Του Μανώλη Κομνηνού
Η απαξίωση των τηλεοπτικών ΜΜΕ και η ραγδαία πτώση στην τηλεθέαση και τη δυνατότητα παρέμβασης δελτίων ειδήσεων και ενημερωτικές εκπομπών, είναι μια παράμετρος που καταγράφηκε και παγιώθηκε την τελευταία δεκαετία.
Στη σκιά της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων, μέχρι και την τρέχουσα ανείπωτη τραγωδία με τις πυρκαγιές, πολύ λιγότεροι Έλληνες επιλέγουν ειδήσεις και εκπομπές για να ενημερωθούν, ενώ στα social media η απαξίωση και η χλεύη για κανάλια και δημοσιογράφους, περισσεύει.
Η ίδια θεματολογία, οι ίδιοι καλεσμένοι, η ίδια ρητορική, πολλές φορές ακόμη και τα ίδια πλάνα, μαρτυρούν γύμνια που κούρασε και ενέτεινε στην απαξίωση του τηλεοπτικού προϊόντος. Όπως φυσικά και οι… άγαρμπες ευαισθησίες για θέματα που απασχολούν την κοινωνία και κυριαρχούν στην επικαιρότητα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι πυρκαγιές των τελευταίων εβδομάδων. Ενημερωτικές εκπομπές και δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης θυμήθηκαν τις προηγούμενες ημέρες δασολόγους και λοιπές ιδιότητες, πάνω από όλα όμως θυμήθηκαν τους πυροσβέστες, εκπροσώπους των οποίων φιλοξένησαν, είτε στα στούντιο, είτε σε συνδέσεις μέσω Skype.
Τους πυροσβέστες που… έχουν ξεχάσει όλο τον υπόλοιπο χρόνο, και τα δίκαια αιτήματα των οποίων αγνοούν συστηματικά εδώ και χρόνια.
