Ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα, στην ολοκλήρωση των εργασιών του 3ου Συνεδρίου του κόμματος
Γεια σας συντρόφισσες και σύντροφοι!
Κανονικά σήμερα όχι εσείς, αλλά εγώ πρέπει να χειροκροτήσω παρατεταμένα όλους και όλες εσάς τους χιλιάδες συνέδρους απ’ όλη την Ελλάδα, που έδωσαν το παρόν αυτές τις τέσσερις μέρες στο κλειστό γήπεδο εδώ στο 3ο Συνέδριό μας και στείλατε ένα ισχυρό, ένα καθαρό μήνυμα από άκρη σε άκρη σε ολόκληρο την Ελλάδα.
Ένα μήνυμα που το έλαβε ολόκληρος ο ελληνικός λαός βλέποντας τις εικόνες από την Πέμπτη το βράδυ, αλλά και τις 4 μέρες, ενός Συνεδρίου γεμάτου πολιτική αυτοπεποίθηση, πολιτικό διάλογο. Ενός Συνεδρίου γεμάτου με το πάθος, την αγωνιστικότητα και την αποφασιστικότητα όλες αυτές τις μέρες, ώστε να καταλάβει από άκρη σε άκρη όλος ο ελληνικός λαός αλλά και οι πολιτικοί μας αντίπαλοι ποιο είναι το μήνυμα που στέλνουμε εδώ, από το 3ο Συνέδριό μας.
Ένα μήνυμα καθαρό ότι υπάρχει εναλλακτική, ότι υπάρχει σχέδιο, ότι υπάρχει ελπίδα. Υπάρχει εναλλακτική στον κατήφορο, υπάρχει σχέδιο να ανασάνει η κοινωνία, υπάρχει ελπίδα να στηριχτεί η χώρα.
Το μήνυμα είναι: “Ξέρουμε, θέλουμε και μπορούμε” να αναλάβουμε την ευθύνη της προοδευτικής διακυβέρνησης. Το μήνυμα όμως ότι «Ξέρουμε, θέλουμε και μπορούμε» να αλλάζουμε κι εμείς προκειμένου να αναλάβουμε τη βαριά ευθύνη να αλλάξουμε τη χώρα.
Και το μήνυμα αυτό το δίνουμε συλλογικά όλοι και όλες εμείς αυτές τις τέσσερις μέρες και κυρίως όλοι και όλες συντρόφισσες και σύντροφοι, σύνεδροι που με την παρουσία σας, τη συμμετοχή σας, τις διαφορετικές απόψεις και τις ιδέες σας, τον πολιτικό σας προβληματισμό μπολιάσατε αυτές τις τέσσερις μέρες τις διαδικασίες μας στέλνοντας από το πολύ καθαρό μήνυμα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, με το Συνέδριό μας και τις αποφάσεις μας πιστεύω και δεν είναι υπερβολή να το πω, το νιώθουμε όλοι μας, ξεκινά μια νέα εποχή για το κόμμα μας, μια νέα εποχή για την Αριστερά στον τόπο μας, για τη προοδευτική παράταξη, αλλά και για το αύριο της χώρας, για την αναγκαία πολιτική αλλαγή και την προοδευτική κυβέρνηση που έχει ανάγκη ο τόπος.
Το Συνέδριό μας ανοίγει το δρόμο για έναν ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία πιο μαζικό, πιο ισχυρό, πιο δημοκρατικό, πιο συμμετοχικό, αλλά και πιο ενωμένο. Και θέλω να μου επιτρέψετε να μείνω λίγο παραπάνω σε αυτό το σημείο.
Δεν είναι σύνθημα αυτό που θα πω, το πιστεύω βαθύτατα. Σήμερα, σε αυτό εδώ το γήπεδο δεν υπάρχουν ηττημένοι. Υπάρχουν μόνο νικητές. Νικητές είμαστε όλες και όλοι οι σύνεδροι που εκπροσωπήσαμε τα χιλιάδες μέλη του κόμματός μας, με αίσθημα ευθύνης όχι μονάχα για το κόμμα μας, αλλά και για την πατρίδα.
Όλοι οι ομιλητές που χωρίς φόβο, συχνά με πάθος, κατέθεσαν τις απόψεις, τον προβληματισμό τους, τις διαφωνίες τους, όλοι και όλες οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι –και θέλω να κάνω μια ειδική αναφορά σε αυτούς- που κοπίασαν και ξενύχτησαν για να δώσουν στο χώρο και στο Συνέδριό μας την εικόνα που ζήσαμε αυτές τις μέρες και να εξασφαλίσουν μια διαδικασία αντάξια ενός μεγάλου Κόμματος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, που είναι ένα μεγάλο, μαζικό, λαϊκό κόμμα της Αριστεράς που φιλοδοξεί να κυβερνήσει τον τόπο.
Πρωτίστως όμως νικητές είναι οι χιλιάδες άνδρες και γυναίκες σε όλη τη χώρα που επιθυμούμε να εκπροσωπήσουμε τα συμφέροντα και τις αγωνίες τους. Οι εργαζόμενοι της χώρας, οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες, οι αγρότες, οι άνθρωποι του πολιτισμού, οι νέες και οι νέοι, που μπορούν να βλέπουν σε αυτό τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ένα κόμμα των κινημάτων, ένα κόμμα του αγώνα, αλλά και ένα κόμμα έτοιμο να αναλάβει ευθύνες για το αύριο της χώρας. Έτοιμο να αναλάβει να προωθήσει τις μεγάλες και αναγκαίες τομές και αλλαγές που αφορούν τη ζωή τους, την καθημερινότητά τους.
Αλλά για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς από τις τετραήμερες εργασίες μας υπάρχουν και κάποιοι ηττημένοι. Μπορεί να μην βρίσκονται σε αυτήν την αρένα, αλλά υπάρχουν. Και έσπευσαν τούτες τις μέρες να δείξουν με κάθε τρόπο τον εκνευρισμό τους, τον φόβο που τους διακατέχει στα τηλεοπτικά στούντιο, στα πρωτοσέλιδά τους, στη προπαγάνδα τους.
Έσπευσαν λοιπόν όλοι αυτοί, με πρώτο τον ίδιο τον πρωθυπουργό και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να χαρακτηρίσουν τις δεσμεύσεις μας, τα 5+1 σημεία που παρουσιάσαμε για να ανασάνει η κοινωνία και ο λαός, ως δήθεν παροχολογία, ως δήθεν λεφτόδεντρα. Δεν κουράζονται κάθε τρεις και λίγο να έχουν τα ίδια και τα ίδια επιχειρήματα; Ποιοι; Αυτοί που ποτίζουν κάθε μέρα τα κλεφτόδεντρα της αισχροκέρδειας!
