Μια χώρα σε διαρκή… παρεξήγηση με την πραγματικότητα. Η Ελλάδα των μνημονιακών σοκ, τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά την εξάρτηση από τα Μνημόνια, είναι μια χώρα που μπολιάζει την εθνική εικόνα με… παραφωνίες και παρατράγουδα.
Η επιλογή των προσώπων που απαρτίζουν τα ψηφοδέλτια των κομμάτων για τις εκλογικές αναμετρήσεις, λειτουργεί ως διαρκής απόδειξη και επιβεβαίωση της παραπάνω εκτίμησης.
Η κοινωνία μας έχει απαξιώσει το πολιτικό σύστημα. Τα ποσοστά αποχής είναι σοκαριστικά υψηλά. Και η ποιότητα της Δημοκρατίας κάθε άλλο παρά μας προσφέρει αφορμές για να αισθανόμαστε περήφανοι.
Τα μεγάλα κόμματα εξουσίας η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, επέλεξαν για ακόμη μια φορά… “διασημότητες” για τη στελέχωση των ψηφοδελτίων τους για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Το ερώτημα που επικρατεί ως αιχμηρή απορία, αφορά στο κατά πόσο πρόσωπα όπως η Ελεονώρα Μελέτη, ο Νίκος Παππάς και ο Θοδωρής Ζαγοράκης, φυσικά και πάρα πολλοί άλλοι, μπορούν να φέρουν ψήφους στα κόμματά τους.
Να αποτελέσουν αφορμή ώστε, κάποιος που συνειδητά ή… για μόδα επέλεγε την αποχή, να αλλάξει άποψη, να προσέλθει στις κάλπες και να ψηφίσει το κόμμα της διασημότητας που τον ενέπνευσε.
Ακόμη και όταν συμβαίνει αυτό, η δοσολογία είναι υπέρ της επιλογής τέτοιων περιπτώσεων. Εκείνοι που έρχονται να τους ψηφίσουν είναι περισσότεροι από εκείνους που… φεύγουν τρέχοντας από τα κόμματα, ακριβώς λόγω της συμμετοχής τέτοιων προσωπικοτήτων;
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
