Του Κυριάκου Βελισσάριου
Για ακόμη μια φορά, πήρε αυτό που ήθελε. Και μάλιστα, σε διπλό μέτωπο. Ο Ταγίπ Ερντογάν, μέσα σε ελάχιστα εικοσιτετράωρα κατέγραψε τα κέρδη που προσδοκούσε από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο θέμα του μεταναστευτικού αλλά και της Λιβύης.
Από τις Βρυξέλλες, μέχρι τη Λιβύη, ο… Ατατούρκ της εποχής μας εμφανίζεται ως τροπαιούχος. Η χρησιμότητα της Τουρκίας για την Ενωμένη Ευρώπη, γίνεται όπλο εκβιασμού στα χέρια του Τούρκου Προέδρου. Ο τρόμος των Βρυξελλών για το ενδεχόμενο ανεξέλεγκτων μεταναστευτικών ροών, παραμερίζει κάθε άλλη ανάγκη ισορροπιών, ενώ στη Λιβύη, η Άγκυρα έχει εδραιώσει τον ενεργό ρόλο της, με την ανοχή των Βρυξελλών και της υπόλοιπης διεθνούς κοινότητας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ταγίπ Ερντογάν μας θυμίζει πόσο αριστοτεχνικά μπορεί να κινείται στη διεθνή σκακιέρα. Αξιοποιώντας τις αδυναμίες των συνομιλητών του. Δηλαδή, ηγετών κατώτερων των περιστάσεων.