Αυτή είναι η απάντηση που δίνουν σήμερα οι νέες και οι νέοι του κόμματός μας, αυτή είναι η μεγάλη διαφορά μας. Εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές, αυτοί για κέρδη και για ζημιές των λίγων, των φίλων τους.
Θέλω όμως σήμερα εδώ να απευθύνουμε σε όλους αυτούς το ερώτημα: Είναι αλήθεια, παροχολογία να δεσμεύεσαι ότι θα υλοποιήσεις όλα τα εργαλεία που η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην εργαλειοθήκη της προτείνει; Είναι παροχολογία να δεσμεύεσαι ότι θα υιοθετήσεις και θα υλοποιήσεις πρακτικές για τη μείωση του κόστους ενέργειας, που ήδη άλλες ευρωπαϊκές χώρες εφαρμόζουν; Αυτό είναι παροχολογία;
Αυτό είναι παροχολογία, αλλά τα ουρανοκατέβατα κέρδη του 1,5 δισ. ευρώ, τους τελευταίους 8 μήνες που δεν φορολογούνται, οι παροχές στους παραγωγούς ενέργειας με πρώτη σε αυτό το ράλι την ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ, δεν είναι παροχολογία. Αυτά είναι κλεφτόδεντρα όπως είπα, όχι λεφτόδεντρα.
Ε λοιπόν τους το λέμε και στο τέλος των εργασιών μας να το βάλουν καλά στο μυαλό τους: Θα τα κλαδέψουμε εμείς αυτά τα κλεφτόδεντρα, για να δώσουμε ανάσα και στήριγμα στα νοικοκυριά, στήριγμα στις επιχειρήσεις, στήριγμα στην κοινωνία που σήμερα χειμάζεται και δεν είναι αυτό παροχολογία. Αυτό είναι υποχρέωση να δώσουμε ασπίδα κοινωνικής προστασίας στους πολλούς.
Επειδή όμως ο ελληνικός λαός γνωρίζει καλά και θυμάται και τα δύσκολα γνωρίζει και για τα οποία κάνουμε την αυτοκριτική μας, αλλά και τα καλά γνωρίζει και τα θυμάται. Επειδή ο ελληνικός λαός δεν έχει μνήμη χρυσόψαρου, δεν θυμάται μόνο αυτά που προπαγανδίζει το καθεστώς Μητσοτάκη. Γνωρίζει πολύ καλά ότι τίποτα από όσα δεσμευτήκαμε προχθές δεν ήταν έξω από τη λογική και τα πεπραγμένα μας όσο διάστημα κυβερνήσαμε, ιδίως όσο διάστημα κυβερνήσαμε εκτός της ασφυκτικής μέγγενης των μνημονίων.
Είπαμε προχθές, δεσμευτήκαμε ότι μειώσουμε τα τιμολόγια του ρεύματος. Το κάναμε ήδη το 2019 μειώνοντας στον κατώτατο συντελεστή ΦΠΑ την ενέργεια. Και ήρθε μετά η Κυβέρνηση Μητσοτάκη να μετακυλήσει το όποιο όφελος από τα τιμολόγια στους καταναλωτές.
Το κάναμε ήδη όταν επί τεσσεράμισι χρόνια σε δύσκολες συνθήκες μνημονιακής και δημοσιονομικής ασφυξίας δεν αυξήσαμε ούτε ένα ευρώ τον λογαριασμό της ΔΕΗ για τους καταναλωτές. Δεσμευτήκαμε προχθές ότι θα αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό. Μα το κάναμε το 2019, αυξάνοντας αμέσως μετά την έξοδο από τα,μνημόνια κατά 11% τον κατώτατο, 24% τον υποκατώτατο, που καταργήσαμε. Και τρία χρόνια τώρα, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κρατάει καθηλωμένο τον μισθό, ενώ έχουμε ένα πληθωρισμό κοντά στο 9%.
Είπαμε προχθές, δεσμευτήκαμε ότι θα φέρουμε την εργασιακή κανονικότητα. Μα το ξανακάναμε, τη φέραμε το ’18 και τα ξήλωσε όλα ο κ. Μητσοτάκης με το που ανέλαβε.
Δεσμευτήκαμε προχθές ότι θα δώσουμε τη 13η σύνταξη ξανά. Τη δώσαμε το 2019 και τη πήρε πίσω ο κ. Μητσοτάκης. 2020, ’21, ’22: 3 δισ. λείπουν από τους συνταξιούχους και πηγαίνουν στις τσέπες των funds.
Δεσμευτήκαμε ότι θα διαγράψουμε μέρος του ιδιωτικού χρέους. Και αυτό το κάναμε το ‘19 για τις ασφαλιστικές εισφορές των εμπόρων και βιοτεχνών, μικρομεσαίων επιχειρηματιών.
Είπαμε θα ενισχύσουμε το ΕΣΥ, θα δημιουργήσουμε ένα νέο ΕΣΥ. Το κάναμε όσο μπορούσαμε σε συνθήκες κρίσης. Ακόμη και μέσα στα μνημόνια, δημιουργήσαμε 187 νέες Τοπικές Μονάδες Υγείας στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα και εντάξαμε 1,5 εκατομμύριο ανασφάλιστους συμπολίτες μας στη δημόσια περίθαλψη.
Είπαμε προχθές, δεσμευτήκαμε ότι θα στηρίξουμε τις νέες και τους νέους μας με προγράμματα στέγης και με απλοποίηση τη ένταξής τους, της διαδικασίας πρόσβασής τους στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Ναι, το ξεκινήσαμε σε δύσκολες συνθήκες, με επίδομα στέγης και με αύξηση των δαπανών στην εκπαίδευση, με προσλήψεις εκπαιδευτικών για πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια και με αναμόρφωση συνολική όλου του χάρτη των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων στην πατρίδα μας.
Γιατί; Γιατί δική μας προτεραιότητά μας ήταν και είναι να ανοίγουμε πανεπιστήμια και να προσλαμβάνουμε καθηγητές, όχι να ανοίγουμε κολλέγια και να προσλαμβάνουμε αστυνομικούς. Αυτή είναι η διαφορά μας.
