Ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα, στην Αθήνα
Πολίτες της Αθήνας, συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι, είμαστε πάλι όλες και όλοι εδώ, παρούσες και παρόντες στο δημοκρατικό προσκλητήριο του αγώνα. Είμαστε εδώ για να υπερασπιστούμε αρχές και αξίες. Για να δώσουμε τη μάχη της ανατροπής! Για να μην αφήσουμε να σβήσει η ελπίδα της δικαιοσύνης, της ισότητας και της αλληλεγγύης σε αυτόν τον τόπο.
Είμαστε εδώ για να δώσουμε τη μάχη. Επιτρέπεται να πέσεις, λέει το ρητό, επιβάλλεται να σηκωθείς. Και είμαστε ήδη όρθιοι. Είμαστε ήδη όρθιοι και θα είμαστε όρθιοι για να υπερασπιστούμε τις αξίες, τις αρχές, τα ιδανικά μας. Να δώσουμε αυτό τον αγώνα που είναι πιο πολύτιμος, πιο κρίσιμος, πιο χρήσιμος από κάθε άλλον αγώνα. Και είμαστε όλες και όλοι παρόντες, και ακόμη περισσότεροι, γιατί έχουμε μάθει να παλεύουμε στα δύσκολα. Και έχουμε μάθει να πηγαίνουμε κόντρα στο ρεύμα και να ανατρέπουμε συσχετισμούς, προς όφελος των δυνάμεων της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Αυτό κάνουμε και σε αυτή την κρίσιμη μάχη. Και αυτό θα κάνουμε με περισσότερο πείσμα τούτη τη φορά, μέχρι να κλείσουν οι κάλπες την Κυριακή. Δεν θα αφήσουμε δευτερόλεπτο να πάει χαμένο, που να μην αγωνιστούμε για να περάσουμε στην κοινωνία το δίλημμα και το μήνυμα, το μήνυμα το δικό μας αλλά και το δίλημμα της κάλπης. Γιατί την Κυριακή οι εκλογές δεν θα κρίνουν μονάχα τον νικητή και τον ηττημένο, θα κρίνουν ποιος και με ποιο πρόγραμμα θα κυβερνήσει τον τόπο τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Θα κρίνουν και πώς και με ποια δύναμη θα οργανωθούν οι κοινωνικές και πολιτικές αντιστάσεις, τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Άρα, με δυο λόγια, θα κρίνουν την ποιότητα της Δημοκρατίας μας, τις συνθήκες της ζωής μας, το μέλλον όλων μας. Θα κρίνουν σε ποια Ελλάδα θέλουμε να ζήσουμε, εμείς και τα παιδιά μας.
Και τα διλήμματα της κάλπης είναι πολύ σκληρά, γιατί αυτή τη φορά ψηφίζουμε ξανά με το σύστημα ενισχυμένης αναλογικής. Και δύο μόνο είναι τα εναλλακτικά σχέδια εξουσίας και διακυβέρνησης που αναμετρώνται τη Κυριακή, δυο διαφορετικά σχέδια, δύο διαφορετικές αντιλήψεις, δύο διαφορετικά οράματα για την Ελλάδα.
Το δικό μας όραμα είναι αυτό μιας χώρας και μιας κοινωνίας δημοκρατίας και δικαιοσύνης.
Μιας χώρας και μιας κοινωνίας με λιγότερες ανισότητες. Μιας χώρας και μιας οικονομίας όπου ο παραγόμενος πλούτος θα αυξάνεται και θα διαμοιράζεται δίκαια και ισότιμα μεταξύ των πολιτών.
Μιας χώρας όπου οι πολίτες της δεν θα πεθαίνουν στην καρότσα ενός αγροτικού αυτοκινήτου, γιατί δεν θα υπάρχει ασθενοφόρο. Μιας χώρας ανθρωπιάς που θα φροντίζει όλους τους ανθρώπους της, ανεξαρτήτως της οικονομικής τους δυνατότητας.
Μιας χώρας που κάθε πολίτης θα έχει μπροστά του ίσες ευκαιρίες με τους υπόλοιπους.
Μιας χώρας και μιας κοινωνίας με ισχυρούς θεσμούς, εμπεδωμένη Δημοκρατία, ισχυρό κοινωνικό κράτος. Με εργαζόμενους και εργαζόμενες που θα αμείβονται καλύτερα για τη δουλειά τους, σε συνθήκες ασφάλειας και αξιοπρέπειας. Όπου οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες δεν θα φορολεηλατούνται για να πλουτίζει η ολιγαρχία, αλλά θα συμμετέχουν ισότιμα και αναλογικά στα βάρη.
Όπου ένα νέο ζευγάρι θα μπορεί να αποκτήσει παιδιά όποτε το επιθυμεί, γιατί θα έχει στήριξη από την πολιτεία να μείνει σε προσιτό οικονομικά σπίτι, να δουλέψει με αξιοπρεπείς μισθούς, να στείλει σε δημόσιους βρεφικούς σταθμούς τα παιδιά του.
Όπου ένας νέος αγρότης θα μπορεί να μείνει στην ύπαιθρο, με εφόδια και στήριξη για να έχει ένα αξιοπρεπές εισόδημα.
Όπου ένας άνθρωπος με αναπηρία θα ζει, θα εργάζεται, θα ψυχαγωγείται και θα διασκεδάζει όπως κάθε άλλος άνθρωπος.
Μιας χώρας που οι ορίζοντες του καθενός και της καθεμιάς δεν θα καθορίζονται κατά τη γέννηση του, από το αν γεννήθηκε πλούσιος ή φτωχός, στο Κέντρο ή στη Περιφέρεια. Αλλά θα είναι για όλους ανοιχτοί οι ορίζοντες και θα διαμορφώνονται ανάλογα με τις ανάγκες και με τη προσπάθειά του καθενός και της καθεμιάς.
Αυτό είναι το δικό μας όραμα για τη πατρίδα μας. Για μια Ελλάδα με δίκαιη κοινωνία και με ευημερία για όλους. Και αυτό το όραμα μπορούμε να το κάνουμε πράξη με ένα πρόγραμμα ρεαλιστικό και ριζοσπαστικό, που θέτει στο επίκεντρο τον άνθρωπο, την εργασία και την κοινωνική προστασία. Αυτό είναι το δικό μας όραμα και πρόγραμμα.
Από την άλλη μεριά, έχουμε ένα σχέδιο, αυτό των πολιτικών μας αντιπάλων, που βάζει σε προτεραιότητα τα κέρδη και που αποθεώνει την αγορά. Που θέλει ολοένα και συρρικνωμένο τον ρόλο του κράτους. Που υπολογίζει περισσότερο κέρδη και ζημιές, παρά τις ανθρώπινες ζωές.
Ένα σχέδιο και ένα πρόγραμμα που θέλει την ανάπτυξη να έρχεται μέσα από τις φοροαπαλλαγές στους ισχυρούς και τη μείωση τη διαρκή του εργασιακού κόστους. Από την απόσυρση του Δημοσίου από κρίσιμους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, ώστε να δοθεί χώρος στα κερδοσκοπικά funds. Γιατί πιστεύουν ότι όταν οι ισχυροί και τα funds αυξάνουν τα κέρδη τους, τότε θα έρθει, τάχα, η ανάπτυξη.
Μόνο που αυτή η ανάπτυξη δεν ήρθε ποτέ και πουθενά όπου εφαρμόστηκαν αυτές οι ιδέες, οι νεοφιλελεύθερες ιδέες. Η φτηνή, η μη συμπεριληπτική ανάπτυξη. Η ανάπτυξη που δεν σέβεται ούτε το περιβάλλον ούτε τους εργαζόμενους, ούτε τους φυσικούς ούτε τους ανθρώπινους πόρους, είναι μια ανάπτυξη μη βιώσιμη, καταδικασμένη να φθίνει και να αναπαράγει κρίσεις, κοινωνικές εντάσεις και τρομακτική διεύρυνση των ανισοτήτων.
Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι προσπαθούν να κρύψουν αυτές τις πτυχές του σχεδίου και του προγράμματός τους από τη προεκλογική αντιπαράθεση. Και εξαγγέλλουν δεσμεύσεις που δεν θα υλοποιήσουν, ενώ κρύβουν άλλες που στοχεύουν να υλοποιήσουν.
Γιατί το αληθινό κυβερνητικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας είναι αυτό που πριν από δύο μόλις μήνες κατέθεσε ο κ. Μητσοτάκης στις Βρυξέλλες ως Πρόγραμμα Σταθερότητας. Σε αυτό λοιπόν το πρόγραμμα, το αληθινό πρόγραμμα των αντιπάλων μας, δεν εντάσσεται καμία από τις προεκλογικές του εξαγγελίες. Είναι μια απάτη, αέρας κοπανιστός οι προεκλογικές εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη. Αντιθέτως όμως, στο πραγματικό τους πρόγραμμα που κατέθεσαν στις Βρυξέλλες, προβλέπονται μειώσεις στις δαπάνες του Δημοσίου για τα νοσοκομεία, για τα σχολεία, για το μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων. Δεν προβλέπεται πραγματική αύξηση του μέσου μισθού, παρά τα ψέματα που λένε για αύξηση 25%. Δεν προβλέπονται νέες προσλήψεις στο ΕΣΥ και στο Δημόσιο, παρά μονάχα αντικαταστάσεις για όσους θα συνταξιοδοτούνται.
Με δυο λόγια, πολίτες της Αθήνας, φίλες και φίλοι, το πραγματικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας προβλέπει μείωση της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών του δημοσίου και στασιμότητα της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα. Προβλέπει περαιτέρω συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και, ιδιαίτερα, συρρίκνωση του ΕΣΥ. Γι’ αυτό και ο κ. Πνευματικός, ο βουλευτής τους, φανέρωσε άθελά του ότι στο ΕΣΥ θα γίνεται ακόμα και διαλογή ασθενών. Γιατί το ΕΣΥ δεν θα έχει πια δαπάνες ούτε προσωπικό για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες των πολιτών. Και τις ακριβές θεραπείες θα τις χορηγούν με βάση το προσδόκιμο ζωής των ασθενών. Όποιος δεν έχει προσδόκιμο δεν θα παίρνει μια ακριβή θεραπεία. Θα πηγαίνει, αν έχει χρήματα, στα ιδιωτικά νοσηλευτήρια. Και αν δεν έχει χρήματα, δεν θα έχει θεραπεία.
Αυτή η ιδεολογία όμως η κυνική, που μετράει τα πάντα σε κόστη και ζημιές, ιδίως όταν πρόκειται για ανθρώπινες ζωές, μας οδηγεί σε μια κοινωνία βαρβαρότητας. Και αυτή είναι η θεμελιώδης διαφορά μας με τη Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη. Αυτή είναι η θεμελιώδης διαφορά μας. Όπως λέει το σύνθημα των νέων μας, των νέων του ΣΥΡΙΖΑ, «αυτοί μιλάνε για κόστη και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές;». Αυτή είναι η διαφορά μας.
Εμείς, πολίτες της Αθήνας, φίλε και φίλοι, στο δίλημμα “ανθρωπιά ή βαρβαρότητα”, έχουμε επιλέξει πλευρά. Είμαστε με την ανθρωπιά. Και θα είμαστε, ό,τι και να γίνει. Είμαστε με την ανθρωπιά και όχι με τη βαρβαρότητα.
Γιατί για εμάς η ανθρώπινη ζωή είναι αυταξία. Και δεν λογαριάζουμε χρώμα, ούτε θρησκεία, ούτε εθνικότητα, ούτε οικονομική δυνατότητα, όταν είναι να υπερασπιστούμε την ανθρώπινη ζωή. Γιατί όλοι είμαστε σ’ αυτό τον κόσμο διαφορετικοί, αλλά όλοι είμαστε ίσοι.
Γι’ αυτό και δεν λογαριάσαμε, ούτε θα λογαριάσουμε ποτέ το πολιτικό κόστος όταν είναι να υπερασπιστούμε τις αξίες μας για την ανθρώπινη ζωή. Αυτό κάναμε και την προηγούμενη εβδομάδα, στο τραγικό ναυάγιο της Πύλου, στο πιο πολύνεκρο ναυάγιο που έχει γίνει στην ιστορία του τόπου μας. Όπου μας είπανε, θυμάστε τι μας είπανε: Μη μιλάτε, μη ρωτάτε, μην αναπνέετε! Γιατί; Γιατί δεν ήταν πλούσιοι, ήταν κατατρεγμένοι. Γιατί δεν ήταν Έλληνες, δεν ήταν καν τουρίστες, ήταν πρόσφυγες. Αυτά μας είπαν την προηγούμενη εβδομάδα: Μη μιλάτε, μη ρωτάτε, μην αναπνέετε.
Και τους απαντήσαμε: Έχουμε υποχρέωση απέναντι στις αξίες και στον πολιτισμό μας και να μιλάμε και να ρωτάμε. Γιατί εμείς αυτές τις αξίες υπηρετούμε. Και αυτές υπηρετήσαμε όταν κάναμε τη χώρα συνώνυμο της ανθρωπιάς, όταν ήταν αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση που έχει αντιμετωπίσει η Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό. Είμαστε περήφανοι που είμαστε εδώ να υπερασπιζόμαστε αξίες. Κάναμε τη χώρα συνώνυμο της ανθρωπιάς και δεν θα επιτρέψουμε σήμερα κάποιοι να την κάνουν συνώνυμο της βαρβαρότητας. Η Ελλάδα θα παραμείνει συνώνυμο της ανθρωπιάς.
Πολίτες της Αθήνας, φίλες και φίλοι, οι διαφορές μας με τον πολιτικό μας αντίπαλο – γιατί για μας ένας είναι ο πολιτικός αντίπαλος, είμαστε ο κορμός, ο πυλώνας της προοδευτικής παράταξης του τόπου. Και πάντοτε αντίπαλό μας θα έχουμε τη Δεξιά, τη Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη. Οι διαφορές μας με τον πολιτικό μας αντίπαλο είναι πάνω από όλα αξιακές. Αλλά αποτυπώνονται και σε κάθε όψη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής: Στις εργασιακές σχέσεις, το οκτάωρο, τα εργασιακά δικαιώματα, στην Υγεία, την Παιδεία, την Ενέργεια, το νερό, την πρώτη κατοικία.
Εμείς θέλουμε Υγεία, Παιδεία, ρεύμα και νερό, δημόσια αγαθά. Αυτοί θέλουν, το είπαν, δεν το κρύψανε, το είπαν μέσα στην έπαρση και την αλαζονεία τους, 180 βουλευτές για να αλλάξουν το Σύνταγμα. Γιατί δεν μας λένε τι ακριβώς θέλουν να αλλάξουν σ’ αυτό το Σύνταγμα; Θέλουν να κατοχυρώσουν ως πεδία κερδοσκοπίας και την Υγεία και την Παιδεία και το ρεύμα και το νερό; Θα είμαστε εδώ, πιο δυνατοί από ποτέ, να τους εμποδίσουμε!
Εμείς, φίλες και φίλοι, θεωρούμε την προστασία της εργασίας ως απαραίτητη προϋπόθεση όχι μόνο της δικαιοσύνης αλλά και της συμπεριληπτικής ανάπτυξης, της ανάπτυξης που θα έχει όφελος για όλους, όχι μόνο για λίγους και ισχυρούς.
Αυτοί βλέπουν την εργασία ως ένα κόστος που πρέπει να μειωθεί κι άλλο.
Εμείς θέτουμε ως εθνικό στόχο την επόμενη τετραετία αλλά και τα επόμενα χρόνια της τετραετίας, η πατρίδα μας να σταματήσει τη πορεία απόκλισης από τον μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε ό,τι αφορά το κατά κεφαλήν εισόδημα. Γιατί, ναι, μείναμε Ευρώπη και είμαστε εμείς αυτοί που αψηφήσαμε το πολιτικό κόστος και κάναμε το χρέος μας απέναντι στην κοινωνία και απέναντι στην πατρίδα. Που ξελασπώσαμε τούτη τη χώρα, ξεπλένοντας τα άπλυτα ολάκερης της Μεταπολίτευσης. Αμαρτίες που ανήκαν σε άλλους ξεπλύναμε εμείς!
Βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια, ρυθμίσαμε το δημόσιο χρέος! Αφήσαμε 40 δισεκατομμύρια στα δημόσια ταμεία! Ναι, δώσαμε τη μάχη με την τρόικα και τους δανειστές, αλλά αξιοποιήσαμε κάθε χαραμάδα στη διαπραγμάτευση προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος.
Βάλαμε 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστους στο ΕΣΥ. Αυξήσαμε τον κατώτατο μισθό! Καταργήσαμε τον υποκατώτατο. Επαναφέραμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Είμαστε περήφανοι για ό,τι πετύχαμε μέσα σε απίστευτες δυσκολίες. Ναι, λοιπόν, μείναμε Ευρώπη. Αλλά τώρα ήρθε η ώρα και να γίνουμε Ευρώπη. Δεν αρκεί που μείναμε, πρέπει και να γίνουμε.
Να γίνουμε, γιατί το κατά κεφαλήν εισόδημα της χώρας έπεσε 18 ποσοστιαίες μονάδες από τότε που ξεκίνησε η κρίση. Κι η κατάσταση αυτή δεν αποτυπώνεται απλώς στους αριθμούς. Αποτυπώνεται στη ζωή των ανθρώπων, στην καθημερινότητα των συμπολιτών μας, στους περιορισμούς των οριζόντων πολλών ανθρώπων, ειδικά των νέων ανθρώπων, εξαιτίας της καθημερινής δυσκολίας να τα βγάλουν πέρα. Εξαιτίας της ακρίβειας, εξαιτίας των υψηλών ενοικίων, εξαιτίας των δύσκολων εργασιακών συνθηκών, που ολοένα και χειροτερεύουν. Η απόκλισή μας από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, αποτυπώνεται στο γεγονός πως ένας στους τέσσερις πολίτες σήμερα βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας.
Αποτυπώνεται στο έγκλημα, στη άθλια εικόνα, στην κατάρρευση σήμερα του ΕΣΥ, που αφέθηκε χωρίς καμία στήριξη την περίοδο της πανδημίας. Και είναι η χώρα μας αυτή με τους χειρότερους δείκτες σε απώλειες συνανθρώπων μας, αναλογικά με τον πληθυσμό μας, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Συναγωνιζόμαστε, τόσο στο κατά κεφαλήν εισόδημα όσο και στις απώλειες ανθρώπινων ζωών από την πανδημία, με χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.
Λοιπόν, αν θέλουμε να γίνουμε Ευρώπη, δεν αρκεί που μείναμε, πρέπει να αντιστραφεί αυτή η πορεία απόκλισης της Ελλάδας από τον πυρήνα των ευρωπαϊκών χωρών. Και γι’ αυτό απαιτείται ένα νέο εθνικό σχέδιο στήριξης των κοινωνικών υποδομών και ισχυρών στρατηγικών δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων.
Και αυτό το σχέδιο, ακριβώς αυτό το σχέδιο, είναι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Ένα πρόγραμμα κι ένα σχέδιο που έχει στον πυρήνα του την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, τη νεωτερικότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη.
Που προτάσσει ένα νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, με σεβασμό στο περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους της πατρίδας μας, δίνοντας χώρο στην καινοτομία, τη γνώση, τη δίκαιη κατανομή των πόρων, τον περιορισμό των ανισοτήτων. Στηρίζοντας τις ανάγκες της κοινωνίας, της μισθωτής εργασίας, της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, των αγροτών, των κτηνοτρόφων, των νέων ανθρώπων και κλείνοντας την πόρτα στην λογική της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας. Από τα 600 πρώτα εκατομμύρια δανεισμού του Ταμείου Ανάκαμψης, δεν πήρε ούτε ένα ευρώ η μικρομεσαία επιχείρηση, η υγιής επιχειρηματικότητα. Όλα πήγαν σε δέκα ισχυρές, μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν πρόσβαση στον δανεισμό, για να μπορέσουν να δανειστούν φθηνότερα. Δεν είναι αυτό το μέλλον μιας βιώσιμης και δίκαιης ανάπτυξης στον τόπο. Κλείνοντας όμως την πόρτα και στη λογική ότι επενδύσεις είναι οι εξαγορές επιχειρήσεων που λειτουργούν αλλά και οι ιδιωτικοποιήσεις. Δεν είναι αυτές στρατηγικές επενδύσεις που αφήνουν παραγωγικό αποτύπωμα.
Εμείς λοιπόν έχουμε ένα πρόγραμμα το οποίο ζητά ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο, μια δίκαιη, συμπεριληπτική και βιώσιμη ανάπτυξη. Ένα πρόγραμμα που προτάσσει την αντιμετώπιση της ακρίβειας με την ενίσχυση των εισοδημάτων.
