Του Αλέκου Ευγενικού
Για τις νεώτερες γενιές, ο Βασίλης Γεωργίου ανταμώνει στις ξεθωριασμένες διηγήσεις των παλαιότερων. Ακόμη και έτσι ωστόσο, είναι δύσκολα να παραμερίσει το αποτύπωμα αξιοπρέπειας που άφησε με τη διαδρομή του στη δημοσιογραφία. Το ηχόχρωμα της αξιοπρέπειας.
“Έφυγε” σε ηλικία 86 ετών, η φωνή του ωστόσο θα συνοδεύει τις καινούριες αναμνήσεις που θα δημιουργήσουν οι γενιές που ακολουθούν. Όσο για τη σύγκριση με τη δική του εποχή, εκκωφαντική.
Από την περιγραφή του τελικού του Κυπέλλου Κυπελλούχων μπάσκετ το 1968, όταν η ΑΕΚ κατέκτησε το τρόπαιο απέναντι στη Σλάβια Πράγας, στο Καλλιμάρμαρο, μέχρι την κληρονομιά της συνέπειας και της αδιαπραγμάτευτης αξιοπρέπειας που αφήνει.
Το κενό του παραδείγματός του ήταν εμφανές εδώ και πολλά χρόνια, σε μια δημοσιογραφία που ξέπεσε και παρήκμασε.
