Του Νίκου Φυλάγγελου
Ως πολιτικός κληρονόμος μιας ιδεολογικής και συμπεριφορικής διαδρομής μετριοπάθειας και συνεννόησης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται περίπου γονιδιακά απέναντι στα άκρα.
Ο Κώστας Καραμανλής άλλωστε είχε προειδοποιήσει εγκαίρως πριν από μια δεκαετία… και βάλε. Τα άκρα και οι ακρότητες που τα συνοδεύουν. Επικίνδυνα για το έθνος, επικίνδυνα για τον δημόσιο βίο, επικίνδυνα για την Κεντροδεξιά στο σύνολό της, επικίνδυνα για τη Νέα Δημοκρατία, όσο γίνονται ανεκτά.
Η διαγραφή Μπογδάνου είχε βαθιά σημειολογία, τον πρόλογο της οποίας διαμόρφωσε ο Νίκος Δένδιας, με το αυθόρμητο ξέσπασμά του από βήματος Βουλής. Η Δημοκρατία μπορεί να ανέχεται ακόμη και τους υπονομευτές της, αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι δεν τους δίνει τη συγκεκριμένη ταυτότητα. Για να… γνωρίζουν οι υπόλοιποι.
Το… ξεδόντιασμα Μπογδάνου από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς τους υπόλοιπους ακραίους, που συνεχίζουν να περιφέρουν τις χαριτωμένες φιγούρες τους στον δημόσιο βίο, με νοοτροπία παιδικής χαράς.
Η πλακίτσα τελειώνει. Αλλιώς, τα… κουβαδάκιά τους και σε άλλη παραλία.