Την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 880 ευρώ άμεσα, και τη θέσπιση της ετήσιας τιμαριθμικής αναπροσαρμογής. Την αύξηση κατά 10% στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, που έχουν να δουν αύξηση 14 χρόνια.
Την επιστροφή της 13ης σύνταξης, την καταβολή των αναδρομικών των συνταξιούχων, γιατί αποφάσισε η Δικαιοσύνη την απόδοση της αύξησης του 7,5% σε όλους τους συνταξιούχους και σε όσους έχουν την προσωπική διαφορά.
Ένα πρόγραμμα που προτάσσει τη μείωση των έμμεσων φόρων, του ΦΠΑ στα τρόφιμα, του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα. Δεν θα μας τρελάνουν εμάς εδώ στην Ελλάδα, λέγοντάς μας ψέματα όπως ο Τραμπ στην Αμερική, κάνοντας το ψέμα να φαίνεται αλήθεια, ότι οι έμμεσοι φόροι ευνοούν τους φτωχούς και αν τους μειώσουμε θα ευνοήσουμε τους πλούσιους.
Κι ένα πρόγραμμα που τολμά να βάλει χέρι στα υπερκέρδη, στην αισχροκέρδεια των κολοσσών της ενέργειας και των διυλιστηρίων, που έκαναν την κρίση ευκαιρία πλουτισμού και συσσώρευσαν πάνω από 6 δισ. υπερκέρδη τον τελευταίο χρόνο.
Ένα πρόγραμμα που πέρα από την ανασυγκρότηση του ΕΣΥ, που αποτελεί κεντρική μας προτεραιότητα, πέρα από την ενίσχυση της δημόσιας εκπαίδευσης, με ποιοτικά δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια, πέρα από την έμφαση στην έρευνα για να δώσουμε προοπτική στους νέους ανθρώπους να μείνουν στη χώρα, είναι ένα κι ένα πρόγραμμα που προτάσσει ένα ισχυρό πλέγμα κοινωνικής προστασίας. Για το παιδί, για τις μητέρες, για τα νέα ζευγάρια, για τους ηλικιωμένους, για τα άτομα με αναπηρία.
Προτάσσει, τέλος, την προστασία της πρώτης κατοικίας, της επαγγελματικής στέγης και της αγροτικής γης και την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης, για να αποτραπεί η μεγαλύτερη αναδιανομή περιουσίας που έχει γίνει στον τόπο μας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά, υπέρ ολίγων και ξένων συμφερόντων. Γιατί αυτό σχεδιάζει ο κ. Μητσοτάκης με τα funds και τους πλειστηριασμούς.
Προτάσσει, τέλος, κι ένα κράτος ισχυρό, σύγχρονο αποτελεσματικό με αξιοκρατία και λογοδοσία, που δεν θα αποτελεί λάφυρο κομματικό ή οικογενειακό, αλλά θα είναι εργαλείο ανάπτυξης και εξυπηρέτησης των πολιτών. Όχι το κράτος που κατέρρευσε στα Τέμπη πριν από τρεις μήνες και έβγαζε τους υπουργούς στα κανάλια να λένε αισχρά ψέματα.
Όχι, δεν θα ξεχάσουμε αυτό το έγκλημα! Ζητάνε δικαίωση οι 57 ψυχές. Και θα αγωνιστούμε. Αυτή είναι η υπόσχεσή μας προς τους γονείς των αδικοχαμένων παιδιών, αλλά και προς τους νέους και τις νέες του τόπου μας, που δεν πρέπει να ζήσουν ποτέ ξανά μια τέτοια τραγωδία. Θα αγωνιστούμε για να υπάρξει δικαίωση και ένα κράτος δίπλα στον πολίτη. Όχι εχθρός του πολίτη. Όχι ένα κράτος επικίνδυνο για τον πολίτη.
Αυτό λοιπόν το πρόγραμμα, πολίτες της Αθήνας, φίλες και φίλοι, αντιπαραθέτουμε στο πρόγραμμα και στο σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας, που, επαναλαμβάνω, είναι αυτό που κατατέθηκε στις Βρυξέλλες, συμπληρωμένο από το σχέδιο του κ. Πνευματικού για το ΕΣΥ.
Επιμείναμε πολύ, όπως θα είδατε, σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, να υπάρξει αντιπαράθεση προγραμμάτων, να υπάρξει αντιπαράθεση στρατηγικών, αντιλήψεων, ιδεών, οραμάτων, ώστε να μπορέσουν να συγκρίνουν οι πολίτες, κρίνοντας νηφάλια και με γνώση των αντικειμενικών διαφορών μεταξύ των διαφορετικών εναλλακτικών σχεδίων.
Αντιθέτως, ο πολιτικός μας αντίπαλος, η Νέα Δημοκρατία, σχεδίασε και υλοποίησε για μια ακόμη φορά μια τοξική στρατηγική, επενδύοντας στα fake news, αποπροσανατολίζοντας συνεχώς τη δημόσια συζήτηση από τα πραγματικά επίδικα και μη διστάζοντας ακόμα και να ρίξει στην προεκλογική αρένα ευαίσθητα εθνικά θέματα, όπως αυτό της Θράκης και της μειονότητας.
Με όπλο τους το θράσος, το ψέμα και την ΕΥΠ, που την μετέτρεψαν σε εργαλείο εξυπηρέτησης κομματικών και προσωπικών σκοπιμοτήτων, δεν δίστασαν ακόμη και να γυρίσουν τη χώρα πίσω, πολύ πίσω, στα χρόνια και στα μονοπάτια του Διχασμού. “Εθνική εξαίρεση”, είπαν, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. “Μειοδότες” οι βουλευτές και οι ψηφοφόροι του. “Εθνικόφρονες” οι μισοί και “μειωμένης εθνικής συνείδησης” οι άλλοι μισοί Έλληνες. Ξύπνησαν μνήμες από τα πιο σκοτεινά χρόνια του Διχασμού. Λες και αυτή δεν είναι η Νέα Δημοκρατία, αλλά η ΕΡΕ της δεκαετίας του ’50. Λες και βρισκόμαστε στην περίοδο του Εθνικού Διχασμού.
Πήραν όμως το μάθημα που τους άξιζε. Ένα μάθημα εθνικής ευθύνης, πατριωτισμού, αλλά και δημοκρατικής ευαισθησίας από τον ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία. Εμάς και τους μειονοτικούς βουλευτές μας ήθελε να διασύρει ο κ. Μητσοτάκης, και διέσυρε τελικά τον δικό του μειονοτικό υποψήφιο. Αποδιοπομπαίο τράγο τον έκανε, όπως το συνηθίζει άλλωστε.
Κι έφτασε ο κατήφορος μέχρι το σημείο να στείλει στη Θράκη την κυρία Μπακογιάννη όχι για να ενώσει, αλλά για να διχάσει. Όχι για να καθησυχάσει, αλλά για να απειλήσει. Και να βγει μπροστά στις κάμερες με θράσος να απειλήσει και να τρομοκρατήσει φτωχούς και φοβισμένους ανθρώπους: «Αν δεν ψηφίσετε σωστά τούτη τη φορά, θα περάσετε τέσσερα δύσκολα χρόνια». Αυτό ήταν το μήνυμά της.
Και το μήνυμα αυτό δεν ήταν ένα μήνυμα για τη μειονότητα. Ήταν και είναι μήνυμα που ήθελαν να πάει σε κάθε πολίτη, σε κάθε σπίτι, σε κάθε κοινωνική ομάδα, σε κάθε πολίτη που θα διανοηθεί να σταθεί απέναντι στην κομματική και οικογενειακή τους εξουσία.
Στέλνουμε λοιπόν σήμερα κι εμείς όμως από δω, από την πλατεία Συντάγματος, ένα μήνυμα προς όλους: Εμείς με τη πατρίδα δεν παίζουμε! Δεν είναι αναλώσιμη για μας η Ελλάδα, ούτε τη βγάζουμε στο παζάρι για λίγες χιλιάδες ψήφους. Εμείς, όπως πάντα, βάζουμε την πατριωτική ευθύνη πάνω από τα κομματικά και προσωπικά συμφέροντα. Και τη Δημοκρατία θα την προστατεύσουμε και θα την υπερασπιστούμε μέχρι τέλους. Θα είμαστε εδώ όρθιοι και δυνατοί, για να σταθούμε δίπλα σε κάθε κοινωνική ομάδα, σε κάθε πολίτη που απειλείται από την καθεστωτική νοοτροπία μιας ασύδοτης εξουσίας, ενός καθεστώτος.
Σήμερα είναι η μειονότητα, αύριο θα είναι οι εργαζόμενοι, οι μισθωτοί, οι νοσηλευτές, οι εκπαιδευτικοί, οι ντελιβεράδες, οι εργαζόμενοι στον πολιτισμό, οι νέες και οι νέοι. Θα είμαστε απέναντι στις πρακτικές τρομοκράτησης και εκφοβισμού κάθε κοινωνικής κατηγορίας. Θα είμαστε δίπλα σε κάθε πολίτη! Σε κάθε κοινωνική ομάδα που απειλείται και που θέλει να αντισταθεί στα σχέδια της ισοπέδωσής του. Αν αυτοί σας απειλούν ότι θα περάσετε τέσσερα δύσκολα χρόνια, εμείς είμαστε εδώ για να εγγυηθούμε πως θα είμαστε δίπλα σας ώστε αυτά τα τέσσερα χρόνια να είναι τέσσερα χρόνια αγώνα και αξιοπρέπειας για τα δικαιώματά σας!
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, πολίτες της Αθήνας, η εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής δεν είναι συνέχεια της προηγούμενης. Είναι μια καινούργια αναμέτρηση. Και τα διλήμματα αυτή τη φορά είναι σκληρά. Δεν τα βάζουμε εμείς. Το εκλογικό σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, που δίνει 50 έδρες μπόνους στο πρώτο κόμμα, τα βάζει τα διλήμματα. Και στην κρίση του ελληνικού λαού την Κυριακή είναι αυτά τα δύο προγράμματα αλλά και οι δυο εναλλακτικές στρατηγικές.
Η δική μας στρατηγική είναι στρατηγική της ισχυρής Δημοκρατίας, του πλουραλισμού, της κοινωνίας των πολιτών, της συμμετοχής, της λογοδοσίας, της αξιοκρατίας, της συμπερίληψης και του διαλόγου. Αυτή είναι η δική μας στρατηγική.
Η στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται στον αντίποδα. Το πρόγραμμά της αντιγράφει τα σχέδια του νεοφιλελευθερισμού και η στρατηγική της αντιγράφει τα σχέδια του Μακιαβέλι. Γιατί στρατηγική και σχέδιο τους δεν είναι μόνο να κερδίσουν τις εκλογές, αλλά κυρίως να αποδυναμώσουν τον μόνο στ’ αλήθεια αντίπαλό τους, γιατί μόνο έναν φοβούνται: Τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
Γιατί εμείς έχουμε αποδείξει πάνω από δέκα χρόνια τώρα πως είμαστε η μόνη πολιτική δύναμη που με το πρόγραμμα και με το σθένος της μπορεί να κοιτάξει στα μάτια και να αντιπαρατεθεί με το νεοφιλελεύθερο σχέδιο, με τις συντηρητικές πολιτικές, με τις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας. Γι’ αυτό και παραμένουμε η μόνη δύναμη που μπορεί τη Δευτέρα να αντιμετωπίσουμε και να εμποδίσουμε να στήσουν ένα ανεξέλεγκτο καθεστώς, όπως επιδιώκουν.
Στόχος του κ. Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, μετά την κάλπη της απλής αναλογικής -που οδήγησε σ’ έναν προφανή κατακερματισμό τις δυνάμεις των προοδευτικών κομμάτων- στόχος τους είναι την επόμενη μέρα αυτός ο κατακερματισμός να διατηρηθεί, για να έχουν μια κατακερματισμένη και ανίσχυρη αντιπολίτευση. Με πολλά μικρά κόμματα στη Βουλή, δεν τους εμποδίζει αυτό. Σχέδιο τους είναι για να την απαξιώσουν.
Αυτό επιδιώκουν, το λένε ανοιχτά. Και το δείχνουν πολλές φορές ευνοώντας στην πράξη συγκεκριμένα κόμματα, που βοηθούν αυτό τον σχεδιασμό. Γιατί όμως το κάνουν αυτό; Γιατί ένα υποβαθμισμένο κοινοβούλιο με μια αναποτελεσματική αντιπολίτευση, είναι η καλύτερη προϋπόθεση όχι μιας κυβέρνησης που θέλει να κυβερνήσει δημοκρατικά, αλλά ενός καθεστώτος. Η λογική «διαίρει και βασίλευε». Αυτή είναι η λογική και η στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας.
Θέλω λοιπόν σήμερα από εδώ, από την Πλατεία Συντάγματος, την πλατεία των λαϊκών αγώνων και της Δημοκρατίας, να απευθυνθώ και να καλέσω τον δημοκρατικό κόσμο της χώρας, κάθε προοδευτικό και δημοκρατικό πολίτη, ό,τι κι αν ψήφισε στις εκλογές του Μάη, σε αυτή την κάλπη να στηρίξει τη Δημοκρατία. Να στηρίξει τη σταθερότητα και την υγεία της Δημοκρατίας και του πολιτικού μας συστήματος. Και να βάλει φρένο στη δημιουργία ενός ανεξέλεγκτου καθεστώς.
Καλώ κάθε δημοκρατικό, προοδευτικό πολίτη να στηρίξει ένα σχέδιο δικαιοσύνης απέναντι στο σχέδιο των μειωμένων μισθών, των μειωμένων δικαιωμάτων, των μειωμένων προσδοκιών.
Να στηρίξει την αναβάθμιση της δημόσιας Παιδείας και των λειτουργών της, και να σταθεί απέναντι στο σχέδιο για πανεπιστήμια-σούπερ μάρκετ και μια Παιδεία που θα εξαρτάται από το πορτοφόλι του καθενός, στο σχέδιο για την αναθεώρηση του άρθρου 16, για να γίνει και η Παιδεία χώρος κερδοσκοπίας των μεγάλων συμφερόντων. Ξεκίνησαν με την ελάχιστη βάση εισαγωγής. Θέλουν να το ολοκληρώσουν, τη στιγμή που κλείνουν Τμήματα και Σχολές στις Περιφέρειες, αυτοί ονειρεύονται 180 Βουλευτές για να αναθεωρήσουν το άρθρο 16. Και αν δεν τους φτάσουν ,λέει, θα έχουν και ως συνήγορο, θα έχουν τη συνέργεια του ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη. Που έσπευσε να προκαταβάλλει τη σύμπραξή του στην αναθεώρηση του άρθρου 16.
Εμείς λοιπόν καλούμε κάθε δημοκρατικό πολίτη να στηρίξει την αναβάθμιση της δημόσιας Παιδείας. Να στηρίξει την αξιοπρέπεια και την ασφάλεια της εργασίας, απέναντι στο σχέδιο που προορίζει τους Έλληνες και τις Ελληνίδες για φτηνή εργατική δύναμη σε μια Ελλάδα που διώχνει τα παιδιά της. Να στηρίξει την προοπτική μιας δίκαιης κοινωνίας, απέναντι στο σχέδιο και την προοπτική μιας κοινωνίας αποκλεισμών, ανισότητας, διακρίσεων και ρουσφετιού.
Να στηρίξει το σχέδιο για ένα δίκαιο και αποτελεσματικό κράτος, απέναντι σε αυτό της ιδιοτέλειας, των εξυπηρετήσεων, της αναξιοκρατίας, της διαφθοράς. Γιατί δεν ξεχνάμε τα 15 δισεκατομμύρια σε απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς, την προηγούμενη περίοδο. Και είμαστε πολύ ανήσυχοι για το πώς και ποιος θα διαχειριστεί τα 30 δισεκατομμύρια του Ταμείου Ανάκαμψης, που έρχονται στην επόμενη τετραετία.
Και δεν ξεχνάμε ότι δεν ήταν μόνο το κράτος του ρουσφετιού, της αναξιοκρατίας, της διαφθοράς. Αλλά ήταν και ένα παρακράτος του “Μεγάλου Αδερφού”, που θα στηθεί ακόμη πιο ασύδοτο, ακόμη πιο ανεξέλεγκτο, αν επαναληφθούν οι συσχετισμοί της κάλπης της απλής αναλογικής την Κυριακή που έρχεται.
Γι’ αυτούς λοιπόν τους λόγους, καλούμε κάθε δημοκρατικό και προοδευτικό πολίτη, να στηρίξει, παρά τις διαφωνίες τους, τις επιφυλάξεις του, τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στην κάλπη της Κυριακής. Γιατί μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία μπορεί να αντιπαρατεθεί με το δικό του σχέδιο και πρόγραμμα στο σχέδιο και το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. Η ανατροπή των συσχετισμών του Μαΐου στην κάλπη της Κυριακής, με την αποφασιστική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, πολίτες της Αθήνας, φίλες και φίλοι, δεν είναι ζήτημα κομματικής σκοπιμότητας. Είναι ζήτημα κοινωνικής σταθερότητας και δημοκρατικής κανονικότητας.
Καλούμε λοιπόν από εδώ, από την πλατεία των αγώνων του λαού μας, την πλατεία που δόθηκαν οι αγώνες για Σύνταγμα, ελευθερία, δημοκρατία, καλούμε κάθε προοδευτικό και δημοκρατικό πολίτη να αναλογιστεί ποιος είναι ο σχεδιασμός της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Μητσοτάκη, και ποιες επιλογές αυτόν τον σχεδιασμό τον βοηθάνε αντικειμενικά. Ποιες επιλογές στην κάλπη αυτό τον σχεδιασμό, αντικειμενικά, τον βοηθάνε. Και ποια είναι η επιλογή που τον αποτρέπει αυτό τον σχεδιασμό: Η μόνη επιλογή που τον αποτρέπει, είναι η αποφασιστική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, ώστε να μην έχει λευκή επιταγή τη Δευτέρα ο κ. Μητσοτάκης.
Καλούμε και κάθε πολίτη, παρά την κούραση δυο εκλογικών αναμετρήσεων, να προσέλθει στις κάλπες, να μη βγάλει από τον λογαριασμό της Δημοκρατίας την ψήφο του. Γιατί η ψήφος που αφαιρείται από την κάλπη της Δημοκρατίας, προστίθεται αυτομάτως στην κάλπη της Νέας Δημοκρατίας.
Και παρά τις όποιες διαφορές και τις επιφυλάξεις που μπορεί να έχουν μαζί μας, τους καλούμε να στηρίξουν αποφασιστικά τη Δημοκρατία, το αύριο, τη ζωή τους. Να πείσουμε λοιπόν και αυτούς που δεν ψήφισαν τον Μάιο, να ψηφίσουν τον Ιούνιο. Όχι μόνο αυτούς που ψήφισαν, να μη σκεφτούν να απέχουν, αλλά να πείσουμε ακόμα και αυτούς που δεν ψήφισαν, να έρθουν τώρα στις κάλπες.
Γιατί είναι κρίσιμος για τη ζωή όλων μας ο συσχετισμός που θα προκύψει την Κυριακή. Και γιατί σας το λέω και το πιστεύω βαθιά, το είπα από την πρώτη στιγμή που σηκωθήκαμε και σταθήκαμε όρθιοι για να δώσουμε αυτή τη μάχη: Καμία αναμέτρηση δεν κρίνεται πριν ο λαός την κρίνει με την ψήφο του. Και κανένας αγώνας δεν είναι χαμένος. Χαμένοι είναι μονάχα οι αγώνες που δεν δίνονται.
Σας καλώ λοιπόν να δώσουμε αυτό τον αγώνα μέχρι το τελευταίο λεπτό. Με στόχο να ανατρέψουμε τους συσχετισμούς. Με στόχο να έχουμε ένα νικηφόρο αποτέλεσμα. Τίποτα δεν έχει κριθεί μέχρι να κλείσει και η τελευταία κάλπη την Κυριακή.
Γι’ αυτό και σας καλώ να δώσουμε το παρόν και στην κάλπη και στα εκλογικά τμήματα, σε όλα τα εκλογικά τμήματα, με εκλογικούς αντιπροσώπους, να είμαστε παντού, να είμαστε εκεί, να είμαστε πιο πεισμωμένοι, πιο ισχυροί, πιο αποφασισμένοι απ’ ό,τι στις προηγούμενες εκλογές.
Σας καλώ όλες και όλους, με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα να πάμε μαζί να δώσουμε αυτό τον αγώνα, μέχρι να κλείσει και η τελευταία κάλπη την Κυριακή.
