται σε όλα τα δεινά που περνούν σήμερα πρόσφυγες και μετανάστες και συμπεριλαμβάνουν και κατηγορίες δυστυχώς -και αυτό είναι κάτι στο οποίο πρέπει να σκύψουμε- για βιασμούς και σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Δεν θέλω να ισχυριστώ ότι αυτό τώρα γίνεται. Να είμαι ξεκάθαρος. Μην μας λέτε, όμως, ότι έχετε δημιουργήσει τη γη της επαγγελίας.
Θα καταθέσω στα Πρακτικά και τα μόνα έγκυρα στοιχεία στην Ελλάδα που εκδίδει κάθε δεκαπέντε μέρες το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, που λένε ότι το εκτιμώμενο σύνολο ασυνόδευτων τον Ιούνιο του 2019, όταν παραδώσαμε εμείς, ήταν 3868 ασυνόδευτα προσφυγόπουλα και στις 15 Γενάρη του 2021 είναι 3968, δηλαδή αυξήθηκαν κατά 100, ενώ οι ροές μειώθηκαν κατά 79%. Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να μας απασχολήσει.
Ναι, θα τα καταθέσω. Αλίμονο. Στοιχεία είναι αυτά. Τουλάχιστον να μην διαφωνούμε επί των στοιχείων.
Και εν τοιαύτη περιπτώσει το ζήτημα δεν είναι να αντιδικήσουμε γι’ αυτό. Το ζήτημα είναι να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε ως οργανωμένη πολιτεία. Και δεν ήταν σε θετική κατεύθυνση η πρώτη νομοθετική παρέμβαση που κάνατε, να διαχωρίσετε τα προσφυγόπουλα τα ασυνόδευτα σε άνω των 15 ετών και κάτω των 15, δηλαδή να χρήζουν ιδιαίτερης βοήθειας και προστασίας μόνο όσα είναι κάτω των 15 και αυτά που είναι πάνω από 15, στα 16, στα 17, να είναι όπως όλοι οι υπόλοιποι, να γυρνούν πίσω στις χώρες προέλευσής τους.
Τώρα, ξέρω ότι ο χρόνος είναι περιορισμένος και πραγματικά θα προσπαθήσω μέσα σε τρία λεπτά να ολοκληρώσω. Σέβομαι το γεγονός ότι έχετε μια πολύ σημαντική υποχρέωση, τη σημαντικότερη ίσως, να παραστείτε στη Σύνοδο Κορυφής.
Θέλω να κλείσω λέγοντας δυο λόγια για το ζήτημα των κωδίκων, για το ζήτημα του Κώδικα Δεοντολογίας και των Ποινικών Κωδίκων, αλλά και δυο λόγια για το κρίσιμο θέμα της δημοκρατίας, που πιστεύω ότι δεν το ρεφάραμε σήμερα με τη σημερινή συζήτηση. Δεν τελειώσαμε, δηλαδή με την ανάγκη περαιτέρω συζήτησης στο θέμα της δημοκρατίας.
Ανακοινώσατε Κώδικα Δεοντολογίας και αλλαγές του Ποινικού Κώδικα για την αντιμετώπιση περιστατικών παρενόχλησης στους εργασιακούς χώρους και καλά κάνατε. Αλλά κανένας κώδικας, καμία νομοθετική πρωτοβουλία δεν έχει αξία αν δεν αρχίζει από την ανάληψη πολιτικής ευθύνης. Ας συμφωνήσουμε πρώτα εμείς, οι αρχηγοί των κομμάτων, πώς πρέπει να λειτουργούμε όταν υπάρχουν τέτοια περιστατικά και μετά να βάλουμε και τους κώδικες και να συμφωνήσουμε και στους κώδικες και στο πώς αυτοί θα εφαρμόζονται.
Μια παρατήρηση θέλω να κάνω εδώ. Σταματήστε αυτήν τη λαϊκίστικη σπέκουλα, τη σπέκουλα που κάθε τόσο και λίγο τα στελέχη σας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης αναμασάνε περί ευθύνης των ποινικών κωδίκων, αυτός ο ποινικός λαϊκισμός, και τώρα το έκανε αυτό, προχθές στο ραδιόφωνο του Realfm ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης, στο ραδιόφωνο του κ. Χατζηνικολάου. Είπε πάλι ψέματα ότι ο νέος Ποινικός Κώδικας είναι αυτός που έχει μετατρέψει την παιδεραστία και την ασέλγεια και τον βιασμό ανηλίκων –δεν θυμάμαι τι ακριβώς από αυτά ισχυρίστηκε, κάποιο από αυτά πάντως- από κακούργημα σε πλημμέλημα. Δεν ισχύει αυτό και το γνωρίζετε.
