Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Επαναλαμβάνουμε σαν χαλασμένο μαγνητόφωνο την άποψη ότι η κεντροαριστερά χρειάζεται ένα νέο πρόσωπο για να διεκδικήσει και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο. Και ναι μεν τα περί προσώπου είναι αυταπόδεικτα από τις δημοσκοπήσεις, αλλά αυτά τα περί πρωταγωνιστικού ρόλου είναι μάλλον αυθαίρετα. Αγνοούμε τρία στοιχεία: Την κυριαρχία Μητσοτάκη στο κέντρο, τη βεβαιωμένη αποτυχία της αριστεράς να πείσει το εκλογικό σώμα για την ορθότητα των θέσεων της και τη συντηρητική στροφή που παρατηρείται στην Ευρώπη.
Οι προσδοκίες περί νέας ηγεσίας στην Αριστερά που θα διεκδικήσει τη νίκη από τον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Όχι μόνο γιατί οι σημερινοί ιδιοκτήτες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ προτιμούν να έχουν υπό τον απόλυτο έλεγχό τους δύο κόμματα που απλά υπάρχουν, αλλά και διότι ο κόσμος δεν δείχνει διατεθειμένος να ακολουθήσει το «αριστερό ρεύμα».
Από την άλλη, δεν πρέπει να θεωρούμε έκπληξη μία μετατόπιση του κόσμου της αριστεράς προς το Κέντρο. Κι αυτός είναι ο λόγος που ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυριαρχεί στο κέντρο. Επειδή εκπροσωπεί κομμάτια της κοινωνίας που δεν τα είχε εκπροσωπήσει άλλη φορά στο παρελθόν η κεντροδεξιά. Το ερώτημα είναι αν αυτό το γεγονός ευνοεί με τη σειρά του μία διαφυγή δυνάμεων της ΝΔ προς τα δεξιά. Δεν μπορεί ένα κόμμα να είναι έχει τέτοιον οικουμενικό χαρακτήρα που να εκπροσωπεί τους πάντες…
Δεν υποστηρίζουμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εκπροσωπεί τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Αλλά τα κομμάτια εκείνα του εκλογικού σώματος που ψήφιζαν άλλοτε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ και σήμερα έχουν τη διάθεση να δουν τα πράγματα σε μία πιο ρεαλιστική βάση. Και για να μην κοροϊδευόμαστε, εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε για αρχηγό έναν πρώην υμνητή του Μητσοτάκη! Αυτόν τον τρόπο βρήκαν για να προσπαθήσουν να σταματήσουν την κατρακύλα…
Και ακόμη δεν είναι απαραίτητο, δεν αποτελεί αξίωμα η πλειοψηφική παρουσία της αριστεράς. Ας μην ξεχνάμε ότι σε όλη την Ευρώπη η αριστερά και η σοσιαλδημοκρατία βρίσκονται σε πίεση. Η πραγματική αντιπαράθεση είναι μεταξύ του κέντρου και της ακροδεξιάς. Σαν να λέμε ο Μακρόν και οι άλλοι. Αυτή δείχνει να είναι η τάση και στην Ελλάδα. Ξέρουμε ποιος εκπροσωπεί σήμερα το κέντρο. Είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μένει να δούμε ποιος θα εκπροσωπήσει την ακροδεξιά.
Η αριστερά έχει χάσει την ευκαιρία της την εποχή που ήταν στην κυβέρνηση. Μετρήθηκε και βρέθηκε ελλιποβαρής. Δεν νομίζουμε ότι η τύχη της ενδιαφέρει πραγματικά τον πολύ κόσμο. Εκείνο που ενδιαφέρει τις πλατιές λαϊκές μάζες, όπως θα έλεγε και ο Ανδρέας, είναι το μέλλον αυτής της χώρας. Κι αυτό περνάει από την επανάσταση του αυτονόητου και από την πολιτική κυριαρχία του κέντρου. Ή αλλιώς, αν δεν υπήρχε ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έπρεπε να τον εφεύρουμε. Τώρα που υπάρχει, ο χώρος του κέντρου δεν έχει λόγους να πειραματίζεται.