Και από Δευτέρα, να είμαστε πάλι μαζί. Και θα είμαστε πάλι μαζί. Θα προχωρήσουμε μαζί, θα προχωρήσουμε μπροστά. Στους αγώνες στο πλάι της κοινωνίας και για λογαριασμό της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Για λογαριασμό όλων αυτών που εκπροσωπούμε τόσα χρόνια στο ελληνικό πολιτικό στερέωμα. Για λογαριασμό των μη προνομιούχων, των άνεργων, των νέων, των εργαζομένων. Για λογαριασμό της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Γιατί το ξέρετε καλά, πολίτες της Αθήνας, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία δεν έγινε τυχαία, δεν έγινε από συγκυρία, δεν έγινε κατά λάθος από το 2012 και μετά. Η λαϊκή, η μεγάλη παράταξη της Αριστεράς, ο πυλώνας της προοδευτικής Παράταξης, το αποκούμπι, το στήριγμα των μη προνομιούχων, των αδικημένων, η φωνή όσων δεν έχουν φωνή σ’ αυτό τον τόπο, δεν έγινε τυχαία! Ήταν, είναι και θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ώριμο τέκνο της ανάγκης. Ο εκφραστής της ελπίδας των λαϊκών στρωμάτων. Ο βασικός πυλώνας της προοδευτικής Παράταξης στον τόπο μας.
Όχι κόμμα διαμαρτυρίας. Ούτε συμπλήρωμα και πρόθυμος εταίρος στα σχέδια της Δεξιάς, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ από το 2012. Αλλά κόμμα διακυβέρνησης. Κόμμα που θέλει να φέρει τον λαό στη διακυβέρνηση και στην εξουσία. Και θα φέρουμε τον λαό και την προοδευτική Παράταξη ξανά στη διακυβέρνηση του τόπου. Για να κάνουμε πράξη τα οράματα, τις αγωνίες, τις αξίες μας.
Είμαστε και θα είμαστε εδώ, μαζί. Για να υπερασπιστούμε κάθε κοινωνική ομάδα που βρίσκεται στο στόχαστρο μιας δεξιάς πολιτικής, που γεννά βαρβαρότητα. Για να δώσουμε ανάσα στη δημοκρατία και χώρο στην αντίσταση.
Είμαστε και θα είμαστε εδώ, δίπλα σε κάθε πολίτη που θα αναζητά το δίκιο του. Όρθιοι, με τα όπλα της δημοκρατίας, του λόγου και της ψήφου. Με το δίκιο των θέσεων, των ιδεών και των αξιών μας. Με αυτά τα όπλα, σας καλώ να δώσουμε τη δύσκολη μάχη της Κυριακής. Και μέχρι την κάλπη, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε σπίτι, άνθρωπο τον άνθρωπο, να διεκδικήσουμε την κάθε ψήφο.
Με λογισμό αλλά και με όνειρο θα δώσουμε αυτό τον αγώνα, τον αγώνα των ιδεών μας, τον αγώνα των αξιών μας. Τον αγώνα της αξιοπρέπειας. Για μια δίκαιη κοινωνία, για ευημερία για όλες και για όλους.
Πάμε λοιπόν μέχρι τη νίκη!
Πάμε μπροστά!
Για κοινωνική δικαιοσύνη, για ευημερία για όλους!
Πάμε μπροστά και θα νικήσουμε!
Γεια σας, καλή δύναμη, καλό αγώνα!
Το ότι γεμίσαμε σήμερα αυτή την πλατεία, είναι πιο σημαντικό από κάθε άλλη φορά που τη γεμίσαμε. Σήμερα είναι μια από τις πιο σημαντικές στιγμές. Και θα είναι και τη Δευτέρα μία από τις πιο σημαντικές στιγμές. Γιατί θα έχουμε ένα καλό, νικηφόρο αποτέλεσμα και θα είμαστε πιο δυνατοί, πιο αποφασισμένοι, πιο πεισμωμένοι.
Δεν θα γίνουμε ποτέ συμπλήρωμα στα σχέδια των πολιτικών μας αντιπάλων. Θα είμαστε, εδώ, εμπόδιο στα δικά τους σχέδια της ισοπέδωσης και δίπλα σε κάθε πολίτη, σε κάθε κοινωνική ομάδα που το έχει ανάγκη.
ΣΥΡΙΖΑ, ώριμο τέκνο της κοινωνικής ανάγκης. Πάμε μαζί λοιπόν! Πάμε μαζί μέχρι τη νίκη.
Γεια σας!
Συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα, στο in.gr και τους δημοσιογράφους Δημήτρη Μανιάτη και Ελένη Στεργίου
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Σας ευχαριστούμε κ. Πρόεδρε.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εγώ σας ευχαριστώ.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Λίγο πριν την κάλπη της Κυριακής της 25ης Ιουνίου υπάρχει κάποια αντιπαράθεση ήδη σήμερα, έχει δημιουργηθεί, έχει προκληθεί, με αφορμή μια αποκάλυψη για τον Δημήτρη Μάντζο και έχετε βγάλει μια σκληρή ανακοίνωση κατά του ΠΑΣΟΚ ως ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία ότι Μάντζος ίσον Πάτσης;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το σύνδρομο Πάτση.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Το σύνδρομο κιόλας. Το οποίο τι σύνδρομο είναι αυτό, και εάν είναι ο κ. Μάντζος σε αυτό.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κοιτάξτε, στην πολιτική είναι πολύ σημαντικό όταν υπερασπίζεσαι κάποιες αξίες και κάποιες αρχές, αυτό να το επιβεβαιώνεις και μέσα από την καθημερινότητά σου και τη δράση σου και τη δραστηριότητά σου. Φανταστείτε τώρα εγώ, που έχω βγει δημόσια και έχω ζητήσει να σταματήσει αυτή η διαδικασία των ανεξέλεγκτων πλειστηριασμών και της άρσης προστασίας της πρώτης κατοικίας, να έχω τον πιο στενό μου συνεργάτη, τον κ. Καλογήρου, για παράδειγμα, που είναι και δικηγόρος, και το δικηγορικό του γραφείο να αναλαμβάνει πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Και να βγάζω εγώ ανακοινώσεις μάλιστα και για το ελβετικό φράγκο, γιατί έχει ιδιαίτερες θέσεις το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για τους δανειολήπτες με ελβετικό φράγκο, και ορθώς, και να πηγαίνει ο στενός μου συνεργάτης να κάνει τον πλειστηριασμό, να διεξαγάγει τον πλειστηριασμό που αφορά την πρώτη κατοικία και να παίρνει την πρώτη κατοικία από ένα δανειολήπτη για 55.000 ευρώ.
Νομίζω ότι, εντάξει, νόμιμο είναι, αλλά δεν είναι ηθικό. Και νομίζω ότι στην πολιτική θα πρέπει να τηρούμε και να επιβεβαιώνουμε τις αρχές και τις αξίες μας. Και το λέω αυτό διότι το προηγούμενο διάστημα, και ορθώς, ασκήσαμε πάρα πολύ έντονη κριτική για τον κ. Πάτση, ο οποίος ήταν μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, αλλά και για τον κ. Καπάτο. Ο κ. Πάτσης ήταν αλλά διεγράφη, ο κ. Καπάτος παραμένει και είναι υποψήφιος στην Κεφαλλονιά, για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Νομίζω λοιπόν ότι θα πρέπει με την στάση μας να αποδεικνύουμε στην πράξη ότι δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Και ότι αν υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στις προοδευτικές δυνάμεις και στη συντηρητική παράταξη, που όλα εν πάση περιπτώσει τα αλέθει ο μύλος της σκοπιμότητας, θα πρέπει αυτό να το αποδεικνύουμε στην καθημερινότητά μας και στην πράξη μας.
Εγώ λοιπόν περίμενα από τον κ. Ανδρουλάκη μια γενναία απόφαση και όχι ένα υβρεολόγιο απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Του έθεσα ένα ερώτημα. Μια γενναία απόφαση.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Τύπου;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Να βγάλει από τα ψηφοδέλτια τον στενό του συνεργάτη, ο οποίος απεδείχθη ότι κινείται σε μια κατεύθυνση που είναι έξω από το πλαίσιο των αρχών που ο ίδιος εκπέμπει, ανακοινώνει και εξαγγέλλει. Εκτός εάν δεν τον ενοχλεί αυτό.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Εντάξει, πάντως η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ αναφέρεται στο ότι πλειστηριασμοί ήταν και από εσάς, ότι δηλαδή εσείς τις ξεκινήσατε. Σας ταυτίζει με τη ΝΔ.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλαδή.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Μιλάει για πόλεμο από τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα χρησιμοποιεί και μια φράση λέγοντας “οι ψηφιακοί παρακρατικοί μηχανισμοί”.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι μια απάντηση που δείχνει πολύ μεγάλο εκνευρισμό. Απαντάει για πράγματα που δεν έχουν σχέση με το συγκεκριμένο που ρωτάμε. Και νομίζω ότι δεν γίνεται έτσι πολιτική. Δηλαδή, εντάξει, εδώ θέσαμε ένα πολύ συγκεκριμένο ερώτημα. Και εν τοιαύτη περιπτώσει, μιας και μιλάει για πόλεμο από τον ΣΥΡΙΖΑ, εγώ κάποια στιγμή νομίζω ότι τα πράγματα είναι πάρα πολύ σαφή. Εδώ και σχεδόν έναν χρόνο, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κρατήσει απέναντι στο ΠΑΣΟΚ -διότι είχε μια στρατηγική ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργασίας και προγραμματικής σύγκλισης των προοδευτικών δυνάμεων- μια στρατηγική και μια στάση να δέχεται όπως ο Ιησούς τη σφαλιάρα και να γυρνάει από το άλλο μάγουλο. Ε, αυτό θα σταματήσει. Τι να κάνουμε; Έχασε μια ιστορική ευκαιρία η προοδευτική παράταξη εξαιτίας της στάσης του ΠΑΣΟΚ, του κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος αρνήθηκε επιδεικτικά την προοπτική της προοδευτικής διακυβέρνησης. Και κατά την άποψή μου έριξε νερό στον μύλο της ΝΔ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή θα αξιοποιήσει τον ρόλο και τη θέση του -και αυτή τη στιγμή και την επόμενη μέρα- ως ο βασικός κορμός της προοδευτικής Παράταξης του τόπου, ως το λαϊκό κόμμα της σύγχρονης αριστεράς που είχε ένα κακό εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά θα συνεχίσει, θα ανασυγκροτηθεί. προκειμένου να διεκδικήσει την προοπτική της διακυβέρνησης στην επόμενη φάση. Διότι η πολιτική της ΝΔ, που θα ακολουθηθεί τα επόμενα τέσσερα χρόνια, αν είναι τέσσερα τα χρόνια, θα είναι μια πολύ σκληρή πολιτική. Αν κερδίσει τις εκλογές. Και πάντοτε η Ελλάδα είχε δυο πόλους. Τον προοδευτικό και τον συντηρητικό.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Αλήθεια είναι αυτό.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Η προοπτική της απλής αναλογικής άνοιγε την πιθανότητα να μην είναι μία η έκφραση του προοδευτικού πόλου, αλλά να υπάρχουν πολλά κόμματα που θα μπορούσαν να συγκλίνουν. Εφόσον αυτό ακυρώθηκε και ηττήθηκε στρατηγικά, κατά την άποψή μου και με ευθύνη των προοδευτικών κομμάτων των μικρότερων στα οποία απευθυνθήκαμε, όλοι θα υποστούμε αυτές τις συνέπειες. Εμείς ήδη τις υφιστάμεθα, έχοντας να συνέλθουμε από ένα εκλογικό σοκ και να ανασυγκροτηθούμε. Αλλά μεσομακροπρόθεσμα αυτές τις συνέπειες θα τις υποστεί και το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ και τα άλλα κόμματα του προοδευτικού τόξου.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Εγώ έχω και μια απορία που μου δημιουργείται και από τα στελέχη τα γαλάζια, τα οποία συνεχώς λένε και ισχυρίζονται ότι η ΝΔ πάει προς το Κέντρο. Αν πάει προς το κέντρο η ΝΔ, η Κεντροαριστερά πού πάει;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Η ΝΔ ακολουθεί μια έξυπνη επικοινωνιακή στρατηγική, ο κ. Μητσοτάκης. Ακολουθεί μια ακραία συντηρητική πολιτική, μια στρατηγική που πηγαίνει προς τα ακραία της Δεξιάς. Δείτε τη θέση τους στο μεταναστευτικό. Δείτε τη θέση τους στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Και γιατί λέει ότι μετακινείται προς το Κέντρο;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αλλά την ίδια στιγμή, προσέξτε, επιλέγει να ασχολείται ad hoc με ζητήματα που βρίσκονται στη φιλελεύθερη ατζέντα, ενώ την ίδια στιγμή μετακινείται προς τα ακραία της Δεξιάς. Ο κ. Μητσοτάκης φαίνεται, για παράδειγμα, προσωπικά ο ίδιος να ασχολείται με τα θέματα π.χ. της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ή φαίνεται ο ίδιος να έχει μια ατζέντα πιο ανοιχτή σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τα προβλήματα των νέων ανθρώπων. Όμως, η πολιτική μετατόπιση της ΝΔ στα κεντρικά θέματα η στρατηγική της είναι στρατηγική μετατόπιση προς τα δεξιά.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Άρα, είναι για το φαίνεσθαι λοιπόν όλες αυτές οι πολιτικές τις οποίες κάνει προς το Κέντρο.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Η επικοινωνία στις μέρες μας παίζει έναν πολύ μεγάλο ρόλο, ιδίως σε μια εποχή που δεν υπάρχουν ισχυρές πολιτικές ταυτότητες. Και αυτό φανερώθηκε από κάτι που εμένα με εξέπληξε. Τα αποτελέσματα των exit pols που έδειξαν ότι το 20%, τεράστιο νούμερο, των πολιτών επέλεξαν τι θα ψηφίσουν πάνω από την κάλπη την ημέρα των εκλογών.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Μεγάλο νούμερο.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αυτό δείχνει μια κατάσταση απόλυτης ρευστότητας -μεγάλης, για να είμαι σαφής- μεγάλης ρευστότητας του πολιτικού σκηνικού και του πολιτικού συστήματος. Καταγράφεται αυτή τη στιγμή μια συντηρητική στροφή. Όμως νομίζω ότι αυτό ακριβώς, επειδή υπάρχει αυτό το έλλειμμα ισχυρών ταυτοτήτων, μπορεί να είναι κάτι συγκυριακό το οποίο θα αλλάξει το επόμενο διάστημα. Και οφείλουμε εμείς να δουλέψουμε προκειμένου να αλλάξει, διότι η ελληνική κοινωνία είχε αυτό το χαρακτηριστικό από τη Μεταπολίτευση και μετά. Ήταν μια κοινωνία που σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές είχε μια σαφή προοδευτική πλειοψηφία. Μέχρι σήμερα, τουλάχιστον.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Και γι’ αυτή ακριβώς την προοδευτική πλειοψηφία υπάρχει μια συζήτηση σήμερα. Είχαμε μια εξέλιξη χθες, αρκετά ενδιαφέρουσα, έχουμε την εκ νέου στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ από τον παλιό υπουργό σας, τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Ένα μήνυμα από τα παλιά.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Ένας φίλος από τα παλιά, να το πούμε έτσι.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είχαμε sms χθες.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Βεβαίως, εσείς χαιρετίσατε και πολύ θετικά την κριτική στήριξη του κ. Σακελλαρίδη, και έχει ένα ενδιαφέρον να μας πείτε τι σηματοδοτεί αυτό; Θα μπορούσε να συνδεθεί με ένα ευρύτερο κάλεσμα και σε αυτές τις δυνάμεις που μείνανε λίγο πίσω, που είχαν αποστασιοποιηθεί;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πρώτα απ’ όλα για μένα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, διότι τι σηματοδοτεί αυτό σε μια στιγμή δύσκολη; Όχι σε μια εύκολη στιγμή, οι εύκολες στιγμές είναι για τον καθένα εύκολο να στηρίξει και να διεκδικήσει και να πάρει και μέρος της επιτυχίας. Ο Γαβριήλ επέλεξε να συμβάλει σε μια δύσκολη μάχη για την παράταξη, για τον χώρο μας, για το κόμμα μας. Και αυτό σηματοδοτεί, τι; Ότι υπάρχει πολύς κόσμος, πιστεύω, σαν τον Γαβριήλ, ο οποίος μπορεί να έχει και τις επιφυλάξεις και τις διαφωνίες, οι οποίες έχουν καταγραφεί ιστορικά όλο αυτό το διάστημα, αλλά τώρα συνειδητοποιεί ότι το κρίσιμο για την επόμενη μέρα είναι να μην υπάρχει μια ανεξέλεγκτη και καθεστωτική δεξιά διακυβέρνηση. Και αυτό απαιτεί ο βασικός πυλώνας της προοδευτικής παράταξης να είναι δυνατός.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, εάν δεν καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την τελευταία στιγμή της κάλπης να ανατρέψει αυτό το ποσοστό στο σύνολό του και ο λαός τον τάξει ως αξιωματική αντιπολίτευση, οφείλει να είναι ισχυρή για να μπορεί να ελέγχει την επόμενη μέρα την κυβέρνηση και να μπορεί να στηρίζει την κοινωνία. Αυτό, ξέρετε, είναι σημαντικό όχι μόνο για να προστατευτούν οι κοινωνικές αντιστάσεις, για να μην έχουμε μια ορμπανοποίηση, όπως λέω εγώ, της πολιτικής ζωής του τόπου. Είναι σημαντικό και για τη Δημοκρατία. Για τη Δημοκρατία. Μια Δημοκρατία είναι σε ισορροπία και ένα πολιτικό σύστημα είναι σε ισορροπία όταν υπάρχει η δυνατότητα ουσιαστικού ελέγχου, όταν υπάρχει μια δύναμη να μπορεί να κοιτάει στα μάτια αυτόν που κυβερνάει. Και μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να το κάνει αυτό. Ναι, νομίζω μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ και θέλω να επιμείνω σε αυτό.
Διότι, ξέρετε κάτι, ας πιάσουμε π.χ. το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα το οποίο είναι ένα κόμμα διαμαρτυρίας. Δεν είναι ένα κόμμα το οποίο μπορεί να είναι χρήσιμο σε κάθε κυβέρνηση ως τέτοιο, αλλά δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία εάν το κόμμα διαμαρτυρίας έχει 6%, ή 7%, ή 5%, ή 8%. Έχει ίσως για τις αναλύσεις που γίνονται την επόμενη μέρα στις Κεντρικές του Επιτροπές. Αλλά την κοινωνία αυτό δεν τη νοιάζει και πάρα πολύ.
Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται εκεί που βρίσκεται διότι από το 2012 έγινε συμπλήρωμα κυβερνητικό του βασικού πολιτικού του αντιπάλου. Δεν βρίσκεται εκεί που βρέθηκε από μια συγκυρία. Αυτός ήταν ο λόγος που το ΠΑΣΟΚ από το 44% του Γιώργου Παπανδρέου το 2009, βρέθηκε στο 4,5% το 2015. Διότι το 2012 έκανε μια στρατηγική επιλογή να συγκυβερνήσει με τον κεντρικό πολιτικό του αντίπαλο. Ας μην το ξεχνάμε αυτό. Και ο κ. Ανδρουλάκης τότε ήταν Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ. Δεν ήταν κάποιο παιδί, ένας φοιτητής που ήταν στη νεολαία. Ήταν Γραμματέας του κόμματος και σήμερα βλέπω ότι κινείται σε ένα πλαίσιο που δεν αρνείται και δεν αρνήθηκε. Σε όλη την προηγούμενη προεκλογική περίοδο δεν αρνήθηκε την προοπτική συγκυβέρνησης αν χρειαστεί και με τη ΝΔ. Έλεγε απλά ότι το πρόβλημα ήταν ο Μητσοτάκης.
