Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Ο υιός Οζάλ το είπε: «Ρίξτε τον Μητσοτάκη!». Δεν είναι δα και κάποιο τεράστιο πολιτικό μέγεθος ο Αχμέτ Οζάλ, όπως ήταν ο πατέρας του. Αλλά είναι ένας ακόμη αρχηγός κόμματος της γειτονικής μας χώρας που πλειοδοτεί σε εθνικιστικές κορώνες σε βάρος μας. Είναι σαφές ότι τους ενοχλεί ο Μητσοτάκης. Ότι θέλουν να τον ρίξουν πάση θυσία. Πρώτα να πέσει ο Μητσοτάκης, λένε «και ύστερα να επέμβουμε στην Ελλάδα». Και το λένε ανοικτά. Απροκάλυπτα.
Είπε και άλλα ενδιαφέροντα ο Αχμέτ: Συνέδεσε την προσδοκία για ήττα του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εκλογές με τον αντιαμερικανισμό της αριστεράς (έχει μείνει μία δεκαετία πίσω) και σημείωσε ότι «η δουλειά μπορεί να γίνει πιο εύκολα μετά την αποχώρηση του Μητσοτάκη!».
Δεν έχει συμβεί άλλη φορά σε αυτόν τον πλανήτη αυτό που συμβαίνει σήμερα με την επιθετικότητα της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας. Κάθε μέρα στα κανάλια της γειτονικής μας χώρας εμφανίζεται και κάποιος για να πει στους Τούρκους πολίτες ότι η Τουρκία έχει κάθε δικαίωμα να «επέμβει» στην Ελλάδα. Όσο και αν κάποιοι στην Αθήνα θέλουν να βάλουν το κεφάλι τους στην άμμο, όπως έκαναν πάντα, αυτή τη φορά η πραγματικότητα τους ξεπερνά.
Η Τουρκία έχει επενδύσει όλα αυτά τα χρόνια πολλά χρήματα και ακόμη περισσότερες προσδοκίες σε σχέση με την Ελλάδα. Πρώτη φορά συνάντησε τα τελευταία χρόνια σθεναρή αντίσταση στις επιδιώξεις της. Όχι μόνο δεν έκανε «περίπατο» στον Έβρο και στο Αιγαίο, αλλά τα βρήκε κυριολεκτικώς μπαστούνια. Κι αυτό δεν το συγχωρούν στον Μητσοτάκη. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Τούρκοι έχουν ξοδέψει πολλά χρήματα στο «lobbying» όλα τα προηγούμενα χρόνια και έχουν προσβάσεις (εξ αυτού του γεγονότος και μόνο) σε μεγάλα μέσα ενημέρωσης της Ευρώπης και της Αμερικής και σε ομάδες πολιτικών. Θα μπορούσε και η Ελλάδα να ξοδεύει αντίστοιχα χρήματα και θα ήταν προς το συμφέρον της, αλλά δεν το κάνει. Άλλη συζήτηση, αν και είναι κομμάτι της σημερινής κακής εικόνας που εμφανίζει η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.
Μία «επέμβαση», όπως χαριτωμένα τη λένε οι φίλοι μας και σύμμαχοι Τούρκοι, δεν γίνεται στα ξαφνικά ένα βράδυ. Όχι σε βάρος της Ελλάδας, καθώς η Ελλάδα δεν είναι Συρία. Είναι μία χώρα της ΕΕ και μέλος του ΝΑΤΟ. Έτσι, πρέπει να υπάρξει μία νομιμοποιητική βάση. Καλή, κακή, ανίσχυρη, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Σημασία έχει να υπάρχουν ομάδες στο εξωτερικό που να είναι πρόθυμες να υποστηρίξουν την τουρκική επιθετικότητα. Με το αζημίωτο φυσικά. Όλα αυτά δεν γίνονται υπέρ του ευρωπαϊκού ιδεώδους. Και για να έχει νόημα όλο αυτό θα πρέπει την ίδια ώρα να αποδυναμωθεί η εικόνα του αντιπάλου. Τι λέτε; Σας βγάζουν νόημα όσα απίστευτα λέγονται για τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Και επειδή πρόκειται για ένα μεγάλο παιγνίδι που δεν ξεκίνησε από μόνο του και κατά λάθος, ας περιμένουμε στο προσεχές μέλλον και νέες «αποκαλύψεις» και νέες επιθέσεις σε βάρος του Έλληνα πρωθυπουργού. Είπαμε! Τους ενοχλεί. Θέλουν να τον ρίξουν. Ο Μητσοτάκης δεν θα τους κάνει τη χάρη να αποδυναμώσει τη χώρα για χάρη της… ειρήνης α λά τούρκα. Ούτε και θα έπαιζε σε ένα παιγνίδι άστοχων προκλήσεων που θα έδινε την αφορμή στην Τουρκία να κάνει την επόμενη κίνηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ό,τι πιο ενοχλητικό έχει συμβεί για τους Τούρκους τα τελευταία χρόνια.
