Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Στη Δημοκρατία οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να σκέφτονται ελεύθερα και να κάνουν τις επιλογές τους. Να επιλέγουν τους εκλεκτούς τους στις εκλογές και να εκλέγονται. Να συμμετέχουν σε εκλογικές διαδικασίες, να δημιουργούν κόμματα. Στην Κεντροδεξιά υπάρχει παράδοση στη δημιουργία νέων κομμάτων από επιφανή στελέχη του χώρου. Κι ας έχει αποδειχτεί πολλάκις αυτό με τα πρόβατα και το μαντρί…
Υπάρχουν σήμερα οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός νέου κόμματος στα δεξιά της ΝΔ; Αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη κυριαρχεί στον Κεντρώο χώρο, τότε είναι λογικό να υποθέσει ότι δημιουργούνται ρήγματα στα δεξιά της ατραπού.
Το πρόβλημα για τους επίδοξους νέους αρχηγούς που ενδεχομένως σκέπτονται ότι ο γάμος των ομοφύλων είναι μία καλή αφορμή για να δείξουν τις αρχηγικές τους τάσεις είναι ότι η ΝΔ αυτήν την εποχή είναι κυρίαρχη στο πολιτικό σκηνικό και δύσκολα θα βρουν συμμαχητές που θα θελήσουν να εγκαταλείψουν ένα κόμμα εξουσίας στα καλύτερά του.
Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο τιμόνι του κόμματος, είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνουν χαλίφιδες στη θέση του Χαλίφη. Εκτός αν ανοίξει κάποια θέση στην Ευρώπη, αλλά αυτό το ενδεχόμενο συγκεντρώνει σε αυτήν τη φάση μικρές πιθανότητες. Οπότε, για να ικανοποιήσουν τις όποιες φιλοδοξίες τους, ο δρόμος περνάει μέσα από τη ρήξη με τη σημερινή ηγεσία της ΝΔ. Κι αυτός είναι ο ένας λόγος που μπορεί να δικαιολογήσει μια φαινομενικά αυτοκτονική κίνηση. Διότι η δημιουργία ενός νέου κόμματος στα δεξιά της ΝΔ είναι στο τέλος μια καθαρά αυτοκτονική κίνηση…
Το ερώτημα είναι αν μαζί τους θα πάρουν κομμάτι από τη ΝΔ ή αν θα φύγουν με άδειες αποσκευές. Διότι όσοι ήθελαν να εκφραστούν δεξιότερα της ΝΔ το έχουν ήδη κάνει εδώ και χρόνια. Δύσκολα, λοιπόν, ένα νέο κόμμα στα δεξιά της ΝΔ θα διεκδικήσει νέες ψήφους. Θα συναγωνιστεί με άλλους μονομάχους σε μια σχετικά περιορισμένη δεξαμενή ψήφων και οι οποίοι προϋπάρχουν αυτού του φημολογούμενου νέου κόμματος.
Στα δεξιά της ΝΔ υπήρχαν οι ΑΝΕΛ που συνεργάστηκαν με τον ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα κυριαρχεί το κόμμα του κ. Βελόπουλου και η θρησκόληπτη Νίκη. Από εκεί θα προσπαθήσουν να κερδίσει ψήφους το νέο κόμμα. Δύσκολα θα παρασύρει μεγάλα κομμάτια από τη ΝΔ. Εδώ δεν το έκαναν στο παρελθόν, με τα δεδομένα να είναι με το μέρος τους. Και θα το κάνουν τώρα που η σημερινή κυβέρνηση αναγνωρίζεται ως μια από τις καλύτερες της μεταπολίτευσης;
Στην πραγματικότητα δε θα μιλάμε για μία «διάσπαση», αλλά για μία επανάληψη της ιστορίας. Πόσο μάλλον αν στην κίνηση αυτή συμμετέχουν και στελέχη της λεγόμενης Σαμαρικής πτέρυγας. Κι εδώ έχει αποδειχτεί αυτό περί επανάληψης της ιστορίας και φάρσας και τα λοιπά…
Ναι, αλλά οι άνθρωποι διαφωνούν! Πού; Σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Περί αυτού πρόκειται. Σε θέματα, δηλαδή, που δεν εξαρτώνται από τη θέληση των πλειοψηφιών. Λεπτομέρειες…
Υπάρχει και μία άλλη διάσταση σε αυτήν την υπόθεση! Ένας δεύτερος λόγος που μπορεί να δικαιολογήσει μια τέτοια απόφαση. Ο πόλεμος που έχουν κηρύξει στον Κυριάκο Μητσοτάκη συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα, με αφορμή το … ποδόσφαιρο και όχι μόνο!
Συμφέροντα που θα ήθελαν να δουν αποδυναμωμένο τον πρωθυπουργό, έτσι ώστε να ενισχύσουν αντίστοιχα τη δική τους διαπραγματευτική θέση. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Και ίσως όχι και η τελευταία! Άλλωστε, για να προχωρήσει ένα νέο κόμμα χρειάζονται κεφάλαια και media. Για να υπάρχει μία κάποια πιθανότητα να βγει και κάτι στο τέλος…
Όπως και αν το εξετάσει κανείς είναι μία κακή απόφαση. Γι αυτό και πιστεύουμε ότι θα φτάσουμε στις ευρωεκλογές πρυτανεύοντας η κοινή λογική. Εκείνη που λέει ότι δεν επιχειρεί κανείς για να χάσει και να αυτοκτονήσει πολιτικά. Εκτός και αν τα παράπλευρα οφέλη είναι περισσότερα από τις εμφανείς ζημίες. Περισσότερα, αλλά μη ορατά στο ευρύ κοινό. Η δική μας κρίση, πάντως, περιορίζεται με βάση αυτά που γνωρίζουμε, με βάση αυτά που είναι σε κοινή θέα σε όλους…
