Του Κυριάκου Βελισσάριου
Οι δημοσκοπήσεις δεν ψεύδονται, τουλάχιστον όχι στη Γερμανία. Μετά την αποχώρηση της Άνγκελα Μέρκελ από την κεντρική πολιτική, είναι αναμενόμενη, ίσως και λυτρωτική η αλλαγή σελίδας. Και όμως, και σε πείσμα της άχρωμης υποψηφιότητας του Άρμιν Λάσετ, ο Όλαφ Σολτς και το SPD εισπράττουν… κουτσή εντολή.
Ο “επόμενος Καγκελάριος” της Γερμανίας θα μετράει μέχρι την τελευταία στιγμή τις ψήφους. Τόσο για την πρωτιά των Σοσιαλδημοκρατών, για πρώτη φορά μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2002, τις οποίες κέρδισε ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, όσο και για τη συνολική ισορροπία δυνάμεων που θα διαμορφωθεί, ώστε να καταστεί εφικτή η συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας, χωρίς το CDU.
Ο Όλαφ Σολτς μοιάζει ως… αναγκαίο κακό για τους Γερμανούς. Πάνω στην κάλπη ωστόσο, το… μισό μάτι με το οποίο βλέπουν οι Γερμανοί τον επόμενο ηγέτη τους, μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτα και απρόσμενα αποτελέσματα.
