Του Νίκου Φυλάγγελου
Οι… περαστικοί από τα κόμματα, αυτή η μάστιγα. Πολιτικοί μετανάστες, οι οποίοι αναζητούν κάθε φορά τον κατάλληλο πολιτικό φορέα για να διασφαλίσει την προσωπική και οικονομική ευδαιμονία τους, αδιαφορώντας για το αν μέχρι πρότινος είχαν εχθρική στάση απέναντι στο κόμμα αυτό, και οι ιδεολογικές αρχές τους ήταν αυταπόδεικτα αντίθετες.
Η μάστιγα κυριάρχησε στον πολιτικό βίο της χώρας την εποχή της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων, μαζί και… αγκαλιά με τα άκρα και τις ακρότητες που τα συνοδεύουν. Με τους εισοδηματίες του μίσους και του διχασμού, οι οποίοι αδυνατούν να έχουν λόγο, ύπαρξη και ρόλο χωρίς το μίσος και τον διχασμό.
Μεταγραφές… αεροδρομίου ή από το κάτω ράφι, σε σημείο που, αν δεν παρακολουθείς εκ του σύνεγγυς τις τόσο συχνές μετακινήσεις, έχεις χάσει… επεισόδιο και κινδυνεύεις να εκτεθείς, θεωρώντας ότι ένας πολιτικός ανήκει σε άλλο κόμμα από εκείνο στο οποίο… χώθηκε την τελευταία στιγμή.
Πέραν της ηθικής φθοράς που προκαλεί αυτή η νοοτροπία και της απαξίωσης που συνοδεύει τους πρωταγωνιστές της, διατηρεί ακόμη μια ταυτοτική παράμετρο, η οποία γίνεται περισσότερο… επικίνδυνη σε προεκλογικές περιόδους.
Όλοι αυτοί οι… περαστικοί, ως ξένοι προς την ψυχολογία, τη νοοτροπία και τις αρχές της κομματικής βάσης στην οποία απευθύνονται στη δεδομένη συγκυρία, απωθούν και διώχνουν ψηφοφόρους, αντί να προσελκύουν. Ψηφοφόρους από τον παραδοσιακό πυρήνα κάθε κόμματος, μιας και εκείνοι ενοχλούνται περισσότερο.
Άνθρωποι που πίστευαν σε ένα κόμμα επί σειρά ετών. Και δεν… αναγνωρίζουν πλέον αρκετούς από τους υποψηφίους βουλευτές του. Σε επίπεδο αξιών και ηθικής. Σε επίπεδο νοοτροπίας και κουλτούρας. Σε επίπεδο ψυχοσύνθεσης.
Έτσι, οι… περαστικοί προκαλούν αποσυσπείρωση της παραδοσιακής βάσης των κομμάτων τους. Οδηγούν δηλαδή σε απώλεια ψήφων. Την πλέον κρίσιμη στιγμή. Πάνω από την κάλπη. Με μη αναστρέψιμες συνέπειες.
