Του Νίκου Φυλάγγελου
Η επιεικώς αστεία και επιπόλαιη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο ζήτημα της ουκρανικής κρίσης, η άκριτη και αδιαπραγμάτευτη ταύτιση με τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών, και οι τυφλές κυρώσεις στη ρωσική οικονομία, διαμόρφωσαν την εκρηκτική πρώτη ύλη, που οδηγεί σε φτωχοποίηση τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Τα φώτα που σβήνουν, το κόστος ζωής που εκτοξεύεται, το κρύο που γίνεται συνώνυμο της καθημερινότητας, η αφόρητη και χωρίς ιστορικό προηγούμενο υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών της Ευρώπης, στο κάδρο της συλλογικής παρακμής. Και ακόμη… δεν είδαμε τίποτα.
Οι προτάσεις της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, καθυστερημένες, τόσο σε επίπεδο χρόνου όσο και… περιεχομένου. Το παιχνίδι δεν σώζεται, όσο η “παιδική χαρά” των Βρυξελλών, θυμίζει… παλιάτσους, που δεν σέβονται ούτε τον εαυτό τους, αλλά ούτε την ιστορική διαδρομή των λαών που εκπροσωπούν.
Και το μεγάλο ερώτημα είναι: Ρώτησαν τους Ευρωπαίους πολίτες, πριν αποφασίσουν να τους φτωχοποιήσουν, λόγω Ουκρανίας; Η Δύση εξέπεμπε πάντοτε φως. Και σήμερα, οι ηγέτες της Δύσης… κατεβάζουν τον διακόπτη.
