Του Νίκου Φυλάγγελου
Η Ευρωπαϊκή Ένωση… πανηγυρίζει για την έναρξη των διαπραγματευτικών επαφών με την Ελλάδα, παρόλο που η ατζέντα την οποία θέτει η Τουρκία είναι εθνικά απαγορευτική για την Αθήνα. Ο Εμμανουέλ Μακρόν στέλνει στον Ταγίπ Ερντογάν γράμμα με… γλυκόλογα. Και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, το επιτελείο Μπάιντεν εργάζεται παρασκηνιακά για να διαμορφώσει ένα καινούριο πλαίσιο “συναντίληψης” των συμφερόντων ΗΠΑ και Τουρκίας, κάτι που σημαίνει ότι… θα ικανοποιήσουν μέρος των απαιτήσεων του Ταγίπ Ερντογάν.
Αυτά… εκτός Ελλάδας. Εντός Ελλάδας, οι γνωστοί σανοπωλητές που εμφανίζ0νται στην τηλεόραση, προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είναι στριμωγμένος, και ότι θα μας σώσει ο… Γερουσιαστής Μενέντεζ, αναλαμβάνοντας την προεδρία της Επιτροπής Εξωτερικών της Γερουσίας.
Αν δεν υπήρχε η τραγωδία του κορονοϊού, όλα αυτά θα προσφέρονταν για ανάπαυλες χαλάρωσης και γέλιου. Δυστυχώς λειτουργούν ως εξοργιστική υπενθύμιση της τραγικής διολίσθησης της ποιότητας του δημοσίου βίου στον τόπο μας.
Με την ανοχή της Ευρώπης (της… Ούρσουλα φον ντερ Λέιεν) και της Αμερικής (του Τζο Μπάιντεν), ο Ταγίπ Ερντογάν… παίρνει θάρρος. Αυτή είναι η οδυνηρή πραγματικότητα. Και κάθε φορά που ο “Ατατούρκ” της εποχής μας αποθρασύνεται, την πληρώνει η Ελλάδα.
