Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
Τα έφερε έτσι η Ιστορία, έστω στη δική του εποχή, η Δύση να μας προσφέρει ένα από τα ιστορικά χειρότερα ποιοτικά αποτυπώματα ηγεσίας, και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού.
Πόσο δίκιο είχε η “Monde”, που με αφορμή την τραγική διαχείρισης της τραγωδίας των Μνημονίων από τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών, μιλούσε για “παιδική χαρά”.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν ατενίζει έναν ορίζοντα με ανεξάντλητες επιλογές για τις επόμενες στρατηγικές κινήσεις του. Η Δύση άλλωστε του απέδειξε τα τελευταία 20 χρόνια, ότι έχει εγκλωβιστεί στα αδιέξοδά της, απέναντι στη δική του Ρωσία. Και εκείνος, μαζί με τον “Κίσινγκερ” της γενιάς μας, Σεργκέι Λαβρόφ, επανατοποθετούν τα “πολιτικά σύνορα” στον παγκόσμιο χάρτη.
