Του Κυριάκου Βελισσάριου
Το προηγούμενο διάστημα, οι παρασκηνιακές ζυμώσεις ήταν έντονες, στην κατεύθυνση να πειστεί ο Μάριο Ντράγκι και να κάνει το επόμενο βήμα. Να σταματήσει να είναι… υπάλληλος, όπως έλεγε ο Θεόδωρος Πάγκαλος για τον Γιάννη Στουρνάρα, και να γίνει πρωθυπουργός. Κανονικός. Με λαϊκή νομιμοποίηση.
Ο τραπεζίτης της… καρδιάς μας, ο οποίος κράτησε όρθια την Ελλάδα και την ευρωζώνη στον πυρήνα της κρίσης των Μνημονίων, ως επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δεν άντεξε το βάρος της ευθύνης.
Αντί να γίνει κανονικός πολιτικός και να διεκδικήσει τη λαϊκή νομιμοποίηση, με τη συμμετοχή του σε εκλογές, υπέβαλε την παραίτησή του, επιδεινώνοντας την πολιτική κρίση στην Ιταλία. Παρόλο που η παραίτηση δεν έγινε δεκτή από τον Πρόεδρο Ματαρέλα.
O “Σούπερ Μάριο”… δεν το είχε. Και κάπως έτσι υπέγραψε ο ίδιος το πολιτικό τέλος του.
