Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Την εποχή που κυριαρχούσε το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, ο Γιώργος αποφάσισε να αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά και να συμμετάσχει στο εγχείρημα της δημιουργίας του liberal.gr. Κι η αλήθεια είναι ότι εκείνο το πνεύμα ελευθερίας που διαπερνούσε τότε και το μεδούλι των ανθρώπων, χάρισε σε εμένα και στον Γιώργο αξέχαστες στιγμές. Στο όνομα εκείνων των αλησμόνητων εμπειριών, στην εποχή της μεγάλης μοναξιάς, οφείλω έναν σταυρό στον Γιώργο Μουρούτη στις επικείμενες ευρωεκλογές. Ας το κάνουν κι άλλοι!
Προσωπικά δεν καταλαβαίνω την «ένσταση» των κύκλων του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Δικός του διευθυντής ήταν στο Μαξίμου. Εντάξει, κι εγώ χώρισα κάποια στιγμή με τον Γιώργο. Ο καθένας πήρε το δρόμο του. Αλλά αυτός δεν είναι λόγος να μην θυμάσαι τις καλές στιγμές από την κοινή σου πορεία με ανθρώπους.
Προφανώς, και ο πρόεδρος Αντώνης θα είχε τους δικούς του λόγους για να πει (έστω οι κύκλοι του) ότι η υποψηφιότητα του Γιώργου δεν έχει σχέση με αυτόν. Από την άλλη πλευρά, και με τη δική του βοήθεια (μιλάμε για τον πρώην συνεργάτη του) θα έχει πολλές πιθανότητες να εκλεγεί. Κι επειδή είμαστε σίγουροι για τη μεγαθυμία του προέδρου Αντώνη, πιστεύουμε ότι θα κάνει αυτό που «πρέπει».
Από την άλλη ο Γιώργος Μουρούτης είναι ο άνθρωπος που λατρεύεις να μισείς! Με είχε φωνάξει στο Μαξίμου την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ οργάνωνε τα social media, επειδή κάποιος Έλληνας «δημοσιογράφος» από το εξωτερικό είχε διαμαρτυρηθεί δριμύτατα, υποστηρίζοντας ότι ήμουν … ο ηγέτης μιας στρατιάς trolls που πολεμούσαν την αριστερά. Τότε κατάλαβα δύο πράγματα. Δεν είχαμε μπλέξει μόνο με τρελούς, αλλά και με ηλίθιους. Και το δεύτερο ότι η ΝΔ ήταν πραγματικά φοβική απέναντι στην αριστερά.
Φυσικά και δεν ίσχυε κάτι τέτοιο! Πήρε ο «συνάδελφος» ως δεδομένο ότι ως διευθυντής τότε του Capital.gr είχα ευθύνη για τα γραφόμενα των σχολιαστών στο forum στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Καλά κρασιά, που λένε. Τέλος πάντων, ο Γιώργος το είχε ψιλοπιστέψει και άρχισε τις συνωμοτικές ερωτήσεις του τύπου «πόσοι είστε», «πώς το κάνετε» και άλλα τέτοια.
Δεν άντεξα και του είπα: «Γιώργο μου δεν ξέρω. Αλλά και να ήξερα δεν θα σου έλεγα. Πάντως, λειτουργούμε σε τριάδες»! Έπειτα από μερικές μέρες ο Γιώργος ξεκίνησε την … αντεπίθεση της ΝΔ στα social. Αυτός ναι, είναι ένας καλός λόγος για να τον μισεί η αριστερά. Οι πρώην φίλοι του, όμως; Γιατί;
Η συνεισφορά του Γιώργου στο Liberal ήταν σημαντική. Την πρώτη ημέρα που βγήκαμε στον αέρα μας τίμησε η Αυγή με πρωτοσέλιδο. Αν δεν ήταν ο Γιώργος, αυτό δεν θα συνέβαινε. Η παρουσία του φούντωσε τις φαντασιώσεις τους για μια διεθνή συνωμοσία σε βάρος της λαοπρόβλητης κυβέρνησης της αριστεράς.
Τώρα που πέρασε ο καιρός μπορώ να «ομολογήσω» ότι ο Γιώργος έγραψε το άρθρο για τους λόγους για τους οποίους ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κέρδιζε τις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ. Υπέγραφε ως insider. Ήταν ένα προφητικό άρθρο που γράφτηκε σε ανύποπτο χρόνο, όταν όλοι πίστευαν ότι ο κ. Μητσοτάκης ήταν … τέταρτος.
Ένα πραγματικό δείγμα ενός ικανού ανθρώπου. Έπεσε σε όλες του τις αναλύσεις μέσα. Τόσο μέσα που από ένα σημείο και έπειτα ήταν τρομακτικό! Στη συνέχεια και αφού χωρίσαμε «έστησε» από το μηδέν έναν καλό εκδοτικό οίκο και έφερε στην Ελλάδα το βιβλίο του Ομπάμα. Γιατί, λοιπόν, να μη στείλουμε στην Ευρωβουλή έναν ικανό άνθρωπο; Γιατί να μην αξίζει τον έναν μας σταυρό;
