Γράφει Il Preferito (*ο επικρατέστερος διάδοχος του παπικού θρόνου, όταν… αδειάζει)
Των Παθών… επίλογος για την ορθόδοξη αρχιτεκτονική, με τη Μεγάλη Εβδομάδα να δίνει τη σκυτάλη στην ελπίδα της Ανάστασης, η Εκκλησία της Ελλάδας ωστόσο, στη διοικούσα εκδοχή της, δεν κουράζεται να παράγει… παρασκήνιο.
Τέτοιες μέρες πριν από μια δεκαετία, το σωτήριο 2014, με τη μνημονιακή Ελλάδα να αναζητεί στην Εκκλησία έναν «καινούριο Χριστόδουλο», το πρόσωπο που συγκέντρωνε την προσοχή όλων ήταν ο Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος.
Πεφωτισμένος Ιεράρχης, με ανακουφιστικό λόγο και με εγκυκλίους που καυτηρίαζαν τις επιπτώσεις της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων στο σώμα της κοινωνίας. Δημοφιλής και λαοπρόβλητος. Με πολιτική παρέμβαση.
Και μετά… χάθηκε. Αυτοεγκλωβίστηκε σε λανθασμένες επιλογές και… έχασε τη σειρά του. Για το μέλλον. Για την ηγεσία της Εκκλησίας. Για την Ελλάδα.
