Γράφει ο Τάσος Παππάς
Ανατριχιαστικά όσα γίνονται στον ΣΥΡΙΖΑ. Πριν προλάβουν τα μέλη και οι φίλοι του κόμματος να συνέλθουν από το ένα σοκ, τους έρχεται άλλο κατάμουτρα και τους βυθίζει ακόμη πιο βαθιά στον πεσιμιστικό λήθαργο. Πολλοί έχουν πάψει να ελπίζουν ότι θα βγει το κόμμα τους από τον τοξικό κύκλο εσωστρέφειας στον οποίο έχει μπει εδώ και αρκετό καιρό. Η σύνεση και η μετριοπάθεια έχουν εξοριστεί από το λεξιλόγιο των περισσότερων στελεχών. Οι εκκλήσεις για ενότητα έχουν πέσει στο κενό. Οι προτροπές προς τον Τσίπρα να παρέμβει για να σώσει ό,τι μπορεί να σωθεί, δεν έχουν αποδώσει.
Ο ιστορικός ηγέτης του κόμματος παρακολουθεί εξ αποστάσεως και προβληματίζεται για το αν θα έχει κάποιο αποτέλεσμα μια κίνησή του. Βλέπει ότι σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ κάνουν ό,τι τους είχε προτείνει πριν από μερικούς μήνες. Τότε το απέρριψαν. Σήμερα η μία πλευρά το υιοθετεί. Το ενδιαφέρον είναι ότι μερικά από τα πρόσωπα που οργάνωσαν μαζί με τον Κασσελάκη και πέτυχαν την ακύρωση της πρότασης Τσίπρα, τώρα είναι απέναντι στον Κασσελάκη και πρωτοστατούν στην προσπάθεια εξουδετέρωσής του.
Είναι πάντως δύσκολο, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα στον ΣΥΡΙΖΑ, να έχει τύχη μια ειρηνευτική πρωτοβουλία. Τα αντίπαλα μέρη δείχνουν με τη στάση τους να μην επιθυμούν μια εκεχειρία για να πάει το κόμμα ομαλά στην εκλογή προέδρου. Περισσεύουν οι απειλές, τα μαχαιρώματα, οι κατηγορίες για συνωμοσία, οι καταγγελίες για βρόμικα παιχνίδια στο παρασκήνιο και για σχέδια εξωκομματικών κύκλων. Ελλειμμα σοβαρότητας, πλεόνασμα αλαζονείας. Αμετροεπείς παλικαρισμοί, ραχιτικοί ναρκισσισμοί. Αγνοια του κινδύνου.
Σαν να έχουν συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι οι ήττες θα είναι από δω και στο εξής το φυσικό περιβάλλον τους. Ολα συνηγορούν ότι δεν πρόκειται να φτάσουν αναίμακτα μέχρι το συνέδριο και τις κομματικές κάλπες. Ηδη από παράγοντες της μέχρι πρόσφατα εσωκομματικής αντιπολίτευσης έχουν πέσει προτάσεις για διαγραφή του Στέφανου Κασσελάκη ή για απαγόρευση της υποψηφιότητάς του με αναφορά στο καταστατικό του κόμματος.
Θα είναι μια ιδανική εξέλιξη για τον τέως πρόεδρο και τους φίλους του. Θα γίνουν θύματα. Ως γνωστόν, τα θύματα κερδίζουν τη συμπάθεια όσων δεν έχουν πάρει θέση στις διενέξεις και ενδεχομένως να προσφέρουν τη στήριξή τους στους αμυνόμενους. Το θέλουν αυτό οι αντίπαλοι του κ. Κασσελάκη; Θα κάνουν ό,τι κατηγορούσαν τον Στ. Κασσελάκη πως έκανε όσο είχε το πάνω χέρι στην Κουμουνδούρου; Οι δικές του πρακτικές ήταν ανίερες, οι δικές τους ολόιδιες πρακτικές θα είναι καθαγιασμένες; Το πιθανότερο είναι, αν επιλέξουν τον συγκεκριμένο τρόπο αντίδρασης, να του δώσουν πόντους.
Εκτός αν επιχειρούν μ’ αυτήν την τακτική να τον σπρώξουν στην έξοδο και να τον υποχρεώσουν να δοκιμάσει να φτιάξει κάτι δικό του, δηλαδή ένα άλλο κόμμα που θα απευθύνεται κι αυτό στο ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στιγμή η άλλη πλευρά, η ηττημένη και στην Κεντρική Επιτροπή και στην Πολιτική Γραμματεία, αποφάσισε με περίεργη καθυστέρηση να χρησιμοποιήσει επιχειρήματα νομικού χαρακτήρα, λέγοντας ότι η καθαίρεση του Κασσελάκη είναι νομικά διάτρητη και αφήνει ανοιχτό το θέμα προσφυγής στα αστικά δικαστήρια για να δικαιωθεί.
Σίγουρα θα είναι μια πρωτότυπη διαδικασία (ίσως παγκόσμια πρώτη), που φυσικά δεν ταιριάζει σε κόμμα αλλά σε εταιρεία οικογενειακού χαρακτήρα, όπου οι κληρονόμοι τσακώνονται για το ποιος (α) θα πάρει τα φιλέτα της περιουσίας και θα αναλάβει τη διοίκηση της επιχείρησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν είναι οικογενειακή επιχείρηση.
Ανάγωγα
Πόσες μαργαρίτες θα μαδήσει ο Στέφανος Κασσελάκης για να αποφασίσει αν θα είναι υποψήφιος για την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ; Τα ανθοπωλεία στις Σπέτσες έχουν ξεπουλήσει.