Θέλω σήμερα να ξεκαθαρίσουμε απέναντι στους πολίτες που μας παρακολουθούν, στον ελληνικό λαό ότι τίποτα από όσα δεσμευτήκαμε προχθές δεν είναι παροχολογία. Τίποτα από όσα δεσμευτήκαμε δεν είναι έξω από την πολιτική και τη στρατηγική μας και έχουμε δώσει δείγματα γραφής. Τίποτα από αυτά δεν είναι αδύνατο, μη ρεαλιστικό και ακατόρθωτο όταν πολλά από αυτά έγιναν ακόμη και σε συνθήκες όπου η χώρα είχε πολύ στενά δημοσιονομικά περιθώρια. Δεν ήταν έξω, όπως είναι σήμερα -για τους λόγους πανδημίας- ο κ. Μητσοτάκης και η Κυβέρνησή του με τη ρήτρα διαφυγής έξω από την υποχρέωση δηλαδή να έχει πρωτογενή πλεονάσματα.
Αλλά όλα όσα είπαμε και όλα όσα λέμε, είναι έξω από τη λογική, είναι έξω από την πολιτική, είναι έξω από την στρατηγική την ακραία νεοφιλελεύθερη αντίληψη του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του. Και θα το επαναλάβω: είναι πράγματι ατύχημα για τη χώρα, που τούτη την ώρα που η κοινωνία χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε στήριγμα και οι δημοσιονομικές δεσμεύσεις έχουν αρθεί, να έχουμε μια κυβέρνηση η οποία νοιάζεται να ξοδεύει μονάχα για τους λίγους και εκλεκτούς και όχι για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
Απαντάμε στην προπαγάνδα της κυβέρνησης και στα πρόθυμα μιντιακά παπαγαλάκια, που έπαθαν ταραχή τις τελευταίες μέρες ακούγοντας το δίλημμα: Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα. Τους απαντάμε: μην ταράζεστε.
Αυτά που δεσμευτήκαμε προχθές, τα πέντε σημεία, δεν είναι ο σοσιαλισμός. Είναι απλά ο δρόμος για να αποφύγουμε τη βαρβαρότητα που γεννά η πολιτική του εκλεκτού σας, της εκλεκτής σας κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη.
Ο σοσιαλισμός είναι το όραμά μας. Είναι η δίκαιη κοινωνία που αγωνιζόμαστε να οικοδομήσουμε, είναι η ιδέα που μας καθοδηγεί, είναι η έγνοια μας για τον άνθρωπο, είναι η δικαιοσύνη που πηγάζει από τις ιδέες και τους αγώνες μας. Μην ταράζεστε, λοιπόν.
Σας τρομάζει, το ξέρω, αλλά τι να κάνουμε; Εμείς θα αγωνιζόμαστε για να έχουν όλοι οι άνθρωποι ψωμί, φωνή και δικαιώματα. Αυτοί όλοι που μας ασκούν κριτική, ας τους αφήσουμε να θεωρούν τις ανισότητες φυσικό φαινόμενο. Εμείς δεν τις θεωρούμε φυσικό φαινόμενο, εμείς παλεύουμε για να τις αμβλύνουμε, για να τις καταργήσουμε.
Ας τους αφήσουμε όλους αυτούς τους αντιπάλους μας να παλεύουν για να διατηρήσουν τα προνόμιά τους. Και ας μας αφήσουν εμάς να παλεύουμε για πανανθρώπινες αξίες και οράματα, να αγωνιζόμαστε καθημερινά για μια πιο δίκαιη κοινωνία. Δεν είμαστε άλλωστε ίδιοι.
(Η Κρήτη ήταν και θα είναι πάντοτε η πρωτοπορία της προοδευτικής και δημοκρατικής παράταξης του τόπου και θα δώσει το μήνυμα της πολιτικής αλλαγής, όποτε κι αν στηθούν οι κάλπες).
Έλεγα λοιπόν ότι δεν είμαστε ίδιοι, δεν έχουμε την ίδια ιδεολογία, δεν πιστεύουμε στον ίδιο κόσμο. Και τέλος, ας μου επιτραπεί να δώσω μια συμβουλή όχι στον προπαγανδιστικό μηχανισμό του κ. Μητσοτάκη, αλλά στους ίδιους τους προπαγανδιστές.
Ξέρετε, υπάρχει ένα σημείο καμπής που όσο προπαγάνδα και τοξική επίθεση και να κάνεις σε κάποιον, σε κάποιο κόμμα, σε κάποιο πολιτικό αντίπαλο, τόσο τον ευνοείς. Το ζήσαμε όλοι και το έζησαν κι αυτοί το 2014-’15. Αλλά μυαλό δεν έχουν βάλει!
Νομίζω ότι η ελληνική κοινωνία το τελευταίο διάστημα έχει περάσει ακριβώς σε αυτό το σημείο καμπής. Συνεπώς, απευθύνομαι σε όλους τους προπαγανδιστές και τους λέω: συνεχίστε και με ακόμη μεγαλύτερη ένταση το πόλεμο που διεξάγετε απέναντι στη μοναδική ελπίδα που έχει ο λαός μας, στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Συνεχίστε τις επιθέσεις, συνεχίστε τις διαστρεβλώσεις και τις δολοφονίες χαρακτήρα.
Όσο πιο πολύ, τόσο πιο πολύ θα μας δυναμώνετε, τόσο πιο πολύ θα δυναμώνετε το ρεύμα της πολιτικής αλλαγής και θα φέρνετε όλο και πιο κοντά τη μεγάλη νίκη στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν αυτές αποφασίσει ο κ. Μητσοτάκη να τις διεξάγει.
Θέλουμε αυτές οι εκλογές να λάβουν χώρα το συντομότερο δυνατό, όχι μόνο για να βάλουμε ένα φρένο στη κοινωνική λεηλασία, αλλά και γιατί γνωρίζουμε ότι κάθε μέρα που περνά θα συσσωρεύονται βάρη που θα κάνουν ακόμη πιο δύσκολη τη προσπάθειά μας την επόμενη μέρα.
Κάθε μέρα που περνά, σημαίνει περισσότερα βάρη στο λαό και λιγότερες δυνατότητες, λιγότεροι βαθμοί ελευθερίας για την προοδευτική κυβέρνηση της επόμενης μέρας.
Γνωρίζουμε βέβαια πολύ καλά ότι η πιθανότητα να εξαντλήσει ο κ. Μητσοτάκης την τετραετία σημαίνει και εξάντληση κάθε πιθανότητας δικής του, να διεκδικήσει όχι μια νίκη, αυτό έχει ήδη κριθεί, αλλά μια αξιοπρεπή ήττα στις επόμενες εκλογές. Άρα, η πιθανότητα εξάντλησης της τετραετίας, σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές με την κάλπη της απλής αναλογικής.
