Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 12 Μαρτίου 2022
Μια ωδή στο συμφέρον. Το όχι και τόσο καλώς εννοούμενο… Αυτή είναι ιστορικά η θεμελιώδης προτεραιότητα με την οποία πορεύονται οι πολιτικές ηγεσίες, ειδικότερα στον στίβο μάχης των διεθνών ισορροπιών. Το «εθνικό συμφέρον», όπως το ορίζει επιλεκτικά και συγκυριακά η εκάστοτε κυρίαρχη βούληση.
Είναι δύσκολο να μην αποδεχτείς την ήττα του Διαφωτισμού, αντικρίζοντας τη σημερινή διεθνή τάξη πραγμάτων. Ηγέτες κατώτεροι των περιστάσεων, σε προφανή και αυταπόδεικτη απόσταση από τις κοινωνίες τις οποίες καλούνται να εκφράσουν και να υπερασπιστούν, και τις ανάγκες τους, επείγουσες αλλά και διαχρονικές. Ηγέτες παραδομένοι στη φθορά της συγκυρίας και της γοητείας που του ασκεί η ατελής προσωπικότητά τους. Εγκλωβισμένοι σε αποκρουστικούς μικρόκοσμους, περιστοιχιζόμενοι από αυλές… χειροκροτητών, που αναπόφευκτα λειτουργούν ως επιταχυντές της φθοράς. Της παρακμής. Της πτώσης.
Με αφετηρία αλλά και επίκεντρο την ουκρανική κρίση, το δέος της μετατόπισης, της αλλαγής των συμφερόντων, είναι εκκωφαντικό. Τα συμφέροντα αλλάζουν… πρόσωπα, ακόμη κι αν μέχρι πρότινος προσομοίαζαν στον… τέρας στον καθρέφτη, για το οποίο τόσο εμβληματικά και τόσο εγκαίρως μας είχε προειδοποιήσει ο Μάνος Χατζιδάκις.
Ο Νικολάς Μαδούρο της Βενεζουέλας και το καθεστώς των Αγιατολάχ του Ιράν, με τον εκτελεστικό-επιχειρησιακό βραχίονα των Φρουρών της Επανάστασης, δεν είναι πλέον μέρος του… άξονα του κακού. Η Δύση, οι Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν ανάγκη το πετρέλαιό τους, για να εξισορροπήσουν τις απώλειες από το εμπάργκο στη Ρωσία, και έτσι το Καράκας και η Τεχεράνη απώλεσαν το ταυτοτικό αποτύπωμα του… εχθρικού εδάφους.
Η αλλαγή προσώπων-προσωπείων φυσικά δεν ξενίζει. Ούτε καν ο κυνισμός που συνοδεύει τη σχετική… γυριστή. Ξενίζει το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμη ρομαντικοί, οι οποίοι αδυνατούν ή δυσκολεύονται να αντιληφθούν τη δεδομένη ηθική παθογένεια του ισοζυγίου συμφερόντων.
Η Ιστορία είναι πάντα εκεί. Παρούσα, επίμονη, γενναιόδωρη, ανεκτική. Ακόμη και όταν δεν μαθαίνουμε από τα λάθη εκείνων που προηγήθηκαν, συνεχίζει να μας προσφέρει δεύτερες ευκαιρίες. Ακόμη και όταν δυσκολευόμαστε να τις αντιληφθούμε…
