Γράφει ο Τάσος Παππάς
Το περιμέναμε. Κανένας αιφνιδιασμός. Ούτε το ΠΑΣΟΚ θα πάει ήρεμα στη διαδικασία για την εκλογή προέδρου. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα φτάσει στο καταστατικό συνέδριο χωρίς τριβές, εντάσεις και ενδεχομένως διαγραφές. Και στα δύο κόμματα υπάρχει μπόλικη καχυποψία, γίνονται συνεχώς δίκες προθέσεων, εκτοξεύονται απειλές, κατατίθενται ενστάσεις για σοβαρά αλλά και για ήσσονος σημασίας ζητήματα και το πελώριο ερώτημα αν η επόμενη μέρα θα τους βρει όλους μαζί δεν μπορεί να απαντηθεί με ασφάλεια, παρά το γεγονός ότι όλοι/-ες στο ΠΑΣΟΚ και οι περισσότεροι/-ες στον ΣΥΡΙΖΑ (όχι όλοι/-ες όμως) δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν ενωμένοι με μοναδικό στόχο την αποκαθήλωση της Δεξιάς. Στο ΠΑΣΟΚ η μάχη γίνεται σε πολλά επίπεδα. Και επί της ουσίας (στρατηγική, πολιτική γραμμή, συνεργασίες) και επί της διαδικασίας (γκρίνιες για την πρόσβαση των υποψηφίων στον κατάλογο των μελών και των φίλων που έχουν δικαίωμα ψήφου).
Φαβορί υπάρχουν, όμως σε τέτοιου τύπου αναμετρήσεις δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τις εκπλήξεις. Καραδοκούν και όταν εμφανίζονται θορυβωδώς εκθέτουν δημοσκόπους και προσγειώνουν ανώμαλα τους αλαζόνες. Και στο ΠΑΣΟΚ έχουν παράδοση στις εκπλήξεις. Το 1996 ο Ακης Τσοχατζόπουλος ήταν κυρίαρχος στον παντοδύναμο οργανωτικό μηχανισμό και με ισχυρή επιρροή στην κοινοβουλευτική ομάδα. Οι φίλοι του διέδιδαν ότι τον στήριζε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Στην κοινοβουλευτική ομάδα έχασε την πρωθυπουργία για μια χούφτα ψήφους και στο συνέδριο έχασε τη μάχη για μερικές εκατοντάδες ψήφους – όχι μεγάλη διαφορά αν κρίνει κανείς από το μέγεθος του συνεδριακού σώματος (περίπου 6.000 μέλη). Το ΠΑΣΟΚ απέφυγε τη διάσπαση γιατί ήταν στην κυβέρνηση και ο νικητής Σημίτης έδωσε χώρο στον ηττημένο Τσοχατζόπουλο να απλωθεί. Αυτός το παράκανε έχοντας τη βεβαιότητα ότι είναι στο απυρόβλητο και το πλήρωσε. Καθεστωτική αντίληψη που συνετρίβη. Μάθημα καλό και για τους σημερινούς κυβερνώντες.
Το 2007 προβάδισμα είχε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο αντίπαλός του Γιώργος Παπανδρέου είχε χάσει τις εθνικές εκλογές από τον Κώστα Καραμανλή και έδειχνε ανήμπορος να αντιμετωπίσει τον φουριόζο Βενιζέλο, ο οποίος είχε τη στήριξη των φιλοπασοκικών μέσων ενημέρωσης. Ωστόσο ο ΓΑΠ κέρδισε καθαρά. Το 40% αυτών που τον ψήφισαν είπαν ότι το έκαναν επειδή ήταν γιος του Ανδρέα. Τέτοιο κριτήριο ψήφου και μάλιστα σ’ αυτή την έκταση ήταν αδύνατον να ανιχνευθεί από τους ερευνητές. Και τότε υπήρχε ο κίνδυνος της διάσπασης, αλλά ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν άκουσε πολλούς από τους συνεργάτες του που τον πίεζαν να φύγει από το ΠΑΣΟΚ και να φτιάξει δικό του κόμμα. Αυτός έμεινε στο ΠΑΣΟΚ, εξασφάλισε μια σχετική αυτονομία, κάποιοι από τους τότε συνοδοιπόρους του έχουν μετακομίσει στη Νέα Δημοκρατία.
Και στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είχαμε εκπλήξεις. Απέναντι στον Νίκο Ανδρουλάκη μεταξύ άλλων βρέθηκαν ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ανδρέας Λοβέρδος. Μέχρι την τελευταία στιγμή, σύμφωνα με τα γκάλοπ, μπροστά ήταν ο Ανδρέας Λοβέρδος. Κατετάγη τρίτος, έμεινε για λίγο στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ, δεν έκρυψε την απογοήτευσή του για το αποτέλεσμα, αποχώρησε, δεν πήγε στη Νέα Δημοκρατία όπως είχαν προεξοφλήσει οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του, έφτιαξε το δικό του κόμμα, δοκίμασε την τύχη του στις πρόσφατες ευρωεκλογές, απέτυχε. Και τώρα τι; Νικητής και χαμένοι θα συνεχίσουν μαζί την επόμενη μέρα; Οι υπαρκτές και σοβαρές διαφορές τους σε στρατηγικά ζητήματα θα γεφυρωθούν; Οποιος/-α κατισχύσει θα επιδιώξει με συναινετικές τακτικές να κρατήσει το κόμμα ενωμένο μοιράζοντας ρόλους ή θα πάει σε μια λογική ξεκαθαρίσματος λογαριασμών για να βγάλει από τη μέση τους αντιπάλους του/της;
Ανάγωγα
Ενοχλημένη η ακροδεξιά κυβέρνηση της Ιταλίας για την κριτική που δέχεται σχετικά με τη στάση της απέναντι στα μέσα ενημέρωσης. Με αφορμή την ετήσια έκθεση του εκτελεστικού οργάνου της Ε.Ε για το κράτος δικαίου, η οποία διαπίστωσε ότι τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης της χώρας απειλούνται, η Μελόνι αντεπιτέθηκε με επιστολή προς την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, υποστηρίζοντας ότι η ομάδα της είχε πέσει θύμα «fake news». Σας θυμίζει κάτι αυτό; Τα ίδια επιχειρήματα διακινoύν και η δεξιά κυβέρνηση της Ελλάδας και ο Ορμπαν.
