Ο Ξανθός του ελληνικού μπάσκετ “έφυγε”, σε απόλυτη αντίθεση με το πώς έζησε. Σιωπηλός. Και η μελαγχολική αυτή πραγματικότητα πολλαπλασιάζει την οδύνη για την απώλεια μιας από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του ελληνικού αθλητισμού.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης έμοιαζε φτιαγμένος από μέταλλο. Και από μια άλλη, διαφορετική και καλύτερη εποχή. Από την αυτοκρατορία του Άρη, στην αυτοκρατορία του Ολυμπιακού. Και στην αναγέννηση της ΑΕΚ. Και στην εθνική ομάδα. Παντού.
Ο Ξανθός ήταν ζωντανό μέρος της Ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ. Και είχε το σπάνιο προνόμιο να συμμετέχει στη συγγραφή της Ιστορίας.
Όχι μονάχα του μπάσκετ. Αλλά του ελληνικού αθλητισμού.
Αντίο κόουτς…
Του Αλέκου Ευγενικού
