Καθώς μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου και πολλαπλασιάζεται η ανησυχία για ασυγκράτητη επέλαση των αντισυστημικών και ακροδεξιών δυνάμεων της κοινής ηπείρου μας, στα διεθνή ΜΜΕ πληθαίνουν τα σενάρια για τις… μουσικές καρέκλες των Βρυξελλών.
Για τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να ηγηθούν της πολιτικής γραφειοκρατίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά την κάλπη του Ιουνίου, και τη διαφαινόμενη συνθηκολόγηση-παζάρι του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, το οποίο αναμένεται να επιβιώσει ως κυρίαρχη πολιτική δύναμη, αλλά με σημαντικές απώλειες, και των ακραίων, υπό τη σημειολογική ηγεσία της Μαρίν Λεπέν.
Ένα από τα σενάρια, που θα… ευχόμασταν να γίνει πράξη, αφορά το άδειασμα της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, παρά την πρόσφατη συμφωνία για την υποστήριξή της, και την αντικατάστασή της από τον Μάριο Ντράγκι.
Τον Σούπερ Μάριο, ο οποίος κατάφερε να κρατήσει όρθια την ευρωζώνη, και την… Ελλάδα, στα πρώιμα χρόνια της μνημονιακής θύελλας. Ο Ιταλός πάλαι ποτέ κεντρικός τραπεζίτης, μια ισχυρή και αυτόνομη προσωπικότητα, με ευρωπαϊκό αποτύπωμα. Απέναντι στην… Ούρσουλα, που ξέπεσε σε ρόλο… χειροκροτητή της παράστασης Ζελένσκι, ως… πλασιέ εξυπηρέτησης των αμερικανικών συμφερόντων, απέναντι στα συμφέροντα των Ευρωπαίων πολιτών.
Του Φρίξου Παλαιολόγου
