Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
Στις προεδρικές εκλογές του 2020 μια θηριώδης κοινωνική πλειοψηφία συσπειρώθηκε γύρω του. Όχι επειδή εμπνεύστηκε από την προοπτική που έδινε, ή από τα πεπραγμένα του παρελθόντος του. Αλλά επειδή ο “γεράκος” Τζο Μπάιντεν, προσέφερε τα καλύτερα εχέγγυα, για να θεραπεύσει τις βαθιές πληγές που άνοιξε στο σώμα της αμερικανικής Δημοκρατίας ο Ντόναλντ Τραμπ, και να γεφυρώσει τον κοινωνικό διχασμό.
Μετά από τρία χρόνια στο Οβάλ Γραφείο, ο Τζο Μπάιντεν εξελίσσεται σε μεγάλη και ηχηρή απογοήτευση. Γι’ αυτό και οι φωνές της λογικής τον προτρέπουν να… αποσυρθεί διακριτικά, να παραμερίσει για κάποιον νεώτερο πολιτικό από το Δημοκρατικό Κόμμα, και να διευκολύνει έτσι και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα να… απαλλαγεί από τον Ντόναλντ Τραμπ.
Όσο δεν συμβαίνει αυτό, η Αμερική και η συλλογική Δύση διατηρούνται σε ομηρία από την ανεπάρκεια του σημερινού ενοίκου του Λευκού Οίκου. Οι ισορροπίες στον πλανήτη μεταβάλλονται χωρίς εκείνους. Και οι γενιές που έρχονται, δεν θα τον συγχωρήσουν… εύκολα.
