Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
Η σχετική ρήση αποδίδεται στον Γεράσιμο Αρσένη όταν, το μακρινό 1995, ηττήθηκε από τον Κώστα Σημίτη και τον Άκη Τσοχατζόπουλο, στη μάχη για τη διαδοχή του νοσηλευόμενου στο Ωνάσειο, Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία.
Η πρώτη ψηφοφορία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ έφερε τον Γεράσιμο Αρσένη στην τρίτη θέση, και στη δεύτερη ψηφοφορία ο Κώστας Σημίτης κέρδισε οριακά τον Άκη Τσοχατζόπουλο.
“Γιώργο χάσαμε”, ήταν η αυτοαναφορική αποστροφή του Γεράσιμου Αρσένη στην ομιλία του ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, μια ρήση που έκτοτε συνοδεύει την πολιτική μνήμη.
Στο σήμερα, με τη Ρένα Δούρου και τον Νίκο Παππά να φημολογείται ότι διεκδικούν το χρίσμα των “προεδρικών” στον ΣΥΡΙΖΑ, για να ηγηθούν της μάχης κατά της Έφης Αχτσιόγλου, στην κούρσα της διαδοχής του Αλέξη Τσίπρα, η ρήση του Γεράσιμου Αρσένη επανέρχεται… επικαιροποιημένη.
“Ρένα, Νίκο, χάσαμε”… Αμφότεροι καταδίκασαν το πολιτικό μέλλον τους, με λανθασμένες επιλογές του παρελθόντος, όταν βρέθηκαν σε θέση ισχύος, η μια ως Περιφερειάρχης Αττικής, ο άλλος ως Υπουργός Επικρατείας. Πανίσχυροι και οι δυο. Με ειδικό πολιτικό βάρος, θα μπορούσαν να κάνουν περίπατο στη μάχη για τη διαδοχή του Αλέξη Τσίπρα, ειδικά απέναντι στην Έφη Αχτσιόγλου, με την… ατελή εξέλιξη πολιτικής προσωπικότητας, το… αμαρτωλό πολιτικό παρελθόν, όταν συνέδεσε την κυβερνητική θητεία της με τις οδυνηρές για την ελληνική κοινωνία επιλογές του Ευκλείδη Τσακαλώτου και του Γιώργου Κατρούγκαλου, και την εμμονική προτίμηση προς τις “αριστερές ιδέες”, που οδηγούν αναπόφευκτα σε επιστροφή στον ΣΥΡΙΖΑ του 3%.
Η Ρένα Δούρου και ο Νίκος Παππάς έχασαν το τρένο του δικού τους μέλλοντος. Και ευθύνονται οι ίδιοι. Για τις επιλογές τους, για τη σπατάλη του προσωπικού πολιτικού κεφαλαίου τους, για τον εγκλωβισμό σε… παρέες που δεν τους επέτρεψαν να διευρύνουν την οπτική και το ακροατήριό τους.
Τώρα, είναι αργά να διορθώσουν ένα μέλλον που έχασαν.
