Η εικόνα καθυστέρησης, που έχει παγιωθεί στον δημόσιο βίο αλλά και σε πληθυντικές πτυχές της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, ως μοιραία συνέπεια της πολυσύνθετης φθοράς που προκάλεσε η αποσυναρμολόγηση του κοινωνικού ιστού, με επίκεντρο την εποχή της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων, και την παρακμή που μας κληρονόμησε, βρίσκει διαφορετικές κάθε φορά αφορμές για να μας θυμίσει την παρουσία της.
Όπως με τον χυδαίο και ασυγχώρητο μισογυνισμό, εκείνων που φέρουν… κατά λάθος τον ταυτοτικό χαρακτηρισμό του “άνδρα”, και βρίσκουν τον ατίθασο ωκεανό των social media ως προνομιακό πεδίο για να καλύψουν τα κενά που υπάρχουν μέσα τους. Να δώσουν οντότητα στον εαυτό τους, με το να επιτεθούν σε άλλους.
“Θύμα” μιας τέτοιας συμπεριφοράς καθυστέρησης έπεσε η δημοσιογράφος του Open Έλβη Μιχαηλίδου, από τις πλέον αξιοπρεπείς παρουσίες της νεώτερης γενιάς, με πείσμα να προσθέσει το αποτύπωμά της σε έναν χώρο απαιτητικό και… θνήσκοντα, καθώς με την υποχώρηση του αθλητισμού στη χώρα μας, έχασε μέρος από τη λάμψη της και η αθλητική δημοσιογραφία.
Η Έλβη Μιχαηλίδου δέχτηκε απρόκλητη επίθεση σε ανάρτησή της στα social media, και μάλιστα από… φερόμενο “συνάδελφο”, με χυδαίους και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.Η ίδια δεν άφησε το θέμα να περάσει έτσι, έβγαλε στη… σέντρα τον κομιστή της χυδαιότητας, κατονομάζοντάς τον στα social media, και κινώντας τις προβλεπόμενες διαδικασίες στην ΕΣΗΕΑ και τον ΠΣΑΤ.
Ο χώρος των ΜΜΕ παραμένει κατώτερος των περιστάσεων, έχοντας απωλέσει την ηθική ευθυκρισία που θα επέτρεπε στη δημοσιογραφία να ανακτήσει το χαμένο κύρος της. Κάθε φορά που οι γενιές που έρχονται να πάρουν τη σκυτάλη, ορθώνουν το ανάστημά τους, όπως έκανε η Έλβη Μιχαηλίδου, μπορούμε να είμαστε περισσότερο αισιόδοξοι για το μέλλον.
Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
