Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
Η ομιλία του Κώστα Καραμανλή στην πρόσφατη εκδήλωση του Ιδρύματος Καραμανλή προκάλεσε αίσθηση και συζητήσεις. Αναμενόμενο, καθώς ο πρώην πρωθυπουργός και επί 12 ½ χρόνια πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας διατηρεί ειδικό βάρος παρέμβασης, εντός και εκτός συνόρων.
Οι περισσότεροι στάθηκαν στην πτυχή της παρέμβασής του που αφορούσε στη μελαγχολική διαπίστωση για το κατάντημα της σημερινής Ευρώπης της… γραφειοκρατίας των Βρυξελλών.
Εξίσου σημαντική ήταν η ευχέρεια με την οποία ο Κώστας Καραμανλής ξαναέπιασε το νήμα με τον μεσαίο χώρο και τον κοινωνικό φιλελευθερισμό, που ο ίδιος εξέφρασε με αυθεντικότητα το 2004 και το 2007, συγκεντρώνοντας τις μεγαλύτερες κοινωνικές πλειοψηφίες που έχουν καταγραφεί έκτοτε σε εκλογικές αναμετρήσεις.
Η επιχειρηματολογία Καραμανλή για την αναγκαιότητα συμμετοχής της κοινωνικής πλειοψηφίας στην κοινή πρόοδο, διευρύνει την απήχηση της Νέας Δημοκρατίας. Και ανανεώνει τον πυρήνα της πολιτικής ηγεμονίας του Κυριάκου Μητσοτάκη στη σημερινή κοινωνία.
