Η περίπτωση του Στέφανου Κασσελάκη εξελίσσεται σε εργαστηριακό πείραμα. Για τον ιστορικό του μέλλοντος, αλλά και για την επιστήμη της Κλινικής Ψυχολογίας.
Ο… φυτευτός από τον Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρεί να απαξιώσει τον ευεργέτη του, τον οποίο αυταπόδεικτα… ζηλεύει, και μάλιστα με εμμονικά χαρακτηριστικά.
Φυσικά, ο Στέφανος Κασσελάκης δεν έχει καμία προοπτική ως πολιτικός. Ως… διασκεδαστής αντιθέτως, η καριέρα του μοιάζει πολλά υποσχόμενη. Ίσως αυτός ήταν και ο στόχος του εξαρχής. Να γίνει διάσημος, ώστε να μπορεί να ακολουθήσει οποιαδήποτε καριέρα τον βοηθήσει να ανασάνει οικονομικά, σε σχέση με το δύσκολο… οικογενειακό παρελθόν, που ο ίδιος έχει αποκαλύψει, αναφορικά και με τις εμπλοκές με παραδικαστικά κυκλώματα.
Ως άλλη… θεία από το Σικάγο, για να θυμηθούμε τη σχετική ελληνική ταινία, αποφάσισε να κηρύξει… Ανένδοτο κατά του Αλέξη Τσίπρα, με μια ανάρτηση στα social media, μεταξύ επισκέψεων σε Fashion Show και λοιπών χαριτωμένων εκδηλώσεων της “ελίτ”, στην “Πόλη των Ανέμων”. Την πόλη που, πριν από τον Μάικλ Τζόρνταν και τον Μπαράκ Ομπάμα, έχει συνδεθεί ιστορικά με τον… Αλ Καπόνε και την παραβατικότητα.
Ο άνθρωπος που μετέτρεψε ένα κόμμα σε… μονοπρόσωπη ΙΚΕ. Χωρίς ιδεολογική και αξιακή σπονδυλική στήλη, χωρίς αίσθηση του μέτρου, χωρίς αντίληψη… γενικώς, του τι συμβαίνει γύρω του και σε μια κοινωνία η οποία κανιβαλίστηκε και φτωχοποιήθηκε την εποχή της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων. Τότε που εκείνος… ανακάλυπτε την Αμερική.
Ο άνθρωπος που κατέγραψε στις πρόσφατες ευρωεκλογές 14% (και κάτι) και μείον 400.000 ψήφους σε σχέση με το αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές του 2023. Σε μια ξεκάθαρη προσωπική αποδοκιμασία και απόρριψης του ταυτοτικού μοντέλου και της κουλτούρας που περιφέρει ανά τη χώρα, με ανεξήγητη αυτοπεποίθηση, η οποία δεν συμβαδίζει με την πραγματικότητα.
Μιλώντας σε… τρίτο πρόσωπο για τον εαυτό του, και μπερδεύοντας τα δίκαια του παλαιστινιακού λαού με τα… μπουζούκια και τη νυχτερινή διασκέδαση στην αθηναϊκή νύχτα, ο… dear Stefanos πρόλαβε να γίνει η αντανάκλαση στον καθρέφτη της εθνικής παρακμής.
Σε καμία σοβαρή χώρα του δυτικού κόσμου δεν είχε ρόλο στον δημόσιο βίο, παρά μόνο στον χώρο της διασκέδασης και του θεάματος. Αν και για εκεί, χρειάζεται ταλέντο.
Στην Ελλάδα της παγιωμένης παρακμής, περιφέρεται από διακοπές σε… διακοπές, με τον αυτοπροσδιορισμό του… φερόμενου ως Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, για να θυμηθούμε την εξωκοινοβουλευτική ιδιότητά του.
Η περίπτωσή του θα προσφερόταν για χαμόγελα, σε άλλους, περισσότερο ανέμελους καιρούς. Σήμερα είναι απλά… για γέλια και για κλάματα (ταυτόχρονα).
Της Μαρίκας Λυσιάνθη