Όπως σε όλες τις ποινές, με τον νέο Ποινικό Κώδικα πράγματι η ανώτερη ποινή είναι 15 χρόνια και ήταν 20. Αλλά η εκτίσιμη ποινή, αυτή που εκτίεται, είναι τα δύο πέμπτα και όχι το ένα τρίτο της ποινής. Και αυτή ήταν και η ουσία, ο πυρήνας της μεταρρύθμισης αυτής, μια μεταρρύθμιση στην οποία συμμετείχαν επώνυμοι νομικοί απ’ όλο το φάσμα, αξιόλογοι άνθρωποι χωρίς κανένας να μπορεί να πει ότι το κριτήριο ήταν το κριτήριο της σκοπιμότητας.
Άρα, παλαιότερα είχαμε ποινές ονομαστικά μεγάλες που δεν εκτιόταν και τώρα έχουμε ποινές ονομαστικά κατά τι μικρότερες. Όμως, ο συνολικός χρόνος που αυτός που κάνει κακούργημα θα μείνει μέσα στη φυλακή θα είναι μεγαλύτερος απ’ ό,τι ήταν μέχρι τώρα. Θα σας πω και για τον βιασμό.
Μην με τσιγκλάτε για να σας πω ότι η μόνη περίπτωση όπου αξιοποιήθηκε ευνοϊκά ήταν στη περίπτωση του Νίκου Γεωργιάδη. Μην με τσιγκλάτε να το πω αυτό.
Και υπήρξε άρση της ποινικής δίωξης εκεί όπου πήγαιναν βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να υπερασπιστούν κάποιον που καταδικάστηκε 28 μήνες, επειδή ασέλγησε σε ανήλικους. Μην με τσιγκλάτε να τα πω αυτά. Δεν θέλω να ανοίξω αυτήν τη συζήτηση. Δεν θέλω να ανοίξω αυτήν τη συζήτηση!
Αλλά, καθίστε να ακούσετε. Πλέον τιμωρείται η σεξουαλική εκμετάλλευση σε όλους τους χώρους εργασίας και όχι μόνο στο Δημόσιο, όπως με τον παλιό Ποινικό Κώδικα. Ο νέας Ποινικός Κώδικας προβλέπει και τιμωρεί και την περίπτωση που το θύμα παγώνει από τον φόβο του, που δεν υπήρχε στον προηγούμενο. Και πολλές συμπεριφορές κατά ανηλίκων, που πριν δεν ήταν καν εγκλήματα, τώρα τιμωρούνται. Με τον νέο ορισμό του βιασμού, τιμωρούνται ως κακούργημα.
Και δεν υπάρχει παιδεραστία που να έγινε πλημμέλημα από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως εκστομίζουν υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας ψευδώς. Η δε αποπλάνηση άνω των 14 ήταν πλημμέλημα με τον παλιό Ποινικό Κώδικα. Όμως, τώρα η ποινή εκτίεται ενώ με τον προηγούμενο απλά εξαγοραζόταν από όποιον είχε χρήματα να την εξαγοράσει.
Κλείνω πολύ σύντομα με τα θέματα της δημοκρατίας.
Δεν εξαντλούνται στη σημερινή μας συζήτηση τα θέματα της δημοκρατίας. Δεν εξαντλούνται! Υπάρχει τεράστιο ζήτημα, κύριε Πρόεδρε. Είχα κατ’ ιδίαν συνάντηση και συζήτηση μαζί σας στο γραφείο σας για τα ζητήματα αυτά. Είχαμε μία πολιτισμένη συζήτηση. Εντούτοις, παραμένει το πρόβλημα. Και είναι πρόβλημα, με αφορμή την πανδημία, να έχει αλλάξει στη Βουλή ο τρόπος ψηφοφορίας. Είναι ουσιαστικό πρόβλημα να εξουσιοδοτούν οι βουλευτές την ψήφο τους στους γραμματείς των κοινοβουλευτικών ομάδων. Είναι πρόβλημα ουσιαστικό να μην απαντάει -συνήθως, όχι πάντα- ο πρωθυπουργός στις ερωτήσεις των πολιτικών αρχηγών, αλλά να τις μετατρέπει σε ανακοινώσεις από τη Βουλή, όπως αποφάσισε να κάνει σήμερα.
