Του Νίκου Φυλάγγελου
Η υπόθεση των υποκλοπών, το νεκρό παιδί στον Έβρο… Μια ματιά να έριχνε κανείς στα social media, αυτές τις “γιορτινές” ημέρες, θα επιβεβαίωνε την εθνική κακοδαιμόνια της Ελλάδας.
Δεν έφτασε τυχαία η χώρα μας να αντιμετωπίζεται σήμερα από μεγάλα και συστημικά διεθνή ΜΜΕ ως “failed state”, στη σκιά των αποκαλύψεων για τις υποκλοπές. Από τις μοιραίες εκλογές του 2009 και μετά, η Ελλάδα μοιάζει παραδομένη στο μίσος και τον διχασμό. Το κουμάντο το κάνουν οι εισοδηματίες του μίσους, εκεινοί δηλαδή που… σιτίζονται από την καλλιέργεια και εμπέδωση κουλτούρας διχασμού στην κοινωνία μας.
Τα άκρα και οι ακρότητες, όπως τόσο εύστοχα είχε προβλέψει ο Κώστας Καραμανλής, πριν την αποχώρησή του από την εξουσία του 2009. Μια ακροδεξιά χωρίς πολιτικά σύνορα και ταυτότητα. Μια ακροδεξιά που διατρέχει οριζόντια το κομματικό σύστημα αλλά και συνολικά τον δημόσιο βίο. Δημοσιογράφοι και τρολ, ή… δημοσιογράφοι-τρολ, που κραδαίνουν τη νοοτροπία του ολοκληρωτισμού, επιχειρώντας να καταπνίξουν κάθε διαφορετική, όχι απαραιτήτως αντίθετη φωνή.
Το νεκρό παιδί στον Έβρο και οι υποκλοπές, λειτούργησαν τις τελευταίες ημέρες ως ένα εξαιρετικά χρήσιμο case study. Για την… απόγνωση που προκαλεί το εθνικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η Ελλάδα.
