Πώς τα κατάφερε έτσι η γραφειοκρατία των Βρυξελλών να δημιουργήσει τόσο αρνητική εικόνα για το συλλογικό υποκείμενο της Ενωμένης Ευρώπης στους λαούς της, θέλει… προσπάθεια.
Σε κάθε χώρα της νέας, κοινής πατρίδας μας, η απογοήτευση περισσεύει. Επειδή οι χαμηλής ποιότητας ηγέτες που καθορίζουν την κοινή τύχη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μοιάζουν επιλεγμένοι από το… κάτω ράφι. Και… διορισμένοι μετά από αποκρουστικό παρασκήνιο, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις Επιτροπές.
Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ο Σαρλ Μισέλ, η Ρομπέρτα Μετσόλα, ως… μοιραίοι και άβουλοι, ακριβώς όπως τους περιέγραφε ο Βάρναλης. Και στις μεγάλες χώρες βέβαια, στη Γερμανία με τον Όλαφ Σολτς και στη Γαλλία με τον Εμμανουέλ Μακρόν, τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλύτερα. Θλίψη και παρακμή.
Φυσικά, η ευθύνη βαραίνει και τις κατά τόπους αντιπροσωπείας. Τα Γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε κάθε χώρα, επομένως και στην Ελλάδα. Μπορεί να απαρτίζονται από αξιόλογα στελέχη, έχουν ποντάρει ωστόσο σε “κουτσά άλογα” την προπαγάνδα υπέρ της Ενωμένης Ευρώπης στην Ελλάδα.
Χαμηλής ποιότητας… φιγούρες των ΜΜΕ, με μηδενική απήχηση και αξιοπιστία στην κοινωνία, που δεν μπορούν να κωδικοποιήσουν και να μεταβολίσουν κανένα ευρωπαϊκό μήνυμα. Λειτουργούν ως… υπονομευτές του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.
Οι ίδιοι βέβαια ευημερούν ως ευεργετημένοι εισοδηματίες του ευρωπαϊσμού. Η Ευρώπη μας χάνει. Και η Ελλάδα.
Του Νίκου Φυλάγγελου
