Ούτε μισή κουβέντα δεν είπε ο Κώστας Σημίτης για τον Ανδρέα Παπανδρέου, στην εκδήλωση που οργάνωσε η Άννα Διαμαντοπούλου προς τιμήν του. Όχι… του Ανδρέα, αλλά του “καταλληλότερου”… για τη διαπλοκή.
Ο… δεξιούλης, όπως τον χλεύαζε ο Ανδρέας Παπανδρέου και όσα ιστορικά και σημαντικά στελέχη του πρώιμου ΠΑΣΟΚ είχε κοινωνικά αντανακλαστικά, σε συνδυασμό με ηθική και πολιτική συνείδηση.
Ο… λογιστής με το μπλοκάκι, επί ημερών του οποίου η διαπλοκή έκανε πάρτυ σε βάρος των Ελλήνων πολιτών, και η διαφθορά έγινε συνώνυμο της άσκησης κυβερνητικής εξουσίας.
Ο… τάπερμαν, όπως τον περιέγραφε η αείμνηστη και γενναία Μαλβίνα Κάραλη, στη σκιά επιλογών εθνικής μειοδοσίας, όπως την υποστολή της σημασίας στα Ίμια, την παράδοση Οτσαλάν στην τουρκική ΜΙΤ, την παραδοχή των τουρκικών διεκδικήσεων σε βάρος του εθνικού κορμού.
Ο Κώστας Σημίτης, βασικός πρωταγωνιστής μιας σκοτεινής εποχής για την ποιότητα της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, δηλαδή στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία. Ένας πολιτικός με συμπλέγματα, που δεν ανέχτηκε ποτέ ότι οι Έλληνες δεν τον συμπάθησαν, με αποτέλεσμα οι δημοσκόποι να εφεύρουν την “καταλλητότητα”, για να μην τον στενοχωρούν.
Ο Σημίτης, που αρνήθηκε να δεχτεί την κρίση της ελληνκής κοινωνίας στις εκλογές του 2004, και… το έβαλε στα πόδια για να μην καταγραφεί η εκκωφαντική ήττα του από τον Κώστα Καραμανλή, παραδίδοντας ένα “θαμπό δαχτυλίδι” στον Γιώργο Παπανδρέου.
Ο Σημίτης, που δεν ξεπέρασε ποτέ το σύμπλεγμα κατωτερότητάς του απέναντι στον Ανδρέα Παπανδρέου. Και δεν τον ανέφερε ούτε μια στιγμή…
Λογικό. Εκείνος, ένας “λογιστής”, τον οποίο δεν συμπάθησαν ποτέ οι Έλληνες. Ο Ανδρέας, χαρισματικός και λαοπρόβλητος ηγέτης. Η Ιστορία δεν παραγράφεται.
Του Νίκου Φυλάγγελου
