Του Κυριάκου Βελισσάριου
Επιτυχία, πάντως, δεν το λες… Να είσαι “η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο”, η σπουδαιότερη, η περισσότερο ισχυρή και επομένως παρεμβατική, και να ζεις το ιστορικό δράμα, ο εν ενεργεία Πρόεδρός σου να είναι… λιγότερο σοβαρός από τον Εμμανουέλ Μακρόν. Τον “Μανού”… Εκείνον που κατάφερε να θυμώσει τόσο πολύ τη γαλλική κοινωνία, ώστε να κοντεύει να κάνει Πρόεδρο της χώρας-κληρονόμου του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, τη Μαρίν Λεπέν.
Ο Τζο Μπάιντεν, με τη ραγδαία και απρόσμενη φθορά στο εσωτερικό της Αμερικής, και την αδυναμία να πείσει ως… πλανητάρχης, σε διεθνές επίπεδο, οδήγησε και πάλι τη ρητορική του για τον Βλαντιμίρ Πούτιν σε ακραίο επίπεδο. Από “εγκληματίας πολέμου… σφαγέας… φονιάς… κακοποιός”… και τώρα υπεύθυνος για “Γενοκτονία”.
Και έρχεται να τον διορθώσει ο “Μανού”. Να αποδεικνύεται περισσότερο σοβαρός και μετρημένος, περισσότερο χρήσιμος για τη συγκυρία. Αυτό κι αν είναι κατάντημα για τη “μεγαλύτερη Δημοκρατία στον κόσμο”…