Θέλω να πω λοιπόν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τη Δεξιά και τη δεξιά πολιτική, διότι πρώτα απ’ όλα έχει ένα πρόγραμμα και θέσεις που είναι εκ διαμετρικά αντίθετες με το νεοφιλελεύθερο σχέδιο της ΝΔ. Άρα λοιπόν είναι ο αντίπαλος πόλος. Και δεύτερον, διότι είναι ένα κόμμα με βαθιές ρίζες μέσα στην κοινωνία, λαϊκό κόμμα που μπορεί να κινητοποιήσει δυνάμεις και να δημιουργήσει συνθήκες προστασίας για τις κοινωνικές εκείνες κατηγορίες, οι οποίες αναμένεται να πλήξει μια ανεξέλεγκτη, ασύδοτη δεξιά διακυβέρνηση. Και επιπλέον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα εξουσίας, επαναλαμβάνω. Άρα ο στόχος είναι μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο της κάλπης να ανατρέψουμε αυτό τον συσχετισμό. Στόχος είναι ένα νικηφόρο αποτέλεσμα. Αλλά εάν δεν τα καταφέρουμε, στόχος είναι να είμαστε ισχυροί ώστε να μπορεί να επιστρέψει η προοδευτική Παράταξη σύντομα στον τόπο και στη διακυβέρνηση της χώρας.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Σας εξέπληξε η δημόσια αυτή τοποθέτηση του κ. Σακελλαρίδη, ή υπήρξε ένα δίαυλος επικοινωνίας, οπότε είναι κάτι το οποίο και περιμένατε;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Με εξέπληξε με την έννοια ότι δεν με είχε ειδοποιήσει για κάτι τέτοιο. Δεν είχαμε σταματήσει να έχουμε ανθρώπινες επαφές και σχέσεις, αλλά πολιτικά δεν ήμασταν σε κάποια συνεννόηση. Συνεπώς, με εξέπληξε πάρα πολύ θετικά και δεν το περίμενα, να σας πω, αυτή τη στιγμή και γι’ αυτό και αντέδρασα. Και γι’ αυτό θέλω να περάσω και το μήνυμα σε όλους τους ανθρώπους εκείνους που το 2015 πορεύτηκαν δίπλα στον ΣΥΡΙΖΑ και μπορεί να απογοητεύθηκαν, πόσο κρίσιμο είναι τώρα να συνειδητοποιήσουν ποια είναι η μεγάλη εικόνα και ποιο είναι το μεγάλο διακύβευμα την επόμενη μέρα.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Αυτό θα λέγατε σε έναν πληγωμένο ή σε έναν σκεπτικιστή και σήμερα ακόμα ψηφοφόρο; Που είναι θετικός προς εσάς, αλλά λέει έγινε αυτό, έγινε το άλλο.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι. Αυτό θα έλεγα.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα; Η μεγάλη εικόνα;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω ότι αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα. Το κεντρικό μήνυμα για κάθε προοδευτικό και δημοκρατικό πολίτη, πόσο δε μάλλον για όσους έχουν βρεθεί στην κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ και έχουν αποστασιοποιηθεί, είναι ότι τώρα είναι πολύ κρίσιμα τα πράγματα. Διότι, επαναλαμβάνω, εάν αυτός ο κατακερματισμός των προοδευτικών δυνάμεων που κατεγράφη στην κάλπη της απλής αναλογικής, επαναληφθεί και στην κάλπη της ενισχυμένης αναλογικής που δίνει 50 έδρες bonus στο πρώτο κόμμα, τότε ουσιαστικά θα εξυπηρετηθούν απόλυτα τα σχέδια της ΝΔ και του κ. Μητσοτάκη, που δεν είναι απλά να κερδίσει τις εκλογές, αλλά να δημιουργήσει την επόμενη μέρα μια κοινωνία κι ένα πολιτικό σύστημα μηδενικών αντιστάσεων.
Κι όταν μιλώ για ορμπανοποίηση, δεν το λέω τυχαία. Διότι αυτό ακριβώς συμβαίνει και σε μια σειρά από χώρες οι οποίες είναι χώρες με μια Δημοκρατία και με θεσμούς σε υποχώρηση. Τι συμβαίνει; Οι αντιστάσεις και οι αντιπολιτεύσεις είναι κατακερματισμένες. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης μοιράζονται αθροιστικά -αλλά είναι πολλά κόμματα- το ποσοστό που έχει το κυβερνών κόμμα. Άρα, δεν μπορούν να δημιουργηθούν εστίες αντίστασης, εστίες πολιτικής αντίστασης εννοώ και κοινωνικής αντίστασης. Αυτό πρέπει να αποτραπεί. Και οπουδήποτε έχουμε δει αυτό τον κατακερματισμό των προοδευτικών δυνάμεων, πουθενά δεν λειτούργησε υπέρ των μικρότερων κομμάτων. Όταν ο ισχυρός πόλος υποχωρεί, δεν είναι ότι ανεβαίνουν οι μικρότεροι πόλοι. Άρα, αυτός ο ανταγωνισμός στο εσωτερικό της προοδευτικής Παράταξης, που αντί να ήταν ευγενής άμιλλα και παράλληλη πορεία σύγκλισης για την προοδευτική διακυβέρνηση, έγινε ένας εσωτερικός ανταγωνισμός που μόνο τον Μητσοτάκη ωφέλησε, νομίζω ότι δεν μπορεί να οδηγήσει σε κανένα θετικό αποτέλεσμα για την επόμενη μέρα.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Αυτό το κάλεσμα είναι μόνο προς τους απογοητευμένους του ’15 για τους πολίτες, ή και για τα στελέχη τα οποία φύγανε; Γιατί πολλά από τα στελέχη ήταν αυτά που τελικά κατάφεραν και έκαναν τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση το ’15.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σε ποιους αναφέρεστε;
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Αναφέρομαι στα πρώην στελέχη, τα οποία τώρα αυτή τη στιγμή έχουν και δικά τους κόμματα.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εντάξει. Αν αναφέρεστε στην κυρία Κωνσταντοπούλου, νομίζω ότι έχει ακολουθήσει ένα τελείως διαφορετικό δρόμο, ο οποίος είναι συστημικός, θα έλεγα, και όχι αντισυστημικός όσο δείχνει. Έχουν κριθεί οι πολιτικές επιλογές. Εγώ κυρίως αναφέρομαι στον κόσμο. Στον κόσμο αναφέρομαι, στους απλούς πολίτες και στους αγωνιστές της Αριστεράς, που έχουν καταθέσει τις ενστάσεις, τις επιφυλάξεις τους, αλλά σήμερα συνειδητοποιούν πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα και ποια είναι τα μεγάλα διακυβεύματα.
Από εκεί και πέρα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που έχει αποδείξει ότι μπορεί να αλλάζει εν κινήσει. Από το 2009 μέχρι σήμερα το έχει καταφέρει αυτό σε πολύ μεγάλο βαθμό. Περνάει, επαναλαμβάνω, μια κρίσιμη περίοδο με βάση ένα εκλογικό αποτέλεσμα στις κάλπες της απλής αναλογικής. Όμως σταθήκαμε όρθιοι αυτές τις 30 μέρες. Σταθήκαμε όρθιοι, δώσαμε τη μάχη με ενότητα, με αποφασιστικότητα και με σοβαρότητα. Πιστεύω ότι καταφέραμε πολλές από τις αδυναμίες μας να τις επουλώσουμε εν κινήσει και σε επίπεδο καμπάνιας και σε επίπεδο προγραμματικού λόγου. Και πιστεύω πραγματικά ότι δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις ώστε σε λίγες μέρες από τώρα, την Κυριακή, να έχουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε μια πιο δύσκολη κάλπη από την προηγούμενη.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Μια από τις συζητήσεις που μάλλον δεν πολυέγιναν τελικά, όχι από τη μεριά σας, είναι η ιστορία με τα Τέμπη. Η ιστορία με τα Τέμπη, όπου υπήρξε ένα πρώτο κίνημα εκείνη την περίοδο, ένα κίνημα πολιτών διαμαρτυρίας για το τρομερό αυτό συμβάν.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Υπερκομματικό κιόλας κίνημα διαμαρτυρίας.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Αλλά υπάρχει και το εξής τώρα εδώ πέρα: Υπάρχει ένα πόρισμα, το οποίο εν πολλοίς δικαιώνει πολλές από τις δικές σας διαπιστώσεις ή ερωτήματα που όντως και δικαίως έχετε θέσει. Τι αποδεικνύει αυτό το πόρισμα για σας;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πρώτα απ’ όλα, κ. Μανιάτη, να πω, σας ευχαριστώ που με ρωτάτε, γιατί έχω συναντήσει αυτές τις μέρες και στην προηγούμενη περίοδο γονείς θυμάτων και είναι πολύ δύσκολο συναισθηματικά να βλέπεις αυτούς τους ανθρώπους που έχουν χάσει τα παιδιά τους άδικα. Και το μεγάλο τους ερώτημα είναι εάν μπορεί να υπάρξει κάποια στιγμή δικαίωση και όχι για τα παιδιά τους, γιατί ξέρουν ότι δεν θα γυρίσουν ποτέ, αλλά για να μην υπάρξουν και άλλα παιδιά που θα βρεθούν. Να μην βρεθούμε δηλαδή ποτέ ξανά σε παρόμοια τραγωδία. Και μου λένε όλοι ότι έχει γίνει σχεδόν απαγορευμένη λέξη η λέξη Τέμπη, από την έναρξη της προεκλογικής περιόδου μέχρι σήμερα.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Απαγορευμένη;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν ακούνε πουθενά τη λέξη Τέμπη, δεν συζητάει κανένας γι’ αυτό το θέμα, λες και έχουμε πάθει συλλογική αμνησία ως λαός. Και μάλιστα προχθές, με τη μητέρα της Ιφιγένειας, της απάντησα ότι όποιος δεν πονά, γρήγορα ξεχνά. Γιατί οι άνθρωποι αυτοί έχουν τον πόνο μέσα τους και θα ζήσουν με τον πόνο μέχρι το τέλος της ζωής τους.
Ήρθε λοιπόν ένα πόρισμα. Αυτό το πόρισμα δεν είναι των διορισμένων εμπειρογνωμόνων από την κυβέρνηση. Είναι των δικαστικών εμπειρογνωμόνων. Και αυτό το πόρισμα τι λέει; Αυτό το πόρισμα λέει ότι αυτό το ατύχημα δεν θα γινόταν ποτέ, μα ποτέ, εάν στοιχειωδώς λειτουργούσαν οι δικλείδες ασφαλείας που προβλέπονται. Εάν η τηλεδιοίκηση, που κάηκε ο σταθμός της τηλεδιοίκησης το ’19 και δεν αποκαταστάθηκε ποτέ, λειτουργούσε. Εάν οι ραδιοσυχνότητες επικοινωνίας στο σύστημα, η ETCS που είχε εγκατασταθεί από το ’18, λειτουργούσε. Λέει επίσης ότι όλα όσα ισχυρίστηκε τότε ο κ. Γεραπετρίτης και οι υπουργοί της κυβέρνησης ήταν ψέματα, ότι δήθεν αυτές οι κονσόλες οι απαρχαιωμένες ήταν τηλεδιοίκηση. Ούτε καν σε λειτουργία ήταν ως τοπική τηλεδιοίκηση.
Άρα λοιπόν εδώ διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν ευθύνες πάρα πολύ σοβαρές, και πολιτικές αλλά και ενδεχομένως και ποινικές – αυτό θα το αποφασίσει η Δικαιοσύνη. Και κυρίως όμως διαπιστώνουμε ότι έγινε μια τρομακτική απόπειρα συγκάλυψης των ευθυνών εκείνη την περίοδο με απίστευτα ψέματα απέναντι στον ελληνικό λαό, που ήθελε εκείνη την περίοδο τουλάχιστον είχε περάσει το ενδιαφέρον να μάθει ποια είναι η αιτία που 57 άνθρωποι και κυρίως νέα παιδιά μπήκαν σε ένα τρένο και δεν φτάσανε ποτέ.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Και το Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο εσείς αναδείξατε ότι τελικά η τηλεδιοίκηση, το έργο αυτό, αφαιρέθηκε από τα προαπαιτούμενα.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αυτό έγινε λίγες μέρες μόλις μετά τις εκλογές, άλλη μια υπόσχεση του κ. Μητσοτάκη ότι θα προχωρήσει γρήγορα τα έργα ασφάλειας και ολοκλήρωσης της τηλεδιοίκησης στον σιδηρόδρομο. Έργα τα οποία θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί πολύ καιρό πριν και βγήκαν και από τη σύμβαση του κ. Καραμανλή με την Hellenic Train, την ιταλική εταιρεία. Είχε υποσχεθεί όμως μετά το δυστύχημα ότι μέχρι τον Σεπτέμβρη θα δρομολογηθούν και θα ολοκληρωθούν. Και βλέπουμε ότι βγαίνουν από προαπαιτούμενα στο Ταμείο Ανάκαμψης για την εκταμίευση κονδυλίων από το Ταμείο Ανάκαμψης, προφανώς διότι είτε δεν προλαβαίνουν, είτε δεν έχουν καν στόχο να τα ολοκληρώσουν μέχρι το τέλος του 2023.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Γιατί;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω, διότι δεν υπάρχει προτεραιοποίηση, προφανώς. Διότι ήταν μια επικοινωνιακή εξαγγελία για να περάσει ο κουρνιαχτός, για να πούμε κάτι πολύ σημαντικό να ακούσει ο κόσμος και μετά ξεχνιέται. Και προχωράμε παρακάτω. Νομίζω ότι αυτή είναι μια πάγια στρατηγική.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει εξαιρετική στάση επικοινωνιακή στα προβλήματα, επικοινωνιακής αντιμετώπισης, αλλά νομίζω στην πράξη, πολύ λίγα γίνονται από αυτά που υπόσχονται ότι θα κάνουν την ώρα που είναι τα πράγματα ζεστά και ο κόσμος ακούει. Μετά ο κόσμος ξεχνά.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Αυτό που θέλω να ρωτήσω δεν είναι ακριβώς οικονομικό για το Ταμείο Ανάκαμψης. Έχει να κάνει με τα fake news, επειδή αναφέρατε και πριν για τις υποσχέσεις, ότι κάποια δε γίνονται, υπάρχει παραπληροφόρηση. Αυτά τα fake news τελικά τα έχουμε πολύ στην προεκλογική αυτή διαδικασία και στις δυο εκλογές;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι, βεβαίως τα έχουμε.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Γιατί τα ακούμε κι απ’ τη μία κι απ’ την άλλη, όλοι fake news λένε στο τέλος.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Επειδή δίνω τα εύσημα για την επικοινωνιακή στρατηγική Μητσοτάκη, γιατί θέλω να είμαι ευγενής και δίκαιος απέναντί του, γιατί πράγματι έχει ακολουθήσει μια αξιοθαύμαστη επικοινωνιακή τακτική, να πω όμως και το πολύ αρνητικό για την πολιτική ζωή του τόπου, ότι αυτή η επικοινωνιακή στρατηγική, έχει πάρα πολλά κοινά στοιχεία με τη στρατηγική Τραμπ. Μπορεί ο επικοινωνιολόγος του να προέρχεται από το δημοκρατικό στρατόπεδο, αλλά αντιγράφει πρακτικές Τραμπ. Όπως για παράδειγμα τα fake news.
Θέλω να σας θυμίσω αυτό το οποίο είχαν αναδείξει, ένα παράδειγμα μόνο σας λέω, την περίοδο που ήθελαν να βάλουν στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης όχι το τι γίνεται το 2023 και τι θα γίνει στην επόμενη τετραετία, αλλά το τι έγινε το ’15, υποβοηθούμενοι βέβαια από τη στρατηγική Βαρουφάκη, αυτή την ανόητη στρατηγική, να αναδείξει και να προσπαθήσει να δικαιωθεί για τις ανόητες, εκείνη την εποχή, επιλογές του για το παράλληλο νόμισμα, το πρόγραμμα «Δήμητρα». Είχαν βγάλει ένα πρωτοσέλιδο και ακολούθως ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης το επανέλαβε σε συνεντεύξεις του ως δεδομένο, ότι εγώ, ένα Σαββατοκύριακο, είχα περάσει στο σπίτι που νοικιάζω στο Σούνιο με τον κ. Βαρουφάκη για να συζητάμε την κυβέρνηση την επόμενη και πως θα είναι υπουργός Οικονομικών ο κ. Βαρουφάκης.
Αυτά λοιπόν τα fake news είναι μια στρατηγική Τραμπ. Δηλαδή, λες κάτι το οποίο είναι προφανές ψέμα, αλλά όταν το επαναλαμβάνεις διαρκώς, το κάνεις να φαίνεται αλήθεια. Και μετά οφείλει κάποιος να απαντήσει στο ψέμα και να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Ένα παράδειγμα μόνο δίνω, ήταν πολλά τα fake news που έχουν πέσει.
Το πιο κραυγαλέο είναι ότι το πρόγραμμά μας κοστίζει 80 δισεκατομμύρια. Ενώ είναι προφανές ότι και οι ίδιοι κάνοντας υπερκοστολόγηση του προγράμματός μας, το είχαν κοστολογήσει τον Σεπτέμβρη που μας πέρασε, γιατί στη ΔΕΘ το είχαμε πρωτοπαρουσιάσει, 20 δισεκατομμύρια, και τους είπαμε «παιδιά δεν είστε στη σωστή κατεύθυνση, δεν είναι έτσι τα πράγματα, διότι είναι υπερκοστολογημένες πολλές από τις μετρήσεις τις οποίες κάνετε». Και τι κατάφεραν όμως μ’ αυτό: Κατάφεραν η συζήτηση να μην εστιάζεται στο τι προτείνουμε, αλλά να εστιάζεται στο πόσο κοστίζει. Κι έρχεται λοιπόν μετά η δική μου η ρελάνς και λέω, πάμε μαζί στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους να μετρήσουμε πόσο κάνει το δικό μας πρόγραμμα και πόσο κάνει το δικό σας.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Ναι, είναι ένα θέμα αυτό, πού θα πάμε να μετρηθούμε λοιπόν;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ξέρετε, αυτό μου θυμίζει λίγο την ελληνική ταινία με τον «μπακαλόγατο» που έλεγε «μαλώνεις;», κι όταν λέω «ναι, μαλώνω», «δεν μαλώνω εγώ». Δεν ξέρω αν το θυμάστε, με τον Ζήκο.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Μήπως σας πήγε και προεκλογικά όλη αυτή η κουβέντα σε μια ατζέντα που ήθελε η Νέα Δημοκρατία;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Και ξέρετε γιατί δεν μαλώνει; Συγγνώμη, κ. Στεργίου. Γιατί είναι στον αέρα.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Το είπατε και τώρα για τον κ. Σκυλακάκη αυτό.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Και ξέρετε γιατί είναι στον αέρα; Γιατί οι κυβερνήσεις έχουν την υποχρέωση να καταθέτουν στις Βρυξέλλες το λεγόμενο Πρόγραμμα Σταθερότητας. Αυτό, για κακή τους τύχη, ο κ. Μητσοτάκης το κατέθεσε δυο μήνες πριν, τέλη Απριλίου. Αυτό λοιπόν το πρόγραμμα είναι το πραγματικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό θα εφαρμόσει, αν κυβερνήσει. Διότι δεν έχει βγει να πει ότι θα το αναθεωρήσει, και δεν είναι και εύκολο. Αλλά θα μπορούσε τουλάχιστον να το πει.
Αυτό, λοιπόν, δεν προβλέπει αυξήσεις στον μέσο μισθό στο 25%. Προβλέπει ονομαστική αύξηση στο 12% και, μαζί με τον πληθωρισμό, πραγματική αύξηση τετραετίας στο 1%, δηλαδή στασιμότητα στον μέσο μισθό. Δεν προβλέπει 50.000 νέες θέσεις εργασίας και 10.000 στο ΕΣΥ, προβλέπει αντικαταστάσεις. Όποιος φεύγει, θα τον αντικαθιστούμε.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Μήπως τα έχει παραλείψει και μας τα κρατάει έκπληξη για μετά;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Όχι, είναι κρίσιμο αυτό διότι καμία -μόνο μία, για να είμαι ειλικρινής- από τις υποσχέσεις τις προεκλογικές του κ. Μητσοτάκη δεν εντάσσεται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας που έχει καταθέσει στις Βρυξέλλες.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Ποια είναι αυτή;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω, το μισθολόγιο του Δημοσίου. Μια μεταρρύθμιση 0,2% του ΑΕΠ.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Το 2024, που θα αυξηθεί από 1η Ιανουαρίου.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Προσέξτε όμως, η συνολική δαπάνη του Δημοσίου για τις μισθολογικές ανάγκες των δημοσίων υπαλλήλων μειώνεται σε βάθος τετραετίας σε πραγματικούς όρους κατά 730 εκατομμύρια. Οι πρωτογενείς δαπάνες του Δημοσίου, ή οι δαπάνες για τα αναλώσιμα στα νοσοκομεία, στα σχολεία, μειώνονται σωρευτικά κατά 10%.
