Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Στη μάχη με τις χειρότερες εκδοχές του εαυτού μας, ως πρόσωπα, ως κοινωνία, ως έθνη. Η πανδημία του κορονοϊού ανέτρεψε βεβαιότητες και “κανονικότητες”, με αποτέλεσμα το συλλογικό σεργιάνισμα προς το μέλλον να φαντάζει ανασφαλές. Και σίγουρα αβέβαιο.
Η αναγκαία ισορροπία ανάμεσα στην υγεία και την οικονομία, αποτελεί τη φυσική υποχρέωση κάθε συντεταγμένης πολιτείας. Η στάθμιση ωστόσο έχει πεπερασμένο ορίζοντα. Μόλις κάποιος ξεπεράσει τον φόβο για τη ζωή, το μυαλό του στρέφεται στην ποιότητα και την προοπτική βελτίωσης της ζωής του.
Η μετάβαση από το “ζειν” στο “ευ ζειν” έχει κυνικά χαρακτηριστικά. Γι’ αυτό και, παραφράζοντας την ιστορική ρήση του επιτελείου του Μπιλ Κλίντον… (θα) είναι (πάντα) η οικονομία.
