Γράφει ο Τάσος Παππάς
Δεν είναι μια δεξιά επιλογή η πρόταση για τον Κώστα Τασούλα, μας έλεγαν στελέχη της κυβέρνησης αμέσως μετά την ανακοίνωση του πρωθυπουργού. Προσπάθησαν να την παρουσιάσουν ως μια κίνηση που έχει στόχο την ευρύτερη πολιτική συναίνεση, παραπέμποντας στις ψήφους που είχε πάρει ο κ. Τασούλας για να εκλεγεί πρόεδρος της Βουλής. Η διάψευση ήρθε από τον στενό συνεργάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη, Ακη Σκέρτσο, ο οποίος είπε ότι είναι μια απάντηση στην άνοδο της Ακρας Δεξιάς, ένα ανάχωμα, δικαιώνοντας την κριτική και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και των άλλων κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Με άλλα λόγια, για να αντιμετωπίσεις την Ακρα Δεξιά δεν βάζεις ανάχωμα έναν πολιτικό που προέρχεται από την Κεντροαριστερά, αλλά έναν πολιτικό που είναι στη δεξιά πτέρυγα του κόμματός σου.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση εξαπέλυσε επίθεση εναντίον του ΠΑΣΟΚ με αφορμή δηλώσεις του προέδρου του, Νίκου Ανδρουλάκη, και των Παύλου Γερουλάνου – Μιχάλη Κατρίνη. Ο κ. Ανδρουλάκης είπε ότι «όσο θα είμαι πρόεδρος δεν υπάρχει περίπτωση να συνεργαστεί το ΠΑΣΟΚ με τη Νέα Δημοκρατία» και περιέγραψε τα σενάρια για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Το σενάριο που δεν άρεσε στο μέγαρο Μαξίμου είναι η κυβέρνηση συνεργασίας με κόμμα-κορμό το ΠΑΣΟΚ και εταίρους κόμματα της Αριστεράς. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι Γερουλάνος – Κατρίνης, οι οποίοι έβαλαν στο κάδρο τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Νέα Αριστερά, χωρίς να αποκλείουν ούτε το ΜέΡΑ 25 ούτε την Πλεύση Ελευθερίας.
Το μέγαρο Μαξίμου, ερμηνεύοντας τα παραπάνω, ανακάλυψε την πρόθεση του ΠΑΣΟΚ να εμπλακεί σ’ ένα σχέδιο άλωσης της χώρας παρέα με κείνους που την κατέστρεψαν την περίοδο 2015-2019 (η μακρά αριστερή παρένθεση που ακόμη δεν λένε να την χωνέψουν), καθώς και με τους οπαδούς της δραχμής. Ποιοι είναι αυτοί και πού στεγάζονται δεν είπαν. Οπότε, όπως προκύπτει από τις κραυγές κινδυνολογίας που εκτοξεύουν, προτίθενται να επαναφέρουν στο προσκήνιο το όχι και τόσο συμπαγές στις μέρες μας αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, προσθέτοντας και το ΠΑΣΟΚ. Στόχος να συκοφαντήσουν κάθε προσπάθεια συνεννόησης μεταξύ των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης και να προκαλέσουν ρωγμές στη συνοχή του ΠΑΣΟΚ, ποντάροντας σε εκείνα τα στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη που μισούν τον ΣΥΡΙΖΑ και την ευρύτερη Αριστερά περισσότερο και από τις αμαρτίες τους.
Διατρέχει τέτοιον κίνδυνο το καθεστώς ή απλώς οι εκπρόσωποί του στο πολιτικό πεδίο και τα όργανά του στη μιντιακή περιοχή προετοιμάζονται για να μη βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων; Κινητικότητα όντως υπάρχει, ιδέες πέφτουν, προτάσεις κατατίθενται από ελεύθερους σκοπευτές, κάποιες συνεργασίες στη Βουλή γίνονται, στελέχη των κομμάτων συνομιλούν ανεπισήμως, το πολεμικό κλίμα που επικρατούσε στο παρελθόν στις μεταξύ τους σχέσεις έχει υποχωρήσει, με διάφορες αφορμές ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αποδομήσουν τις πολιτικές της κυβέρνησης, ωστόσο οι ηγεσίες των κομμάτων δεν φαίνεται ότι έχουν κάτι συγκεκριμένο στα σκαριά. Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να αποδείξει ότι δικαίως είναι κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οπότε δικαιούται να έχει τον πρώτο λόγο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι έχει χάσει αυτόν τον ρόλο και επιμένει ότι αυτός θα είναι το κόμμα καταλύτης για την ανασύνθεση της προοδευτικής παράταξης και η Νέα Αριστερά δηλώνει μεν ότι την αφορά το θέμα της συνεργασίας, αλλά ξεκαθαρίζει ότι δεν πρόκειται να αυτοακυρωθεί. Το κατέστησε σαφές στην ανακοίνωσή της για τη στήριξη της υποψηφιότητας της Λούκας Κατσέλη την οποία πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ: «Κάθε προσπάθεια να διαβαστεί πίσω από κοινές πρωτοβουλίες η επιδίωξη ακύρωσης της αυτονομίας της Νέας Αριστεράς απλά στερείται σοβαρότητας και επαφής με την πραγματικότητα».
Ανάγωγα
Αυτή η «κομμουνιστική συμμορία της μιζέριας» δεν το βάζει κάτω. Αποδοκιμάζει τον υπουργό Υγείας όπου πάει. Μην αποκλείετε κάποια στιγμή να ξεθάψουν και τα κονσερβοκούτια.