Άρα στην πραγματικότητα, αυτό το οποίο έχει καταθέσει ως πρόγραμμα η Νέα Δημοκρατία στην Ευρώπη και αυτό που θα εφαρμόσει, είναι ένα πρόγραμμα που δεν έχει καμία σχέση με όσα εξαγγέλλει. Γι’ αυτό λέω εδώ ότι είναι τακτική Τραμπ, fake news και επικοινωνιακή πολιτική. Λέει, για παράδειγμα, ένα ευχολόγιο: Να έρχεται το ασθενοφόρο σε 7 λεπτά. Και πώς το κοστολογείς αυτό, πώς το προσδιορίζεις να είναι σε 7, να είναι σε 6, να είναι σε 8; Εδώ έρχεται σε 3 ώρες. Χάνεται κόσμος σήμερα στις καρότσες αγροτικών αυτοκινήτων. Και χάνεται κόσμος, διότι δεν ήταν καν προτεραιότητα. Όχι μπαρούφες για τα 7 λεπτά. Δεν ήταν προτεραιότητα το ΕΣΥ. Δεν είναι προτεραιότητα το ΕΣΥ. Όταν εμείς, σε μνημονιακούς χρόνους, προσλάβαμε 300 μόνιμους διασώστες και φέραμε 143 νέα ασθενοφόρα και αυτή σε μια περίοδο, που όχι μόνο δεν είχαν μνημόνια, αλλά η Ευρώπη τους είπε «δώστε όσα χρήματα χρειάζονται για να ενισχύσετε το ΕΣΥ», δεν κάνουν ούτε μία πρόσληψη μόνιμη διασώστη. Ούτε μία. Μόνιμου, προσέξτε. Και έφυγαν 560.
Όταν εμείς είχαμε 84 ασθενοφόρα σε βάρδια στην Αττική και αυτοί έχουν 52, αντιλαμβάνεστε ότι αυτό δεν είναι θέμα ότι τώρα έχεις την τρόικα, έχεις μνημόνια, δεν μπορείς. Δε μπορούσαν να προσλάβουν 600 μόνιμους διασώστες; Προσέλαβαν 1.000 στην Πανεπιστημιακή Αστυνομία.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Γιατί εκτιμάτε ότι κάνουν αυτή την πολιτική; Είναι επιλογή, είναι βούληση; Υπάρχει κάποιο σχέδιο κρυφό πίσω απ’ αυτό; Για την ιδιωτικοποίηση, λέτε εσείς.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι μια διαφορετική πολιτική αντίληψη, την οποία τη σέβομαι, αλλά θεωρώ ότι είναι κοινωνικά κακή πολιτική. Είναι τα λεγόμενα trickle-down economics, να το πάρω πιο θεωρητικά. Δηλαδή τι λέει η νεοφιλελεύθερη λογική: Λέει ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να δώσουμε μεγάλες δαπάνες στο κοινωνικό κράτος, δεν έχουμε, αλλά θα δώσουμε χώρο σε ιδιώτες να αναπτυχθούν. Και θα ενισχύσουμε, λένε, με φοροαπαλλαγές τους ισχυρούς, την ανάπτυξη, θα έρθει πολύ μεγάλη ανάπτυξη, είναι τα trickle-down economics, είναι ότι όταν θα τρώνε πλουσιοπάροχα κάποιοι ισχυροί, θα πέφτουν και κάποια ψίχουλα κάτω από το τραπέζι και άρα αυτή η ανάπτυξη θα διαχέεται στην κοινωνία. Είναι αυτό το μοντέλο που απέτυχε παντού στον κόσμο και που βγήκε ο Μπάιντεν και είπε ότι τα trickle-down economics δεν λειτούργησαν πουθενά.
Τι λένε λοιπόν για την Υγεία: Το σχέδιο Πνευματικού, ας μου επιτραπεί να το πω, ο άνθρωπος δηλαδή, γιατί είναι σοβαρός άνθρωπος ο κ. Πνευματικός…
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Το ξαναείπατε αυτό, ότι είναι εξαιρετικός γιατρός αλλά με μια θεώρηση παντελώς…
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι σοβαρός άνθρωπος και είπε την άποψη η οποία είναι κυρίαρχη στο νεοφιλελεύθερο στρατόπεδο, δηλαδή τι: Ότι από τη στιγμή που δεν υπάρχουν πόροι και δαπάνες, γιατί είναι ακριβή η Υγεία, θα πάμε να συγχωνεύσουμε νοσοκομεία με ιδιωτικά, δημόσια με ιδιωτικά. Θα πάμε να κλείσουμε δομές. Και ακριβώς επειδή δεν υπάρχουν δαπάνες, θα φτάσουμε και στο σημείο να λέμε ότι αν μια ακριβή θεραπεία πρέπει να την πάρει ο ένας ασθενής ο οποίος έχει χαμηλό προσδόκιμο ζωής ή ο άλλος ο οποίος έχει υψηλό, θα τη δώσουμε σ’ αυτόν με το υψηλό προσδόκιμο ζωής. Αυτή είναι η διαλογή ασθενών την οποία επικαλέστηκε ο κ. Πνευματικός.
Προσέξτε όμως: αν εξαιρέσουμε το σκέλος διαλογής ασθενών, που δημόσια δεν ειπώθηκε ποτέ από τον κ. Μητσοτάκη γιατί είναι ανατριχιαστικό, όλο το υπόλοιπο έχει ειπωθεί δημόσια. Είχε βγει στον προϋπολογισμό του 2020, το Δεκέμβρη του ’19 και μας είπε «θα ανατριχιάσετε μ’ αυτά που θα κάνουμε στην Υγεία». Και όταν του είπαμε «πού είναι αυτά;», είπε «στο πρόγραμμά μας, δεν τα είδατε;». Κι εννοούσε τις συγχωνεύσεις νοσοκομείων, ΣΔΙΤ, managers στα νοσοκομεία. Και δεν εφαρμόστηκε αυτό, γιατί ήρθε η πανδημία. Δεν εφαρμόστηκε αυτό. Διότι δεν μπορούσες να κλείνεις δομές όταν έπρεπε να ενισχύεις τα δημόσια νοσοκομεία…
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Το επιχείρημά τους είναι ότι αν εγώ δανειστώ μια δομή από ένα ιδιωτικό νοσοκομείο ή πάει ένας ασθενής σ’ έναν γιατρό και το πληρώνει το Δημόσιο, τι πειράζει αν συνεργαστεί το Δημόσιο με το ιδιωτικό;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ακούστε τώρα, επειδή αυτό είναι μια δικαιολογία, θυμάστε την περίοδο της πανδημίας; Εδώ την περίοδο της πανδημίας προστατεύθηκαν τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια για να μη νοσηλεύουν ανθρώπους με Covid στην αρχή. Και ήταν αυτή η μεγάλη και έντονη αντιπαράθεση που είχαμε. Η συνέργεια Δημόσιου και ιδιωτικού προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος, είναι κάτι θετικό. Αλλά δεν μιλάμε γι’ αυτό. Θέλω μόνο έναν αριθμό, γιατί οι αριθμοί κουράζουν: Η Ελλάδα είναι η χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιωτικών δαπανών για την Υγεία σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει 35% ιδιωτικές δαπάνες για την Υγεία, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος, είναι στο 15%. Και η κατά κεφαλήν δημόσια δαπάνη για την Υγεία είναι σχεδόν η μισή απ’ ό,τι στον μέσο ευρωπαϊκό όρο.
Αυτό τι σημαίνει; Ότι η Υγεία στην Ελλάδα είναι ένας χώρος απέραντης κερδοσκοπίας. Γι’ αυτό βλέπετε σαν τα μανιτάρια να ξεφυτρώνουν τα funds που παίρνουν ιδιωτικά νοσηλευτήρια, γιατί θέλουν και βλέπουν ότι υπάρχει τεράστιος χώρος κερδοσκοπίας. Η κερδοσκοπία δεν είναι κακό πράγμα στον καπιταλισμό, αλλά δεν μπορείς να μη βάλεις κάποια όρια. Δεν μπορείς σε όλους τους τομείς να έχεις ως βασικό στόχο το κέρδος, υπάρχουν κάποιοι τομείς όπου πρέπει το κράτος να παίζει έναν βασικό ρυθμιστικό ρόλο.
Άρα λοιπόν, η απαξίωση των δημόσιων νοσοκομείων στη χώρα μας πρέπει να ειδωθεί σε συνάρτηση με την ανάπτυξη, τη γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα, αυτό πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας. Και αυτό είναι το σχέδιο το νεοφιλελεύθερο που θέλει να εφαρμόσει ο κ. Μητσοτάκης σε αντίθεση μ’ εμάς…
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Το δικό σας σχέδιο; Για να μη μιλάμε συνέχεια για το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ακριβώς. Σε αντίθεση μ’ εμάς που λέμε ότι τα δημόσια νοσοκομεία πρέπει να ξαναστηθούν στα πόδια τους. Ότι η πανδημία ήταν ένα καμπανάκι σε παγκόσμια κλίμακα όχι μόνο σ’ εμάς, που έδειξε την ανάγκη ανασυγκρότησης σοβαρών, ισχυρών, στιβαρών δημοσίων συστημάτων Υγείας. Εμείς λέμε ότι η Ελλάδα, και ότι αυτός πρέπει να είναι ένας εθνικός στόχος για την επόμενη τετραετία -εγώ θα πω για την επόμενη επταετία- να συγκλίνει με το μέσο ευρωπαϊκό όρο σε δαπάνες για την Υγεία, σε δαπάνες για την Παιδεία, στο κατά κεφαλήν εισόδημα.
Η Ελλάδα από το 2007 μέχρι το 2022, τα χρόνια της κρίσης, έχασε, κατρακύλησε, πολλές θέσεις στην ευρωπαϊκή κλίμακα σε ό,τι αφορά το κατά κεφαλήν της εισόδημα σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Ήταν στο 70%, έχει πάει στο 57%. Έχει κατρακυλήσει. Μας έχουν προσπεράσει μια σειρά από χώρες. Αν υπάρχει λοιπόν ένας εθνικός στόχος, είναι να σταματήσει αυτή η πορεία απόκλισης και να πάμε σε μια πορεία σύγκλισης. Όχι απλά ότι μείναμε Ευρώπη. Ναι, μείναμε, έπρεπε να μείνουμε και μείναμε. Και παίξαμε κεντρικό ρόλο. Να γίνουμε και Ευρώπη. Όχι να είμαστε ουραγοί, να κατατασσόμαστε στις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ. Γιατί μ’ αυτές συγκρινόμαστε μόνο πλέον, με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Και αυτό δεν μας αξίζει. Δεν έχω τίποτα με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, αλλά δεν ήμασταν εκεί ως χώρα, δεν ήμασταν σ’ αυτή την κατηγορία. Ήμασταν πιο ψηλά.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Για την Ευρώπη είναι και η επόμενη ερώτηση, με την έννοια ότι έχουμε αυτό το τρομερό ναυάγιο στην Πύλο. Εσείς πήγατε από την πρώτη στιγμή κάτω, συναντηθήκατε και είδατε και διασωθέντες, επιζώντες μετανάστες-πρόσφυγες. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Ένα πρώτο σχόλιο –έχετε κάνει σχόλια και έχετε κάνει κριτική αλλά…
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πρώτα απ’ όλα να πω ότι δεν έχεις λόγια να το εκφράσεις αυτό Διότι όταν συναντιέσαι και βλέπεις ανθρώπους, τα βλέμματα παιδιών 16 χρόνων που έχουν χάσει τα αδέρφια τους, αυτή η φωτογραφία που βγήκε μ’ έναν Αιγύπτιο 16χρονο, που μου έλεγε εκείνη την ώρα ότι έχασε τον 15χρονο αδερφό του στο ναυάγιο. Αντιλαμβάνεστε ότι δεν υπάρχουν συναισθήματα. Και την ίδια στιγμή που βλέπεις όλα αυτά και ακούς τις μαρτυρίες τους, ότι ήταν επί 12 ώρες τα πλοία του Ελληνικού Λιμενικού Σώματος δίπλα τους και μάλιστα μαρτυρίες ότι έγινε απόπειρα ρυμούλκησης και βγαίνω και θέτω ερωτήματα και μου λένε «μη μιλάς, είσαι εθνική εξαίρεση». Λοιπόν, κάποια στιγμή, εγώ τουλάχιστον έτσι το αισθάνομαι, είμαι στην πολιτική όχι για το κόστος και τις ζημιές, αλλά για να υπερασπιστούμε αξίες.
Δεν είναι δυνατόν η χώρα να γίνεται συνώνυμο της βαρβαρότητας. Η χώρα έγινε συνώνυμο της ανθρωπιάς, όταν έσωζε -οι ίδιοι άντρες και γυναίκες του Λιμενικού Σώματος- χιλιάδες ανθρώπινες ζωές από τη θάλασσα. Θεωρώ λοιπόν ότι είναι μια αδιανόητη στάση αυτή. Πρώτα απ’ όλα, αδιανόητα αυταρχική και αλαζονική η θέση και η στάση «μη μιλάς, είσαι εθνική εξαίρεση». Μα τι να μη μιλήσεις; Ακόμα και αν εγώ δεν μιλήσω, δεν θα βγουν αυτά στη δημοσιότητα; Δεν θα μας καταγγείλουν την άλλη μέρα διεθνείς Οργανισμοί; Πιστεύουμε ότι με αυτή τη στάση θα πάρουμε τα εύσημα; Δηλαδή έχουμε αποκτηνωθεί τόσο πολύ ως κοινωνία που υιοθετούμε τη ρητορική Κρικέτου; Του άλλου που βγήκε από το ψηφοδέλτιο, γιατί έχουν βγει τρεις από τη Νέα Δημοκρατία. Αν είχαμε εκλογές 2 Ιουλίου θα έβγαιναν κι άλλοι, έχουμε 25 Ιουνίου. Που βγήκε και είπε «ευτυχώς που πνίγηκαν, γιατί αν έρχονταν εδώ, θα τους είχαμε να κλέβουν».
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Ήταν απαράδεκτη δήλωση.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κοιτάξτε, πρέπει κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν μπορούμε να αποκτηνωθούμε ως κοινωνία, ως άνθρωποι, ως πολιτικοί, ως πολιτικά κόμματα. Για μας η ανθρώπινη ζωή είναι αυταξία, είναι αξία ανεξαρτήτως χρώματος, εθνικότητας, θρησκείας. Το ίδιο θα κάναμε αν είχαμε ένα ναυάγιο -και είναι το πιο πολύνεκρο που έχει γίνει στον ελλαδικό χώρο- αν είχαμε ένα ναυάγιο ενός τουριστικού πλοίου με τουρίστες εύπορους, το ίδιο κάνουμε και τώρα που είχαμε ένα λαθρεμπορικό με 700 κατατρεγμένους και φτωχούς ανθρώπους, οι οποίοι έδωσαν τα τελευταία τους χρήματα στους διακινητές για να τους περάσουν απέναντι.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Πάντως η πολιτική στο μεταναστευτικό έλειπε από την προεκλογική ατζέντα και ήρθε μ’ έναν πολύ τραγικό πάλι τρόπο στην επικαιρότητα. Οι αλλαγές τις οποίες εσείς θα θέλατε να περάσετε στο μεταναστευτικό, ποιες είναι; Σας κατηγορούν για ανοιχτά σύνορα, μην τα επαναλάβω.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Καλά κάνετε και με ρωτάτε, διότι εδώ πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχει άσπρο ή μαύρο, υπάρχουν και μέσες αποχρώσεις. Δηλαδή η λογική λέει ότι οφείλεις να προστατεύεις τα σύνορά σου τα εθνικά και τα ευρωπαϊκά σύνορα, δεν υπάρχει αμφιβολία σε αυτό. Αυτό λέει η λογική. Αλλά από την άλλη οι αξίες μας λένε ότι ταυτόχρονα πρέπει να προστατεύεις και την ανθρώπινη ζωή. Και δεν το λένε μόνο οι αξίες μας, το λέει και το Διεθνές Δίκαιο. Άρα λοιπόν, δεν μπορείς να έχεις έναν συνδυασμό και περιφρούρησης των συνόρων αλλά και προστασίας της ζωής όταν κινδυνεύει; Άρα λοιπόν, δεν είναι το ζήτημα ότι εμείς θέλουμε να είμαστε ένα ξέφραγο αμπέλι, προφανώς και δεν θέλουμε να είμαστε ξέφραγο αμπέλι. Αλλά λέμε ότι όταν κινδυνεύει η ζωή στη θάλασσα, ανθρώπων, έχεις υποχρέωση να σώσεις τις ζωές.
Από ‘κει και πέρα το μεταναστευτικό-προσφυγικό είναι πολύ σύνθετο πρόβλημα. Δεν λύνεται με εύκολες λύσεις. Αν μπορούσε να λυθεί με φράχτες και με push backs, θα είχε λυθεί σε όλο τον πλανήτη το πρόβλημα αυτό. Αλλά αποδεικνύεται διαρκώς ότι η ανθρώπινη απελπισία μπορεί να προσπεράσει τους φράχτες, όσο ψηλοί και αν είναι αυτοί.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Είναι επινοητική πολύ.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι πάρα πολύ επινοητική. Όταν κάποιος θέλει να γλιτώσει από τον πόλεμο και θέλει να ζήσει μια καλύτερη ζωή, ρισκάρει τη ζωή του την ίδια. Συνεπώς, το προσφυγικό μπορεί να λυθεί μονάχα μέσα από μια συνολική αλλαγή του τρόπου με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση το αντιμετωπίζει. Γι’ αυτό εμείς παλεύουμε και διεκδικούμε, και διεκδικούσαμε εκείνη την εποχή και σήμερα πρέπει να συνεχίσουμε, την αναθεώρηση του Δουβλίνου ΙΙ, ένα νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου που θα μοιράζει δίκαια τα βάρη σε όλα τα κράτη μέλη. Διότι δεν μπορεί να υπάρξει Ευρώπη δίχως αλληλεγγύη. Και ταυτόχρονα θα προβλέπει μόνιμες και νόμιμες ροές, διόδους, ας το πω έτσι, μετανάστευσης και δυνατότητας των προσφύγων να μπορούν να ζητάνε άσυλο…
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Εντάξει, μπορεί να είναι μια ουτοπική σκέψη αυτή, αλλά θα μπορούσατε να καθίσετε όλα τα κόμματα μαζί;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Γιατί είναι ουτοπική;
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Ουτοπική σκέψη αυτό που θα πω εγώ τώρα σαν πρόταση. Να καθίσετε όλα μαζί τα κόμματα, γιατί είναι ένα ανθρωπιστικό ζήτημα, είναι ένα εθνικό ζήτημα, για το οποίο θα πρέπει να γίνουν κάποιες συζητήσεις με την Ευρώπη. Είναι ουτοπικό αυτό; Σαν πρωθυπουργός πάντως καλούσατε τους πολιτικούς αρχηγούς για συζητήσεις στο Μέγαρο Μαξίμου, συχνά.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ήμουν ο μόνος που κάλεσα το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών για το προσφυγικό. Αλλά κοιτάξτε, η Νέα Δημοκρατία, το θέμα αυτό, νομίζω, όπως και σε πολλά άλλα θέματα, ακριβώς επειδή βλέπει ότι υπάρχει ένα ισχυρό συντηρητικό ακροατήριο και υπάρχει κι ένα ακροατήριο που πηγαίνει προς τα ακροδεξιά και τα ακροδεξιά κόμματα τσιμπολογάνε απ’ αυτό το ακροατήριο, να το πω έτσι, με όρους ψηφοθηρικούς, έχει ακολουθήσει μια λαϊκίστικη στάση και πολιτική. Είμαι βέβαιος ότι ο κ. Μητσοτάκης, αν συζητήσεις μαζί του off the record, θα σου πει ότι «ναι, αυτό πρέπει να γίνει». Αλλά, όπως και στο Μακεδονικό, ακολούθησε μια λαϊκίστικη ακραία ψηφοθηρική πολιτική με στόχο να μπορέσει να μπετονάρει, ας το πούμε έτσι, την ακραία δεξιά πολυκατοικία, την ακραία δεξιά, ας το πούμε τάση, στη Νέα Δημοκρατία.
Αυτή λοιπόν η στάση είναι αδιέξοδη, όμως, γιατί, ξέρετε κάτι; Ήμασταν τυχεροί ως χώρα και κατ’ επέκταση και ο κ. Μητσοτάκης ως πρωθυπουργός, που επί των ημερών του δεν είχε ροές. Και δεν είχε ροές όχι επειδή έκανε τα push backs…
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Για την πανδημία λέτε.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν είχε ροές επειδή είχαμε την πανδημία.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Και σίγουρα δεν είχε τις ροές που είχατε εσείς. Αυτό είναι αλήθεια. Είχαμε τον πόλεμο στη Συρία…
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το 2015-’16 είχαμε τη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που έσκασε στην πλάτη μας. Είχαμε 1,3 εκατομμύρια πρόσφυγες που πέρασαν από τα ελληνικά νησιά. Δεν μπορεί να συγκριθεί αυτό. Αυτή η πραγματικότητα που διαμορφώθηκε με την πανδημία, όμως, δεν είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί για πάντα. Και αυτό δεν αφορά μόνο τον Μητσοτάκη, αφορά και την Ευρώπη.
