Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
Η αποχαιρετιστήρια ομιλία του Τζο Μπάιντεν ενώπιον της “οικογένειάς” του, δηλαδή των ανθρώπων που τον στηρίζουν εδώ και δεκαετίες στο Ντελάγουερ, είχε όλα τα χαρακτηριστικά που θα ανέμενε κανείς.
Βαθιά συναισθηματικός, ο εν αναμονή 46ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, απευθύνθηκε σε εκείνους που τον βοήθησαν να διαγράψει μια συναρπαστική διαδρομή στην πολιτική ζωή της Αμερικής. Να βρίσκεται για δεκαετίες στη Γερουσία, να υπηρετήσει ως Αντιπρόεδρος του Μπαράκ Ομπάμα για 8 χρόνια, και τώρα να αναλαμβάνει ο ίδιος την ευθύνη της καθοδήγησης της υπερδύναμης προς το μέλλον.
Φυσικά, δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυά του, όταν αναφέρθηκε στον γιο του, Μπο, την τελευταία από τις μεγάλες προσωπικές απώλειες, μετά το τραγικό δυστύχημα στο οποία έχασαν τη ζωή τους η πρώτη γυναίκα και η κόρη του.
Ο Μπο που ήταν φίλος της Κάμαλα Χάρις. Ο Μπο που θα μπορούσε να διεκδικήσει ο ίδιος την Προεδρία των ΗΠΑ.
Τα δάκρυα ενός περήφανου πατέρα, που δεν μπορούν να ξεχάσουν.
