Γράφει ο Τάσος Παππάς
Οταν έσκασε η υπόθεση Πολάκη όλα τα μέσα ενημέρωσης μπήκαν στη διαδικασία των προβλέψεων για την κατάληξη που θα έχει.
«Αποκλείεται ο Κρητικός να κάνει πίσω, θα επιμείνει μέχρι τελικής πτώσεως. Είναι ζήτημα τιμής γι’ αυτόν. Εχει φανατικό κοινό, το οποίο δεν θα του συγχωρήσει μια αναδίπλωση».
«Αποκλείεται ο Τσίπρας να καταπιεί αυτήν την πρόκληση γιατί θα πληγεί το κύρος του. Θα τον φάει λάχανο κι ας είναι προσωπικός φίλος του. Θέλει τις ψήφους των κεντρώων κι αυτοί απεχθάνονται τους Πολάκηδες».
«Αποκλείεται οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Πολάκη να του προσφέρουν χείρα βοηθείας με το σκεπτικό ότι είναι εναντίον των διαγραφών. Τον μισούν και πολύ θα ευχαριστηθούν αν φύγει από τη μέση. Αλλωστε έχουν συγκρουστεί μαζί του πολλές φορές και για ζητήματα πολιτικής και για ζητήματα αισθητικής». Κάπως έτσι κυλούσαν τα πράγματα.
Τελικώς και τα τρία «αποκλείεται» διαψεύστηκαν παταγωδώς. Ο κ. Πολάκης αναγνώρισε το λάθος του, ζήτησε συγγνώμη από τον πρόεδρο και από το κόμμα. Ο Τσίπρας σε πρώτη φάση εισηγήθηκε το κόψιμο του Πολάκη από τα ψηφοδέλτια και παρέπεμψε το θέμα στην Πολιτική Γραμματεία, το όργανο που είναι αρμόδιο για τις λίστες, και στην Επιτροπή Δεοντολογίας για το ενδεχόμενο επιβολής διοικητικών μέτρων (επίπληξη, διαγραφή, αναστολή της κομματικής ιδιότητας για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα).
Η απόφαση του Εκτελεστικού Γραφείου μετά την εισήγηση Τσίπρα ήταν ομόφωνη. Και οι προεδρικοί που δεν έβρισκαν επιχειρήματα για να υπερασπιστούν τον κ. Πολάκη και οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του πρώην αναπληρωτή υπουργού Υγείας συμφώνησαν ότι δεν υπάρχει περιθώριο για διαφορετική διαχείριση.
Ομως οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Πολάκη αιφνιδιάζοντας πολλούς εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ βγήκαν δημοσίως και εξέφρασαν τη διαφωνία τους με τη διαγραφή Πολάκη. Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών κάλεσαν τον «σύντροφο Παύλο» να ανακαλέσει γιατί αυτό που προέχει σήμερα είναι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές για να γλιτώσει η χώρα από τη λαίλαπα της Δεξιάς και για να συμβεί αυτό πρέπει το κόμμα να δώσει τη μάχη ενωμένο.
Μία μέρα πριν από τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας έστειλε την επιστολή ο Π. Πολάκης. Ηταν το δώρο του πρώην υπουργού στον Αλέξη Τσίπρα για την ονομαστική εορτή του. Το κλίμα άλλαξε.
Ο Αλ. Τσίπρας πρότεινε να γίνει δεκτή η συγγνώμη, να παραμείνει ο Πολάκης στα ψηφοδέλτια και εκτός από δύο μέλη του οργάνου που κατέθεσαν ενστάσεις χωρίς όμως να πάρουν τη μορφή αρνητικής ψήφου, η Πολιτική Γραμματεία αποφάσισε ομόφωνα να δώσει τέλος στην εσωκομματική κρίση. Τι μέτρησε; Ο κ. Πολάκης συνειδητοποίησε ότι εκτός εκλογικής μάχης θα έχανε μεγάλο μέρος της προβολής (αρνητικής και θετικής) που μέχρι τώρα είχε. Θα ήταν, για να το πούμε λαϊκά όπως του αρέσει, σαν ψάρι έξω από το νερό. Αυτό δεν θα το άντεχε.
Δεν του πέρασε από το μυαλό να φτιάξει δικό του κόμμα, όπως διάφοροι διέδιδαν, ούτε θα μπορούσε να υιοθετήσει πολωτική ρητορική εναντίον του Αλ. Τσίπρα όπως έκαναν και κάνουν στελέχη που κάποτε έπιναν νερό στο όνομα του Τσίπρα και μετά την αποχώρησή τους από τον ΣΥΡΙΖΑ τον έβαλαν στο στόχαστρο και του χρεώνουν όλα τα δεινά που ταλαιπωρούν την Αριστερά τούτου και του προηγούμενου αιώνα.
Ο Αλ. Τσίπρας αλλά και αυτοί που έχουν επαφές με τις οργανώσεις διαπίστωσαν ότι το κόμμα είχε διχαστεί. Μέτρησε αυτό; Μέτρησε, όχι όμως αποφασιστικά, όπως υποστηρίζουν συνομιλητές του προέδρου. Χωρίς τη συγγνώμη Πολάκη δεν θα υπήρχε αλλαγή πλεύσης. Και τώρα τι; Στον ΣΥΡΙΖΑ ελπίζουν πως ο Π. Πολάκης από δω και πέρα θα είναι πιο προσεκτικός. Ο κ. Πολάκης το θέλει. Το ερώτημα είναι αν μπορεί.
Ανάγωγα
Τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ τον κρατάνε στη θέση του, αν και τον παρακολουθούσαν, γιατί τον θεωρούσαν ύποπτο. Τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. τον εκπαραθυρώνουν, γιατί τόλμησε να διαφωνήσει με τις επιλογές τους. Ο διασυρμός του αρχηγού των αρίστων.