Αλλά ταυτόχρονα όμως γνωρίζουμε ότι σημαίνει και εξάντληση των πόρων η εξάντληση της τετραετίας, εξάντληση των πυρομαχικών για να πολεμήσουμε την επόμενη μέρα να στηρίξουμε τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας. Γι’ αυτό και ζητάμε εκλογές και παλεύουμε γι’ αυτό, να γίνουν το συντομότερο δυνατό.
Και γι’ αυτό ζητάμε κι από τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις, αν για λόγους τακτικής αποφεύγουν και θα αποφεύγουν το επόμενο διάστημα να ανοίξουν τα χαρτιά τους πάνω στις 5 + 1 προγραμματικές δεσμεύσεις που καταθέσαμε με το Συνέδριό μας, τουλάχιστον να είναι καθαροί σ’ ένα πράγμα: Ότι δεν θα επιδιώξουν να γίνουν δεκανίκι της χειρότερης κυβέρνησης που γνώρισε ποτέ ο τόπος, της χειρότερης κυβέρνησης της Δεξιάς! Ότι θα ζητήσουν καθαρά εκλογές για να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Για να δοθεί νέα σελίδα διεξόδου για τον τόπο.
Και ταυτόχρονα, θέλω να σας πω και κάτι ακόμα: γνωρίζουμε ότι οι εκλογές αυτές δεν θα σημάνουν μονάχα τη πολιτική αλλαγή και την αρχή ενός μεγάλου αγώνα για την αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αλλά θα σημάνουν και την αποκατάσταση, την επούλωση των μεγάλων πληγών και των μεγάλων τραυμάτων στην ίδια τη δημοκρατία που έχει ανοίξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Μιλάμε πολλές φορές, μιλάω κι εγώ, για “καθεστώς Μητσοτάκη”. Και μας απαντάνε: “Μα πώς μιλάτε για καθεστώς, με εκλογές δεν απέκτησε τη δυνατότητα να βρίσκεται στην εξουσία αυτή η κυβέρνηση”; Αλίμονο. Τα τελευταία χρόνια άλλωστε δεν γνωρίζω παρά ελάχιστες στον πλανήτη καθεστωτικής αντίληψης και λειτουργίας κυβερνήσεις, που δεν έχουν λάβει την εξουσία παρά με εκλογές.
Η τελευταία μάλιστα πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση έδωσε και μεγάλα ποσοστά στον Βίκτορ Όρμπαν, στην Ουγγαρία. Μεγάλα ποσοστά. Γιατί όμως μιλάμε για καθεστωτική λειτουργία: Είναι μια λέξη προπαγανδιστική; Είναι σύνθημα;
Μιλάμε για καθεστωτική λειτουργία, γιατί έχουν ξεπεράσει κάθε όριο δημοκρατίας, εντιμότητας και ηθικής. Μιλάμε για καθεστωτική λειτουργία γιατί συμβαίνουν πράγματα που δεν έχουν συμβεί ποτέ ξανά από τη μεταπολίτευση και μετά, από καμία άλλη κυβέρνηση στον τόπο. Και θα πρέπει να αναρωτηθούμε μαζί με τους δημοκρατικούς πολίτες μέχρι πού είναι διατεθειμένοι να φτάσουν, τώρα που βλέπουν ότι τελειώνει η κλεψύδρα του χρόνου που θα βρίσκονται στη διακυβέρνηση του τόπου. Αν δεν τους εμποδίσουμε, μέχρι πού είναι διατεθειμένοι να φτάσουν;
Ρήμαξαν τα Δημόσια Ταμεία με απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς, ύψους 7 δισεκατομμυρίων ευρώ μέσα σε 18 μόλις μήνες, σε εταιρείες που φτιάχτηκαν, πολλές από αυτές, λίγες μέρες μόνο πριν την ανάθεση έργου.
Βόλεψαν εκατοντάδες γαλάζια golden boys σε κρατικές θέσεις με παχυλούς μισθούς. Στη ΔΕΗ αφήσαμε 27 διευθυντές το 2019 κι αυτοί τους έκαναν 105. Και 60 βοηθούς διευθυντών το ’19, για να γίνουν από τον κ. Μητσοτάκη 250, με μισθούς από 6.000 ως και 8.000 ευρώ το μήνα για τον καθένα.
Και φυσικά, το αγαπημένο του παιδί, ο νέος πρόεδρος της ΔΕΗ, παίρνει απολαβές, μισθό συν μπόνους, 360.000 ευρώ το χρόνο, διπλάσιο μισθό από τον πρωθυπουργό της χώρας, ως επιβράβευση για το ξεπούλημα της ΔΕΗ και για τους διπλάσιους και τριπλάσιους λογαριασμούς που προκαλούν εγκεφαλικά στους πολίτες.
Στον ΕΦΚΑ, αφού απαξίωσαν τους εργαζόμενους και έκαναν μια τρύπα στο νερό, διότι πολλαπλασίασαν τις συντάξεις τις εκκρεμείς και τώρα κάνουν βουταρία ουσιαστικά, έρχεται και δηλώνει ο συνταξιούχος πόσο περίπου νομίζει ότι η σύνταξή του και θα δούμε μετά τι θα γίνει. Αυτό είναι το επιτελικό κράτος.
Αφού λοιπόν τον ΕΦΚΑ απαξίωσαν τους εργαζόμενους, βόλεψαν 256 Διευθυντές με μισθούς ως και 8.100 ευρώ το μήνα, εκτός ΑΣΕΠ. Γαλάζια, κομματικά στελέχη.
Στο ΔΕΔΔΗΕ κάνουν τα ίδια. Δίνουν μπόνους στα γαλάζια golden boys, στον εαυτό τους για τα Χριστούγεννα 60.000 ευρώ στον καθένα, ενώ χιλιάδες οικογένειες δεν έχουν να βγάλουν το μήνα.
Και φυσικά, μην ξεχάσουμε το ρεσάλτο στο Δημόσιο με τις ατελείωτες στρατιές μετακλητών. Αυτοί που κατηγορούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ για τους μετακλητούς έχουν σπάσει όλα τα ρεκόρ, με 3.184 μετακλητούς υπαλλήλους τον Φεβρουάριο. Ρεκόρ δεκαπενταετίας. Και όχι μόνο εκτόξευσαν τον αριθμό τους, αλλά αύξησαν και τους μισθούς τους ως και 70% και μείωσαν τα απαιτούμενα προσόντα για τα κατά τα άλλα «άριστα» γαλάζια παιδιά.
Γι’ αυτό λοιπόν μιλάμε για καθεστώς. Μιλάμε για καθεστώς, διότι έκαναν την αδιαφάνεια, την αναξιοκρατία, τη μοιρασιά των ιματίων του λαού μας, κανονικότητα. Μοιράσανε εκατομμύρια με τις διάφορες λίστες Πέτσα, σε ΜΜΕ της δικής τους αρεσκείας, χωρίς κανένα κριτήριο, με μοναδικό στόχο να ελέγξουν ασφυκτικά την ενημέρωση. Ή με μόνο κριτήριο να λιβανίζουν την κυβέρνηση.
