Του Νίκου Φυλάγγελου
Οι συγκεκριμένες περιπλανώμενες φιγούρες… γνωστές. Οι λεγόμενοι “περαστικοί” από κόμματα και παρατάξεις, που για να εξυπηρετήσουν τα προσωπικά συμφέροντά τους, δηλαδή τον τυχοδιωκτισμό τους, δεν διστάζουν να μετακινούνται από ένα κόμμα σε ένα άλλο, το οποίο μέχρι πρότινος… πολεμούσαν. Και μετά σε ένα άλλο. Και μετά, ενδεχομένως πίσω στο προηγούμενο.
Ο φαύλος κύκλος των “περαστικών”, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν ως πολιτική μήτρα τη ζοφερή εποχή Σημίτη και τον κύκλο επιρροής του “καταλληλότερου”. Αρκετοί από αυτούς κινούνται τα τελευταία χρόνια πέριξ της Νέας Δημοκρατίας, παρόλο που… έχτισαν καριέρες πολεμώντας την ιστορική παράταξη της Κεντροδεξιάς.
Ο ρόλος τους… σκοτεινός, μακριά από το φως. Στα παρασκήνια. Στους διαδρόμους. Στο περιθώριο. Ακροκεντρώους τους περιγράφουν αρκετοί, και φυσικά πορεύονται αγκαλιά με ακραίους νεοφιλελεύθερους και τα άκρα και τις ακρότητες που τα συνοδεύουν, και για τα οποία μας είχε έγκαιρα προειδοποιήσει ο Κώστας Καραμανλής πριν από τις εκλογές του 2009.
Αυτοί οι “περαστικοί”, προσπαθούσαν το τελευταίο διάστημα να κάνουν… προξενιό στη Νέα Δημοκρατία την Εύα Καϊλή. Την εκ των αντιπροέδρων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που βρίσκεται στο επίκεντρο σκανδάλου διαφθοράς στις Βρυξέλλες, με άρωμα Κατάρ.
Φυσικά θα την… υπερασπιστούν. Θα κάνουν τους συνήθεις συμψηφισμούς, ταυτοτικό στοιχείο του ακροδεξιού απολυταρχισμού, με τον οποίο η ανθρωπότητα έλυσε τις εκκρεμότητες της με τη νίκη απέναντι στον ναζισμό, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Θα… σφυρίζουν αδιάφορα. Και θα συνεχίσουν να πορεύονται μακάριοι και γεμάτοι αυτοπεποίθηση στον περίπατο του τυχοδιωκτισμού τους.
Η αξιοπρέπεια άλλωστε, δεν είναι… μακέτο.