Επίσης, είναι πρόβλημα εδώ και δυόμιση μήνες να μην έχει οριστεί ημερομηνία για την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για τη δημοκρατία που ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι πρόβλημα όλο αυτό που βλέπουμε με τη λειτουργία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, η «λίστα Πέτσα», που αποφασίζει το «επιτελικό κράτος» του Μεγάρου Μαξίμου ποια μέσα ενημέρωσης θα επιβιώσουν και ποια όχι, με πακτωλό κρατικής διαφήμισης σε χαλεπούς καιρούς. Είναι πρόβλημα αυτά που βλέπουμε στην ΕΡΤ, η λογοκρισία, η έλλειψη πλουραλισμού και η αναβάθμιση των μισθών όσων εκεί λειτουργούν ως λογοκριτές.
Ακόμη, είναι πρόβλημα ο νόμος που καταθέσατε προχθές για τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, που τους χαρίζει την υποχρέωσή τους να πληρώνουν το τίμημα για τις τηλεοπτικές άδειες. Ας τους ενισχύατε με άλλον τρόπο, γιατί και αυτές είναι επιχειρήσεις που στην πανδημία πλήττονται. Όχι, όμως, να καταστρέφεται αυτό που θεσπίστηκε μετά από είκοσι χρόνια ανομίας στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, την υποχρέωση, δηλαδή, να πληρώνουν για τη χρήση της δημόσιας συχνότητας.
Και, βεβαίως, είναι πρόβλημα το γεγονός ότι απολύονται δημοσιογράφοι από μεγάλα μέσα, επειδή γράφουν ρεπορτάζ τα οποία δεν αρέσουν στην κυβέρνηση.
Είναι προβλήματα όλα αυτά και κάποια στιγμή όλα αυτά πρέπει να τα συζητήσουμε.
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, με το μέτωπο των καλλιτεχνών, της νεολαίας, των εργαζομένων και των αδύναμων που οδηγούνται στην καταστροφή από τον τρόπο με τον οποίον η κυβέρνηση διαχειρίζεται την οικονομική κρίση που έφερε η πανδημία.
Όλο αυτό το μέτωπο δεν θα καταφέρετε να το οδηγήσετε στη σιωπή, να το εξουδετερώσετε, ούτε να το εξαπατήσετε. Θα το βρείτε σύντομα απέναντί σας. Και όσο κρατάτε στη θέση της την κ. Μενδώνη, τόσο θα διογκώνεται αυτό το αίτημα και αυτό το κίνημα. Θα το βρείτε σύντομα απέναντί σας θέλετε, δεν θέλετε. Ξέρετε κάτι; Εγώ αν ήθελα σήμερα να μιλήσω αποκλειστικά μικροκομματικά, θα σας έλεγα κρατήστε την κ. Μενδώνη. Κρατήστε την. Βάλτε την εκεί που είναι και μην κουνήσει ρούπι η κ. Μενδώνη. Κρατήστε την.
Θέλετε να καταθέσω στα Πρακτικά τις δηλώσεις στελεχών της Νέας Δημοκρατίας που ζητά να φύγει η κ. Μενδώνη; Το ζήτησε η κ. Βόζεμπεργκ. Μέχρι και ο κ. Μπογδάνος το ζήτησε. Κρατήστε την. Ακόμα και οι εποπτευόμενοι φορείς -Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης- βγήκαν και ξεσηκώθηκαν. Αυτό που συμβαίνει για την κ. Μενδώνη στον χώρο του πολιτισμού είναι μια μικρή επανάσταση. Κρατήστε την! Κρατήστε την! Να ξέρετε, όμως, ότι θα βρείτε απέναντί σας αυτό το μέτωπο, που είναι μέτωπο της κοινωνίας. Οι πολιτικές δυνάμεις του σύγχρονου προοδευτικού μετώπου, από την Αριστερά ως τη Σοσιαλδημοκρατία, το προοδευτικό Κέντρο, ακόμα και φωτισμένοι άνθρωποι της Δεξιάς, θα είναι απέναντί σας.
Εμείς αναλαμβάνουμε την ευθύνη αυτό το κίνημα να το ακούσουμε, να το αφουγκραστούμε, όχι να το καθοδηγήσουμε και να δώσουμε λύση εξουσίας στα αδιέξοδα που έχετε δημιουργήσει όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου.