Τέτοια φίμωση της διαφορετικής άποψης, τέτοια μονοκαλλιέργεια και μονοφωνία στην ενημέρωση δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στη χώρα. Ακόμη και διεθνείς δημοσιογραφικές Οργανώσεις μιλούν δημόσια, ανοιχτά, επίσημα, για πρωθυπουργό εμμονικό στον έλεγχο της ενημέρωσης.
Και βέβαια δεν τους έφτανε μόνο αυτό. Προχώρησαν σε διώξεις ενοχλητικών δημοσιογράφων, όπως η Γιάννα Παπαδάκου, ο Κώστας Βαξεβάνης. Προχώρησαν σε διώξεις δικαστών ακόμα. Προχωρούν, απ’ ό,τι βγαίνει τώρα στη δημοσιότητα, σε παράνομες παρακολουθήσεις κινητών τηλεφώνων δημοσιογράφων που κάνουν ενοχλητικές έρευνες για την ασυλία που έσπευσαν να δώσουν με αλλαγές στους ποινικούς κώδικες μόλις άλλαξε η κυβέρνηση, σε τραπεζίτες και άλλους ισχυρούς του χρήματος.
Προχώρησαν όλα αυτά τα χρόνια στη μεγάλη συνωμοσία της συγκάλυψης του σκάνδαλου Novartis, το βάφτισαν “σκευωρία”. Στην πραγματικότητα, οργάνωσαν μια συνωμοσία παρακρατικού τύπου για να ξεπλύνουν τους υπόπτους, να αφήσουν “αδιευκρίνιστα” τεράστια ποσά που βρέθηκαν σε λογαριασμούς στελεχών τους, και να καταδιώξουν δικαστικούς, πολιτικούς τους αντιπάλους και δημοσιογράφους με στημένες κατηγορίες και διάτρητες διαδικασίες.
Και με τη συνωμοσία αυτή, ξέρετε, δεν κοροϊδεύουν μόνο τον λαό. Ευτελίζουν και τη Δικαιοσύνη, καθώς μετατρέπουν ένα τμήμα της σε τμήμα πραιτοριανών. Όλα αυτά, ξέρετε, δεν βαραίνουν γενικά την κυβέρνηση. Βαραίνουν προσωπικά τον κ. Μητσοτάκη. Γιατί είναι προσωπικές του αποφάσεις η χειραγώγηση της ενημέρωσης και της δικαιοσύνης.
Όταν όμως η ενημέρωση και η δικαιοσύνη χειραγωγούνται, τότε η ίδια η δημοκρατία τραυματίζεται. Σας ζητώ λοιπόν να το καταστήσουμε σαφές. Εμείς, η Αριστερά, η προοδευτική παράταξη, οι δημοκρατικοί πολίτες, θα υπερασπιστούμε σε αυτό τον τόπο τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη, την ισονομία. Και δεν θα έρθουμε για να παίξουμε στο γήπεδο των αντιπάλων μας, δεν θα έρθουμε για να αντικαταστήσουμε τα γαλάζια golden boys με κοκκινοπράσινα golden boys.
Θα έρθουμε να καταργήσουμε τα golden boys, θα έρθουμε να επιβάλουμε την αξιοκρατία, θα έρθουμε για να επιβάλλουμε τη διαφάνεια, θα έρθουμε για να επιβάλλουμε τη λογοδοσία.
Δεν θα έρθουμε να ελέγξουμε τη δικαιοσύνη με δικούς μας δικαστές. Θα έρθουμε να δώσουμε ανάσα ελευθερίας στη δικαιοσύνη με ενίσχυση του μισθού και των υποδομών τους ώστε να μπορούν ανεπηρέαστοι και απερίσπαστοι να ασκούν το λειτούργημά τους.
Δεν θα έρθουμε να ελέγξουμε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά να τα στηρίξουμε με κριτήρια αντικειμενικά και θέτοντας κανόνες πλουραλισμού, αντικειμενικότητας και δημοκρατίας. Δεν θα φτιάξουμε δική μας ΕΡΤ και Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών στο γραφείο του πρωθυπουργού. Θα δώσουμε σε διακοινοβουλευτικές επιτροπές τον έλεγχο και τις αποφάσεις.
Θα κόψουμε τον ομφάλιο λώρο του κόμματος και του κράτους και θα αποφύγουμε να επαναλάβουμε λάθη που κι εμείς κάναμε στη θητεία μας υπό καθεστώς πίεσης και τα έχουμε αναγνωρίσει και γνωρίζουμε ότι ήταν λάθη. Γιατί τώρα πια ξέρουμε ότι στο δικό τους γήπεδο μόνο να χάσουμε υπάρχει δυνατότητα, όχι να κερδίσουμε. Ότι το μόνο γήπεδο στο οποίο μπορούμε να κερδίσουμε με διαφορά είναι αυτό της διαφάνειας, είναι αυτό της αξιοκρατίας, είναι αυτό της δημοκρατίας, είναι αυτό της λογοδοσίας. Σε αυτό το γήπεδο θα κερδίσουμε. Και μόνο τότε, να ξέρετε, τα πράγματα θα είναι πραγματικά αλλιώς, αληθινά αλλιώς, η δημοκρατία θα είναι αληθινή. Γιατί αυτός είναι ο στόχος μας.
Επιτρέψτε μου να κλείσω με δυο λόγια -ίσως και τρία- για το κόμμα και για τα καθήκοντα που γεννά σε όλους μας αυτό το Συνέδριο και οι συλλογικές μας αποφάσεις. Από τον προβληματισμό, τον διάλογο, τις αποφάσεις του Συνεδρίου προκύπτουν νομίζω με σαφήνεια οι αδήριτες ανάγκες, τα καθήκοντα και οι ευθύνες όλων των μελών του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για το ερχόμενο διάστημα. Να τις απαριθμήσω:
Ανάγκη πρώτη: να δυναμώσουμε το κόμμα, να προσελκύσουμε σ’ αυτό χιλιάδες και χιλιάδες νέων μελών, των ανθρώπων που μας στηρίζουν, μας ψηφίζουν, μας εκτιμούν, μας ακούνε, προσδοκούν από μας. Πιστέψτε με, είναι πιο ΣΥΡΙΖΑ από εμάς που είμαστε χρόνια ΣΥΡΙΖΑ!