Εγώ βρέθηκα σε πολύωρες συζητήσεις στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, συγκρούσεις. Η σύγκρουση η βασική ήταν όχι ανάμεσα σε Σοσιαλιστές και Λαϊκό Κόμμα, η Μέρκελ ήταν απ’ την από δω μεριά. Η Μέρκελ τότε ήταν στην πλευρά του προοδευτικού μπλοκ και απέναντι ξέρετε ποιοι ήταν; Το Βίσεγκραντ. Ήταν ο Όρμπαν κι όλοι οι υπόλοιποι. Πολωνία, Τσεχία, οι οποίοι έλεγαν «ούτε έναν δεν θα πάρετε, ούτε ένας δεν θα περάσει». Καμία λογική, καμία αίσθηση για το ότι Ευρώπη σημαίνει αλληλεγγύη.
Και ξέρετε πώς αποφάσισαν να το ξεπεράσουν; Να πληρώνουν κάτι παραπάνω τις χώρες της πρώτης υποδοχής. Να μας χτυπάνε την πλάτη, να κάνουμε τον δεσμοφύλακα, να αφήνουμε ανθρώπους να πνίγονται στη θάλασσα, προκειμένου τι; Να μην περάσει ούτε ένας πού; Στην Αυστρία, στη Γερμανία, στην Ουγγαρία, στην Πολωνία.
Λοιπόν, αυτή η Ευρώπη δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά, αυτό είναι το συμπέρασμά μου. Μία Ευρώπη που ο καθένας θα κοιτάει την αυλή του και το πρόβλημά του, δεν μπορεί να είναι ενωμένη Ευρώπη και δεν μπορεί να πάει μακριά. Και νομίζω ότι τη βασική ευθύνη γι’ αυτό το κλίμα που διαμορφώνεται, την έχουν οι ηγέτιδες δυνάμεις της Ευρώπης, δηλαδή η Γερμανία και η Γαλλία.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Ροδόπη: Στην πρόσφατη συνέντευξη που κάναμε, εξίσου για το in.gr, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο Νίκος Ανδρουλάκης -ας μην πάμε δηλαδή από την αντιπαράθεσή σας με τον Μητσοτάκη, και την επικίνδυνη δήλωση της «εθνικής εξαίρεσης», είναι η αλήθεια- ο Νίκος Ανδρουλάκης μας έλεγε, «ας γίνει μια δήλωση πίστης στις συνθήκες της Λωζάνης».
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Από ποιον να γίνει δήλωση;
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Ότι πιστεύετε, ότι είσαστε με τη Συνθήκη της Λωζάνης.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ο ΣΥΡΙΖΑ να το πει αυτό;
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Ναι, βέβαια, οι πολιτικές δυνάμεις, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλοι.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αστειεύεστε τώρα; Υπάρχει αμφισβήτηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως πολιτική δύναμη που κυβέρνησε τον τόπο, έχει πίστη στη Συνθήκη της Λωζάνης κι εγώ προσωπικά που ανάγκασα τον Ερντογάν στο Μέγαρο Μαξίμου να δηλώσει αυτός πίστη στη Συνθήκη της Λωζάνης; Τίθεται τέτοιο ζήτημα; Αλλά δεν ζητείται αυτό. Δεν ξέρω, ο κ. Ανδρουλάκης για να είμαι ειλικρινής δεν παρακολούθησα τι είπε. Αλλά ο κ. Μητσοτάκης αυτό που είπε, ζήτησε έντονα δηλώσεις εθνικοφροσύνης, ότι είναι Έλληνες. Από Έλληνες πολίτες, βουλευτές οι οποίοι είχαν εκλεγεί και πριν από λίγες μέρες έδωσαν όρκο πίστης στο Σύνταγμα της χώρας. Ξέρετε ποιος ήταν ο προηγούμενος που το ζήτησε αυτό, στη Βουλή πάλι; Ο κ. Μιχαλολιάκος και ο κ. Κασιδιάρης, όταν το 2018…
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Που ζητούσαν να βγουν έξω οι μουσουλμάνοι βουλευτές;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Από εκεί ξεκίνησε. Ζήτησε να βγει έξω μουσουλμάνος βουλευτής από την Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας, γιατί “ο Τούρκος πράκτορας μας παρακολουθεί”. Και μετά αμέσως, στη συζήτηση που διεξήχθη στην Ολομέλεια, ο Μιχαλολιάκος έβαλε αυτό το θέμα. Και οι τέσσερις μουσουλμάνοι Έλληνες βουλευτές, να κάνουν δήλωση -αυτά που ζητά τώρα ο Μητσοτάκης- ότι δεν είναι Τούρκοι, ότι είναι Έλληνες.
Με συγχωρείτε, πόσο χαμηλά θα πέσουμε; Κι εγώ αυτό να το αποδεχτώ; Κι εγώ να αποδεχτώ, λίγες μέρες μετά την πρώτη εκλογική αναμέτρηση που ψήφισε ο ελληνικός λαός, ότι 20.000-30.000 Έλληνες πολίτες στη Θράκη δεν είναι ίσοι με τους υπόλοιπους Έλληνες, διότι η ψήφος τους δεν είναι αποτέλεσμα της δικής τους κρίσης, αλλά είναι χειραγωγούμενοι; Και, άρα, να δείξω τέτοια ανευθυνότητα και να δημιουργήσω κρίση θεσμική, κρίση κοινωνική και κρίση εθνική. Και μου τα ζητούσε αυτά ο κ. Μητσοτάκης, την ίδια στιγμή που είχε στο χαρτί που μου έστειλε για να με παγιδεύσει, για τον δικό του βουλευτή ότι είναι στρατευμένος στην Άγκυρα. Πόση υποκρισία πια; Πόση υποκρισία για λίγες ψήφους; Αυτό δεν το έχει κάνει κανένας άλλος.
Δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε πρωθυπουργός της χώρας που να έχει εργαλειοποιήσει την ΕΥΠ σε τέτοιο βαθμό όπως ο κ. Μητσοτάκης, που παρακολουθούσε το μισό πολιτικό σύστημα την προηγούμενη τετραετία, και οικονομικούς παράγοντες. Και δεν υπήρξε άλλος πρωθυπουργός, ο οποίος να εργαλειοποιήσει και να βάλει στην αρένα της προεκλογικής αντιπαράθεσης ένα ευαίσθητο θέμα, τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης.
Αντιθέτως, θα έλεγα ότι ο πατέρας του έχει κάνει το ακριβώς αντίθετο. Ήταν αυτός που ως πρωθυπουργός ανέδειξε τη λαθεμένη στρατηγική και τακτική της ελληνικής πολιτείας όλα τα προηγούμενα χρόνια, που περιθωριοποιούσε τη μειονότητα και άρα την έκανε έρμαιο στις διαθέσεις της Άγκυρας. Και ξεκίνησε μια πολιτική ισονομίας και ισοπολιτείας.
Έκανε ένα βήμα μπροστά ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Κι έρχεται τώρα ο υιός Κυριάκος Μητσοτάκης να κάνει τρία βήματα πίσω. Και να μας οδηγήσει ακόμα πιο πίσω από τις περιόδους εκείνες της μπάρας. Δεν τα ξέρουν οι νεότεροι. Οι άνθρωποι αυτοί μέχρι μια εποχή είχαν μπάρες για να περάσουν στα χωριά τους.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Οι οποίες έπεσαν επί ΠΑΣΟΚ βέβαια, έτσι;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι, αλήθεια είναι αυτό, αλλά και συνεχίστηκαν και μεταρρυθμίσεις -εγώ θέλω να είμαι ειλικρινής- και επί Νέας Δημοκρατίας το ’90-’93.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Να σας πω, γιατί να το εργαλειοποιεί η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ένα τόσο σοβαρό θέμα; Τι μπορεί να κερδίσει πολιτικά;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι ένα ερώτημα που κι εγώ το είχα, και γι’ αυτό ξέρετε, αμήχανα λειτούργησα από την αρχή, άργησα να δημοσιοποιήσω το αυτονόητο. Δεν μπορεί να μου μιλάς για τους δικούς μου, όταν το χαρτί που μου στέλνεις μιλάει για τον δικό σου. Δεν το πίστευα ότι θα το συνεχίσει μ’ αυτό τον τρόπο. Δείχνει μια στρατηγική απίστευτης αλαζονείας, ότι θέλει να μην υπάρχει κανένα σημείο του χάρτη, το οποίο να έχει άλλο χρώμα την επομένη των εκλογών. Κι αυτό δείχνει με ποιον τρόπο θα πορευτεί, αν κερδίσει, και την επόμενη μέρα. Δηλαδή, όλη η στάση του στη Ροδόπη δεν αφορά μόνο τη Ροδόπη και τη μουσουλμανική μειονότητα. Το μήνυμα Μπακογιάννη, που είπε «θα περάσετε δύσκολα, αν δεν αλλάξετε», είναι ένα μήνυμα που δεν αφορά μόνο τη μειονότητα. Αφορά και κάθε κοινωνική ομάδα που θα θελήσει να βρεθεί απέναντι στη βούληση ενός πανίσχυρου καθεστώτος, κομματικού και οικογενειακού.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Έχετε πει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θέλει να γίνει πρωθυπουργός, δηλαδή μου δίνετε και ωραία πάσα, θέλει να γίνει ηγεμόνας. Αυτά τα σημάδια τα έχετε δει και όταν κυβερνούσε; Δηλαδή έχετε δει κάποια σημάδια επικίνδυνα; Ή το λέτε επειδή υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά του πρώτου κόμματος με το δεύτερο;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Όχι, προφανώς το λέω κυρίως γιατί έχω δει αυτά τα σημάδια όταν κυβερνούσε. Δεν υπήρξε άλλος πρωθυπουργός που να καταστρατηγήσει με τέτοιον τρόπο βασικούς κανόνες του κράτους Δικαίου. Αναφέρομαι στην περιβόητη πια υπόθεση των παράνομων παρακολουθήσεων από την ΕΥΠ, μην το ξεχνάμε αυτό, με το predator. Και αναφέρομαι και στο γεγονός ότι οι Διεθνείς Οργανισμοί έχουν κατατάξει τη χώρα στην ελευθερία του Τύπου στην 108η θέση, αλλά τώρα που πήγαμε πολύ καλά κερδίσαμε μια θέση, πήγαμε στην 107η θέση παγκοσμίως. Κάτι που δεν περιποιεί τιμή.
Αυτό αν το συνδυάσει κανείς με κάτι που με ρωτήσατε κι εσείς, για ποιο λόγο όλο αυτό στη Θράκη -για 20.000 ψήφους;- είναι μια βουλιμική και αλαζονική στάση, η οποία προοιωνίζει εξαιρετικά δύσκολες μέρες, εάν στην κάλπη δεν ανατραπεί αυτή η βουλιμική και αλαζονική στάση με την επιλογή των πολιτών.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Έχετε ένα μήνυμα για εδώ που είμαστε, για τη Β’ Πειραιά; Για τους πολίτες εδώ των περιοχών που σας είχαν ψηφίσει πολύ μαζικά, ακόμα και το ’19, αλλά στην πρώτη κάλπη του Μαΐου, τέλος πάντων, δεν ήταν έτσι ακριβώς οι επιδόσεις σας. Έχετε ένα μήνυμα από δω, από τη Δραπετσώνα;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το μήνυμα είναι ότι η Β’ Πειραιά και η Β’ της Αθήνας και οι λαϊκές γειτονιές θα συνεχίσουν να αποτελούν, ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα, τον τόπο καταγωγής μας. Τον τόπο καταγωγής του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ είναι το σπίτι μας.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Εδώ είναι οι ρίζες σας;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εδώ είναι οι ρίζες μας, εδώ είναι το σπίτι μας, εμείς αυτούς τους ανθρώπους θέλουμε πρωτίστως να εκπροσωπούμε. Και θα το κάνουμε αυτό από όποια θέση κι αν μας κατατάξει ο ελληνικός λαός. Είμαστε και θα παραμείνουμε ένα λαϊκό κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς, που θέλει να εκφράσει τις αγωνίες, τα δικαιώματα, τα συμφέροντα αυτού του κόσμου. Και το πρώτο πράγμα που θα μας προβληματίσει, είναι το πώς και γιατί συνέβη αυτό και το πώς θα ξανακερδίσουμε τη στήριξη αυτού του κόσμου. Αυτού του κόσμου που θέλουμε, επαναλαμβάνω, να εκπροσωπούμε.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Πάμε στο μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το μέλλον διαρκεί πολύ.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, το μέλλον το δικό σας, την επόμενη μέρα των εκλογών και ποιο θα ήταν ένα αποτέλεσμα το οποίο…
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Ο Αντρέας πάντως έλεγε ότι «το παρόν είναι προκαταβολή του μέλλοντος».
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σωστό. Θέλετε να σας δώσω προκαταβολή δηλαδή τώρα;
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Βέβαια, πώς θα γίνει; Ήρθαμε ως εδώ, με τέτοια ζέστη μαζί σας…
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κοιτάξτε, έχουμε ακόμα τρεις μέρες που θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Για να ανατρέψουμε το αποτέλεσμα του Μάη, για να έχουμε ένα νικηφόρο αποτέλεσμα. Θέλω να σας πω ότι γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι αυτό. Και γνωρίζω πάρα πολύ καλά ότι τούτη την ώρα αυτό το οποίο έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να γνωρίζει ο ελληνικός λαός, μιας και είναι η προκαταβολή του μέλλοντος το παρόν, είναι ότι η στάση μας την Κυριακή στην κάλπη θα προδιαγράψει σε πολύ μεγάλο βαθμό τι θα γίνει στη χώρα τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Ποια κυβέρνηση θα έχουμε και με ποιο πρόγραμμα, ποια αντιπολίτευση και τι δυνάμεις θα έχει.
Σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ και εμένα προσωπικά: ακούστε, εγώ προσωπικά έχω βρεθεί σε πολύ δύσκολες στιγμές στην πολιτική μου διαδρομή. Σας θυμίζω ότι το 2015 κάποιοι πίστευαν και το έγραφαν ότι θα φύγω με ελικόπτερο από τη χώρα. Όχι μόνο δεν έφυγα, ούτε με ελικόπτερο ούτε με τα πόδια ούτε με λεωφορείο ούτε με ταξί, αλλά έμεινα. Έμεινα και έδωσα μια πολύ σκληρή μάχη, που και τότε έλεγαν ότι αυτή η μάχη δεν έχει καμία πιθανότητα να έχει θετικό αποτέλεσμα. Όμως είχε θετικό αποτέλεσμα. Βγήκαμε από τα μνημόνια, ρυθμίσαμε το χρέος, επανήλθε η χώρα στην κανονικότητα, λύσαμε ένα πολύ δύσκολο εθνικό θέμα και είμαι περήφανος γι’ αυτό, διότι έπραξα το πατριωτικό μου καθήκον…
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Το Μακεδονικό.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Και βγάλαμε ασπροπρόσωπη την Αριστερά και την προοδευτική Παράταξη σε μια πολύ δύσκολη στιγμή. Δεν αισθάνομαι ότι μου χρωστάει η Ιστορία, αισθάνομαι ότι έχω κάνει το χρέος μου απέναντι στη χώρα και στην πατρίδα, όταν η Ιστορία με κάλεσε σε δύσκολες στιγμές.
Τώρα, όμως, αισθάνομαι ότι έχω ένα χρέος απέναντι σ’ αυτή την Παράταξη. Το χρέος ήταν και παραμένει να μη φυγομαχήσω ούτε τώρα, να σταθώ όρθιος για να κρατηθούμε και να σηκωθούμε ψηλότερα και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις μιας ουσιαστικής ανασυγκρότησης κι επανεκκίνησης. Διότι, επαναλαμβάνω, αυτός ο τόπος ιστορικά έχει δυο πυλώνες πολιτικούς: την προοδευτική και τη συντηρητική Παράταξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο κορμός που θα ανασυγκροτήσει την προοδευτική Παράταξη σύντομα ώστε να ξαναγίνει κυβέρνηση του τόπου.
ΕΛ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ: Εγώ θα επιμείνω λίγο, γιατί έχετε ένα χάρισμα στον τρόπο που απαντάτε: Θα φύγετε μ’ ένα κακό αποτέλεσμα; Και ποιο είναι το «κακό» αποτέλεσμα;
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Στην Αριστερά, είναι συλλογικές αυτές οι αποφάσεις. Η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Δημοκρατία είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα κόμμα βαρόνων που γίνεται μια ομερτά όσο είναι ένας αρχηγός μέχρι να πάρει ένα αποτέλεσμα και μετά όλοι όσοι τον στηρίζουν, σπεύδουν να του πριονίσουν την προοπτική. Εμείς συλλογικά θα πάρουμε τις αποφάσεις.
Θα δώσουμε λοιπόν όλοι μαζί τη μάχη, γιατί δίνουμε όλοι μαζί αυτή τη μάχη, τη μάχη των εκλογών. Και θα δώσουμε και τη μάχη της ανασυγκρότησης, διαμορφώνοντας εκείνες τις προϋποθέσεις που θα δώσουν την καλύτερη δυνατή προοπτική στον ΣΥΡΙΖΑ να επανέλθει σε τροχιά διεκδίκησης διακυβέρνησης, σύντομα. Αυτός είναι ο στόχος. Το πώς, με ποιους και με ποιους όρους, θα τα δείτε προσεχώς. Και θα είναι συλλογικές οι αποφάσεις.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Θα περιμένουμε, εννοείται. Όπως και να’ χει, θα έχει ενδιαφέρον αυτό.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πήρατε μια μικρή προκαταβολή. Δεν πρέπει να είστε παραπονεμένος.
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Είναι αλήθεια. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ. Σ’ έναν χώρο που έχετε συμβάλλει κι εσείς θετικά στην αναδιαμόρφωσή του.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ελπίζω και οι τηλεθεατές να δώσουν κι αυτοί μια προκαταβολή στην κάλπη!
Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Σας ευχαριστούμε πολύ, κ. Πρόεδρε.
ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Να είστε καλά, κι εγώ σας ευχαριστώ.
Σε προεκλογική συγκέντρωση στην Πάτρα μίλησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξης Τσίπρας. Η ομιλία του:
“Πολίτες της Πάτρας είμαστε εδώ και πάλι μαζί, παρόντες και παρούσες όλες και όλοι στο κάλεσμα της ελπίδας, στο κάλεσμα της δικαιοσύνης, στο κάλεσμα της ζωής, στο κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και η παρουσία σας σήμερα είναι πολύ πιο σημαντική από τη παρουσία σας πριν από έναν μήνα, που ξαναγεμίσαμε τούτη εδώ την πλατεία. Γιατί σήμερα είναι μήνυμα εμπιστοσύνης, σήμερα είναι μήνυμα αποφασιστικότητας.
Μαζί θα αγωνιστούμε για να ανατρέψουμε τους συσχετισμούς της κάλπης του Μάη. Μαζί θα αγωνιστούμε μαζί μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο την Κυριακή στην κάλπη για να ανατρέψουμε το αποτέλεσμα. Μαζί όμως, και αυτή είναι η δέσμευσή μου απέναντί σας, θα είμαστε κι από Δευτέρα. Μαζί θα αγωνιστούμε.
Με τη δική σας στήριξη θα αγωνιστούμε για να είμαστε πάντοτε δίπλα στην κοινωνία, δίπλα σε αυτούς που εκφράζουμε και εκπροσωπούμε. Αλλά και για να ξανακάνουμε πολύ σύντομα τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και τη προοδευτική δημοκρατική Παράταξη του τόπου κυβέρνηση ξανά. Για να μπορέσουμε να κάνουμε πράξη τις ελπίδες της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, πολίτες της Πάτρας, είναι και θα παραμείνει κόμμα εξουσίας. Ούτε κόμμα διαμαρτυρίας, ούτε και συμπλήρωμα σε κυβερνήσεις της Δεξιάς.
Θα παλέψουμε μαζί, γιατί έτσι έχουμε μάθει. Να παλεύουμε και να δίνουμε μάχες, να μη φυγομαχούμε. Μέσα σε μάχες γεννήθηκε και μεγάλωσε ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Μάχες για τις αξίες μας, μάχες για τα ιδανικά μας, μάχες για την πατρίδα, μάχες για την ανθρώπινη ζωή, που για εμάς δεν έχει διαφορά από το χρώμα, τη θρησκεία, την εθνικότητα. Και δεν μετράμε την ανθρώπινη ζωή ούτε σε ευρώ ούτε σε ψήφους. Μάχες για τους ανθρώπους που αγωνίζονται για να φτιάξουν μια καλύτερη ζωή γι’ αυτούς και τα παιδιά τους. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους πολεμάμε και θα πολεμάμε.
