Του Κυριάκου Βελισσάριου
Η φωτογραφία από τα πρόσφατα, 100α γενέθλια του Χένρι Κίσινγκερ, μαρτυρά περισσότερα από όσα καταγράφονται σε μια πρώτη ματιά.
Το “τοτέμ” της αμερικανικής διπλωματίας, ο άνθρωπος όλων των προέδρων, το σημείο αναφοράς του “βαθέως κράτους” της Ουάσινγκτον, δίπλα στον πιο αδύναμο Καγκελάριο που έχει γνωρίσει η Γερμανία μετά τον πόλεμο. Μάλλον, μετά την ήττα της στον πόλεμο και την παραδειγματική τιμωρία που την περίμενε στη συνέχεια.
Η Γερμανία εξελίχτηκε, ακόμη και μετά την Ενοποίησή της, σε… συμπλήρωμα του “βαθέως κράτους” της Ουάσινγκτον. Ανάλογα με το ειδικό βάρος του εκάστοτε Καγκελαρίου της, από τον Κόνραντ Αντενάουερ, στον Βίλι Μπράντ, τον Χέλμουτ Κολ, τον Γκέρχαρντ Σρέντερ και την Άνγκελα Μέρκελ, το Βερολίνο διατηρούσε μια ορατή αυτονομία έναντι της Ουάσινγκτον.
Σήμερα, με την κυβέρνηση Σολτς, και την Αναλένα Μπέρμποκ σε ρόλο… χειροκροτητή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, η Γερμανία φαντάζει περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν εξαρτημένη από τις διαθέσεις της υπερδύναμης.
Η Άνγκελα Μέρκελ ήταν εκείνη που χάραξε διαχωριστικές γραμμές, και υπηρέτησε μια περισσότερο ευρωπαϊκή πολιτική, απέναντι στην Αμερική. Και φυσικά το πλήρωσε.