Η καμπάνια για την ενίσχυση και τη μαζικοποίηση των μελών και των οργανώσεών μας δεν τελείωσε την ημέρα που ορίσαμε ως ύστατη ημέρα εγγραφής μελών που έχουν δικαίωμα ψήφου στις εσωκομματικές μας διαδικασίες, την 21η Μάρτη. Δεν τελειώνει ούτε καν σήμερα που κλείνει το Συνέδριό μας.
Η καμπάνια τώρα πρέπει να αρχίσει, σήμερα πρέπει να αρχίσει αυτή η καμπάνια. Αυτή την ευκαιρία, αυτό το στοίχημα δεν πρέπει να το χάσουμε. Και ξέρετε, το μεγάλο στοίχημα είναι η ποσοτική αύξηση, αλλά και η ποιοτική, των διαδικασιών μας. Το μεγάλο στοίχημα και η μεγάλη ευθύνη των νέων συλλογικών οργάνων, της νέας Κεντρικής Επιτροπής που θα εκλεγεί, της Πολιτικής Γραμματείας, της πολιτικής διεύθυνσης του κόμματος, του νέου Οργανωτικού Γραφείου θα είναι να μαζικοποιήσουμε τις γραμμές μας, αλλά ταυτόχρονα να δώσουμε και ρόλο στα μέλη μας, δικαιώματα αλλά και καθήκοντα δράσης και δουλειάς στους κοινωνικούς χώρους. Να γίνει αυτό που ονομάζουμε “αντικατοπτρισμός” της κοινωνικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ με τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να γίνει κι αυτό που ονομάζουμε “γείωση” στην κοινωνία. Να έχουμε τα μέλη μας παντού εκεί όπου κινείται η κοινωνία, ανασαίνει η κοινωνία: στα συνδικάτα, στην αυτοδιοίκηση, στους τοπικούς συλλόγους, στους πολιτιστικούς συλλόγους, στους συλλόγους γονέων και Κηδεμόνων, στη νεολαία, στα πανεπιστήμιά μας, στα σχολεία, στα κινήματα.
Αν η πρώτη ανάγκη είναι η καμπάνια για την αύξηση των μελών μας και της ποιότητας της δράσης τους, η δεύτερη ανάγκη είναι να αξιοποιήσουμε όλα τα σύγχρονα εργαλεία που διαθέτουμε για να συγκροτήσουμε ένα κόμμα σύγχρονο, συμμετοχικό, δημοκρατικό, μαζικό.
Χτες το απόγευμα, κάποια στιγμή που έφευγα από την αίθουσα, με έπιασε εδώ σε αυτό το σημείο μια νέα συντρόφισσα, προφανώς και νέα σε ηλικία αλλά και νέα στο κόμμα μας και μου είπε: “Ξέρεις κάτι, εγώ είμαι εργαζόμενη, όπως οι νέοι εργαζόμενοι στον τόπο μας πια, δεν έχουμε ωράρια, δουλεύω 12 ώρες, 11 ώρες, πολλές φορές 13 ώρες, γυρνάμε σπίτι εξουθενωμένοι και δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε τις διαδικασίες στις οργανώσεις. Κάντε κάτι γι’ αυτό. Κάντε κάτι να ενταχθούμε στις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ να πολιτικοποιηθούμε, αλλά δεν μπορούμε να τις παρακολουθήσουμε. Πότε να πάμε στις οργανώσεις; Τι χρόνο να διαθέσουμε»;
Άρα, είναι ανάγκη συντρόφισσες και σύντροφοι, ας μου επιτραπεί η έκφραση να απαλλάξουμε τις οργανώσεις και τη δράση των οργανώσεών μας από την κλεισούρα των κομματικών μας γραφείων. Να γίνεται η δουλειά και έξω από τα γραφεία και με σύγχρονους τρόπους και με αξιοποίηση της τεχνολογίας.
Κάθε μέλος του κόμματος μπορεί και πρέπει με τη βοήθειά μας να κατανοήσει και να δράσει στον χώρο δουλειάς του, να δημιουργήσει δραστηριότητα εκεί όπου είναι οι κοινωνικές του επαφές, εκεί όπου είναι η συλλογικότητα στην οποία μετέχει.
Δεν αρκεί θεωρητικά στις αποφάσεις μας και στους λόγους μας να μιλάμε για τη νέα κατάτμηση της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, να μιλάμε για το νέο πρεκαριάτο των νέων εργαζομένων, των νέων ανθρώπων και να μη τους δίνουμε τη δυνατότητα να ενταχθούν στις οργανώσεις μας, να καθοδηγήσουν τη δουλειά μας και να μιλάμε μόνο θεωρητικά γι’ αυτούς.
Να ενισχύσουμε χωρίς φοβίες. Δεν είναι μεταδημοκρατία αυτό, είναι κατανόηση της σύγχρονης εποχής. Να ενισχύσουμε την ψηφιακή λειτουργία του κόμματος, να γίνει ο iSYRIZA μια διαδραστική πλατφόρμα, όχι απλά ένα site εγγραφών. Να γίνει ένα εργαλείο συντονισμού και δράσης των οργανώσεων μελών του κόμματός μας.
Μια τρίτη ανάγκη, πιστεύω, που βγαίνει από αυτή την τετραήμερη διαδικασία μας είναι να δυναμώσουμε την ενότητα του κόμματος, αλλά και των οργανώσεών μας. Όχι στη βάση κάποιας τεχνητής ομοφωνίας, αλλά στη βάση των αρχών μας, της συντροφικότητας, της ανιδιοτέλειας, του διαλόγου, και εντέλει της κοινής δράσης. Και εδώ πιστεύω ότι πρέπει να συμφωνήσουμε σε ορισμένα αυτονόητα πράγματα. Αυτονόητα, αλλά δεν λειτουργούμε πάντα ως να είναι αυτονόητα.
Η πλατιά, βαθιά, ελεύθερη συζήτηση όλων των απόψεων, είναι ξέρετε, ας μου επιτραπεί ο παραλληλισμός, το “λεωφορείο” της δημοκρατίας. Οι αποφάσεις που έτσι λαμβάνονται, είναι η χάραξη της διαδρομής του και η εφαρμογή των αποφάσεων που συλλογικά λαμβάνονται από όλους μας, είναι η ίδια η διαδρομή του λεωφορείου.
Πρέπει όλοι να κατανοήσουμε -και δεν είναι ούτε υποκριτικό, ούτε θέλω να κολακέψω κανέναν που το λέω αυτό. Η ύπαρξη ομαδοποιήσεων και ρευμάτων ιδεών μέσα σ’ ένα δημοκρατικό κόμμα, όπως είναι το δικό μας, και η διαφωνία, η τόλμη να καταθέτεις τις απόψεις σου, να διαφωνείς, να διεκδικείς να κερδίσεις, είναι πλούτος, είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας στο κόμμα μας.