Και προσπάθησαν, θέλω να σας θυμίσω, πολλές φορές να μας βγάλουν από τη μέση. Δεντα κατάφεραν όμως τότε, που όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα των δανειστών και των μνημονίων. Δεν θα τα καταφέρουν ούτε και τώρα!
Γιατί ξέρουμε ότι χαμένοι αγώνες είναι μόνο αυτοί που δεν δίνονται και εμείς δεν δειλιάσαμε ποτέ να δώσουμε τον αγώνα κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες. Όταν κάποιοι μας είχαν ξεγραμμένους και έλεγαν ότι θα φύγουμε από τη χώρα με ελικόπτερα. Θυμάστε τότε… Δεν το βάλαμε στα πόδια και βγήκαμε νικητές από αυτό τον αγώνα. Ρυθμίσαμε το δημόσιο χρέος, βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια, αφήσαμε 40 δισ. στα δημόσια ταμεία και είμαστε περήφανοι που η συντηρητική Παράταξη βούλιαξε τη χώρα στα μνημόνια και στη χρεοκοπία και εμείς ήμασταν αυτοί που βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια και τη χρεοκοπία. Έτσι και τώρα, γιατί ξέρουμε ότι οι συσχετισμοί είναι για να αλλάζουν, ότι την Ιστορία τη γράφουν οι λαοί. Και τίποτε, πιστέψτε με, δεν έχει κριθεί πριν ο λαός με την ψήφο του βάλει την σφραγίδα του.
Φίλες και φίλοι, πολίτες της Πάτρας, η εκλογική αναμέτρηση της επόμενης Κυριακής είναι μια ιδιόμορφη αναμέτρηση. Γίνεται πολύ κοντά και άρα είναι στη σκιά της προηγούμενης αναμέτρησης, αλλά δεν είναι ο δεύτερος γύρος των προηγούμενων εκλογών. Είναι μια καινούργια εκλογική αναμέτρηση. Μια αναμέτρηση, μάλιστα, αυτή τη φορά με άλλο εκλογικό σύστημα, με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής. Με μια απειλητική, αλαζονική Δεξιά που επιδιώκει όχι απλά να κερδίσει, αλλά να γίνει καθεστώς από Δευτέρα. Και με νέα διλήμματα, πολύ σκληρότερα, μπροστά στην κάλπη.
Όσοι προεξοφλούν το αποτέλεσμα, θα τους συνιστούσαμε να μη βιάζονται να το προεξοφλήσουν. Οι πολίτες θα κληθούν να κρίνουν με βάση ορισμένα νέα δεδομένα: Τον δυσμενή για τη ζωή τους συσχετισμό, που προέκυψε από τις κάλπες της απλής αναλογικής. Τις θέσεις, τη στάση, την έπαρση και την αλαζονεία, που δεν κρύβεται, της Νέας Δημοκρατίας στο μεσοδιάστημα μεταξύ των δύο αναμετρήσεων. Την εθνική ελαφρότητα όμως που επέδειξαν για τη Θράκη, τις διχαστικές προθέσεις και απειλές, αλλά και όλα όσα αποκάλυψαν υποψήφιοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας για το αληθινό πρόγραμμα και τα αληθινά σχέδιά της. Και με βάση αυτά θα κληθούν να αποφασίσουν οι πολίτες ποιον και με πόση δύναμη θέλουν στη θέση της κυβέρνησης και ποιον και με πόση δύναμη στη θέση της αντιπολίτευσης. Και τα διλήμματα, όπως και σε κάθε κάλπη ενισχυμένης αναλογικής, θα είναι σκληρά. Δεν τα βάζουμε εμείς, τα βάζει η ίδια η ζωή και το εκλογικό σύστημα που δίνει αυτή τη φορά 50 έδρες bonus στο πρώτο κόμμα.
Και στην κρίση του λαού τη Κυριακή θα είναι δυο μόνο εναλλακτικές στρατηγικές και δύο μόνο προγράμματα διακυβέρνησης: η στρατηγική και το πρόγραμμα της απελθούσας κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας του κ. Μητσοτάκη, και η στρατηγική και το πρόγραμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά τα δυο αντιπαρατίθενται την Κυριακή στις 25 του Ιούνη.
Μόνο που, φίλες και φίλοι, πολίτες της Πάτρας, το αληθινό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, έστω και αργά, αποκαλύφθηκε τις τελευταίες ημέρες. Δεν είναι οι πλουσιοπάροχες υποσχέσεις του κ. Μητσοτάκη. Είναι αυτό που έχει καταθέσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στις Βρυξέλλες, ως Πρόγραμμα Σταθερότητας, πριν από δύο μήνες. Ό,τι και να μας λένε, όσα και να υπόσχονται, αυτό είναι το πρόγραμμά τους.
Χθες, επιτέλους, ο καθ’ ύλην αρμόδιος πρώην υπουργός, ο κ. Σκυλακάκης ομολόγησε δημόσια ότι “καμία από τις προεκλογικές εξαγγελίες Μητσοτάκη δεν περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας που κατέθεσαν στις Βρυξέλες”. Ομολόγησε δημόσια ότι όλα όσα υπόσχονται, είναι αέρας κοπανιστός, είναι ακοστολόγητα ευχολόγια, στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού.
Γιατί το αληθινό τους πρόγραμμα δεν προβλέπει, όπως υπόσχονται, αυξήσεις στον μέσο μισθό της τάξης του 25% στο βάθος της τετραετίας, αλλά καθηλωμένο μέσο πραγματικό μισθό την επόμενη τετραετία.
Δεν προβλέπει 10.000 νέες προσλήψεις στο ΕΣΥ, όπως υποσχέθηκε ο κ. Μητσοτάκης, αλλά προβλέπει μονάχα 10.000 αντικαταστάσεις από όσους θα αποχωρήσουν, που θα είναι περισσότεροι από 10.000.
Δεν προβλέπει αυξήσεις στους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά μειώσεις στο μισθολόγιό τους κατά 730 εκατομμύρια. Και προβλέπει πραγματική μείωση κατά 10% των πρωτογενών καταναλωτικών δαπανών του Δημοσίου σε κρίσιμους τομείς, όπως η Υγεία και η Παιδεία.
Οφείλει λοιπόν σήμερα μετά από αυτές τις αποκαλύψεις ο κ. Μητσοτάκης είτε να αποπέμψει τον κ. Σκυλακάκη -και τον κ. Σκυλακάκη, γιατί έχει ήδη αποπέμψει τρεις- είτε να ζητήσει μια συγγνώμη από τους Έλληνες πολίτες για τα ψέματα που τους λέει δυο μήνες τώρα. Και να τους πει: “Συγγνώμη, σας εξαπάτησα”! Και να αποκαλύψει το πραγματικό, το αληθινό του πρόγραμμα.
Και θέλω να αναρωτηθώ και να φανταστείτε αν κάτι αντίστοιχο είχε κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε στον ελληνικό λαό ένα πρόγραμμα, αν εξήγγειλε υποσχέσεις, αλλά είχε καταθέσει στην Ευρώπη για τα επόμενα τρία χρόνια άλλα πράγματα και έβγαινε ο κεντρικός του υπουργός και το παραδεχόταν, αλήθεια, στα κεντρικά δελτία των ειδήσεων από τι θα ξεκίναγαν και με τι θα τελείωναν; Τι θα έλεγαν τούτες τις μέρες στον ελληνικό λαό για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ακοστολόγητο δήθεν πρόγραμμά του; Σήμερα όμως είναι Τετάρτη και αύριο είναι Πέμπτη για το σύστημα εξουσίας που μας κυβερνά.
Όμως εμείς, με όση δύναμη ψυχής έχουμε, θα πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό, πριν πάει στην κάλπη να γνωρίζει τι είναι αυτό που έρχεται, ποια είναι τα δύο αντίπαλα και αντιπαραθετικά σχέδια. Και αυτό κάνουμε και σήμερα, αυτό θα κάνουμε μέχρι την Κυριακή.
Γιατί μέχρι σήμερα στις εξαγγελίες τους και στο πρόγραμμά τους λένε πράγματα που δεν έχουν σκοπό να υλοποιήσουν και κρύβουν επιμελώς άλλα, που έχουν σκοπό να υλοποιήσουν. Όπως αυτό που φανέρωσε άθελά του ο κ. Πνευματικός, υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και εγνωσμένου κύρους γιατρός. Που μας εξήγησε ότι το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι ιδιωτικοποιήσεις νοσοκομείων, κλείσιμο δομών, περικοπή δαπανών και, γιατί δεν γίνεται αλλιώς, επιλογή-διαλογή ασθενών με βάση το κόστος της θεραπείας και το προσδόκιμο ζωής.
Όταν θα έχουμε δυο ασθενείς που ζητάνε μια ακριβή θεραπεία αλλά ο ένας έχει χαμηλό προσδόκιμο ζωής και ο άλλος μεγαλύτερο, θα δίνουν σε αυτόν που έχει μεγαλύτερο. Όποιος δεν έχει προσδόκιμο, δεν θα παίρνει την ακριβή θεραπεία. Να πηγαίνει στα ιδιωτικά και αν δεν έχει λεφτά και οικονομική δυνατότητα, θα πηγαίνει σπίτι του να πεθάνει. Αυτό είναι το σχέδιο, αυτή είναι η ιδεολογία τους και αυτή είναι η μεγάλη μας διαφορά. Αυτοί λογαριάζουν κέρδη και ζημιές, ενώ εμείς ανθρώπινες ζωές. Αυτή είναι η διαφορά μας.
Το είχε πει άλλωστε κι ένας άλλος υπουργός πριν κάποιους μήνες, ο κ. Πέτσας, “όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει”. Γι’ αυτό εμείς λέμε, πολίτες της Πάτρας, ότι αυτή την Κυριακή δεν κρίνεται μόνο ποιο κόμμα θα βγει πρώτο και ποιο δεύτερο, αλλά κρίνεται ποιο πρόγραμμα θα εφαρμοστεί την επόμενη τετραετία. Άρα, κρίνονται οι ζωές μας. Και γι’ αυτό καλούμε όλους τους πολίτες μια και δεύτερη φορά να σκεφτούν την ψήφο τους αυτή την Κυριακή. Γιατί πράγματι η μεγάλη διαφορά μας είναι η έγνοια μας για την ανθρώπινη ζωή. Η ανθρώπινη ζωή για εμάς είναι αυταξία. Γι’ αυτό ποτέ, σε καμιά περίπτωση, όποιο κι αν είναι το κόστος, δεν πρόκειται να τη βάλουμε στη ζυγαριά κόστους και οφέλους την ανθρώπινη ζωή.
Γι’ αυτό και δεν δειλιάσαμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους στο τραγικό, στο πολύνεκρο ναυάγιο στην Πύλο. Γιατί δεν μπορούμε να ανεχθούμε η χώρα μας, που επί των ημερών μας έγινε συνώνυμο της ανθρωπιάς, τώρα να γίνεται συνώνυμο της βαρβαρότητας. Στο δίλημμα “ανθρωπιά ή βαρβαρότητα”, εμείς έχουμε προ πολλού διαλέξει πλευρά. Και αυτή η επιλογή αναδεικνύει τις διαφορές μας σε όλες τις προγραμματικές μας πτυχές.
Μας είπαν κάποιοι: “Μη θέτετε ερωτήματα για το ναυάγιο, γιατί είναι αλλιώς τώρα τα πράγματα στην κοινωνία και θα χάσετε ψήφους”. Απαντήσαμε: “Εμείς δεν θέλουμε τίποτε παραπάνω από το να υπερασπιστούμε τις αξίες μας”. Τις αξίες μας τις βάζουμε πάνω απ’ όλα και αυτές τις αξίες θα υπηρετούμε ό,τι κι αν μας λένε.
Δεν είναι όμως μόνο στην Υγεία που βλέπουμε αυτές τις διαφορές. Σε όλες τις προγραμματικές πτυχές, έχουμε εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις με τη Νέα Δημοκρατία.
Είναι στις εργασιακές σχέσεις, στο οκτάωρο και στα εργασιακά δικαιώματα, είναι στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, είναι στην αντιμετώπιση της ακρίβειας και στην αναδιανομή του εισοδήματος, είναι στην Παιδεία, την ενέργεια, το νερό.
Θα θυμάστε, άλλωστε, αμέσως μετά τις εκλογές της 21ης του Μάη, τι μας αποκάλυψε ο κ. Γεωργιάδης. Ότι θέλουν, λέει, 180 βουλευτές για να μπορούν να αλλάξουν το Σύνταγμα μόνοι τους. Σχέδιο τους είναι -και το λένε ανοιχτά- η κατάργηση του άρθρου 16 και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Και έσπευσε συνήγορος σε αυτό στον κ. Μητσοτάκη, το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη να συνηγορήσει υπέρ του κ. Γεωργιάδη για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Προτίθεται να συνδράμει, όπως λέει, στην αλλαγή του Συντάγματος και στο άρθρο 16.
Μαζί με την Υγεία έχουν καθώς φαίνεται βάλει στο επίκεντρο του στόχου τους και την Παιδεία. Αν δεν έχει τους 180 βουλευτές ο κ. Μητσοτάκης, θα συνδράμει ο κ. Ανδρουλάκης για να αλλάξουν το άρθρο 16 και να συνταγματοποιήσουν την κερδοσκοπία στα άρθρα του Συντάγματος.
Γι’ αυτό εμείς απευθυνόμαστε στους Έλληνες πολίτες λέγοντας ότι εμείς δεν είμαστε μόνο το αντίπαλο δέος της Δεξιάς, γιατί δεν συμμετείχαμε ποτέ και δεν θα συμμετάσχουμε ποτέ σε κυβερνήσεις της Δεξιάς, αλλά και γιατί εμείς είμαστε η αντίπαλη πολιτική, το αντίπαλο πρόγραμμα της Δεξιάς. Εμείς είμαστε για να στηρίξουμε την κοινωνία και τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων και ισχυρών.
Ξεκίνησαν το σχέδιό τους για την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Με τη βάση εισαγωγής έκαναν το πρώτο βήμα, αποκλείοντας χιλιάδες νέα παιδιά από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Όμως ταυτόχρονα με αυτή την επιλογή ,οδηγούν και δεκάδες Τμήματα, ιδίως περιφερειακά, και Σχολές της Περιφέρειας σε κλείσιμο. Στην Περιφέρεια που διψάει για ζωή, γνώση, πολιτισμό, οικονομική ανάπτυξη, που αιμορραγεί με το brain drain όχι μόνο προς το εξωτερικό, αλλά και προς το κέντρο, την πρωτεύουσα. Και όλα αυτά γιατί; Για να δώσουν χώρο στην κερδοσκοπία. Διότι στα ιδιωτικά κολλέγια δεν ζητάνε βάση του 10, ζητάνε βάση οικονομική. Αν έχεις λεφτά, μπαίνεις, δεν χρειάζεται να είσαι καλός εκεί.
Παντού και πάντα το κέρδος, ακόμα και σε κρίσιμες για τη ζωή των πολλών υποδομές. Αυτό άλλωστε δεν έκαναν με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ; Αφαίρεσαν το «Δ» από τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού. Και να σας θυμίσω εμείς στις πιο δύσκολες στιγμές τωνμνημονίων τεσσεράμισι χρόνια δεν αυξήθηκε ούτε ένα ευρώ ο λογαριασμός του ρεύματος. Ακριβώς επειδή η ΔΕΗ ήταν δημόσια και λειτουργούσε για το δημόσιο συμφέρον. Ενώ τώρα έχει γίνει λαγός στην κούρσα της κερδοσκοπίας.
Αυτό θέλουν να κάνουν και με το νερό, γι’ αυτό και ψήφισαν Ρυθμιστική Αρχή τον Μάρτιο, παρά το ότι τώρα προεκλογικά κοροϊδεύουν εμφανίζοντας ως μεγάλη δήθεν πρωτοβουλία τη συμμόρφωσή τους την αναγκαστική με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Αυτό είναι το πρόγραμμα και το σχέδιο τους, κρυφό και φανερό. Η απόσυρση του κράτους από κρίσιμους τομείς, το πωλητήριο σε όλα, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι φοροαπαλλαγές στους πλούσιους και η συρρίκνωση των δικαιωμάτων της εργασίας.
Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτό κάποια στιγμή από μόνο τους μπορεί να φέρει την ανάπτυξη, που θα διαχυθεί σε όλη τη κοινωνία. Δεν θα έρθει όμως ποτέ αυτή η στιγμή. Όπως δεν ήρθε πουθενά στον κόσμο, όπου εφαρμόστηκαν παρόμοιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Αντιθέτως, αυτό που θα έρθει θα είναι κοινωνική ένταση, κοινωνική αποσύνθεση, η διεύρυνση των ανισοτήτων και της φτώχειας.
Απέναντι σε αυτό το συντηρητικό, το νεοφιλελεύθερο σχέδιο και πρόγραμμα, που δεν υλοποίησαν την προηγούμενη τετραετία διότι ήρθε η πανδημία και δεν μπορούσαν να κλείνουν νοσοκομεία όταν είχαμε την πανδημία, που δεν υλοποιήθηκε την προηγούμενη τετραετία το σχέδιο Πισσαρίδη για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που τις θεωρεί “ζόμπι” και λέει ότι πρέπει να κλείσουν, γιατί ήρθε η Ευρωπαϊκή Ένωση και τους είπε, “δαπανήστε χρήματα για να μην κλείσει η οικονομία” και έδωσαν επιστρεπτέες προκαταβολές στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Τώρα όμως τελειώνουν τα επιδόματα και οι επιδοτήσεις και θα εφαρμοστεί αυτό το σχέδιο. Αυτό το σχέδιο που έχει στόχο κλείσιμο δημοσίων δομών και δεν ενδιαφέρεται για τη μικρομεσαία επιχείρηση.
Απέναντι σε αυτό το σχέδιο, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία αντιπαραθέτει ένα δίκαιο, προοδευτικό, ρεαλιστικό πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα κι ένα σχέδιο που κοιτάει το μέλλον με αισιοδοξία, ακριβώς γιατί έχει στον πυρήνα του την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, τη νεωτερικότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη.
Προβλέπει ένα νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, που δίνει χώρο στην καινοτομία, τη γνώση, τη δίκαιη κατανομή των πόρων, τον περιορισμό των ανισοτήτων και κλείνει την πόρτα στην λογική της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας, των εξαγορών και των ιδιωτικοποιήσεων, που παρουσιάζονται τάχα ως επενδύσεις.
Με στήριξη των αναγκών της κοινωνίας, με στήριξη της μεσαίας τάξης, με στήριξη της μισθωτής εργασίας, της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, των αγροτών, των κτηνοτρόφων, των νέων ανθρώπων.
Ένα πρόγραμμα που προβλέπει την αντιμετώπιση της ακρίβειας και την ενίσχυση των εισοδημάτων, με την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 880 ευρώ άμεσα. Με τη θέσπιση της ετήσιας τιμαριθμικής αναπροσαρμογής. Με αυξήσεις 10% στους δημοσίους υπαλλήλους, που έχουν να δουν αύξηση εδώ και 14 χρόνια. Με την επαναφορά της 13ηςσύνταξης στους συνταξιούχους και την απόδοση των αναδρομικών που τους στερεί, παρά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο κ. Μητσοτάκης. Με την αποκατάσταση της αδικίας της προσωπικής διαφοράς και την αύξηση σε όλους τους συνταξιούχους.
Προβλέπει επίσης το πρόγραμμά μας τη μείωση των έμμεσων φόρων, του ΦΠΑ στα τρόφιμα και του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα. Διότι οι έμμεσοι φόροι είναι άδικοι φόροι και επιβαρύνουν τους φτωχούς και τα μεσαία στρώματα και όχι, αντιθέτως, όπως προσπαθούσε να μας πείσει ο κ. Μητσοτάκης, που ακολουθεί πολιτικές Τραμπ. Λέει ένα μεγάλο ψέμα και το κάνει να φαίνεται ως αλήθεια.
Και βεβαίως στο σχέδιό μας -δεν το κρύψαμε- είναι όχι φορολόγηση των μεσαίων και των αδύναμων, αλλά είναι η φορολόγηση της μεγάλης αισχροκέρδειας, των υπερκερδών των καρτέλ της ενέργειας, των καρτέλ των διυλιστηρίων, που έκαναν την κρίση ευκαιρία πλουτισμού και συσσώρευσαν πάνω από 6 δισ. υπερκέρδη σε βάρος της κοινωνίας, της οικονομίας και των πολιτών.
