Του Μανώλη Κομνηνού
Την οπτική της για ένα διαφορετικό ΕΣΥ, που θα βρίσκεται πιο κοντά στις ανάγκες της σύγχρονης εποχής, έχοντας επικαιροποιήσει προτεραιότητες και αντανακλαστικά, μέσα και από τα διδάγματα της κρίσης της πανδημίας του κορονοϊού, κατέθεσε μέσω της προσωπικής σελίδας της στο Facebook η Σοφία Πουρίκη.
Η επιμελήτρια της ΜΕΘ Covid Νοσοκομείου «Σωτηρία» είναι υποψήφια στις εκλογές της ΕΙΝΑΠ με τον συνδυασμό ΔΗΝΚΙ, και διεκδικεί την ψήφο εμπιστοσύνης των συναδέλφων της, για να συμβάλλει με τις δυνάμεις της στην αλλαγή του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Η Σοφία Πουρίκη σημείωσε με νόημα τα εξής:
“Στο τέλος του τούνελ… Εκεί όπου το φως αρχίζει να λάμπει λιγότερο διστακτικά. Ποιος θα το φανταζόταν, όταν πριν από σχεδόν δυο χρόνια ξεκινούσαμε αυτό το ταξίδι στο άγνωστο. Μια περιπέτεια χωρίς συγκεκριμένο σενάριο, με έναν αόρατο εχθρό, αντίστοιχο εκείνων που είχε κληθεί να διαχειριστεί η ανθρωπότητα πριν από πολλές δεκαετίες.
Και όμως, οι γενιές μας το έζησαν και αυτό. Από την οικονομική κρίση, στην πανδημία του κορονοϊού. Να μην προλαβαίνουμε να σηκώσουμε κεφάλι, να μην προλαβαίνουμε να ξαναπιάσουμε το νήμα με τα όνειρα και τις προσδοκίες μας.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας στάθηκε όρθιο. Σταθήκαμε όρθιοι. Το ΕΣΥ άντεξε. Αντέξαμε. Παρά τις παθογένειες, τις ελλείψεις, τις δυσλειτουργίες, όσα μας κόβουν τα φτερά, δεν είναι όμως αρκετά για να κάμψουν το πείσμα μας. Να σώσουμε ζωές. Να είμαστε εκεί, ως η τελευταία ελπίδα ενός ασθενούς. Χωρίς το σύστημα να διευκολύνει τη δουλειά μας, αλλά μάλλον να τη δυσκολεύει.
Οι συνθήκες άνισες. Το ξέρουμε και το περιμένουμε. Από το 2010 και μετά, το ΕΣΥ λαβώθηκε, με περικοπές στο ανθρώπινο δυναμικό, ελλείψεις ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, και υποχρηματοδότηση. Το ζούμε. Αλλά μπορούμε να το αλλάξουμε. Πρέπει να το αλλάξουμε. Ήρθε η ώρα να το αλλάξουμε.
Εμείς θα το αλλάξουμε. Με νέους ανθρώπους, με νέες ιδέες, με πείσμα και την αυτοπεποίθηση να δρομολογήσουν τις αλλαγές που έχει ανάγκη το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Δεν μπορούμε να μένουμε άλλο απαθείς, σιωπηλοί, συμβιβασμένοι με το τέλμα. Δεν μπορούμε να είμαστε απόντες από τις δικές μας μάχες”.
