Γράφει ο Τάσος Παππάς
Η υπόθεση της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων απασχόλησε ελάχιστα τους υποψηφίους για την αρχηγία στο ΠΑΣΟΚ. Θα πει κάποιος ότι ήταν αναμενόμενο αφού η τηλεμαχία αφορούσε το ΠΑΣΟΚ και την επόμενη μέρα, συνεπώς αλλού έπρεπε να εστιάσουν οι αντίπαλοι, μερικοί εκ των οποίων δεν κρύβουν την αισιοδοξία τους ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί μόνο του να πετύχει την εκπαραθύρωση της Δεξιάς. Ωστόσο, το επίμαχο ζήτημα είναι ψηλά στον κατάλογο των ενδιαφερόντων των πολιτών που τοποθετούνται αριστερότερα της Νέας Δημοκρατίας. Τούτο προκύπτει από τις ποιοτικές έρευνες. Η πλειονότητα αυτών που κινούνται στην περιοχή του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς είναι υπέρ της συνεργασίας με τη μία ή την άλλη μορφή.
Στο ακροατήριο του ΠΑΣΟΚ τα πράγματα δεν είναι σαφή. Αλλες μετρήσεις δείχνουν ότι έχουν προβάδισμα οι οπαδοί του διαλόγου, από άλλες φαίνεται ότι οι περισσότεροι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ δεν θέλουν επαφές με άλλα κόμματα, πιστεύοντας ότι το ΠΑΣΟΚ, αξιοποιώντας την κατάσταση που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Νέα Δημοκρατία μετά την καθίζησή της στις ευρωεκλογές, μπορεί να γίνει ο κυρίαρχος πόλος στη λεγόμενη δημοκρατική παράταξη, το αντίπαλο δέος στη Δεξιά και μια πειστική και ελκυστική εναλλακτική λύση εξουσίας. Το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο είχε πολλούς οπαδούς στο ΠΑΣΟΚ και φαίνεται ότι παραμένει ένα υπολογίσιμο ρεύμα. Αυτή η εικόνα αναγκάζει τους υποψηφίους να είναι πολύ προσεκτικοί στις δηλώσεις τους για το ζήτημα της συνεργασίας. Αποφεύγουν τις καθαρές τοποθετήσεις υπέρ της συμπόρευσης για να μην κατηγορηθούν για ηττοπάθεια, αν και κάποιοι εξ αυτών πιστεύουν ότι μόνο του το ΠΑΣΟΚ, ανεξάρτητα από την πορεία που θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι σε θέση να απειλήσει την κάστα που κυβερνά τη χώρα. Πλησιάζοντας στις κάλπες οι υποψήφιοι(ες) θα συνεχίσουν να μιλάνε για πρωτιά στις εθνικές εκλογές υποστηρίζοντας ότι ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας. Μπορούμε όμως, με βάση όσα έχουν πει μέχρι τώρα, να κάνουμε κάποιες εκτιμήσεις.
Με πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τον Νίκο Ανδρουλάκη πρέπει να περιμένουμε πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση της συνεννόησης, όχι όμως με τον ΣΥΡΙΖΑ αν στο τιμόνι του βρίσκεται ο Στέφανος Κασσελάκης. Αυτό το είχε καταστήσει σαφές ο κ. Ανδρουλάκης πριν ξεκινήσουν οι εχθροπραξίες στον ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια θέση έχει εκφράσει και η ηγεσία της Νέας Αριστεράς. Εχει πει ότι η ήττα της Νέας Δημοκρατίας περνάει μέσα από την ήττα του Κασσελάκη. Ο Χάρης Δούκας και ο Μιχάλης Κατρίνης είχαν τις πιο ξεκάθαρες απόψεις για τη συνεργασία. Είχαν μιλήσει, δεν το επανέλαβαν πάντως στο debate, για την ανάγκη να βρουν τα συγγενή κόμματα τρόπους επικοινωνίας. Δεν είχαν καταθέσει προτάσεις για το πώς μπορεί να γίνει αυτό, αλλά σημείωναν ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα κλίμα καλών σχέσεων που θα φέρει σε βάθος χρόνου ένα αποτέλεσμα σαν κι αυτό που είχαμε στον Δήμο της Αθήνας. Και οι δύο αποκλείουν κάθε περίπτωση συνεργασίας με τη Δεξιά και αφήνουν αιχμές για συνυποψηφίους(ες) τους ότι θα μετατρέψουν το ΠΑΣΟΚ σε δεκανίκι του Μητσοτάκη αν πάρουν την αρχηγία.
Η Αννα Διαμαντοπούλου και η Νάντια Γιαννακοπούλου δεν θέλουν -και το έχουν πει αρκετές φορές- σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν την ήθελαν στο παρελθόν που ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσε κάπως σοβαρά, δεν τη θέλουν πολύ περισσότερο σήμερα που στον ΣΥΡΙΖΑ μαίνεται ο εμφύλιος. Κλειστά κρατάει τα χαρτιά του ο Παύλος Γερουλάνος. Το τι θα γίνει θα το δούμε μετά το ιδρυτικό συνέδριο της Νέας Αριστεράς (το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου) και τις εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ (ο δεύτερος γύρος αρχές Δεκεμβρίου). Δηλαδή, καλά Χριστούγεννα. Ο Αη Βασίλης της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς περιμένει για να δει αν θα έρθει φορτωμένος με δώρα ή με άδειες τις σακούλες του;
Ανάγωγα
Πόσο πιθανό είναι να γίνει μια τηλεμαχία μεταξύ των υποψηφίων για την αρχηγία στον ΣΥΡΙΖΑ; Δεν αποκλείεται. Πόσο πιθανό είναι, αν γίνει, να κυλήσει ομαλά; Δεν θα στοιχημάτιζα ότι δεν θα ξεπεραστούν τα όρια, κρίνοντας από αυτά που έχουν πει δημοσίως οι αντίπαλοι και απ’ αυτά που διακινούν οι φίλοι τους στο διαδίκτυο. Οι συντονιστές πρέπει να πάρουν μαθήματα από πυροσβέστες.