Θέλω όμως να πω και κάτι ακόμα, γιατί βιώνω αυτή την προσπάθεια της συγκρότησης ενός ανοιχτού, δημοκρατικού και εν κινήσει κόμματος, από τα μικρά μου χρόνια, από τότε που ως φοιτητής ακόμα οργανώθηκα στη Νεολαία του Συνασπισμού τότε. Η ύπαρξη όμως ομαδοποιήσεων χωρίς ιδεολογική, στρατηγική και πολλές φορές και χωρίς πολιτική διακριτότητα, δεν βοηθά την ποιότητα της εσωκομματικής μας δημοκρατίας. Άρα, θέλουμε ρεύματα ιδεών που και τα ίδια θα ανασυντίθενται.
Αποτυπώνεται σε μια κορυφαία στιγμή του κόμματός μας σ’ ένα Συνέδριο, μια φωτογραφία, είναι της στιγμής είναι η φωτογραφία, κάποιοι σύντροφοι διαφωνούν, κάποιοι συμφωνούν. Αύριο, μπορεί πολλοί από αυτούς που βρέθηκαν στη μειοψηφία με άλλους από αυτούς που βρίσκονται στην πλειοψηφία, να είναι στην ίδια πλευρά και το αντίστροφο. Αυτό σημαίνει κόμμα εν κινήσει και ρεύματα ιδεών εντός του Κόμματος εν κινήσει. Προσέξτε, όμως: ρεύματα ιδεών, και όχι μηχανισμοί αναπαραγωγής αξιωματούχων.
Θέλω λοιπόν με όλη την ευθύνη που με διακατέχει τούτη την ώρα κλείνοντας το 3ο Συνέδριό μας, να ενθαρρύνω όχι εσάς μόνο, αλλά τα 61.600 μέλη μας που είναι οικονομικά εντάξει μέχρι τις 21 Μάρτη και θα κληθούν στις 15 του Μάη να ψηφίσουν για τη νέα μας Κεντρική Επιτροπή.
Θέλω να ενθαρρύνω όλες και όλους, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που έχουν δικαίωμα ψήφου για την νέα Κεντρική Επιτροπή: μην πάτε στην κάλπη να ψηφίσετε με τα χαρτάκια και τις λίστες που θα σας δώσουν οι τάσεις ή τα ρεύματα ιδεών στη μασχάλη.
Προφανώς, να λάβετε υπόψη τη συνάφεια των απόψεων των υποψηφίων με τις δικές σας απόψεις. Αλλά να λάβετε υπόψη και την ικανότητά τους, να διαβάσετε τα βιογραφικά τους, τον κοινωνικό χώρο από τον οποίο προέρχονται, την ανιδιοτέλεια στη ζωή και τη δράση τους, την αξία που έχει να στελεχώσουν τη Κεντρική μας Επιτροπή.
Σας καλώ, με δυο λόγια, αν κάποιοι θα πουν ότι κάνουμε μια ριζοσπαστική τομή στο καταστατικό μας και στις διαδικασίες μας, μια δημοκρατική επανάσταση, αυτή να μην την αφήσουμε μονάχα στον τρόπο εκλογής, αλλά και στον τρόπο της σκέψης μας. Να ξεκινήσει η επανάσταση απ’ το μυαλό μας, από τη νοοτροπία μας. Έτσι μπορούμε να γίνουμε οι ίδιοι η αλλαγή που επικαλούμαστε ότι επιδιώκουμε.
Και θέλω σ’ αυτό το σημείο να σας καλέσω να αγκαλιάσετε και μια πρόταση που είναι όντως τολμηρή και που πολλούς συντρόφους μπορεί να τους αδικήσει στην εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής. Αλλά είναι μια πρόταση που έρχεται από μακριά και πάει πολύ μακριά. Η πρόταση να είμαστε το πρώτο κόμμα στη χώρα που θα θεσμοθετήσει ισότιμη συμμετοχή για άντρες και γυναίκες στη νέα Κεντρική Επιτροπή. Και να δεσμευτούμε ότι και η νέα προοδευτική κυβέρνηση που θα σχηματίσουμε, θα είναι η πρώτη Κυβέρνηση στον τόπο που θα έχει τόσο αυξημένη συμμετοχή γυναικών σε κυβερνητικούς θώκους.
Θέλω να κλείσω με μια τέταρτη ανάγκη και μετά με μια ευθύνη. Η τέταρτη ανάγκη έχει να κάνει μ’ αυτό που ονομάζουμε ανανέωση. Είναι μια λέξη φορτισμένη με πολύ ισχυρότερο ιδεολογικό και πολιτικό φορτίο απ’ ό,τι όταν τη χρησιμοποιούμε στην καθομιλουμένη. Για εμάς είναι φορτισμένη πολιτικά.
Θέλω να σας ενθαρρύνω όλους να κάνουμε αυτό που ονομάζουμε ανανέωση και που ήταν ο πυρήνας της πολιτικής σκέψης που γέννησε τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, τα ενωτικά ρεύματα, η κομμουνιστική ανανέωση, προερχόμενη από το ΚΚΕ Εσωτερικού, οι ανανεωτές του ΚΚΕ. Αργότερα η έννοια της ανανέωσης ήταν η συνάντησή μας με τις νέες ταυτότητες των κινημάτων ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, όπου συναντήσαμε τη ριζοσπαστική Αριστερά. Και σήμερα είναι η συνάντησή μας με όλους τους προοδευτικούς πολίτες, του σοσιαλιστές, τους σοσιαλδημοκράτες, τους ανθρώπους του δημοκρατικού Κέντρου με τους οποίους συγκροτούμε τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
Θέλω λοιπόν να σας καλέσω να βλέπουμε την ανανέωση όχι ως ένα αραχνιασμένο δόγμα, όπως οι συντηρητικές δυνάμεις της Αριστεράς και του Κομμουνιστικού Κινήματος έβλεπαν για χρόνια τον Μαρξισμό. Όχι σαν ένα εικονοστάσι της ιστορίας και της διαδρομής μας, αλλά ως μια ζωντανή και διαρκή υπόθεση στο σήμερα και στο αύριο του κόμματός μας, στο σήμερα και στο αύριο των αγώνων μας για κοινωνικό μετασχηματισμό. Διότι ανανέωση σημαίνει και διαρκή προσαρμογή του κόμματος και της οργάνωσής του με ταχύτητα και ευελιξία, θα έλεγα, στις συνθήκες που αλλάζουν.
