Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Ένα “τέρας”…. Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Λευκός Οίκος, το State Department, τα αμερικανικά ΜΜΕ, η Δύση κατά ένα μέρος, παρουσίασαν τον στρατηγό Κασίμ Σολεϊμανί ως πρόσωπο του κακού. Περίπου σαν συνεχιστή του Οσάμα Μπιν Λάντεν, και του Αλ Μπαγκντάντι, του ηγέτη των παράφρονων του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους, σε μια προσπάθεια να “εξηγήσουν” τη δολοφονία του, πριν από έναν χρόνο, στις 3 Ιανουαρίου του 2020.
Η περιγραφή δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, υπό την έννοια ότι ο αρχηγός των Φρουρών της Επανάστασης, τον οποίο δολοφόνησαν οι Αμερικανοί, μετά από σχετική διαταγή του Ντόναλντ Τραμπ, είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην προάσπιση των συμφερόντων του καθεστώτος των Αγιατολάχ στο Ιράν.
Με παρέμβαση στο σύνολο της Μέσης Ανατολής, και ρόλο επιχειρησιακού εγκεφάλου δολοφονιών Αμερικανών και Ισραηλινών, ως αντίποινα για τη δολοφονία Ιρανών επιστημόνων, οι οποίοι δούλευαν για την προώθηση του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης.
Ωστόσο, ο “Κάιζερ Σόζε” της Μέσης Ανατολής, η αόρατη απειλή για το Ισραήλ και τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή, είχε και έναν ακόμη ρόλο, που δεν αναδεικνύει η Δύση. Μαζί με τις κουρδικές δυνάμεις, οι Φρουροί της Επανάστασης, υπό τη δική του καθοδήγηση, έχυσαν το αίμα τους για να σταματήσουν τους τζιχαντιστές του ISIS.
Και τα κατάφεραν. Φυσικά, το έκαναν για να υπηρετήσουν τις στρατηγικές επιδιώξεις του Ιράν στην περιοχή, και να διατηρήσουν τον Μπασάρ αλ Άσαντ στην ηγεσία της Συρίας, απέναντι στους αντάρτες τους οποίους στήριζαν οι τζιχαντιστές, εκτός… από τη Δύση.
Η ανθρωπότητα θα διαβάσει την Ιστορία με… χρονοκαθυστέρηση. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την ανάγνωση από τώρα.
