Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Εκείνη η ταινία, εκείνη η σκηνή, εκείνα τα λόγια… Ποιά καρδιά δεν ταξίδεψε σε σκέψεις, με τον ερωτευμένο Andrew Lincoln να δείχνει στην Keira Knightley τις κάρτες της… λατρείας του για εκείνη, στο “Love Actually”…
Ανεξαρτήτως του αν αυτά συμβαίνουν… μονάχα στις κινηματογραφικές ταινίες, ίσως ο φετινός εορτασμός του Αγίου Βαλεντίνου να αποτελεί μια καλή αφορμή για μια ειλικρινή κουβέντα με τον εαυτό μας. Να κοιτάξουμε προσεκτικά τον καθρέφτη της ψυχή μας. Και να χρησιμοποιήσουμε “εκείνη” την ατάκα… To me, you are perfect.
Δεν είμαστε φυσικά. Δεν θα είμαστε ποτέ. Κανείς δεν είναι. Δεν θα είναι ποτέ. Για να κάνουμε τον κόσμο γύρω μας καλύτερο όμως, πρέπει να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας. Με την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Να φροντίσουμε να ζούμε καθημερινά την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Με τις ατέλειες, τις ρυτίδες, τις ανεπάρκειές του.
Έχοντας ενσωματώσει κάθε πάθημα που έγινε μάθημα. Ώστε να είμαστε λιγότερο χειρότεροι από πριν.
Μονάχα αν, ο ήρωας της ζωής μας είμαστε εμείς, θα μπορέσουμε να γίνουμε ο ήρωας της ζωής κάποιου άλλου. Βρίσκοντας κάθε φορά το κουράγιο που χρειάζεται για να διανύσουμε το κομμάτι της απόστασης από την αξιοπρέπεια, που μας αναλογεί.
Η Mariah Carey μας το τραγούδησε, για να το εμπεδώσουμε…
