Ήταν κάποτε ένας μετριοπαθής, κεντρογενής πολιτικός… Σε ηλικία 73 ετών πλέον, ο Φρανσουά Μπαϊρού είναι σκιά του νεωτέρου εαυτού του. Εκείνου που το γαλλικό κατεστημένο έβλεπε ως… μια κάποια λύση για το μέλλον του τόπου.
Ο Μπαϊρού δεν κατάφερε να συγκεντρώσει επαρκή κοινωνική στήριξη για να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας, και τελικά… συμβιβάζεται πλέον, στα επιλογικά στάδια της πολιτικής διαδρομής του, με το αξίωμα του πρωθυπουργού ακόμη μιας κυβέρνησης του Εμμανουέλ Μακρόν. Και μετακομίζει στο Μέγαρο Ματινιόν.
Μετά την ατιμωτική… καθαίρεση του Μισέλ Μπαρνιέ μέσα στην Εθνοσυνέλευση, και με τον “Μανού”, ως… κουτσή πάπια, από τη στιγμή που δεν έχει το συνταγματικό δικαίωμα να διεκδικήσει μια τρίτη θητεία στην Προεδρία, αποδυναμωμένο, αποσταθεροποιημένο, περιθωριοποιημένο.
Την ώρα που η Μαρίν Λεπέν χαμογελάει με νόημα και αυταρέσκεια, καθώς βλέπει τα πολιτικά μηνύματα της να έχουν πέρασμα στη γαλλική κοινωνία.
Ο Φρανσουά Μπαϊρού φαντάζει ως ο νέος… πελάτης της.
Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
by 