Δεν μπορούμε να ομνύουμε στο όνομα της Ανανεωτικής Αριστεράς αν σε μια πραγματικότητα που αλλάζει ραγδαία, εμείς παραμένουμε προσκολλημένοι στο τρόπο λειτουργίας που σήμερα είναι πια ανεπαρκής και δεν μπορεί να προωθήσει τις ιδέες μας.
Είμαστε ένα κόμμα εν κινήσει, είμαστε ένα κόμμα της ανανέωσης, της Ανανεωτικής και διαρκώς ανανεούμενης Αριστεράς. Της Αριστεράς που θέλει να κυβερνήσει για να αλλάξει τον τόπο για να παλέψει για μια πιο δίκαιη κοινωνία.
Και έχουμε στη φαρέτρα μας όλη την παρακαταθήκη των αγώνων αλλά και των ιδεών και την πολιτική στρατηγική, το όραμα του δημοκρατικού δρόμου για τον σοσιαλισμό του 21ου αιώνα.
Και είμαστε κόμμα της ανανέωσης και της σύγχρονης Αριστεράς, όχι γιατί απλά το λέμε, αλλά γιατί δρούμε με πυξίδα την κουλτούρα που έχουμε μπολιάσει στον εαυτό μας όλα αυτά τα χρόνια.
Γιατί όταν ξεσπούν λαϊκά κινήματα, δεν θέλουμε να τα καπελώσουμε, βρισκόμαστε μέσα σε αυτά και αλληλεπιδρούμε. Δεν τα κοιτάμε αφ’ υψηλού, μπολιαζόμαστε από αυτά και τα μπολιάζουμε. Είμαστε κόμμα της ανανέωσης και της σύγχρονης Αριστεράς, γιατί έχουμε σταθερή στρατηγική ευρωπαϊκού προσανατολισμού.
Εργαζόμαστε για μια διαφορετική πορεία της Ευρώπης και διαβουλευόμαστε ως κόμμα της Αριστεράς και με άλλες δυνάμεις: με τους Πράσινους, τους Σοσιαλιστές για μια διαφορετική πορεία της ενωμένης Ευρώπης.
Είμαστε κόμμα της ανανέωσης και της σύγχρονης Αριστεράς, γιατί εργαζόμαστε συστηματικά για την συσπείρωση των δυνάμεων από τη ριζοσπαστική Αριστερά ως το προοδευτικό Κέντρο, όπως και για μια συμμαχία αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων που θα οδηγήσει στην προοδευτική κυβέρνηση σύντομα.
Η ανανέωση για μας δεν έγινε ένα δόγμα, ούτε μια υπόθεση που συνέβη άπαξ στο παρελθόν. Είναι η διαρκής, είναι η διακηρυγμένη και η αυτονόητη πολιτική μας πρακτική. Τα θεμέλια της ταυτότητάς μας, οι πυλώνες της αριστερής και προοδευτικής μας πολιτικής και για τα κινήματα και για την Ευρώπη και για την ενότητα και τη συμμαχία των προοδευτικών δυνάμεων.
Θέλω να κλείσω, μετά τις ανάγκες, με την ευθύνη. Την ευθύνη με την οποία χιλιάδες σύνεδροι φεύγουμε από αυτό το Συνέδριο. Νομίζω ότι η βασική ευθύνη που μας διακατέχει όλους συντρόφισσες και σύντροφοι είναι να δυναμώσουμε το κόμμα μας και να νικήσουμε στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Αυτή είναι η ευθύνη. Όχι μόνο απέναντι στα χιλιάδες μέλη μας, αλλά και απέναντι στην ελληνική κοινωνία.
Και θέλω να σας πω -και το λέω πιστεύοντας το πολύ βαθιά αυτό- ότι σε αυτόν τον αγώνα να δυναμώσουμε το κόμμα μας και να νικήσουμε, δεν περισσεύει κανείς και καμία απ’ όλους όσοι βρισκόμαστε σήμερα εδώ και από τα χιλιάδες μέλη μας σε όλη την Ελλάδα, τους φίλους και τους οπαδούς μας.
Το Συνέδριό μας απέδειξε ότι μπορούμε να συζητάμε δημοκρατικά, ενίοτε με πάθος και με εντάσεις, αλλά να αποφασίζουμε. Να κουβεντιάζουμε ήρεμα και απλά, να διαφωνούμε αλλά να καταλαβαινόμαστε, όπως λέει και ο ποιητής. Δεν χρειαζόμαστε περισσότερα. Γιατί εμείς είμαστε εδώ για να ενώσουμε τον κόσμο, είμαστε εδώ και τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο και γι’ αυτό θα προχωρήσουμε όλοι και όλες μαζί την επόμενη μέρα. Ενωμένοι, σαν μια γροθιά!
Έχουμε όμως τώρα μπροστά μας κι ένα μεγάλο στοίχημα. Η εκλογή Προέδρου και Κεντρικής Επιτροπής από τη βάση του κόμματός μας, στις 15 του Μάη, είναι στοίχημα για μας. Είναι στοίχημα να γίνει μια μεγάλη γιορτή δημοκρατίας, αλλά και η αρχή της αντίστροφης μέτρησης για τη χειρότερη κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση, από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Γιατί η επιτυχία και μαζική συμμετοχή στη διαδικασία, ξέρετε, δεν θα είναι μόνο στοίχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Αλλά θα είναι και μήνυμα απέναντι στη χειρότερη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος, μήνυμα απέναντι στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Θα είναι ένα μήνυμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μεγαλώνει και ότι ο εφιάλτης τελειώνει. Θα είναι ένα μήνυμα ότι τελειώνει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του κ. Μητσοτάκη.
Σας καλώ όλοι μαζί να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σε αυτή την προσπάθεια, να βγούμε αποφασιστικά, να βγούμε οργανωμένα, με σχέδιο και καλή προετοιμασία, στον κόσμο σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας, σε κάθε περιοχή, σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό να στηθούν κάλπες και να απευθυνθούμε στους ανθρώπους κάθε κλάδου, κάθε ηλικίας, κάθε κοινωνικής κατηγορίας για να δώσουμε μαζί το μήνυμα της πολιτικής αλλαγής.
Πάμε όλοι μαζί για τη νίκη!
Δυνατός ΣΥΡΙΖΑ παντού. Δυνατοί δεσμοί με τον λαό μας παντού. Αυτή είναι η μεγάλη προϋπόθεση για τη μεγάλη νίκη και την πολιτική αλλαγή.
Καλή δύναμη και καλούς αγώνες! Να είστε καλά! Γεια σας!
