Στη διαλεκτική του φωτός, η πάλη με τον «αντίπαλο μέσα μας», μετακινεί, μετατοπίζει και επανατοποθετεί παραμέτρους και προτεραιότητες. Η εσωτερική διαπάλη της οργής με τη γαλήνη, εξηγεί και ερμηνεύει συμπεριφορές και επιλογές, που συνηθέστατα διανύουν το σύνολο της διαδρομής, από αμιγώς προσωπικές σε συλλογικές.
Η εθνική τραγωδία των Τεμπών εξελίσσεται σε σημείο αναφοράς για την Ελλάδα της Μεταπολίτευσης. Ως ίχνος και «τοπόσημο» μιας παραγιωμένης παρακμής, η οποία ανατροφοδοτείται από μια επίμονη και μη αναστρέψιμη φθορά. Σε επίπεδο αξιών και αρχών, ποιότητας ηγεσίας και λειτουργίας των συνεκτικών Θεσμών της ομαλής και ανεμπόδιστης πορείας της Δημοκρατίας, όπως είναι η Δικαιοσύνη, και φυσικά σε επίπεδο προτεραιοτήτων μιας κοινωνίας η οποία μετράει πληγές και απώλειες, λόγω της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων.
Η πάνδημη κινητοποίηση για τη συμμετοχή στις ογκώδεις συγκεντρώσεις στην Αθήνα και στην υπόλοιπη χώρα, επιβεβαιώνει το αόρατο και σιωπηλό νήμα που συνδέει οριζόντια την κοινωνία στη βάση της. Ένα νήμα με χαρακτηριστικό γνώρισμα τα συνειδησιακά αντανακλαστικά, και την εγρήγορση στην οποία τα διατηρεί ο καθένας, χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς.
Γύρω από την εθνική τραγωδία των Τεμπών, αθροίζονται τα ίχνη της απογοήτευσης της κοινωνίας. Για όσα χάσαμε στα Μνημόνια. Για όσα δεν έχουν διορθωθεί ακόμη. Για όσα δεν διορθώνονται. Μια κοινωνία σε μετάβαση είναι πάντοτε δεκτική στην υπερβολή. Δεν γοητεύεται από την ψυχραιμία και τη μετριοπάθεια. Η έλξη που της ασκεί η ένταση, δεν είναι μαχητή.
Στη συλλογική αντίδραση για την εθνική τραγωδία των Τεμπών, εκεί όπου η συνείδηση του καθενός τον οδηγεί να σταθεί στο πλευρό των γονέων, ή θα… απουσιάζει, ακούγεται έντονα το ηχόχρωμα του «μεγάλου θυμού».
Η συγκυρία είναι επικίνδυνη. Κανένα δεδομένο της ανάλυσης και της πρόγνωσης για το εγγύς μέλλον, δεν διαμορφώνει περιθώρια αισιοδοξίας. Η φθορά μας πρόλαβε. Η παρακμή παγιώθηκε. Το σκοτάδι «φωτίζει» με αυθάδεια και προχωρημένη αυτοπεποίθηση.
Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 1η Μαρτίου 2025