Γιατί, πολίτες της Πάτρας, το ξέρετε πολύ καλά, το βιώνετε, οι επιδοτήσεις που δίνει ο κ. Μητσοτάκης, τα λεγόμενα pass, δεν πηγαίνουν στην τσέπη των πολιτών. Πηγαίνουν απευθείας στα καρτέλ της ενέργειας, της διύλισης και των σούπερ μάρκετ για να κρατάνε υψηλά τις τιμές και αυτή είναι η αναδιανομή του εισοδήματος. Και μας λέει “δεν αύξησα τους φόρους”. Πώς δεν αύξησε τους φόρους, όταν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν αυξηθεί πάνω από 6 δισ. τα έσοδα του δημοσίου από την φορολογία, την έμμεση φορολογία. 6 δισ.αύξησε τους φόρους! Διότι όταν αυξάνεται η τιμή στο καλάθι του νοικοκυριού από 50 στα 100 ευρώ, δεν είναι ανάγκη να αυξηθεί ο συντελεστής του ΦΠΑ για να διπλασιαστεί η φορολογία. Διπλασιάζεται και διατηρώντας σταθερό τον συντελεστή του ΦΠΑ.
Αυτό είναι το σχέδιό μας για την ακρίβεια, για την αντιμετώπιση της ακρίβειας. Αλλά το σχέδιό μας προβλέπει επίσης ισχυρή κρατική παρέμβαση για τη στήριξη της ασφάλειας, της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων της μισθωτής εργασίας.
Προβλέπει την οικοδόμηση ενός νέου Εθνικού Συστήματος Υγείας, μια ποιοτική δημόσια εκπαίδευση με ποιοτικά δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια και με έμφαση στην έρευνα και την καινοτομία.
Προβλέπει ένα κράτος κοινωνικής πρόνοιας για όλους, που θα περιορίζει τις ανισότητες με ποιοτικές υπηρεσίες και φροντίδα για όλους και για όλες, για το παιδί, για τις μητέρες, για τα νέα ζευγάρια, για τους ηλικιωμένους, για τα άτομα με αναπηρία.
Προβλέπει την προστασία της πρώτης κατοικίας και την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης, για να αποτραπεί η μεγαλύτερη αναδιανομή ακίνητης περιουσίας μετά τον 2οΠαγκόσμιο Πόλεμο, προς όφελος λίγων και ισχυρών και εις βάρος της πλειοψηφίας.
Και ταυτόχρονα προβλέπει ένα κράτος ισχυρό, παρεμβατικό, σύγχρονο και αποτελεσματικό, που δεν θα αποτελεί κομματικό ή οικογενειακό λάφυρο, αλλά εργαλείο ανάπτυξης και εξυπηρέτησης των πολιτών.
Αυτές είναι, πολίτες της Πάτρας, οι δικές μας προγραμματικές θέσεις. Οι θέσεις αυτές υλοποιούν στην πράξη τις αξίες μας. Αυτό είναι το πρόγραμμα μας, που αντιπαρατίθεται στο ακραία νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας την ερχόμενη Κυριακή.
Ανάλογα όμως με το πρόγραμμα του καθενός είναι και η στρατηγική για την εφαρμογή του. Η δική μας στρατηγική είναι στρατηγική ισχυρής δημοκρατίας, κοινωνίας των πολιτών, συμμετοχής και διαλόγου, αντιπαράθεσης για όσα απασχολούν τους ανθρώπους. Με αυτή τη στρατηγική δίνουμε την εκλογική μάχη.
Από την άλλη μεριά όμως η στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας είναι στον αντίποδα. Το πρόγραμμά της αντιγράφει τα εγχειρίδια του νεοφιλελευθερισμού και την τακτική του Μακιαβέλι.
Στρατηγική και σχέδιο τη Νέας Δημοκρατίας -δεν το κρύβουν- δεν είναι μόνο να κερδίσουν αλλά και να αποδυναμώσουν τον βασικό τους αντίπαλο, τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Τη μόνη δύναμη που μπορεί να τους κοιτάξει στα μάτια και να τους εμποδίσει να στήσουν ένα ανεξέλεγκτο καθεστώς, γιατί αυτό επιδιώκουν από Δευτέρα.
Σχέδιό τους -και πρέπει αυτό να το πούμε καθαρά στους πολίτες μέχρι την Κυριακή, στους δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες- είναι μια κατακερματισμένη και παράλυτη από μικρούς εμφυλίους, μικρών κομμάτων αντιπολίτευση. Μια κατακερματισμένη αντιπολίτευση, ώστε να μην μπορεί να προβάλει σοβαρή αντίσταση στις πολιτικές τους, με πολλά μικρά κόμματα στη Βουλή. Αυτό επιδιώκουν. Επιδιώκουν μια Βουλή με έξι και επτά κόμματα. Και βλέπετε ποια είναι αυτά τα κόμματα που φουσκώνουν και υπέρ-προβάλλουν σε αυτήν την προεκλογική περίοδο. Όποια βοηθάνε αυτόν το σχεδιασμό. Και γιατί το θέλουν αυτό; Για να μη μπορεί η Βουλή να έχει σοβαρότητα και αξιοπιστία, για να μη μπορεί η αντιπολίτευση να έχει αποτέλεσμα. Η προεκλογική στρατηγική του κ. Μητσοτάκη είναι η στρατηγική του διαίρει και βασίλευε! Σε αυτές τις τρεις λέξεις συνοψίζεται η στρατηγική του.
Και θέλω σήμερα να απευθύνω το ερώτημα όχι μόνο σε όλους εμάς που είμαστε σε αυτή εδώ την πλατεία, αλλά σε όλους τους δημοκρατικούς πολίτες της Πάτρας: θα το δεχτεί αυτό ο δημοκρατικός κόσμος της Αχαΐας; Θα το δεχτούν οι πολίτες της Πάτρας, που είναι συνώνυμη με τους αγώνες για τη Δημοκρατία; Ευνοεί αλήθεια κανέναν άλλο, εκτός από τη διαπλοκή και τις ελίτ, μια Δημοκρατία δίχως αντίβαρα, χωρίς στιβαρή αντιπολίτευση, χωρίς το οξυγόνο της αντίθεσης και της αντίστασης;
Ο κ. Μητσοτάκης ξεκίνησε ως πολιτικός θέλοντας να μοιάσει στον Μακρόν, αλλά έχει καταντήσει να είναι φτυστό αντίγραφο του Όρμπαν. Τα ίδια στη μεταναστευτική πολιτική κάνει και πιστεύει, τα ίδια στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, χέρι χέρι με την Ακροδεξιά, τα ίδια στα δημοκρατικά δικαιώματα, στις μεθόδους όπως στις παράνομες παρακολουθήσεις, με το pretador, πολιτικών του αντιπάλων, οικονομικών παραγόντων του τόπου. Αυτό θέλει να κάνει την Ελλάδα. Μια χώρα ελεγχόμενης Δημοκρατίας τύπου Ουγγαρίας του Όρμπαν. Αυτό επιδιώκει.
Και δυστυχώς, αυτό φαίνεται να το έχουν αποδεχτεί ως μοίρα τα μικρότερα κόμματα που βρίσκονται στον προοδευτικό χώρο. Κλείνουν τα μάτια τους μπροστά στο ολοφάνερο πια σχέδιο της Δεξιάς και της ανοίγουν -είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι- τον δρόμο. Αντικειμενικά, ρίχνουν νερό στον δικό της μύλο. Με τις αντί-ΣΥΡΙΖΑ εμπάθειες, πέταξαν στα σκουπίδια μια ιστορική δυνατότητα για τον τόπο με την απλή αναλογική: Τη δυνατότητα μιας κυβέρνησης προοδευτικής συνεργασίας, με την υπονόμευση της απλής αναλογικής από την αρχή έως το τέλος. Όπως βέβαια και με αυτές τις άθλιες τακτικές της ελαφρότητας και της μικρό-φιλοδοξίας, με το δήθεν διμέτωπο, που ήταν και είναι ακόμα στα αλήθεια μονομέτωπος εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι όταν εμείς τους δίναμε το χέρι της συνεργασίας, αυτοί κοίταγαν πώς θα κόψουν το δικό μας χέρι και δεν κοίταζαν αυτόν που κυβερνά, τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος ερχόταν ανεξέλεγκτος, ασύδοτος να έρθει για μια ακόμη τετραετία συντηρητικής και Δεξιάς πολιτικής.
Πρέπει λοιπόν να πούμε καθαρά αυτό που κάθε δημοκρατικός πολίτης, πιστεύω, ότι καταλαβαίνει: ότι αυτή στάση είναι μια στάση που αντικειμενικά ευνοεί τη Δεξιά. Είναι συνδρομή στα σχέδια του κ. Μητσοτάκη.
Γι’ αυτό τον λόγο θέλω σήμερα να καλέσω κάθε προοδευτικό, δημοκρατικό πολίτη να συνειδητοποιήσει ότι το διακύβευμα της κάλπης στις 25 του μήνα δεν είναι αν την επόμενη μέρα θα έχουμε σταθερότητα ή κυβέρνηση. Δεν είναι αν θα έχουμε τρίτες εκλογές τον Αύγουστο, όπως εκβιάζει ο κ. Μητσοτάκης, αλλά αν την επόμενη μέρα θα επιτρέψουμε με την ψήφο μας να έχουμε ένα καθεστώς ανεξέλεγκτο, ασύδοτο, επικίνδυνο για την κοινωνική πλειοψηφία, αλλά και επιστροφή σε καταστάσεις που κόστισαν πανάκριβα στην κοινωνία και στη χώρα.
Όπως αυτά τα άθλια και επικίνδυνα παιχνίδια που δεν δίστασαν να παίξουν ακόμη και με ευαίσθητα εθνικά μας θέματα, με τη Θράκη και τη μειονότητα και με εργαλείο την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, που όπως φαίνεται τη θεωρούν εργαλείο δικό τους, ακόμη και προεκλογικό εργαλείο. Δεν δίστασαν για μερικές χιλιάδες ψήφους να επιχειρήσουν να μας γυρίσουν πίσω, πολύ πίσω, στις μαύρες μέρες του διχασμού. Δεν δίστασαν να διαχωρίσουν τους Έλληνες σε “εθνικόφρονες” και “μιάσματα” και να μας πουν “εθνική εξαίρεση”, “μειοδότες”. Αλλά την κατάληξη αυτής της σκοτεινής ιστορίας την είδατε. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία τους έδωσε ένα μεγάλο μάθημα δημοκρατίας, υπευθυνότητας και πατριωτισμού. Ένα μάθημα που θα το θυμούνται για καιρό. Γιατί με την πατρίδα εμείς δεν παίζουμε παιχνίδια!
Στον πάσσαλο της εθνικής ατίμωσης ήθελαν κρεμάσουν τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Αλλά τελικά κρεμάστηκε, με απόφαση του κ. Μητσοτάκη, ο δικός του υποψήφιος στη Ροδόπη. Γιατί η παγίδα που θέλησαν να στήσουν σ’ εμάς -ήταν απρόσεκτοι τελικά- και σε αυτό το ΚΥΠατζίδικο έγγραφο αναφερόταν πρώτος και καλύτερος ο δικός τους υποψήφιος βουλευτής και έτσι έγινε ο τρίτος στη σειρά που διαγράφηκε από τα ψηφοδέλτια, χωρίς να μπορούν να τον βγάλουν.
Το συνηθίζει αυτό ο κ. Μητσοτάκης. Για να διασωθεί ο ίδιος, την πληρώνουν άλλοι. Έτσι έκανε με τον ανιψιό του στις υποκλοπές, έτσι έκανε τώρα και με τρεις υποψήφιους βουλευτές του μέχρι σήμερα. Ο ίδιος τους επέλεξε και τους στήριξε, ο ίδιος τους πέταξε από τα ψηφοδέλτια. Τον κ. Πνευματικό του διαχωρισμού των ασθενών σε άξιους και μη άξιους να σωθούν, τον Κρικέτο του άγριου ρατσισμού που έλεγε “καλώς πνίγηκαν, γιατί αν έρχονταν στην Ελλάδα θα έκλεβαν και θα λήστευαν” και το τελευταίο θύμα, τώρα, τον κ. Κατραντζή στη Ροδόπη. Για να αποδειχτεί όχι το δικό τους το ποιόν, αλλά το ποιόν του ίδιου του κ. Μητσοτάκη, που έφτασε να κάνει, τι; Να στείλει την αδελφή του στη Θράκη να εκβιάσει, να τρομοκρατήσει,, να εκφοβίσει αδύναμους ανθρώπους, φτωχούς ανθρώπους, τους ανθρώπους της μουσουλμανικής μειονότητας και μάλιστα σε απευθείας μετάδοση. Και να τους πει: “Αν δεν ψηφίσετε σωστά, θα περάσετε δύσκολα τα επόμενα τέσσερα χρόνια”. Γιατί; Γιατί αυτό που τους ενοχλεί είναι ότι υπάρχει ένας Νομός, μια Περιφέρεια στον χάρτη, που δεν έχει το δικό τους εκλογικό χρώμα και την αποκάλεσαν «κουτσουλιά» στον χάρτη. Αυτός είναι ο πολιτικός τους πολιτισμός.
Όμως, προσέξτε, το μήνυμα της κ. Μπακογιάννη δεν απευθυνόταν στη μουσουλμανική μειονότητα, γι’ αυτό και το είπε μπροστά στις κάμερες, γιατί ήθελε να φτάσει σε κάθε σπίτι, σε κάθε νοικοκυριό, σε κάθε κοινωνική ομάδα. Ήταν ένα μήνυμα ότι “αν αύριο οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα σταθεί απέναντι στα σχέδια, τα καθεστωτικά σχέδια του κόμματος ή της “Αγίας Οικογένειας, θα περάσει δύσκολα”. Σήμερα είναι η μειονότητα, αύριο θα είναι οι εκπαιδευτικοί, μεθαύριο οι νοσηλευτές, παραμεθαύριο οι μισθωτοί, οι εργαζόμενοι στον πολιτισμό, οι νέες και οι νέοι.
Γι’ αυτό κι εμείς και απαντάμε: Δεν θα αφήσουμε κανέναν μόνο του απέναντι σε καθεστωτικές λογικές. Θα αγωνιστούμε για λογαριασμό κάθε κοινωνικής ομάδας που αντιστέκεται. Θα αγωνιστούμε για να έχουν όλοι και όλες φωνή και δικαιώματα. Θα αγωνιστούμε για τη Δημοκρατία. Διότι πάντοτε σε αυτό τον τόπο ήταν ισχυρή η Δημοκρατία και θα παραμείνει ισχυρή.
Γι’ αυτό, απευθυνόμενοι σε όλους τους δημοκρατικούς πολίτες, τους λέμε: ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία την επόμενη Κυριακή δεν σημαίνει μονάχα ισχυρή κοινωνία, αλλά και ισχυρή, υγιή Δημοκρατία. Γι’ αυτό και είναι κρίσιμο για τη ζωή και για τη Δημοκρατία η αλλαγή των συσχετισμών της προηγούμενης κάλπης. Γι’ αυτό και είναι κρίσιμη η αποφασιστική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
Καλούμε λοιπόν κάθε δημοκρατικό και προοδευτικό πολίτη, κάθε λογικό άνθρωπο που κατανοεί τι μπορεί να σημαίνει ανεξέλεγκτο καθεστώς. Τον καλούμε, παρά τις διαφορές και τις επιφυλάξεις που μπορεί να έχει απέναντι στομ ΣΥΡΙΖΑ, να μας ενισχύσει με την ψήφο του την επόμενη Κυριακή.
Για να μη λάβει λευκή επιταγή η Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη, για να αποτρέψουμε την ορμπανοποίηση της πολιτικής ζωής του τόπου, για να δώσουμε χώρο στην αντίσταση, στην κοινωνία, στις ανάγκες των πολλών.
Και το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε εδώ από την Πάτρα, είναι ότι είμαστε και θα είμαστε εδώ, δίπλα σε κάθε πολίτη που θα αναζητά το δίκιο του. Δεν θα λυγίσουμε, δεν θα συμβιβαστούμε, δεν θα υποχωρήσουμε.
Πολίτες της Αχαΐας θέλω να επαναλάβω μια παλιά ρήση. Τι λέει αυτή η ρήση; Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς. Κι εμείς είμαστε ήδη όρθιοι!Είμαστε όρθιοι, με τα όπλα της Δημοκρατίας, με το όπλο του λόγου και της ψήφου, με το δίκιο των θέσεών μας, με τις ιδέες και τις αξίες μας για να δώσουμε τη δύσκολη μάχη της Κυριακής. Και θα τη δώσουμε αυτή τη δύσκολη μάχη ψήφο την ψήφο, σπίτι το σπίτι. Και θα δώσουμε όμως μαζί τη μάχη και από Δευτέρα για να ξανακάνουμε τη δημοκρατική και προοδευτική Παράταξη, κυβέρνηση στον τόπο, για να σταθεί δίπλα στους αδύναμους, για να δώσει προοπτική και ελπίδα στους μικρομεσαίους, στους άνεργους, στους νέους, στους μη προνομιούχους. Το οφείλουμε αυτό στους εαυτούς μας. Το οφείλουμε στην προοδευτική Παράταξη, στους προοδευτικούς πολίτες, αλλά κυρίως το οφείλουμε στην κοινωνία και στα συμφέροντα της κοινωνίας που εμείς εκπροσωπούμε και υπηρετούμε.
Γι’ αυτή την κοινωνία, γι’ αυτούς ανθρώπους, τους ανθρώπους της δημιουργίας, τους εργαζόμενους, τους μισθωτούς, τους επιστήμονες, τις νέες και τους νέους, όσους ζουν από τον κόπο τους και όχι από τον κόπο των άλλων. Για όλους αυτούς, κάθε ένας και κάθε μια από εμάς τις επόμενες μέρες πρέπει να βρεθεί σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε χωριό, σε κάθε σπίτι για να διεκδικήσουμε κάθε ψήφο.
Για να δώσουμε προοπτική στην ελληνική κοινωνία, αλλά και στήριγμα σε κάθε πολίτη που το έχει ανάγκη. Για να μην αφήσουμε να χαθεί και να σβήσει η ελπίδα της δικαιοσύνης σε αυτό τον τόπο, για να μην αφήσουμε να σβήσει η ελπίδα και η προοπτική της ευημερίας για όλους, η δίκαιη κοινωνία και η ευημερία για όλους.
Με λογισμό αλλά και με όνειρο θα δώσουμε αυτό τον αγώνα. Είναι ένας αγώνας αξιοπρέπειας, είναι ένας αγώνας ιδεών, είναι ένας αγώνας αξιών, αλλά και προτάσεων. Προτάσεων ρεαλιστικών και υλοποιήσιμων, για να πάει η κοινωνία μας ένα βήμα πιο μπροστά.
Και να είστε βέβαιοι: θα τον κερδίσουμε αυτό τον αγώνα. Θα τον κερδίσουμε, γιατί χαμένοι αγώνες είναι οι αγώνες που δεν δίνονται. Και είμαι σήμερα εδώ μαζί σας να δεσμευτώ ότι μαζί θα τον κερδίσουμε κι αυτό τον αγώνα. Και μαζί θα προχωρήσουμε και από Δευτέρα στους μεγάλους, δύσκολους αγώνες που ανοίγονται μπροστά μας. Γιατί υπηρετούμε αξίες και γιατί είμαστε και θα παραμείνουμε ο βασικός πυλώνας της προοδευτικής Παράταξης του τόπου. Κόμμα εξουσίας, όχι συμπλήρωμα της Δεξιάς, όχι κόμμα διαμαρτυρίας.
Θα προχωρήσουμε μαζί και θα νικήσουμε.
Να είστε καλά.
Σας ευχαριστώ θερμά από τα βάθη της καρδιάς μου, διότι η παρουσία σας σήμερα εδώ είναι πολύ πιο σημαντική, πολύ πιο χρήσιμη, πολύ πιο αποφασιστική από κάθε άλλη παρουσία σε κάθε άλλη συγκέντρωση, εδώ στην Αχαΐα.
Σήμερα δίνετε ψήφο εμπιστοσύνης και αποδεικνύετε ποιος είναι ο πυλώνας της προοδευτικής και δημοκρατικής Αχαΐας. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και θα το αποδείξετε και στην κάλπη την Κυριακή που έρχεται. Είναι ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης, είναι ζήτημα κοινωνικής προστασίας, αλλά είναι και ζήτημα δημοκρατίας για να υπάρχει σε αυτό τον τόπο ισχυρή κοινωνία και ισχυρή δημοκρατία.
Γεια σας.
Καλή δύναμη!
Καλούς αγώνες!
Σας ευχαριστώ θερμά.
Μέχρι και το τελευταίο λεπτό, μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο πριν κλείσει η κάλπη, θα δώσουμε αυτό τον αγώνα. Αλλά θα είμαστε εδώ, μαζί, να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την Ελλάδα, για την προοδευτική Παράταξη, για τη Δημοκρατία.
Γεια σας”!
