Γράφει ο Πάσχος Μανδραβέλης
Η χώρα δεν κόπηκε στα δύο κατά πως λέει το left.gr («το επιτελικό κράτος σε διακοπές, η χώρα κόπηκε στα δύο για ένα βυτιοφόρο»,18.8.2023) διότι η Κακιά Σκάλα δεν είναι το κέντρο της Ελλάδος. Εκτός εάν ασπαστούμε τη θεωρία μερικών Πελοποννήσιων, που θέλουν Ελλάδα μόνο τον Μοριά και τις υπόλοιπες περιοχές «Νέες Χώρες».
Ενα ατύχημα ή δυστύχημα, ακόμη και λίγο χιόνι, στην παλιά ΠΑΘΕ «έκοβε τη χώρα στα δύο», διότι δεν υπήρχαν εναλλακτικές διαδρομές που συνέδεαν τον Βορρά με τον Νότο της ηπειρωτικής Ελλάδας. Τώρα, με την Ιόνια Οδό (συν την Εγνατία) η «χώρα κόβεται στα δύο» αν υπάρξουν ταυτόχρονα συμβάντα και στους δύο δρόμους.
Φυσικά, δεν ήταν ευχάριστο αυτό που συνέβη στην εθνική οδό. Χιλιάδες οδηγοί ταλαιπωρήθηκαν, αλλά όταν παίρνει φωτιά ένα βυτιοφόρο με 7,5 τόνους υγροποιημένου αερίου, το πρώτιστο καθήκον των Αρχών δεν είναι η ευζωία όσων έτυχε να κυκλοφορούν. Είναι να μην επεκταθεί το κακό, μην έχουμε νεκρούς, τραυματίες, ακόμη και υλικές ζημιές. Οταν σβήσει η φωτιά, κάνουμε τον απολογισμό. Τι έγινε σωστά και τι πήγε λάθος. Εκ του αποτελέσματος ξέρουμε ότι η καταστολή έγινε σωστά, όπως είπε και ο κ. Γιάννης Οικονόμου μετά το φονικό στη Νέα Φιλαδέλφεια. Η υπαρκτή ταλαιπωρία ήταν δυσάρεστο υποπροϊόν μιας επιτυχημένης επιχείρησης ασφαλείας.
Η κριτική των αντιπολιτευόμενων πρέπει να είναι σκληρή, αλλά όχι «ψυχοπονιάρικη»· «του εγκλωβισμένου οδηγού τα ντέρτια λέω, κι όσο τραγουδάω κλαίω». Πρέπει να ξεκινά από ένα ερώτημα: πώς αυτό το σύνολο των λαμαρινών που βαφτίστηκε «βυτιοφόρο» κυκλοφορούσε στους εθνικούς δρόμους; Ελέγχει κανείς τα μέτρα ασφαλείας; Ή όταν γίνει το κακό απλώς συλλαμβάνεται ο οδηγός;
Εκεί πρέπει να υπάρχει αρκετό υλικό για μια σοβαρή αντιπολίτευση, όταν, φυσικά, δεν προτρέχει η γλώσσα της διανοίας, έτσι ώστε να μην καεί και η σοβαρή κριτική μαζί με το κλαψούρισμα για την ταλαιπωρία των οδηγών. Να πουν, βεβαίως, δυο λόγια συμπαράστασης, αλλά να εξηγήσουν ότι τέτοιες επικίνδυνες καταστάσεις παράγουν ταλαιπωρία, για να μην προκύψει θρήνος. Και μετά, αφού μελετήσουν τα στοιχεία, μπορούν να κοπανήσουν όσο θέλουν την κυβέρνηση για τις παραλείψεις του επιτελικού κράτους να ελέγχει τι κυκλοφορεί στις εθνικές οδούς. Πάμε στοίχημα ότι θα βρουν πολλές;
Η αντιπολίτευση μπορεί να είναι σοβαρή και δύσκολη, ή εύκολη και χαχαμπούχα. Δεν είναι ανάγκη να έχει προτάσεις, όπως συχνά ψέγουν οι κυβερνώντες τους αντιπολιτευόμενους· άλλες οι δυνατότητες μιας κυβέρνησης και άλλες ενός κόμματος. Το βασικότερο, όμως, είναι ότι και η αντιπολίτευση πρέπει να γίνεται με στοιχεία και όχι με βάση κάποιο γενικό αίσθημα…
